VoetbalJournaal Bergen op Zoom, voorjaar 2023

17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Mitchel Jansen had zich heel ander seizoen voorgesteld bij Tholense Boys “We speelden een wedstrijdje tegen het tweede elftal en ging vol door mijn enkel heen. Uiteindelijk had ik wel direct het gevoel dat het fout zat. Dat bleek ook wel, want in het verleden had ik al eens eerder een gescheurde enkelband gehad. Toch voelde deze nog anders en na een aantal onderzoeken bleek dat er vocht zit tussen het spronggewricht en dat beperkt me nog altijd bij het lopen en bewegen. Dus voorlopig zit voetballen er nog niet echt in jammer genoeg.” Rechtstreeks degraderen is niet meer het risico, maar de kans dat de ambitieuze Tholense club via de nacompetitie het vege lijf als derdeklasser moet zien te redden is erg groot. “Het is gewoon een ongekend slecht jaar. Het loopt niet en het zit ook niet mee. Heel veel spelers zijn ook met blessures afwezig en dan wordt het toch lastig. Zelf heb ik nog geen minuut gespeeld en dat knaagt wel. Zeker omdat ik vorig seizoen twijfelde of ik nog zou doorgaan. De trainer vroeg me om nog één seizoen door te gaan bij het eerste. Ik heb toen ‘ja’ gezegd en als je dan een heel seizoen al met een blessure aan de kant staat….” Bezoekjes aan de orthopeed, verschillende scans en onderzoeken en een fysiotraject. Tot op heden nog altijd zonder het gewenste resultaat. “Ik merk eigenlijk nog altijd niet heel veel verbetering en dat is frustrerend. Want voetbal is het allerleukste wat er is en je wilt graag helpen, maar helaas zal dat dit seizoen niet meer het geval zijn. Als ik weer ga voetballen dan zal dat naar alle waarschijnlijk wel bij een lager elftal zijn, want ik merkte sowieso dat de laatste paar jaar de kleine pijntjes als toenamen. En zowel bij het eerste als tweede elftal heb ik de nodige vrienden spelen dus in beide teams voel ik me prima thuis.” Zich thuis voelen dat doet de 32-jarige Jansen zich bij de club overigens al heel lang. Op zijn vijftiende streek de rechtsbenige verdediger met zijn ouders vanuit Krimpen aan de IJssel neer op Tholen en voelde zich direct geaccepteerd. “Het is een warme en gezellige familieclub. Inmiddels ben ik wel al aardig ingeburgerd en ga hier zeker ook niet meer weg, daarvoor voel ik me hier al teveel vastgeroest haha.” Vorig seizoen eindigde Jansen met zijn ploeg nog in de middenmoot en speelde hij alles, zij het soms op wisselende posities. “Ik ben van origine een rechtsbenige verdediger, maar speelde waar dat nodig was voor het elftal. Altijd in een dienende rol en me vooral heel goed bewust wat ik als voetballer niét kan, dat probeerde ik zoveel mogelijk ook over te laten aan anderen. Nu zie je dat er wat ervaren jongens missen door blessures en het erg jong is wat op het veld staat. Die moeten ervaring gaan krijgen en dat gaat altijd beter in een goed draaiende ploeg. Lukt dat niet dan krijg je het lastig en dat zie je nu gebeuren jammer genoeg. Vanuit een lager elftal zijn nu onder andere de gebroeders Hopmans teruggekeerd om de jonkies te ondersteunen. Hopelijk weten we het alsnog te redden, want ik ben zeker van mening dat een club als Tholense Boys minimaal thuishoort in de derde klasse.” Macky el Barmaki geniet van de progressie en kampioenschap met JO11 “Dat was natuurlijk heel erg leuk, voor mij als trainer maar vooral voor die jongens zelf. Daar kan ik dan wel echt van genieten. Als ik zie hoeveel progressie ze hebben geboekt, als team maar ook de spelertjes individueel. Toen ik met ze begon zijn we enorm goed aan de slag gegaan en hebben ze echt gedurende het seizoen wel mooie stappen vooruit gezet. Je zag ook steeds elke keer de vooruitgang en als ze dan met zo’n overtuiging kampioen worden… Leuk, echt heel leuk!”, beschrijft El Barmaki zijn gevoel. Door een 6-1 overwinning op DVO’60 uit Roosendaal pakten de spelers van de JO111 op overtuigende wijze de kampioenstitel in de hoofdklasse. Met 18 punten uit 7 wedstrijden en een doelsaldo van +26 kunnen zij zich een overtuigende kampioen noemen. In de competitie wisten ze onder meer RKVV Roosendaal, DVO’60, v.v. Terneuzen, MZC’11 uit Zierikzee, BSC Roosendaal, SJO De Markiezaten achter zich te houden. “Daar zitten toch ook een aantal grote verenigingen bij en dat maakt de prestatie van de jongens misschien nog wel mooier. Clubs die vergelijkbaar zijn dan Halsteren qua grootte en als je dan ziet dat je in deze klasse zo overeind blijft en zelfs de beste bent dan hebben ze het echt heel goed gedaan.” De trainer blijft eigenlijk zelf het liefste een beetje op de achtergrond en wil vooral de credits geven aan de spelertjes zelf en ook aan de ondersteuning van assistent-trainer Sander. “We hebben het met zijn allen gedaan. Dit is een talentvolle groep en die jongens stralen plezier uit, tijdens de trainingen hier op sportpark De Beek maar ook tijdens de wedstrijden. En resultaat helpt daar natuurlijk altijd een beetje extra bij. Want hoewel vooral plezier in het voetbalspelletje aanwezig moet zijn tijdens het beoefenen van je hobby, als je ook leuke resultaten haalt en geregeld je wedstrijden wint dat maakt het allemaal nóg niet iets leuker. Ik ben nu een aantal jaar jeugdtrainer, mijn kinderen voetballen hier ook bij de club en ik beleef er enorm veel plezier aan. Het geeft voldoening om te zien dat hetgeen je ze probeert bij te brengen ook terugkomt in wedstrijden. Dat is natuurlijk geweldig.” “We trainen twee keer per week en dan probeer ik ze technisch en tactisch wat dingetjes mee te geven die ze in wedstrijden kunnen helpen. En als je dan die laatste reeks wedstrijden bekijkt, dan hebben ze daarin toch sprongen gemaakt. Nu zijn ze kampioen en zullen de meesten de overstap maken naar een leeftijdscategorie hoger. Wat ik zelf ga doen, dat weet ik nog niet precies en daar ben ik nu nog niet mee bezig. Ik ben vooral enorm veel energie gekregen van deze groep en heb genoten van dit seizoen. En niet alleen ik, want de blijdschap die ik bij de spelers op hun gezichten heb gezien, tijdens het seizoen en zeker toen ze kampioen werden…. Dat was genieten en ze hebben het zonder meer allemaal héél goed gedaan.” THOLEN – ‘Sportief gezien is het een dramatisch jaar. Voor de club vanwege de resultaten in de competitie en ook voor mij persoonlijk vanwege die vervelende enkelblessure’, zegt Mitchel Jansen. De verdediger ligt er al sinds de voorbereiding uit en speelde daardoor nog geen enkele officiële minuut in het huidige seizoen. HALSTEREN – In de eerste fasen van de reguliere competitie behaalde de JO11-1 van RKSV Halsteren telkens eenmooie derde plek. Maar in de vierde (en laatste) fase van het seizoen bleek het team van trainer/coach Macky el Barmaki de allerbeste en is dus de terechte kampioen.

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=