VoetbalJournaal Westland, voorjaar 2021

5 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Elf jaar geleden smolten ’s-Gravenzande VV en ’s-Gravenzandse SV, in de volksmond respectievelijk Rood-Wit en De Sport, samen tot FC ’s-Gravenzande. Het was destijds een voor onmogelijk gehouden fusie vanwege de sterke rivaliteit tussen de clubs. Met de fusie keerde de rust op sportpark Juliana terug. “Er is veel moois bereikt.” Pieter Vermeer (57) is kind van de SV en van FC. Bij de Sport be- kleedde hij tal van vrijwilligers- functies, begon als leider van het team van zijn zoon, daarna als jeugdwedstrijdsecretaris in het jeugdbestuur en vele ja- ren de webmaster van zowel de website van de SV als van FC. Maar hij was vooral de hof- fotograaf van het eerste elf- tal en in die rol ging hij verder toen de beste voetballers van ’s-Gravenzande verenigd wa- ren in de ‘FC’. “Ik ben er altijd bij, thuis en uit”, vertelt Vermeer. “Dat ik een wedstrijd heb gemist van het eerste elftal is een zeldzaam- heid. 99,9 procent ben ik er.” Vermeer maakte de fusie tus- sen Rood-Wit en de Sport van dichtbij mee. Hij zag dat de fu- sie niet zonder slag of stoot was. “We hadden natuurlijk een unieke situatie met twee clubs hier op het sportpark. We zaten regelmatig bij elkaar in het vaarwater, maar tegelij- kertijd waren we ook tot elkaar veroordeeld. Met de verdeling van de velden bij thuiswed- strijden bijvoorbeeld. De ene week speelde Rood-Wit thuis met de jeugd, de andere week de Sport. Aangezien de Sport een stuk groter was, was het niet vol te houden zo. Daardoor speelden de jeugdteams al door elkaar, wat de integratie al ten goede kwam.” Brand in de kantine van Rood- Wit bracht beide clubs dichter bij elkaar. Vermeer: “We had- den allebei een eigen kantine, maar door de brand kon Rood- Wit daar niet meer in. De Sport heeft hulp geboden en ik ben ervan overtuigd dat die perio- de heel goed is geweest voor verdere toenadering.” Alles bij elkaar duurde de fusie- besprekingen drie jaar. “Het lag erg gevoelig. De meerderheid van de leden was voor de fusie, maar er was ook een aanzienlij- ke groep die het niets vond. Die sentimenten leefden vooral bij de oudere leden. Ik weet nog dat in de beginjaren een seni- orenelftal weigerde om in de clubkleuren de nieuwe fusie- club te spelen. Het was de eer- ste jaren flink wennen aan el- kaar, maar na een tijdje zijn de scherpe randjes eraf gegaan.” MOEILIJK Vermeer begrijpt wel dat de fusie destijds moeilijk lag. “Het waren twee verschillende cul- turen. Dat had zijn charme, maar twee clubs in een dorp als ’s-Gravenzande zorgde ook vaak voor onrust. Je had twee kampen. Voor sponsors visten beide clubs uit dezelfde vijver. Als de ene club dan een spon- sor voor de neus van de ander had weggekaapt, dan werd dat met veel tromgeroffel aange- kondigd. Dat daar een einde aan gekomen is, vind ik per- soonlijk niet erg. Als je het sa- menvat heeft de fusie gezorgd voor rust.” De brug naar het hedendaag- se FC is snel gemaakt. Elf jaar na dato is de fusieclub een goed georganiseerde ver- eniging met ambities. “Er zijn grote stappen gemaakt in de organisatie. We hebben een verenigingsmanager en vaste mensen op technisch en com- mercieel gebied. Of we elf jaar na dato één vereniging zijn, weet ik niet. Dat heeft denk ik niets te maken met de voorge- schiedenis, wel met de huidige tijd dat de betrokkenheid van FC ’s-Gravenzande is meer dan een verstandshuwelijk leden in het algemeen wat is afgenomen. Daarnaast moet je de vraag stellen of het lukt om van duizend leden één vereni- ging te maken.” Naast zijn wekelijkse ‘kiekjes’ bij het eerste elftal verzorgt Vermeer al jaren de presenta- tiegids van de club. Daaromwas het niet vreemd dat hij door de club werd gevraagd om een speciale jubileumgids vanwege het tienjarig bestaan te maken. De gids werd vorige maand ge- presenteerd. Voorzitter Leo van der Lans mocht uit handen van Vermeer het eerste exem- plaar ontvangen. EÉN GROTE FOTO “Het plan was oorspronkelijk om op het hoofdveld één grote foto met alle leden te maken”, zegt Vermeer. “Door dat plan kon door corona echter een streep. Van die foto zou een poster worden gemaakt en op de achterkant zouden wat foto’s en verhalen komen. De poster zou onder de leden wor- den verspreid.” Als alternatief werd de jubi- leumgids bedacht. Vermeer stelde die samen, verzorgde de lay-out en het beeld, mede met andere enthousiaste club- fotografen. “Hans Bos en Lenn- art ’t Hart hebben de verhalen voor hun rekening genomen. Er staat van alles wat in.” “Persoonlijk vond ik twee ver- halen het leukst: de eerste waarin vijf echte FC-jongens, die nu in het eerste spelen, ver- tellen hoe zij de afgelopen tien seizoenen hebben ervaren. Ik vond het leuk om te lezen hoe zij de club beleven, een eye-ope- ner ook. Daarnaast staat er een verhaal in van twee families en hun band met de club. Dat ver- haal doet me wel wat.” De jubileumgids is onlangs ver- spreid onder de leden. “Hij lag al een tijdje op de club. We dach- ten eerst dat we het eerste ex- emplaar konden overhandigen bij de eerste wedstrijd van het eerste als de competitie weer zou worden opgestart. Zo ble- ven we schuiven. Uiteindelijk hebben we besloten om het magazine toch te gaan ver- spreiden onder de leden. Als het aan Vermeer ligt, is dit de laatste gids waaraan hij ge- werkt heeft. “Mijn persoonlij- ke mening is dat een gids niet meer van deze tijd is. We moe- ten wat anders bedenken. Een kalender ofzo waarbij we ook de mogelijkheid hebben om sponsors in de picture te zet- ten. Mijn ervaring bij de gids is dat deze vooral door de oude- ren wordt gelezen. Jongeren lezen ook haast geen kranten meer.” Als fotograaf maakte hij de twee promoties naar de hoofd- klasse mee. “De eerste keer was te snel en vlogen we er bin- nen een jaar weer uit. Daarna is gebouwd aan een stevigere ba- sis. Inmiddels spelen we weer een aantal jaren in de hoofd- klasse. De eerste promotie bij Alexandria’66 was een grandi- oos feest met tien, vijftien bus- sen aan supporters die waren meegereisd. Maar ook de der- by’s tegen Westlandia, dat toen ook in de eerste klasse speel- de, staan mij ook nog helder op het netvlies. Met tweehonderd man op de fiets van ’s-Graven- zande naar Naaldwijk, dat beeld vergeet ik ook nooit meer.” Pieter Vermeer is niet blij met het tenue van FC ’s-Graven- zande, maar dat heeft niets te maken met de schoonheid of charme ervan. “Dat don- kerblauw is lastig met foto- graferen”, zegt hij. “De kleur weerkaatst niet, waardoor gezichten van spelers flets zijn. Ik moet foto’s ook altijd bijwerken. Als we in de witte uitshirts spelen, heb ik dat minder.” De leden konden bij de fusie kiezen uit drie tenues. Ver- meer ging, vanwege foto- technische reden, voor een bordeaux-broekje en bruinig/ oranje-shirt. “Het leek op het shirt van AS Roma. Dat was ide- aal voor mijn foto’s geweest.” Liever andere clubkleuren Van de Kasteelestraat 14 2691 ZN ’s-Gravenzande info@nfdincasso.nl nfdincasso.nl 0174 441500 0174 441500 Van de Kasteelestraat 14 2691 ZN ’s-Gravenzande info@nfdincasso.nl nfdin casso.nl 0174 441500 Edisonstraat 26E, 2691 GT ‘s-Gravenzande info@nfdincasso.nl | www.nfdincasso.nl 0255577.pdf 1 4-6-2021 14:50:34