VoetbalJournaal Zwijndrecht-Ambacht, najaar 2023

22 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Schellenbach doet next best thing bij VVGZ Hij heeft de ambitie om als hoofdtrainer actief te worden, maar dat is voor Robert Schellenbach geen korte termijn-doel. Bij VVGZ zit hij voorlopig op zijn plek. Na zijn rol als assistent van hoofdtrainer Fop Gouman draagt hij dit seizoen de verantwoordelijkheid van een eigen elftal, het tweede. Robert Schellenbach was jarenlang speler van Dubbeldam 1. Als middenvelder maakte hij tien jaar deel uit van de club waar hij als kind begon. Dat hij bij Dubbeldam ook begon als trainer was min of meer vanzelfsprekend. “Het is voor mijn eigen ontwikkeling ook goed om eens buiten de deur te kijken”, zegt de Dordtenaar. “Ik heb een seizoen de jeugd van Wieldrecht getraind en ben daarna weer teruggekeerd bij Dubbeldam. VVGZ is mijn tweede club buiten Dubbeldam.” En daar heeft de voormalig middenvelder, die in het dagelijkse leven werkzaam is bij een energiebedrijf, geen moment spijt van. “Ik had mij voorgenomen om te stoppen bij Dubbeldam toen ik een belletje kreeg van VVGZ. Of ik er iets voor voelde om assistent te worden van Fop Gouman bij het eerste elftal. Het klikte tijdens gesprekken met Fop goed, op voetbal-, maar ook op sociaal gebied. Ik vond het interessant om mee te kijken met een ervaren trainer.” “De wisselwerking in de praktijk was ook prima, maar Fop vertrok na afgelopen seizoen. VVGZ stelde Dimitri Hooftman als nieuwe trainer aan. Hij had afgelopen seizoen het tweede gedaan. Net als ik een jonge trainer. VVGZ gaf mij de mogelijkheid om te kiezen: weer assistent worden of trainer van het tweede worden. Ik heb voor dat laatste gekozen om twee redenen. Ik vind dat trainer en assistent altijd complementair aan elkaar moeten zijn. Dimitri en ik lijken juist erg op elkaar. Daarnaast vond ik het weer een uitdaging om een eigen elftal te krijgen.” “Bij VVGZ is het tweede een echt opleidingselftal”, vervolgt Schellenbach. “Het leeuwendeel van de ploeg is jong. Ik heb twee wat oudere spelers. Thomas Kueter is vorig seizoen gestopt als speler van het eerste elftal, maar ik heb mijn best gedaan om hem voor het tweede te behouden. Voor het ontwikkelingsproces van die jonge jongens zijn die ervaren spelers in je ploeg belangrijk, want ze maken de jonge jongens wegwijs in het selectievoetbal.” Schellenbach heeft vooral de opdracht om jonge spelers klaar te stomen voor het eerste elftal. “Dit seizoen hebben al tien spelers in meer of mindere mate minuten gemaakt in het eerste elftal. Dat is een mooi resultaat.” Dat Schellenbach met zijn eigen team vrijwel nooit in een vaste formatie kan spelen, daar heeft hij vrede. “Dat is het lot van een trainer van een tweede elftal. Opleiden staat simpelweg voorop. Natuurlijk horen daar ook prestaties bij, want die zijn daar ook onderdeel van. Welke spelers beschikbaar zijn voor een wedstrijd hangt volledig af van het eerste elftal. Zijn er veel blessures of schorsingen dan wordt er geput uit het tweede. Dat weet je nou eenmaal. Op mijn beurt kan ik gebruik maken van de spelers uit de onder 23. Bij VVGZ is gekozen voor een duidelijke rangorde van de teams.” “Ik zou het niet erg vinden om nog drie jaar trainer te zijn bij VVGZ”, geeft hij aan hoe goed hij het naar zin zijn heeft aan het Noordpark. “Ik ben echt een voetbaldier. Zelf voetballen is het allerleukste en als dat niet meer kan op niveau is het trainerschap the mex best thing. Mijn vrouw