11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Cor Boekholt heeft harde en zachte hand “Een mooie mix van jonge talenten en ervaren spelers”, omschrijft Cor Boekholt zijn nieuwe team. De trainer ging deze zomer aan de slag als trainer van het tweede elftal van Hellevoetsluis. Hoewel hij nog een keer hoopt op een kans bij een hoofdmacht is het volgens hem beslist geen straf om bij een tweede elftal trainer te zijn. “Je hebt een dubbele opdracht: opleiden, maar ook presteren.” Voor Victor Hartog en Remon Haze is er een voetballeven na Hellevoetsluis 1. De dertigers brengen veel ervaring in in de as van het tweede elftal, dat voor de jeugd de springplank is naar de hoofdmacht. H2 nog van grote waarde bij Hellevoetsluis Hartog en Haze kunnen na een nederlaag nog altijd goed balen. Als zij met hun team redelijk kansloos hebben verloren zitten zij vol teleurstelling. “Ik kan daar nog steeds heel chagrijnig van worden”, zegt Haze. “Dat is misschien maar goed ook, want als verliezen je koud laat is er iets met je beleving en moet je overwegen te stoppen.” Haze en Hartog vertolken in het elftal van Cor Boekholt, die Ad Reijtenbagh is opgevolgd, een belangrijke rol. Op het niveau van de reserve eerste klasse voegen zij wekelijks voetballend vermogen en gogme toe, maar minstens zo belangrijk is de ervaring en kennis die zij overbrengen op de jeugd. “Ons team bestaat uit een mooie mix”, zegt Hartog. “We hebben een stuk of vijf dertigers, waaronder wij, aangevuld met wat midden- -twintigers en jongens van begin twintig. De overstap vanuit de jeugd naar het eerste elftal is best groot. Bij ons kunnen jeugdspelers wennen aan het seniorenvoetbal en groeien naar het niveau van het eerste. En presteren doen we best aardig. We hebben vorig seizoen een periodetitel gewonnen en de nacompetitie gespeeld voor promotie uit de reserve eerste klasse.” Hartog kan bogen op jarenlange ervaring op een hoog niveau. Hij groeide op bij Nieuwenhoorn en bij die club maakte hij ook deel uit van de selectie. “Ik heb nog een paar jaar de hoofdklasse-zondag meegemaakt. Ik speelde veelal in het tweede, maar op die leeftijd – ik was 20,21 jaar - is het natuurlijk prachtig om mee te gaan met het eerste en af en toe te mogen invallen.” Toen Edwin de Koning Hellevoetsluis onder zijn hoede kreeg, stapte Hartog over. “Ik heb meestal gespeeld als aanvallende middenvelder, maar in het tweede heb ik nu meer een verdedigende rol. Met Edwin als trainer promoveerden we al snel naar de tweede klasse.” Haze kwam via een grotere omweg bij Hellevoetsluis 2. “Ik kwam in de selectie toen Ad Bijl trainer was. In het tweede seizoen van Edwin de Koning ben ik vertrokken naar Rockanje. Ik heb ook nog even bij Zuidland gespeeld onder trainer Tom Larsen om vervolgens weer terug te keren bij Hellevoetsluis. Vanaf dat moment heb ik nog drie jaar min of meer onafgebroken in de basis gestaan.” Ze maakten als speler van Hellevoet 1 opwindende wedstrijden en seizoenen mee. Wat dat betreft was het seizoen 2018/2019 het meest legendarisch. Hellevoetsluis draaide voor de winterstop als een trein en had in februari een straatlengte voorsprong op BVCB. “Ik geloof dat we acht, negen punten voorsprong hadden”, blikt Hartog terug. “Die voorsprong werd steeds kleiner en uiteindelijk eindigden we gelijk.” Haze: “Er was een nieuwe regel ingevoerd: het doelsaldo was bepalend. Dat was in het voordeel van BVCB, dus geen beslissingswedstrijd en ook geen kampioenschap.” Intussen spelen Hartog en Haze alweer een aantal seizoenen in Hellevoetsluis 2. “Met veel plezier”, zegt Hartog. “We hebben een leuke groep die er graag voor