17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Hij is de kleurrijkste scheidsrechter op de regionale voetbalvelden. En daar is niet iedereen altijd even blij mee. Marcel van Ekelenburg heeft bij de KNVB een ‘dienstverband’ van 27 jaar bereikt, alleen wacht hij al twee jaar op een bosje bloemen vanuit Zeist. Voor de geboren Rijswijker een periode met de nodige pieken en dalen, waarbij hij door velen als clown wordt bestempeld. ,,Ik ben geen clown, ik ben een mensenmens.” Kwintsheul - Eén ding moet Marcel van Ekelenburg (59) echter gelijk van het hart: Ze zeggen wel eens dat scheidsrechters zijn gaan fluiten omdat ze thuis niks te vertellen hebben, maar dat is bij mij absoluut niet het geval. Mijn vrouw is mijn beste vriend en geeft mij veel advies. Als kleine jongen heb ik op meerder sporten gezeten. Turnen was ik vrij goed in heb ik tot mijn 30ste gedaan. Ik was geen grote voetballer. Jaren heb ik met veel plezier gevoetbald bij Quintus en KMD. Uit een corner maakte ik eens een omhaal in de kruising. Ik maakte de raarste doelpunten. Ik heb zelfs een keer vanaf de middenlijn, met de wind mee, een omhaal onder de lat gemaakt. Marcel is bij toeval scheidsrechter geworden. Toen hij een jaar of 30 was, voetbalde hij bij KMD. Omdat er op een dag geen scheidsrechter was, liet hij zich ompraten en floot een potje dat anders niet door zou zijn gegaan. Van het een kwam het ander. Hij begon het leiden van een wedstrijd leuk te vinden, vooral door de positieve reacties die hij kreeg. We zijn nu 27 jaar verder en na een lange aanlooptijd in de onderste regionen, bereikte hij een paar jaar geleden zelf groep 1. ,,In groep 1 kwam ik erachter dat je er veel voor moest doen. Mijn conditie was niet goed, maar ik slaagde wel. Ik zakte op de theorie, maar ik mocht wel een jaar hoofdklasse en eerste klasse fluiten. Ik floot in groep 1 eens de wedstrijd Alphense Boys tegen CVV Zwervers. Het enige duel dat ondanks zware regenval doorging. Toen heb ik een duikbril opgezet. Iedereen vond het geweldig, alleen de KNVB niet, aldus Van Ekelenburg. ,,Trainers vinden mij zelfs een clown. Maar ik ben geen clown, ik ben een mensenmens. Ik ben overal dezelfde Marcel. Op het voetbalveld, op mijn werk, thuis. Er is geen andere Marcel. Ik ben druk en aanwezig, dat weet ik. Maar ik hebmijn hart op de goede plek. Ik fluit elke wedstrijd op wat voor niveau ook op mijn eigen manier. Tegen een rapporteur die ooit bij hem langs de lijn stond en vond dat hij te weinig gele kaarten had getrokken, antwoordde hij: ‘Ik maak zelf wel uit wat ik doe tijdens een wedstrijd. Ik heb toen echt een leuk jaar gehad in groep 1. Ik fluit met mijn hart, bij de KNVB zien het liever anders en moest ik verder in groep 2. De laatste jaren zit ik zelf in groep 3 en dat valt niet altijd even mee”. Marcel is zeker geen scheidsrechter van dertien in een dozijn. Aan warmlopen doe hij niet. Kletsen kan hij als de beste, ook tijdens een wedstrijd. Hij lult de oren van je kop. Alles passeert dan de revue: de stapavonden met zijn vrouw, de Toyota Supra waarmee hij naar de voetbalvelden toert; zijn hele hebben en houden legt hij op tafel. De spelers vinden dat juist superleuk en dat zorgt ervoor dat ik ook een leuke middag heb. Dat is ook de reden dat ik voorlopig nog even doorga. Het leven van een scheidsrechters niet altijd even leuk. Een aantal jaar geleden heb ik een knal in mijn gezicht gehad. Het ergste is dat die voetballer wegrende, de lafaard. Misschien maar beter ook, want ik rende er achteraan maar ik kon hem niet pakken. Ik hoop dat voetballers eens in de spiegel zouden willen kijken als ze op het veld staan. Het voetbal is nu een afspiegeling van de maatschappij geworden en dat is niet altijd even leuk. Als je naar Van Ekelenburg kijkt, dan valt één ding direct op: zijn vele tatoeages. Ongebruikelijk voor een scheidsMarcel van Ekelenburg, flamboyante arbiter met eigen koers René van Delft Technisch Coördinator Junioren SC Monster gaat met pensioen Monster - Oud-prof René van Delft heeft het bestuur van SC Monster laten weten aan het einde van dit seizoen te stoppen. Mijn hele leven lang ben ik dag en nacht met voetbal bezig geweest, nu is het tijd dat de jonge garde het gaat overnemen. Ik ben echt super trots welke stappen we bij Monster hebben gemaakt. Hoofd Jeugdopleidingen Mike Groenewegen is een kind van de club die de ingezette weg een vervolg gaat geven en nog jarenmee kan. René van Delft (61) had voor een voetballoopbaan als prof er in zijn jeugd alles voor gelaten. Hij wilde immers slagen als broodvoetballer, hetgeen hem ook gelukt is. Zijn droom is uitgekomen om van jeugdspeler bij Celeritas uiteindelijk prof te worden. Na zijn jeugdperiode bij ADO kon de balvaardige middenvelder ook een contract tekenen bij Feyenoord in Rotterdam. ,,Dat werd, hoe kan het ook