13 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Mol leidt Pelikaan-groei in goede banen John Mol is niet de man die wegloopt van verantwoordelijkheden. Toen recent Peter de Haas aftrad als voorzitter van Z.V.V. Pelikaan en er nog geen geschikte kandidaat verkiesbaar was als opvolger, stelde de actieve Peli zich tijdelijk kandidaat. Het is, zo zegt Mol (44), zeker niet de bedoeling dat hij voortaan ook als voorzitter van de Bakestein-club door het leven gaat. “Wat mij betreft is dit een heel kort leven beschoren. Ik hecht daarom waarde aan het woordje interim dat voor mijn voorzitterschap staat. Ik doe het voor de club, omdat ik vind dat er nu eenmaal een voorzitter moet zijn.” Mol is officieel al een paar jaar jeugdvoorzitter van Z.V.V. Pelikaan. Dat doet hij vol elan en niets overlatend enthousiasme, dat ook ten volle is overgeslagen naar de andere vrijwilligers. “Ik ben enorm trots op onze vrijwilligersploeg. Trainers, elftalleiders, scheidsrechters, andere ondersteuners en begeleiders. Er zit een goede vibe in.” De jeugd vindt ook weer makkelijk zijn weg naar het Pelidome en dat was nog niet zo lang geleden wel anders. “We hebben te maken gehad met een flinke terugloop”, zegt Mol, die zich van jeugdtrainer opwerkte naar coördinator en nu jeugd- en interim voorzitter. “In het seizoen 2015-2016 is het verval ingetreden. De daling was zeer serieus, we zijn van 35 naar 23 teams gegaan. Dat was het dieptepunt en ook het moment dat we met een groep vrijwilligers bij elkaar zijn gaan zitten met als doel de terugval te stoppen.” “De aandacht was in alle opzichten wat verslapt. Dat kan natuurlijk gebeuren en iedere club heeft zijn pieken en dalen. Wij hebben alle onderdelen eens goed tegen het licht gehouden. Wat doen we en wat kan er beter. We zijn op de eerste plaats als club meer naar buiten getreden en zichtbaarder geworden. We gebruiken veel meer onze sociale media en flyeren op scholen. We zijn gaan kijken naar onze inrichting en structuur. Dat heeft ertoe geleid dat elk elftal minimaal twee trainers heeft staan. Sommige zelfs drie. En we hebben ervoor gezorgd dat aspirantleden goed ontvangen worden. Niet dat dat voorheen niet gebeurde, maar nu krijgt een ouder die zijn of haar kind voor een proeftraining aanmeldt, nog dezelfde week een mail. We zorgen dat de ontvangst goed is en als kinderen lid worden na drie keer meetrainen dat zij en hun ouders uitleg krijgen over hoe het werkt bij onze club.” Het is er dit seizoen nog niet veel van gekomen, maar als het aan Carsten en Sybren Bakker ligt, staan zij snel gezamenlijk in de basiself van Pelikaan 1. “Als broers voel je elkaar sneller aan.” Bakker-broers gaan voor dubbele basisplek Aan doelpunten en spektakel ontbreekt het deze competitie zeker niet bij Pelikaan. De Zwijndrechters scoren er volop op los in de tweede klasse, maar dat doen hun tegenstanders ook. “Ik win liever met 1-0 dan dat we 3-3 spelen”, is de logische reactie van Sybren Bakker. De twintigjarige student fysiotherapie wordt op sportpark Bakestein gezien als de man die vorm moet geven aan de Zwijndrechtse aanvalslusten. In de aanloop naar de competitie wist hij zich nog regelmatig in het nabije gezelschap van zijn oudere broer Carsten (22), maar de student ziekenhuistechnologie, die begin volgend jaar zijn afstudeerscriptie hoopt te verdedigen, zit vanaf halverwege de voorbereiding in de lappenmand. “Het is tot nu een wat ongelukkige comeback geweest”, zegt hij. “Ik liep al snel een hamstringblessure op. Toen ik daar eenmaal van hersteld was, kreeg