welove wesearch wedeliver R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 21 “Pelikaan is een echte familieclub, waar de leden dolgraag komen” John Kik houdt zich als technisch jeugdcoördinator bezig met de groei van het aantal jonge leden bij Pelikaan. Het is volgens Kik de levensader van de club. Pelikaan hoopt de komende jaren de jeugd te blijven verleiden om op sportcomplex Bakestein te komen voetballen. “We zijn een echte familieclub, waar de leden dolgraag komen.” “We zijn erg in trek”, merkt John Kik met een glimlach op. “De aanwas van nieuwe jeugdleden is gigantisch en dat is heel erg goed voor de club. Daaruit blijkt dat we dingen goed aan het doen zijn”, aldus Kik over Pelikaan, dat liefst 28 jeugdteams heeft rondlopen, waaronder diverse meidenploegen. Het geheim van Pelikaan? “We zijn een echte familieclub, waar de leden dolgraag komen. We hebben geregeld opa’s rondlopen die zelf jarenlang bij de club hebben gespeeld en nu bij hun kinderen en kleinkinderen komen kijken. Bij ons staat plezier en ontwikkeling voorop. Door de sfeer die we kweken, trekken we veel interesse van kinderen in de regio.” Bovendien zijn de voorzieningen voor de jeugd ten opzichte van andere clubs goed. “Heel veel teams hebben twee of zelfs drie trainers. Het is uniek om in deze tijden zoveel vrijwilligers op de been te krijgen”, vertelt de jeugdcoördinator van Pelikaan, waar jaarlijks succesvolle jeugdkampen en Sinterklaasvieringen worden georganiseerd. Kik vindt het leuk om zich er mee bezig te houden. “Ik loop al mijn hele leven lang rond in de voetballerij. Bij de jeugd ben je continu bezig met ontwikkeling. Het is leuk om iets neer te zetten en te groeien.” Volgens Kik komen de kinderen bij Pelikaan niets tekort. “Voetbal is goed voor je ontwikkeling. De saamhorigheid en samen presteren is het leukste wat er is.” Pelikaan speelt volgens Kik een belangrijke rol in de opvoeding van de kinderen. “Wij houden hier van discipline, dus proberen we bij te dragen aan het op de juiste manier opvoeden van de kinderen. Als je bij ons te laat komt, dan zit je gewoon op de bank tijdens de wedstrijd. Later, als ze gaan werken, moeten ze ook op tijd komen. Het is goed om dat nu al bij te brengen.” De werkwijze van Pelikaan slaat aan. Gestaag neemt het aantal jeugdleden de laatste jaren toe. “Dat is heel leuk om te zien, want dat betekent dat we op de goede manier bezig zijn. We hebben ook wat oud-jeugdspelers rondlopen in de jeugd bij profclubs Feyenoord, NAC Breda, FC Dordrecht en FC Utrecht. Dat zijn leuke dingen.” Maar het liefst stoomt Kik de spelers klaar voor het eerste elftal van Pelikaan. “Het is onze ambitie om ons eerste team uit zo veel mogelijk eigen leden te laten bestaan. We willen die spelers kweken om uiteindelijk een belangrijke rol in het eerste elftal te gaan vervullen. Gelukkig zijn we wat dat betreft nu al op de goede weg en hebben we een flink aantal eigen jongens rondlopen in de selectie. Dat is het beste bewijs van dat we goed bezig zijn.” Wekelijks bezoekt hij de wedstrijden van het eerste elftal. Het biedt hem afleiding en houdt hem onder de mensen, na een heftige gebeurtenis in zijn jeugdjaren. “Ik heb besloten om de draad snel weer op te pakken.” Ricardo de Vries is waarschijnlijk de meest trouwe supporter van Heerjansdam Het liefst had De Vries het zelf geschopt tot het eerste elftal. Als jeugdspeler behoorde hij tot de grote talenten en doorliep hij de hoogste jeugdteams, maar op vijftienjarige leeftijd spatte de droom van De Vries abrupt uiteen. Een tumor in zijn hersenvlies leidde al op jonge leeftijd zijn voetbalpensioen in. De Vries werd gedwongen om te stoppen met voetballen en belandde in een rolstoel, waar hij nooit meer uit komt. “Dat was heel heftig, je leven staat op z’n kop”, vertelt De Vries ruim vijftien jaar later. “Ik heb vier jaar moeten revalideren. Ik weet nog heel goed dat ik mijn laatste wedstrijd tegen Groote Lindt heb gevoetbald. Sindsdien heb ik niet meer op het veld gestaan. Natuurlijk is dat heel jammer, maar het is iets wat je moet accepteren. Ik had al snel in de gaten dat ik er niet te lang over hoefde te treuren, want dat verandert toch niets. Ik heb besloten om de draad snel weer op te pakken.” Juist daarom besloot hij gewoon bij Heerjansdam te blijven komen. “Ik ga iedere zaterdag bij het eerste kijken en houd tijdens de wedstrijden de social media bij. Ik verzorg Twitter, Facebook en Instagram. Daar zijn de mensen bij de club heel blij mee. Ik zit sinds 2012 in het jeugdbestuur. Ook organiseer ik de kerstquiz sinds 2017, een jaar nadat ik ‘m zelf met wat vrienden had gewonnen. Stoppen op mijn hoogtepunt, dacht ik meteen.” Ook hield hij zich jaren bezig met de organisatie van het jeugdtoernooi in Heerjansdam. De Vries vervult zijn vrijwillige taken met liefde. “Ik word ervoor gevraagd, dan doe ik het graag. Er is toch iemand die het moet doen, dus dan steek ik graag mijn handen uit de mouwen. Zo blijf ik ook betrokken en onder de mensen. Dat is voor mij heel belangrijk.” De Vries hoeft er geen waardering voor. “Laat mij maar een beetje op de achtergrond mijn dingen doen, dat vind ik hartstikke mooi. Het is leuk om dingen te organiseren waar andere mensen plezier uit halen. Daar geniet ik zelf ook van. En ik heb er tijd voor. Ik haal er heel veel voldoening uit.” De Vries komt iedere week weer met een brede grijns naar de club. Ook de prestaties van het eerste elftal van Heerjansdam, dat zich dit seizoen knap in de top van de eerste klasse nestelde en mag dromen van promotie naar de Vierde Divisie, stemmen hem vrolijk. Het vlaggenschip van de eersteklasser is met onder meer regiogenoot RVVH verwikkeld in een felle strijd om de titel. “Dit had niemand verwacht, ook ik niet”, aldus De Vries. “Ik ben heel trots op het eerste elftal. Ik hoop dat we aan het einde van het seizoen een mooi feestje kunnen vieren samen.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=