anders, de club die mij de gelegenheid bood op de hoogste landelijke jeugdplatforms te voetballen, FC Den Haag. Ik startte in het tweede elftal. Na twee jaar sloot ik aan bij het eerste elftal. Ik kwam als jonge 19-jarige speler bij het eerste elftal en was in totaal zes jaar als contractspeler verbonden aan FC Den Haag. Twee jaar eredivisie en vier jaar eerste divisie.” Waar René van Delft in zijn jeugdperiode bijna nooit te maken kreeg met ernstige blessures en degradaties, in zijn profcarrière hebben zwaarwegende kwetsuren, alsook degradaties wel voor dieptepunten gezorgd en een echte doorbraak in de weg gestaan. ,,In mijn eerste contractjaar bij FC Den Haag werd ik geconfronteerd met de ziekte van Pfeiffer. Toen ik weer fit was kreeg ik last van mijn knie. Tijdens de operatie bleek dat ik losse stukjes kraakbeen had, die toen verwijderd moesten worden. Dat kostte veel hersteltijd. Toch wist ikmij weer bij het eerste elftal te spelen. Dat jaar werd het eredivisieschap nog veiliggesteld. Het jaar daarop, in het seizoen 1980/1981, was mijn grootste anticlimax, met degradatie naar de eerste divisie tot gevolg. Na de ziekte van Pfeiffer en de operatie aan kraakbeenletsel in mijn knie, heb ik nooit meer mijn beste niveau gehaald. Fysiek en ook wel mentaal kwam ik tekort voor de top. Na mijn proftijd heb ik op het hoogste amateurniveau gespeeld bij DHC en RVC. Hierna ben ik op amateurniveau gaan afbouwen bij vv Monster, waar ik tegelijkertijd gestart ben met mijn trainerscarrière. Ik was naast eerste elftalspeler ook trainer van het derde en vierde elftal. In deze tijd heb ik de basis gelegd voor het trainerschap. Ook het vooral plezier hebben in het voetballen, hoe gek het ook klinkt, na mijn profperiode bij de clubs vv Monster, RVC en DHC waren hoogtepunten in mijn seniorentijd”. Op de vraag wat de drijfveer was na een actieve voetbalcarrière zich op het trainersvak te gaan toeleggen, antwoordde René van Delft: ,,Ik vond het training geven bij de B-selectie van vv Monster zo leuk, dat ik mijzelf hierin verder wilde ontwikkelen. Op een gegeven moment werd ik door Mark Wotte gebeld, destijds Hoofdopleiding bij ADO Den Haag. Hij vroeg of ik als oud-speler iets voor de jeugdopleiding van ADO kon betekenen en wat wilde doen. Zo ben ik gestart als jeugdtrainer. In totaal ben ik 17 jaar werkzaam geweest in de jeugdopleiding van ADO Den Haag.” Het doel van training geven bij een BVO en bij een amateurclub is in de ogen van René van Delft verschillend en anders. ,,Bij ADO Den Haag proberen alle spelers, met hulp van de trainers zich zodanig te ontwikkelen dat hun ambitie, betaald voetbal halen, bereikt wordt. Zij zetten hier bijna alles voor opzij. Het is enkel school en voetbal waarvoor zij dagelijks leven. Bij SC Monster is het doel spelers te laten doorstromen naar het eerste elftal. Spelers van Monster spelen als hobby bij onze amateurclub en handelen, ieder op hun eigenmanier en vermogen, daar ook naar. In 2018 ben ik begonnen als technisch Coördinator Junioren. Ik heb een voetbalvisie en die ben ik samen met andere mensen binnen Monster gaan uitrollen. Denk daarbij aan een uniforme wijze van trainen, spelen en selecteren. Ook ben ik hulp gaan bieden aan de begeleiding en opleiding van trainers binnen de recreatieteams. Ik ben er super trost opwelke stappenwe binnen de club hebben gezet. Alles is echt tot in de puntjes geregeld en we hebben sinds kort een videoanalyse. De jeugd heeft de laatste jaren stappen gemaakt en speelt op een hoog niveau. De volgende stap is drie keer per week trainen. Ondanks dat we twee jaar te maken hebben gehad met corona heb ik een mooie tijd gehad in het Westland. Hoofd JeugdopleidingenMike Groenewegen is een echte vakman die de lijnen nu gaat uitzetten.’’ Herckenrathstraat 38 • 2681 DG Monster • Tel: 0174 213545 info@autoservice-monster.nl www.autoservice-monster.nl OCCASIONS, APK, ONDERHOUD EN REPARATIE ALLE MERKEN, SCHADE HERSTEL 0266390.pdf 1 9-3-2022 16:50:18 WESTLAND TAPIJT EN VLOEREN Hortensiastraat 13, 2681 CC Monster | +31 6 4199 8608 ricardo@westlandtapijtenvloeren.nl | www.westlandtapijtenvloeren.nl 0260862.pdf 1 21-2-2022 12:02:32 rechter, maar er zit een verhaal achter. ,,Ik verloor op 21-jarige leeftijd mijn oudere broer door een auto-ongeluk. Onderweg naar het vliegveld in Saoedi-Arabië. Door zijn tattoo werd mijn broer na het auto-ongeluk herkend. Ik heb toen direct een tattoo, een draak, laten zetten. Inmiddels zit ik redelijk vol. Mijn ambities zijn zo hoog mogelijk blijven fluiten op mijn manier en dan het liefst weer op korte termijn in groep twee.’’ Als Van Ekelenburg de fluit hanteert, gebeurt er 90 minuten lang iets bijzonders. Een geweldige gozer is hij. En een prima scheidsrechter, alleen denk de KNVB daar soms anders over.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=