7 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Meisjesvoetbal staat op de kaart bij VVGZ Meisjesvoetbal heeft voet aan vaste grond gekregen bij VVGZ. Na anderhalf seizoen is het aantal voetballende meisjes bij de club aan het Noordpark meer dan verdubbeld. Als het aan coördinator Ed Voetee ligt, groeit de meisjestak gestaag door. Met Voetee (52) heeft VVGZ een trekker van formaat binnen. De Zwijndrechter, in het dagelijkse leven actief als conciërge en ict-specialist op een basisschool, neemt een rugzak vol meisjes- en vrouwenvoetbal met zich mee. “Mijn dochter heeft jarenlang gevoetbald”, vertelt hij. “Ze is ooit begonnen bij VVGZ. Daar heeft ze een paar jaar tussen de jongens gespeeld. Dat ging prima, totdat ze wat ouder werd. Bij VVGZ hadden ze geen meisjeselftallen en ze is vervolgens verkast naar Pelikaan.” Pelikaan kreeg er niet alleen een fanatieke speelster bij, maar ook een enthousiaste vader die zich op allerlei vlak inzette. “Ik ben trainer geweest van de onder 15, onder 17 en onder 19. Ik ben een tijdje gestopt, maar dat kwam ook doordat mijn dochter in korte tijd twee zware knieblessures kreeg. Ze heeft zowel de voorste kruisband van haar rechterknie als van haar linkerknie gescheurd. De tweede keer was kort nadat ze de revalidatie had afgerond van haar eerste operatie. Dat heeft bij haar de motivatie weg genomen en ze is inmiddels gestopt.” Voetee hield altijd de passie voor het meisjes- en vrouwenvoetbal. Toen VVGZ aangaf heil te zien in het opzetten van een meisjestak was hij er als de kippen bij om zijn diensten aan te bieden. “Ik heb in die jaren bij Pelikaan enorm veel connecties opgebouwd. Het leuke van het meisjes- en vrouwenvoetbal vind ik de toegankelijkheid. Clubs in de eredivisie staan altijd open voor een idee en topspeelsters zijn altijd bereid een clinic te geven. Als je daarin je weg kent, zorgt dat voor leuke extraatjes voor je club”, aldus Voetee die zich in Zwijndrecht heeft opgeworpen als ‘ambassadeur’ van het meisjesvoetbal, met het plaatsen van berichten en foto’s (meidenvoetbal Zwijndrecht). Met het vorig seizoen opgezette meisjesteam bij VVGZ woont Voetee met de staf en de speelsters regelmatig eredivisiewedstrijden bij. “Vorig seizoen hebben we al een keertje met het team met ADO Den Haag in de thuiswedstrijd tegen Heerenveen het veld mogen opkomen. Daarnaast onderhouden we warme contacten met Jaimy Ravensbergen van FC Twente. Ze herstelt momenteel van een kruisbandblessure, maar over een tijdje is er weer een clinic ingeruimd met haar. Begin oktober heeft Amber Verspaget, speelster van VVGZ heeft iedere zaterdag aantrekkelijke affiches op het programma staan als Real Madrid tegen Bayern München en Barcelona tegen Borussia Dortmund. De Champions League voor de jeugd van vier tot en met zes jaar is niet alleen de kweekvijver, maar ook levensader van de club. Champions League is kweekvijver VVGZ Op één van de veldjes kruisen vandaag de teams van Inter Milan en Paris Saint Germain de degens. De regen mag dan met bakken uit de lucht komen en de spelers eruit zien als mummies ter bescherming tegen de kou, de hartstocht spat er vanaf. Inter neemt een 2-0 voorsprong, maar de spelers in het PSG-shirt nemen daar geen genoegen mee. “We spelen vandaag maar op twee veldjes”, legt Maarten Koomans, coördinator bij de mini-pupillen van de ‘Gelukvogels’ uit. “Het weer is slecht en vandaag is in Zwijndrecht ook de intocht van Sinterklaas.” De Champions League speelt normaal zijn wedstrijden op het hoofdveld, maar is voor vandaag ‘verbannen’ naar veld twee, dat na de forse regenval een spons is geworden. De kinderen merken daar volgens Koomans weinig van. “Die zijn zo licht, die dartelen