23 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Kick Groot is bezig aan zijn eerste seizoen bij Noordwijk. De verdediger kwam afgelopen zomer over van ODIN ’59, waar hij na enkele moeizame jaren - vanwege blessureleed - weer met plezier op het voetbalveld stond. Lang lonkte voor Groot een mooie carrière in het betaald voetbal. Hij speelde in de jeugd van AZ samen met onder meer Calvin Stengs en Teun Koopmeiners, maar uiteindelijk deed zijn lichaam niet altijd wat zijn hoofd wilde. “Ik heb regelmatig het idee gehad dat mijn lichaam niet gemaakt is voor profvoetbal.” Het eerste elftal van Van Nispen degradeerde vorig seizoen kansloos uit de derde klasse. Met zeven punten na 26 competitiewedstrijden had het jonge team van trainer Stephan Spruijt geen schijn van kans op handhaving en ook dit jaar is het een niveau lager vechten voor de punten. “We gaan niet echt een rol van betekenis spelen”, zegt de 59-jarige oefenmeester. Spruijt is thuis bij Van Nispen. Stephan Spruijt: ‘Ik heb veel vrienden gemaakt bij Van Nispen’ Spruijt is een geboren Haarlemmer, maar hij loopt over twee periodes al ruim twaalf jaar rond bij Van Nispen. Eerst bij de inmiddels opgeheven zondagtak en sinds 2017 op zaterdag. “Ik ben echt verweven met de club. Een ontzettend fijne vereniging, Ik voel me hier thuis en heb in die jaren ook vrienden gemaakt. Mensen waar je mee optrekt.” LONGKANKER Dat Spruijt een warm gevoel heeft bij Van Nispen heeft ook te maken met persoonlijk leed. In 2012 werd bij de in Lisse woonachtige trainer longkanker geconstateerd. “Dat was in mijn derde jaar bij Van Nispen. Dat is pittig hoor, als je die boodschap krijgt. De reacties die ik kreeg van de clubleiding van Van Nispen waren overweldigend. Ik kreeg alle tijd die nodig was om weer terug te keren. Ze wilden met mij door. Dat vond ik zo mooi.” SNEL HERSTEL Spruijt kwam terug, bijzonder snel, en als een ander mens. “Ik herstelde gelukkig goed. Ik hoefde geen chemotraject in te gaan, geen bestralingen, maar ze hebben tijdens een operatie wel mijn rechterlong weggehaald. Dat merk ik nu wel, maar joh, ik ben er nog. Dat is het belangrijkste. Ik werk gewoon 40 uur per week, sta op het trainingsveld, kan nog veel. Alleen zelf sporten zit er niet meer in.” Dat laatste frustreert Spruijt soms wel. “Ik sta heel positief in het leven, maar ik heb altijd gesport. Tennissen, voetballen, ook op hoog niveau bij RCL en FC Lisse. Nu moet ik na een sprintje door de zeikregen een half uur bijkomen. Het kan gewoon niet meer. Tennissen met mijn zoon ook niet en bij een voetbaltoernooi sta ik langs de kant. Dat is soms frustrerend, maar ik heb het wel zelf naar gemaakt.” CLICHÉS Spruijt was een kettingroker. “Ik weet eigenlijk niet meer waarom. Je stinkt enorm en je verziekt je gezondheid. Maar ik had het nodig. Mijn vrouw was er niet blij mee, mijn kinderen van toen 5 en 6 jaar ook niet, maar ik kon niet stoppen. Tot ik werd gedwongen. Ik heb heel veel geluk gehad, want longkanker is niet de ‘fijnste’ kanker. Ik sta sindsdien ook anders in het leven. Alle clichés zijn waar. Ik tel mijn zegeningen en geniet meer”, aldus Spruijt. Voetbal speelt al jaren een grote rol in het leven van Spruijt. “Maar het is niet heilig meer. Dat je er als vader kunt zijn voor je kinderen, dat is belangrijk!” Sinds 2017 is Spruijt trainer van de zaterdagafdeling van Van Nispen. “Toen ik destijds gevraagd werd, twijfelde ik geen seconde. Ik had al een zondagclub, RCH, maar ik wilde Van Nispen helpen. Ik was niet vergeten hoe ze mij steunden in 2012 tijdens die zware periode. Maar ik zit nu nog bij de club”, lacht hij. “De club verlengde vorig seizoen zelfs mijn contract toen we nul punten hadden na elf wedstrijden.” “Sportief hebben we het zwaar. Vorig seizoen wonnen we twee wedstrijden en speelden we een keer gelijk. De