gaat.” Haze: “Het niveau is ook best aardig.” Dat ze richting de 35 jaar gaan is geen reden om afscheid te nemen van Hellevoetsluis 2. Haze: “Dat kan nog wel even wachten, hoor. Zolang we goed mee kunnen is er geen reden om een stapje terug te doen. We moeten het als team hebben van een compact en slim spelletje en daarin zijn we nog belangrijk.” Thuis genieten van een echte carpaccio van restaurant kwaliteit Bestel via ons ze website click en collect en we zien u graag op ons pick-up point op ‘t woud 35E in Brielle 0271696.pdf 1 29-7-2022 15:45:50 Airconditioning of warmtepomp nodig? 06 - 54342376 0181 - 398904 www.conair.nl 0274315.pdf 1 29-8-2022 13:40:17 Trainer zijn van een tweede team wordt vaak afgeschilderd als ondankbare taak. Met de restjes – afvallers van het eerste – spelers die nét niet goed genoeg zijn voor het vlaggenschip en aanstormende talenten die nog even moeten rijpen in de luwte een team formeren dat functioneert, het is niet iedere trainer gegeven. “Je moet meer dan een trainer zijn”, zegt Boekholt. “En misschien wel een halve psycholoog. Je moet in ieder geval goed kunnen aanvoelen wat er in het hoofd van een speler omgaat. Als je dat kan, kan een tweede elftal trainen hartstikke leuk zijn.” Boekholt, timmerman van beroep, groeide zelf als voetballer op bij Excelsior Pernis. Bij die club had hij op zijn zeventiende zijn eerste ervaring als trainer van een F-team. Excelsior leeft bij hem echter alleen nog in de herinnering voort. “De club is gefuseerd met DOTO en de fusieclub is gaan spelen op het DOTO-terrein. Het oude terrein is er nog, maar is compleet vervallen. In de kantine zit anti-kraak. Ze hadden het complex beter gelijk kunnen afbreken en slopen. Ik rij er regelmatig langs en iedere keer doet me het pijn om het zo te zien.” Boekholt werd trainer van FC Vlotbrug, waar zijn zoon in de jeugd ging voetballen. “Ik heb er jaren getraind, ook het tweede elftal. Daarna ben ik trainer geworden van SCO’63 en Blijdorp. Ook daar deed ik de tweede elftallen.” Omdat hij in bezit is van zijn TC3-diploma zou hij ook een eerste elftal mogen trainen. “Die ambitie heb ik nog zeker, maar het is er tot op heden niet van gekomen. Die kans moet je ook gegund worden. Clubs hebben over het algemeen de neiging om te kiezen voor trainers die al een eerste elftal hebben getraind. Bij SCO heb ik aangegeven dat ik er voor in zou zijn toen de post vrijkwam. Met Blankenburg, dat inmiddels failliet is, heb ik wel eens gesprekken gehad, maar dat was toen al geen optimale situatie. Ik ben geen type dat bij elke club solliciteert, ik vind dat een club uit zichzelf moet komen.” Zo ging dat ook met Hellevoetsluis dat een opvolger zocht voor de naar Rockanje vertrokken Ad Reijtenbagh. “Ze spelen op een mooi niveau, reserve eerste klasse”, zegt Boekholt over het tweede elftal. “We zitten in een pittige afdeling met tegenstanders van naam zoals Smitshoek en RVVH. Ik kan terugvallen op een ervaren as. Dat is heel belangrijk, want bij een tweede elftal speel je vaak in veranderende samenstellingen. Er komen jongens terug van blessures die normaal in het eerste zitten, je moet spelers afstaan aan het eerste omdat er schorsingen en blessures zijn. Dat weet je nou eenmaal. Ik vind het een uitdaging om elke week weer een mooie opstelling te maken en een resultaat te behalen. Ik denk dat spelers wel snel weten wat ze aan mij hebben. Ik zit er bovenop. Ik wil graag dat ze het goed doen. Ik ben recht voor de raap, maar ook iemand die weet hoe een jonge speler zich kan voelen. Ik heb een harde, maar ook zachte hand.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=