weet dat voetbal voor mij belangrijk is. Voetbal komt bij mij niet op één, maar zeker wel op anderhalf.” Hij kan gezien worden als de hoffotograaf van VVGZ, maar eigenlijk is Shane Winsser meer dan dat. De 34-jarige Zwijndrechter heeft bij zijn club het gehele multi-mediapakket onder zich, inclusief presentatiegids en clubkrant. Bij Shane Winsser zegt één foto meer dan duizend woorden Winsser (34) is een beetje zenuwachtig en dat heeft alles te maken met de naderende confrontatie tussen VVGZ en Pelikaan. “Ik kijk er vreselijk naar uit”, zegt hij vier dagen voor de Zwijndrechtse derby. “VVGZ en Pelikaan, dat is haat en nijd, op de positieve manier dan. Het zijn de mooiste wedstrijden van het seizoen.” Op alle sociale media-kanalen probeert Winsser de aanhang van VVGZ lekker te maken voor de derby. “Dat doe ik met allerlei uitingen een aankondigingen.” Hij en VVGZ bewaren goede herinneringen aan de laatste derby van vorig seizoen. VVGZ won toen door een late goal van Paul Scheurwater. Winsser stond er als clubfotograaf bij, keek ernaar en klikte voor een foto vol VVGZ-ontlading. “Het doelpunt zelf had ik niet, wel hét moment erna. Dat was nóg mooier. De vreugde en ontlading van de ploeg. Het was al mooi dat we wonnen, dat ik het op die manier in beeld had was nog dubbel mooier.” Winsser, die bij de sociale media steun krijgt van Arnold Klein en Ed Voetee, verdient zijn brood in het dagelijkse leven als fotograaf. Hij combineert zijn werk als bedrijfsfotograaf met dat van voetbalfotograaf. “Ik zit wekelijks wel bij twee wedstrijden in de eerste divisie of eredivisie. De wedstrijd op vrijdag in de eerste divisie is altijd wel vaste prik. Voor Voetbal International maak ik regelmatig foto’s voor bij de interviews.” “Ik ben van huis uit geen fotograaf, ik ben er ingerold. Ik heb veertien jaar bij defensie gewerkt. Ik was communicatiespecialist, toen ik werd gevraagd voor een fotoshoot. Uiteindelijk ben ik fotograaf geworden en heb in die hoedanigheid tal van missies in het buitenland meegemaakt.” Parallel aan die carrière maakte hij ook naam als assistent-scheidsrechter. In korte tijd klom hij op naar de top van het amateurvoetbal. “Ik heb de mooiste wedstrijden gedaan, van Hardenberg tot IJsselmeervogels. Ik zat ook in de zogenaamde talentengroep voor het betaalde voetbal. Ik heb vier wedstrijden in de eredivisie gedaan. Het was leuk om te doen maar het kostte ook veel tijd. Daarom ben ik een jaar of acht geleden ook gestopt omdat er andere prioriteiten waren, die kleine stond op het punt geboren te worden en ik wilde wat meer thuis zijn. Het leuke is dat ik als fotograaf regelmatig bij wedstrijden kom waar scheidsrechters fluiten met wie ik nog heb samenwerkt.” Zijn fotowerk vormt ook de basis van zijn werkzaamheden bij VVGZ. Hij maakt niet alleen foto’s van het eerste team, maar ook van lagere en jeugdteams. “Ik heb bij VVGZ ook de presentatiegids en de VVGZ-krant, die huis-aan-huis wordt verspreid onder mijn hoede. Die zie ik ook als een visitekaartje van mijn foto’s. Een goede foto is heel belangrijk voor een artikel. Een foto zegt meer dan duizend woorden.” Instagram en Facebook, ze worden door de VVGZ-leden gevreten. “Het is eigenlijk begonnen in de coronatijd met het livestreamen van evenementen zoals de kerstbingo en het rad. Tegenwoordig is sociale media het belangrijkste communicatiekanaal voor een club als VVGZ.” Foto: Shane Winsser Foto: Shane Winsser

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=