VoetbalJournaal Westland, najaar 2023

25 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Van invalkeeper naar hoofdtrainer van vierdeklasser Quintus Ramon Hageraats is sinds dit seizoen trainer van vierdeklasser Quintus. Zijn derde club in het Westland. “Ik heb ook bij Lyra en Maasdijk gezeten en ik vind Quintus wel op die verenigingen lijken. “Alles supergeregeld, veel vrijwilligers, een mooie accommodatie. En veel verbondenheid van de mensen uit het dorp met de club.” Dat laatste spreekt de 50-jarige Hageraats aan. “Ik heb veel dorpse verenigingen getraind, dat is echt een bewuste keuze. Het zijn clubs met een eigen identiteit. Ik heb een aardige lijst met verenigingen achter mijn naam staan, maar ik ben natuurlijk ook al een tijdje bezig hè.” Hageraats was 27 jaar toen hij startte aan zijn eerste klus als hoofdtrainer. “Dat was bij Wippolder. Maar ik wist al op veel jongere leeftijd dat ik trainer wilde worden. Op 16-jarige leeftijd begeleidde ik al F-jes. Dan groei je door, haal je je diploma’s en wordt het allemaal steeds serieuzer. Ik wilde het trainersvak in en stopte zelf met keepen. Op vroege leeftijd, dat klopt, maar ik zag veel in het trainer zijn”, aldus de oud-speler van onder meer Laakkwartier. GEKEEPT BIJ QUINTUS Wippolder, Maasdijk, Kagia, Be Fair, Lyra, ESTO, OSV Oud-Beijerland, Olympia, CVC Reeuwijk en nu dus Quintus. “Ik vind het echt leuk dat ik bij Quintus terecht ben gekomen. Het grappige is dat ik ooit nog zes wedstrijden voor deze club gekeept heb. Lang geleden hoor, dat moet ergens in 2005 geweest zijn. Ik was trainer van Wippolder op dat moment en Quintus had een tijdelijk keepersprobleem. De toenmalige trainer, Hans van Heteren, vroeg mij of ik een paar duels onder de lat wilde staan. Dat heb ik toen gedaan.” SOCIALE VERENIGING Met veel plezier, geeft Hageraats aan. “Ja, dat goede gevoel heb DAMON Tegelwerken 0643490021 0283510.pdf 1 25-10-2023 16:47:03 Maartense en zijn ploeggenoot Owen Verbeek gaan bij de Wateringse vereniging door het leven als Peppi en Kokki, een komisch Nederlands duo uit de jaren zeventig. “Vorig jaar waren we met de hele selectie op trainingskamp, toen kregen wij die namen. Ik doe graag een beetje gek en Owen ook. Wij trokken daar veel met elkaar op. Haalden we grapjes uit, de bekende voetbalhumor. Ik weet dat Peppi en Kokki twee matrozen waren met een mutsje op. Wij zaten in een restaurant en in een jolige bui deden wij een deksel op ons hoofd en maakten we een foto. Teamgenoten moesten gelijk denken aan een foto van Peppi en Kokki. Sindsdien worden we zo genoemd. Ik weet eigenlijk niet of ik Peppi of Kokki ben, ik ken ze verder helemaal niet, maar dat bekende liedje kan ik inmiddels wel mee neuriën.” NAAR HET CAFÉ De 22-jarige verdediger kan er wel om lachen. “We maken zoveel lol samen, we lachen heel veel. Met z’n allen, de hele selectie, dus 1 en 2. Op zaterdag is het na de wedstrijden altijd ontzettend gezellig op de club. Eerst in de kleedkamer, daarna in de kantine en vaak ook nog later in Den Haag als we naar Café de Boemel gaan. Daar komen we regelmatig na een voetbalwedstrijd en lachen we door.” PROMOVEREN Plezier genoeg, maar op het veld is het een stuk serieuzer, geeft Maartense aan. “Ons doel is om binnen twee jaar te promoveren naar de tweede klasse. Het liefst dit seizoen al, we hopen bij de eerste twee te eindigen of in ieder geval een periodetitel te winnen. Op onze eigen manier. Onze leider, Willem Verwoerd, zegt altijd dat we sambavoetbal moeten spelen. Lekker tikken met veel lopende mensen. Daar hamert trainer Dennis Roerade ook op.” Maartense speelt al van jongs af aan bij KMD. “Ik zie mezelf niet snel vertrekken bij deze club. Ja, of