andere duels verloren we, en vaak ruim ook. Soms door een beetje pech, maar vaak genoeg werden we gewoon weggetikt. Niet gek hoor, want veel jongens waren gestopt in het eerste elftal en we speelden met jongens van 16 of 17 jaar. Fysiek kwamen we er helemaal niet aan te pas. Dit seizoen hebben we het ook lastig in de vierde klasse. Ik hoop dat we ergens tussen plek zes en acht kunnen spelen. Het is alleen jammer dat we niet in West II zijn ingedeeld door de KNVB. We missen alle leuke derby’s. Dat vinden we jammer.” Kick Groot (Noordwijk): ‘Misschien wel in mijn beste vorm ooit dit moment’ Kick is de kleinzoon Cees Groot, die in de jaren 50 en 60 bij Ajax speelde. Henk Groot, oud-speler van Ajax en Feyenoord, is de broer van Cees. “Mijn opa heb ik nooit gekend, hij overleed in 1988, maar met Henk heb ik het wel over hem gehad. Helaas is Henk in 2022 overleden. In alle verhalen die ik nog over mijn opa hoor, komt naar voren dat hij altijd vriendelijk was en zijn sport met passie beoefende. Ze scoorden allebei enorm veel goals voor Ajax en Feyenoord. In de eeuwige topscorerslijst van Ajax staan ze ook hoog. Natuurlijk ben ik trots. Ik vind het leuk om over ze praten en de verhalen te horen van oudere mensen.” CENTRALE VERDEDIGER Cees en Henk scoorden vroeger aan de lopende band, op het allerhoogste niveau, in grote en volle stadions. “Dat heb ik niet bepaald van ze overgenomen”, lacht Kick. “In de jeugd speelde ik nog wel eens op ‘10’, maar ik zakte steeds verder naar achteren. Ik speel nu alleen nog maar centraal in de verdediging, maar ik heb ook als verdedigende middenvelder gespeeld en als rechtsback. Centraal achterin voel ik me het fijnst, dat is mijn plek. Ik heb het spel graag voor me.” BLESSURES Kick doorliep de jeugdopleiding van AZ, speelde uiteindelijk ook duels met Jong AZ in de Keuken Kampioen Divisie en stond nog kortstondig onder contract bij Telstar. Te vaak wierp een blessure, voornamelijk aan de knieën, hem terug. “Ja, het zat niet altijd mee. Ik ga niet zeggen dat ik 500 duels had gespeeld in de eredivisie, dat niet, maar in ieder geval wel meer wedstrijden in het betaald voetbal. Weet je, ik heb er wel alles aan gedaan. Mijn vader zei altijd: ‘Doe er alles aan, dan kan je nooit spijt krijgen.’ Ik kan wel zeggen dat ik ervoor geleefd heb. Absoluut. Maar ik heb ook pech gehad.” Voor Kick is met name zijn periode bij AZ er een om nooit te vergeten. “Toen ik een jaar of 16 was stond ik tegenover Phil Foden van Manchester City. Brahim Diaz, die nu bij Real Madrid speelt, zat ook in dat elftal. Dat zijn prachtige herinneringen. Ik heb tegenover geweldige voetballers gestaan, jongens die nu op het hoogste niveau spelen. Toen zag je al dat zij de top van de wereld waren. Het ging allemaal zo snel. Een van mijn beste vrienden is Donyell Malen, ook tegen hem heb ik gespeeld.” EENZAAM Na AZ volgde Telstar, maar bij die club speelde Kick zelden. “Ik was heel veel geblesseerd. Als je alleen traint en werkt aan je herstel, voel je je eenzaam. Ik kan echt goed op mezelf zijn, maar je gaat naar een club om te voetballen. En toch ben ik altijd positief gebleven, ik heb nooit in de put gezeten. Maar na een tijdje dacht ik wel: mijn lichaam is niet gemaakt voor profvoetbal. Zeven keer per week trainen, veel krachttraining, en wedstrijden.” Na een paar mooie seizoenen bij de amateurs van ODIN ’59, meldde Noordwijk zich bij de 25-jarige verdediger, die tegenwoordig werkzaam is als personal trainer. “Noordwijk wilde mij heel graag hebben. Weer een hoger niveau, dat wilde ik na ODIN ’59. Ik voel me hartstikke goed én fit. Misschien ben ik wel in mijn beste vorm ooit. Ik sta weer met plezier op het voetbalveld, dat is het belangrijkste. Dat plezier was wel een tijdje weg.” Foto: ProShots
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=