ik last van mijn lies.” Blessures komen nooit gelegen en zeker niet als je je als nieuwkomer wil laten zien bij je oude vereniging. Bakker moet bij Pelikaan de strijd aan voor de spitspositie met Ruben de Raad. “Ruben is geen speler die je er even uitspeelt”, reageert Bakker, die zichzelf typeert als sterke, balvaste aanvaller die zorgt dat zijn elftal kan opschuiven richting vijandelijk doel. Concurrentie of niet, Bakker is niet van plan om voor andere kansen te gaan in de voorhoede. “Ik zal me, eenmaal fit, moeten laten zien aan de trainer. In principe hebben we twee spitsen voor één positie, want we spelen 4-3-3.” Sybren is inmiddels alweer een tijdje basisspeler van de hoofdmacht. Met zijn technisch vaardige spel wist hij zijn trainer te overtuigen om voor hem een basisplaats in te ruimen. “Ik kan op de zes-, acht- en tien-positie spelen”, schetst de jongste van twee broers zijn multifunctionele inzetbaarheid. “Ik speel dit seizoen vooral op acht en daar kan ik prima mijn ei kwijt. Ik kan aanvallen én verdedigen en word veel betrokken in het spel.” Hij speelde in het verleden nauwelijks met zijn oudere www.euroaluminium.nl 0284881.pdf 1 2-11-2023 11:03:06 Greenroof Nederland Wattstraat 86 g 3335 LV Zwijndrecht 06 - 29 60 06 56 info@greenroofnederland.nl Wij kleuren álle daken groen. 0292326.pdf 1 2-11-2023 11:28:46 Die aanpak heeft ervoor gezorgd dat Pelikaan weer op de radar is komen te staan en flink aan het groeien is. Sterker nog, ze zijn inmiddels de grootste club Zwijndrecht. “Alleen al het laatste jaar hebben we honderd nieuwe kinderen mogen verwelkomen. We schrijven bij elke fase weer meer teams in. Inmiddels zitten we op 36, eentje meer dan acht jaar geleden op ons hoogtepunt.” Daarom kwamen de aanpassingen aan het complex als geroepen. Dit seizoen kan Pelikaan beschikken over twee gloednieuwe kunstgrasvelden en dat is geen overbodige luxe, weet ook Mol. “Elk team traint minimaal één keer per week op kunstgras. Dat is een grote vooruitgang.” Omdat Mol in het dagelijks leven als architect de modernste gebouwen ontwerpt – hij ontwierp o.a. het nieuwe gemeentehuis van Zwijndrecht – heeft hij bij Pelikaan ook de pet op als het gaat om accommodatiezaken. “We hebben recent een duurzaamheidsslag kunnen maken met LED-verlichting om de velden”, zegt hij. “De accommodatie zal altijd aandacht vragen. We hebben nu veertien kleedkamers. Volgens de norm van de KNVB is dat goed voor 450 leden. We hebben er nu meer dan achthonderd, maar met een beetje creativiteit redden we dat ook.” broer. “Carsten is twee jaar ouder en dat is precies een lichting. We hebben wel tegen elkaar gespeeld toen Carsten nog bij ASWH speelde en ik met een hoger jeugdteam meespeelde. Of dat bijzonder was? Nou, eigenlijk niet. We zijn best nuchter daarin.” Nu vinden ze het echter heel leuk dat ze allebei deel uitmaken van de Pelikaan-selectie. “Als broers voel je elkaar nog net wat meer aan”, verzekert Carsten. “Daarom kijk ik ook uit naar de momenten dat we samen op het veld staan. We zijn qua type voetballer niet te vergelijken, maar we zijn wel aanvullend op elkaar.” Een ander doel van de Bakker-broers is om met Z.V.V. Pelikaan de weg naar boven te vinden in de tweede klasse. Na de matige start zijn de Zwijndrechters net boven de onderste plaatsen te vinden. Sybren: “We zijn te goed om tegen degradatie te moeten spelen, maar met die versterkte degradatie moet je oppassen. Een lekkere serie met een paar overwinningen daar teken ik wel voor.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=