er moet een vereniging komen met een bak geld”, lacht hij. “Maar dat zie ik niet snel gebeuren. Ik ben helemaal thuis bij KMD. Het voelt als thuis. Ik ken vrijwel iedereen op de club, zij mij ook, we maken allemaal een praatje met elkaar. Ik vind het wel gaaf dat als je op de club komt op zaterdag, je tegen iedereen gedag zegt. Het is een soort familie.” KMD-FAMILIE En over familie gesproken, Twan is niet de enige Maartense die bij KMD rondloopt. “Het is niet zo dat deze club me met de paplepel ingegoten is van jongs af aan. We kwamen toen ik een paar jaar oud was in de buurt wonen en mijn vader wilde dat ik bij KMD ging voetballen. Een wat kleinere, gemoedelijke club. Maar inmiddels zit zelfs mijn moeder op voetbal, mijn zus ook in het tweede damesteam, en heeft mijn vader lang wedstrijden gefloten. We zijn dus wel allemaal KMD’ers geworden in de afgelopen jaren.” FEYENOORD Naast fan van KMD is Maartense ook supporter van ADO Den Haag. “Daar ga ik graag kijken. Maar we hebben ook veel fans van Feyenoord in de selectie. Robin van Straten zet in de kleedkamer vaak Feyenoord-liedjes op, daar word ik soms gek van. Dan zet ik weer wat anders op, John Medley ofzo. Vinden we allemaal geweldig. Een paar jongens in de selectie zijn trouwens voor Ajax, maar die zijn de laatste tijd een stuk stiller”, besluit Maartense met een knipoog. Twan Maartense: ‘Ik word soms gek van die Feyenoord-liedjes’ “We hebben een geweldige groep bij KMD”, zegt Twan Maartense, linksback van het eerste elftal. “Met veel jonge jongens die elkaar al jaren kennen en wat oudere gasten om de boel in het gareel te houden. Nee hoor, dat valt mee, we hebben het gewoon ontzettend tof met elkaar. Op het veld, maar ook zeker na wedstrijden en op trainingskampen.” ik altijd wel onthouden. Ik vond Quintus toen al een leuke sociale vereniging, dat is nog steeds zo. Iedereen hier levert een bijdrage, dat vind ik hartstikke belangrijk. Veel clubs kijken vooral naar het eerste elftal, bij Quintus niet, alles en iedereen telt mee. De spelers helpen ook mee. Zo hoort het ook. Toen ik destijds kortstondig keepte bij Quintus, speelden Berry Jansen en Edwin Louwerens in het eerste elftal. Zij maken nu deel uit van de technische commissie. En Roy van Velden was toen een heel jong mannetje. Hij zit nog steeds bij de selectie.” Hageraats geniet van zijn eerste periode bij Quintus als hoofdtrainer. “We hebben echt een aardig elftal voor de vierde klasse”, vertelt hij. “Kijk, wat er mogelijk is moeten we nog zien. Maar als ik ergens aan de slag ga wil ik wel het maximale eruit halen. En wat dat is verschilt per club. Werken in een plezierige omgeving is voor mij altijd de basis, het leuk hebben met elkaar. Met de spelers en de hele begeleiding. En daarnaast presteren, kijken wat erin zit. We willen met Quintus een stabiele factor zijn in de vierde klasse, met misschien zo nu en dan een uitschieter naar boven toe.” BOUWEN Bij Wippolder en Be Fair was Hageraats vier jaar de eindverantwoordelijke. “Dat is eigenlijk ook altijd mijn insteek, langer aan een club verbonden zijn. Dat is er in de laatste jaren door omstandigheden niet van gekomen bij mijn laatste verenigingen. Dat kan gebeuren. Bij CVC Reeuwijk ben ik bijvoorbeeld weggegaan vanwege de reisafstand. Ik woon zelf in Wateringen. Je weet natuurlijk nooit hoe het loopt, maar ik ben wel iemand die ervan houdt om te bouwen aan iets moois. Quintus is een mooie club met een eigen identiteit. Met eigen jongens. Dat vind ik heel interessant. Ze zijn bereid een stapje extra voor elkaar te doen, ze kennen elkaar. Dat is echt een kracht.” Foto: Marcel Kouwenhoven

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=