7 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Isaque Sousa Monte verruilt VVGZ voor de jeugdopleiding van profclub Excelsior Isaque Sousa Monte verruilt na dit seizoen VVGZ voor de jeugdopleiding van profclub Excelsior, waar het zestienjarige toptalent gaat uitkomen in het Onder 18-elftal. Voor de aanvaller komt daarmee een droom uit. Sousa Monte maakte afgelopen februari zijn debuut in de hoofdmacht van VVGZ, waar hij sindsdien een veelgebruikte invaller is in het eerste elftal. De spits van VVGZ Onder 19 speelde zich in de jeugd en tijdens zijn invalbeurten in het eerste elftal in de kijker bij Excelsior. Daar gaat hij vanaf komend seizoen zijn grote droom najagen: profvoetballer worden. “Het is natuurlijk echt heel leuk, een droom die uitkomt”, vertelt de spits. “Ik had het niet verwacht. Ik twijfelde geen moment en pak deze kans met beide handen aan. Dit is waar iedere voetballer van droomt. Profvoetballer worden is altijd mijn ambitie geweest. Ik ben er natuurlijk nog lang niet, maar ben nu wel wat dichterbij gekomen.” Sousa Monte begon op zesjarige leeftijd bij Groote Lindt, waar hij het grootste deel van zijn voetballoopbaan speelde. Twee jaar geleden koos hij voor een overstap naar VVGZ. “En dat heeft zich uitbetaald. Excelsior heeft me zien spelen, met de Onder 19 spelen we in de Vierde Divisie. Ze zijn een aantal wedstrijden komen kijken en zijn overtuigd geraakt. Komend seizoen sluit ik aan.” Bij VVGZ wordt Sousa Monte ‘Inzaghi’ genoemd, een verwijzing naar de legendarische oud-topspits Filippo Inzaghi. “Haha, dat heb ik vaak gehoord. Ze maken er een lolletje van. Ik ben een doelgerichte spits, maar ik vind mezelf meer een type Santiago Giménez van Feyenoord. Hij is een voorbeeld voor me, ik kijk veel naar hem. Zijn positionering is enorm goed, hij staat bijna altijd op de juiste plek en scoort enorm makkelijk.” Sousa Monte hoopt ooit in zijn voetsporen te treden. “Ik ben een echte Feyenoorder, dus het is mijn droom om ooit daar te spelen. Maar het allerliefst haal ik de Premier League. Dat is de mooiste competitie ter wereld. Qua sfeer, maar ook qua kwaliteit. Het Engelse voetbal is het leukst om naar te kijken. Manchester United is mijn droomclub. Het zou natuurlijk fantastisch zijn om daar ooit te spelen. Dromen mag.” Daarvoor moet Sousa Monte nog wel wat stappen zetten. “Ik moet vooral nog werken aan mijn fysiek, ik ben niet zingen lang. Ik moet het Aan ervaring geen gebrek in het vierde elftal van VVGZ, waar voormalig selectiespelers van de club nog even fanatiek wekelijks voor de overwinning gaan. De ervaren sluitpost Gerard van der Borst krijgt geen genoeg van het spelletje. “De gedrevenheid zit er nog altijd in.” Ervaren sluitpost Gerard van der Borst krijgt geen genoeg van het spelletje Van der Borst is een bekende naam in de regio. De sluitpost begon bij Puttershoek, waar hij het eerste elftal haalde. De doelman verdedigde vervolgens twee jaar het doel van Pelikaan, stond negen seizoenen tussen de palen bij Oranje Wit, keepte tien jaar bij VVGZ en sloot zijn loopbaan na drie seizoenen af bij ASWH. Van der Borst keepte in totaal meer dan 500 wedstrijden in de eerste klasse. “Gelukkig ben ik altijd fit gebleven. Daardoor stond ik ieder seizoen wekelijks in de basis.” En dat staat hij nu nog steeds, al is het nu in het vierde elftal van VVGZ. De doelman is dan wel 46, maar probeert nog altijd alle ballen uit zijn doel te houden. “Het is nog steeds even leuk. Trainen doen we eigenlijk niet meer, maar het blijft mooi om iedere week lekker te voetballen. We spelen op een lager niveau, dus gaat de conditie wel achteruit. Maar dat mag de pret niet drukken.” Dolgraag gooit Van der Borst zich nog wekelijks voor de meest onmogelijke ballen. “Ik ben zeker nog even fanatiek als voorheen. Ik wil iedere bal stoppen, die gedrevenheid zit er zeker nog in. Als ik een bal doorlaat, baal ik enorm. Ik probeer er ook iedere week weer tijd voor vrij te maken. Andere ploeggenoten hebben kinderen en daardoor verplichtingen, waardoor ze iets makkelijker afzeggen. Ik ben nog steeds iedere week van de partij.” Maar natuurlijk is Van der Borst niet meer de keeper die hij pakweg vijftien jaar geleden was, toen hij op de toppen van zijn kunnen speelde. “Ik merk dat bepaalde dingen steeds moeilijker worden. In je hoofd wil je nog voor iedere bal duiken, maar dat wordt gewoon wat lastiger. Ook omdat we niet trainen, dan verdwijnen de automatismen. Daardoor moet ik nu wat slimmer keepen, me beter opstellen.” Dat is sowieso het geheim van het vierde elftal van VVGZ: het hoofd gebruiken. “We spelen regelmatig tegen jonge, fitte gasten. Vaak winnen we nog wel. Dan laten we hen lekker draven en spelen wij rustig het balletje rond. Sowieso zijn we in ons team nog allemaal best wel fanatiek. Maar de derde helft met een biertje in de hand is nog wat belangrijker geworden. We zien elkaar niet heel vaak meer, dus dan is het extra gezellig om elkaar te spreken.” Van der Borst hoopt dat het vierde elftal van VVGZ nog lang blijft bestaan. “Maar langzaam gaan de jongens uit onze generatie er toch mee stoppen. Als ik straks met achttienjarigen moet gaan voetballen, wordt het verschil te groot. Hoe lang we nog doorgaan, is een kwestie van ieder jaar aankijken. Toch kijk ik iedere week weer uit naar de wedstrijd.” Foto: Shane Winsser Foto: Shane Winsser meer hebben van mijn snelheid en behendigheid. Zeker in het huidige topvoetbal is fysiek heel belangrijk. Voor mij is het een voordeel dat ik al jaren tegen oudere en sterkere spelers speel. Ook nu train en speel ik tegen veel oudere jongens. Daaraan pas je je aan en daar leer je enorm veel van.” De komende weken gelden als zijn afscheidstournee bij VVGZ. “Ik heb hier heel veel vrienden gemaakt, dus ik ga het zeker wel missen. Ik heb heel erg genoten van de twee jaar bij VVGZ. De club heeft veel voor me betekend, hier heb ik me in de kijker gespeeld bij Excelsior. Dat ga ik zeker niet vergeten. Maar het is nu aan mij om mijn droom na te jagen.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=