nog even vrolijk rond”, weet hij. Koomans is al een groot aantal jaren betrokken bij het jongste jeugdvoetbal zijn club. “Ik heb drie zoons, waarvan de jongste nu ook in de Champions League zit. Ik maak het dus voor de derde keer mee. Ik vind dit veruit de leukste groep. Je ziet die kinderen in een paar jaar tijd ontwikkelen.” Koomans en VVGZ hebben inmiddels ruim veertig kinderen op de lijst en dat is in het recente verleden wel minder geweest. “Op ons hoogtepunt hadden we er vijftig, maar om onverklaarbare reden is het daarna flink ingezakt. Nog niet zo lang geleden waren we al blij dat we een competitie van vier teams hadden.” Nu wordt er op een doorsnee-zaterdag door zes teams gespeeld. “We kunnen makkelijk acht teams maken, maar er zijn altijd wel een groepje kinderen niet. We zijn in ieder geval blij dat er weer toeloop is. Daar hebben we zelf ook het nodige voor gedaan, zoals het rondbrengen van flyers en het onder de aandacht brengen op de sociale media. Als het eenmaal loopt zorgt mondtot-mond reclame ervoor dat er nog meer aanwas komt.” Koomans en zijn ploeg proberen er op zaterdagmorgen echt een feestje van te maken. De spelers komen het veld op onder de bekende tune van de Champions League. Na elke competitiefase wordt de eindstand bepaald en krijgen de winnaar een replica van de Grote Cup met de Oren in handen gedrukt. “Dat vinden ze machtig mooi”, geniet ook Koomans altijd weer van dat moment. “We delen de spelertjes voor één competitiefase in”, vervolgt hij. “Daarbij houden we zo ver mogelijk ook rekening met de leeftijd. We willen grote uitslagen voorkomen. Dat is voor niemand leuk.” Dat de spelertjes zich mogen hijsen in de shirts van de Europese topclubs maakt het nog specialer. “Deze shirts zijn alweer een jaar of zes oud. We hebben ze toen besteld van een groot aantal clubs. Schalke 04 speelde toen nog in de Bundesliga, maar die club zegt die jongens niks meer. Ik heb recent een nieuwe offerte aangevraagd, ook met Engelse topclubs als Manchester City, Liverpool en Arsenal, want Engeland hadden we niet.” Net als in de echte Champions League is ook Feyenoord van de partij. “Ajax hebben we ook, maar die zijn eigenlijk niet meer Champions League-waardig”, grapt Koomans, die weet dat hij geen spelertjes klakkeloos kan indelen bij de twee grootste clubs van het land. “Het ligt soms erg gevoelig als je een jongetje die voor Feyenoord is indeelt bij Ajax en andersom. We weten vrijwel altijd wel waar de voorkeur ligt en daar houden we dan rekening mee,” Feyenoord, nog een training gegeven.” Voor een volwaardige meisjesafdeling moet VVGZ de tijd nemen, zegt Voetee. “Het is anders dan bij jongens waar je in elke leeftijdscategorie vier teams hebt. We willen het goed doen en rustig opbouwen. We hebben nu één team en willen er uiteraard meer, want met één team ben je natuurlijk kwetsbaar.” De eerste successen zijn veelbelovend. “We zijn vorig seizoen begonnen met acht speelsters, inmiddels hebben we er achttien. Dus meer dan een verdubbeling.” “We zijn het seizoen begonnen met een MO11, na de grote aanwas zijn we in de tweede fase overgestapt naar de MO13, ook omdat we te veel dispensatiesspelers kregen. Je wilt wel dat iedereen kan voetballen. Het gevolg is wel dat we nu ineens op een groot veld spelen en de meiden daaraan moeten wennen.” Aan de uitgebreide staf van het team ligt het niet, want behalve trainer Voetee laten de VVGZ-meisjes zich elke week omringen door trainer Frank de Vlieger, assistent-trainer Willeke Diender en elftalleidster Linda Bron. “Het enthousiasme bij spelers en begeleiders is groot.” Foto: Shane Winsser Foto: Shane Winsser
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=