VoetbalJournaal Zwijndrecht-Ambacht, najaar 2023

11 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Heerjansdam mag dan in de vierde divisie snel op een degradatieplaats terecht zijn gekomen, voor doelman Oscar Roos is dat absoluut geen reden tot paniek. Na Zuid-Amerikaanse taferelen is het tussen de Heerjansdamse palen vooral nuchterheid dat de klok slaat. Ze is al jarenlang het visitekaartje van Heerjansdam voor de leden van de businessclub en bestuur. Door de vaten van Reinie Roeland (67) stroomt groen en zwart bloed. “Deze club vormt een belangrijk deel van mijn leven.” Roos blijft Hollands nuchter bij Heerjansdam Reinie Roeland is visitekaartje Heerjansdam “We wisten dat we na de promotie van afgelopen seizoen een pittig jaar tegemoet zouden gaan. We staan dan wel onderin, maar we zijn door geen enkel team ondersteboven gespeeld. We winnen te weinig en spelen te veel gelijk, dat is wel zo. Overwinningen tikken nou eenmaal harder aan dan die gelijkspelletjes. Bij de club blijft iedereen rustig, ik zie niet om mij heen dat de paniek heeft toegeslagen.” Dat Roos (24), die sinds begin jaar als afgestudeerd fysiotherapeut werkt in een praktijk in Rotterdam-Noord, onder de Heerjansdamse lat staat, is geen vanzelfsprekendheid. De voormalig Smitshoeker moest er afgelopen zomer eerst de concurrentiestrijd met Joël van Dalen voor winnen. “Joël is een goede keeper en hij had het vorig seizoen goed gedaan. Ik heb er drie keer zo hard voor moeten werken”, laat Roos weten. Met Van Dalen als doelman werd Heerjansdam afgelopen seizoen kampioen in de eerste klasse. Roos moest in de kampioenswedstrijd vanaf de zijkant toekijken. “Ik ben vorig seizoen er een half jaar uit geweest voor een lange reis met mijn vriendin”, verklaart Roos die situatie. “Dat stond al een tijdje op ons verlanglijstje dat we dat samen zouden gaan doen als we onze studie allebei hadden afgerond. We hebben in Midden-Amerika rondgereisd in Panama, in Zuid-Amerika in Colombia, Ecuador en Peru. Landen met allemaal een prachtige natuur, maar ook weer heel verschillend. Tot een jaar of tien geleden was het voor toeristen te gevaarlijk om naar Colombia te gaan, Peru heeft een prachtig gebergte.” Roos en vriendin sloten hun lange reis af in Afrika. “We hebben de oversteek gemaakt van Zuid-Amerika naar Kenia. Daar hebben we geholpen bij het opzetten van een school. Dat gaf veel voldoening. De mensen hebben daar bijna niks, dat is voor ons westerlingen niet voor te stellen.” Eenmaal terug in Heerjansdam was hij bankzitter bij het kampioenschap van Heerjansdam. “Het kampioenschap voelt dan ook niet als mijn kampioenschap. Dat lijkt me logisch. Niet dat ik als een chagrijn op de bank zat, ik was natuurlijk ook blij voor de ploeg.” Roos moest vervolgens hard aan de bak om zijn plek onder de lat terug te veroveren. “Als je ongeveer elke dag aan de pinacoloda zit en een half jaar weinig sport, doet dat natuurlijk wel iets met je lichaam. Ik heb drie keer zo hard moeten werken om terug te komen. De trainer heeft voor de voorbereiding duidelijk gemaakt dat we allebei de kans kregen ons te laten zien. Uiteindelijk heeft hij voor mij gekozen. Joël en ik kunnen echt goed met elkaar opschieten, maar er kan er maar één keepen. Het is niet lullig bedoeld, maar Joël kan beter omgaan met op de bank zitten als ik. Ik vreet mezelf echt op.” Met nieuwe heup en al was ze net op tijd terug om afgelopen seizoen het kampioenschap van het eerste elftal van Heerjansdam te vieren. Amper drie maanden na haar heupoperatie stond Roeland weer zoals altijd de gasten van de bestuurskamer en businessclub aan de deur te ontvangen. “Ze hebben mij nog naar beneden naar het veld gesleept”, zegt Roeland. “Ik moest en zou de bloemen uitreiken. Ik was zó blij voor die jongens.” Roeland komt uit een echt Heerjansdam-nest. Haar vader en oom waren groot fan van de club. “Mijn oom heeft jarenlang in het bestuur gezeten, mijn vader heeft jaren bij de thuiswedstrijden de kaartjes verkocht voor de tribune. In die tijd kocht je een kaartje om binnen te komen en als je op de tribune wilde zitten, betaalde je een extra bedrag. Mijn vader hield vreselijk van die club.” Toen de twee zoons van Roeland en haar man de leeftijd hadden om te gaan voetballen, werden ze door Roeland aangemeld bij Heerjansdam. “Terwijl we toen al jaren in Barendrecht woonden en het veel gemakkelijker was om bij Barendrecht te gaan voetballen. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om ze bij een andere club dan bij Heerjansdam te laten voetballen. Mijn vader was al overleden, maar ik kon ‘m niet aandoen zijn kleinzoons geen lid te maken bij Heerjansdam.” Roeland was in de eerste jaren voetbalmoeder, maar werd toen gevraagd om mee te helpen in de bar en kantine. “Dat heb ik een jaar of tien, elf gedaan. Ik ben er een jaar tussenuit geweest, mijn man werd ziek en overleed al snel. Ik weet nog goed dat oud-voorzitter Janus van Peenen me terugvroeg. ‘Rein’, zei hij. ‘je moet echt terugkomen. Ik heb een mooi baantje voor je.” Dat bleek gastvrouw te zijn in de bestuurskamer en businessclub bij thuiswedstrijden van het eerste elftal. “Inmiddels doe ik dat al ruim 25 jaar. Ik ontvang alle gasten en zorg dat ze iets te drinken en wat eten krijgen. Dat doe ik ook met de scheidsrechter en de grensrechters. Ik vraag wat ze in de rust willen hebben en zorg dat het in de scheidskamer klaar staat.” Jarenlang combineerde ze het gastvrouwschap met dat van kantinemedewerker. “Dan was ik de hele dag op de club. Vaak was ik er al om zeven uur ’s ochtends. Als het eerste thuis speelde, stopte ik om twaalf en ging me snel omkleden. Ik vind wel dat je er netjes moet uitzien.” Met de kantine is ze al een paar jaar gestopt. “Ik wil nog wel eens bijspringen, maar alleen als ze om het hand zitten. Ik merkte dat aan het eind van zo’n lange dag ik volledig versleten was. Je kon me echt opvegen. Ik ben geen twintig meer.” Met haar nieuwe heup kan ze van alles weer: wandelen, zwemmen, fietsen. Aan stoppen als gastvrouw bij Heerjansdam denkt ze niet. “Ik hoop dit nog zeker een paar jaar te doen. Het is zó gezellig op de club. Mijn partner regelt bij Heerjansdam de scheidsrechters. Ik vind het heerlijk dat we dezelfde passie voor Heerjansdam delen.” Lindeweg 104 3334 LA Zwijndrecht 078 - 6771402 planning@biemondenzonen.nl BIEMONDENZONEN.NL Meer informatie? Machine huren? Bel 078 - 677 1402 0196677.pdf 1 18-9-2020 Wij zoeken nog collega’s! 0292429.pdf 1 7-11-2023 16:56:19 0284477.pdf 1 2-11-2023 10:57:23 Foto: OrangePictures

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=