VoetbalJournaal Voorne Putten, najaar 2021

7 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Lukas Hamann: Wat goed is, komt snel Jan kan na 62 jaar nog altijd niet zonder Nieuwenhoorn Alwekenprijkt er indebasisopstellingvaneersteklasserNieuwenhoorneenopvallendenaam, namelijk die van A-junior Lukas Hamann. De 18-jarige aanvaller sloot tijdens de voorbereiding aan bij de hoofdmacht van de club en maakt sindsdien een uitstekende indruk. Stiekem droomt hij al van een stapje hogerop. “Tweede divisie, met zoveel publiek, dat lijktmewel vet!” Toen Jan van der Veld twaalf jaar oudwas, ging hij eensmet een vriendjemee naar de voetbal. Die voetbalclubwas Nieuwenhoorn en nu, 62 jaar later, is het lid van verdienste van de vereniging er nog steeds. Tegenwoordig alsmateriaalman, maar eigenlijk als ‘manusje van alles’. “Dat is toch grandioos?” Al beseft de nuch- tere rechtsbuiten maar al te goed dat die droom voorlopig nog geen realiteit zal worden. Toch ging zijn doorbraak bij Nieuwenhoorn ook sneller dan gedacht. “Een ‘concurrent’ raakte geblesseerd, daardoor mocht ik tijdens de voorbereiding al minu- ten maken. Dat ging goed, sinds- dien sta ik in de basis. Dat had ik zelf ook niet verwacht hoor.” Want pas sinds dit seizoen maakt Ha- mann, die eigenlijk nog tweede- jaars-A is, deel uit van de eerste selectie. “Vorig jaar trainde ik al eens mee, maar dat was met een andere trainer. We hebben echt een leuke groep, ik leer veel van die jongens.” JEUGDIG ENTHOUSIASME Hoe ogenschijnlijk makkelijk hij de overstap van jeugd naar senioren ook heeft gemaakt, hij moet toe- geven dat het verschil groot is. “Er wordt veel sneller gehandeld en ze zijn natuurlijk een stuk sterker. Zelf ben ik niet de breedste, maar ik ga geen duel uit de weg hoor.” De oudere jongens nemen hem bij de hand, vertelt hij. “Bijvoorbeeld met loopacties. Wanneer ik diep moet gaan of juist in de bal moet komen. Ze zijn tactisch een stukje verder dan ik, daar kan ik alleen maar veel van opsteken.” Maar natuurlijk beschikt Hamann zelf ook over de nodige kwaliteiten, hij noemt ze zelf even op. “Ik ben snel, maak graag een actie en zie meestal wel waar de ruimte ligt.” Een rechtspoot op rechts. “Mijn links is niet zo heel slecht, maar ik ga toch vaker buitenom.” Het begin van de competitie verliep moeizaam voor de jongeling. “Net daarvoor raakte ik geblesseerd, dus tijdens de eerste wedstrijd viel ik maar kort in. Toen pakte ik me- teen een rode kaart, waardoor ik twee wedstrijden schorsing kreeg. Jeugdig enthousiasme zullen we maar zeggen, haha!” Als buiten- speler moet hij natuurlijk zorgen voor doelpunten en assists, maar toch ligt zijn focus in het eerste seizoen bij de senioren op iets an- ders. “Het zou mooi zijn als ik een aantal goals kan maken, een stuk of acht, maar eigenlijk wil ik vooral gewoon zoveel mogelijk spelen.” SAMENSPELEN Doorgebroken dus bij Nieuwen- hoorn, maar dat had ook zomaar heel anders kunnen zijn, vertelt hij. “Ik woon in Rockanje, dus daar ben ik ook begonnen met voetbal- len. Pas in de D’tjes kwam ik hier terecht. Daarna heb ik nog twee jaar bij Excelsior gevoetbald, tot ik naar Spijkenisse vertrok.” Bij de Rotterdamse profclub liep het an- ders dan gehoopt. “Het ging niet zo lekker met de trainer en ik had heel veel last van groeipijnen.” Na een jaartje Spijkenisse keerde hij terug op het oude nest, inmiddels alweer voor het vierde seizoen. Dat hij op voetbal zou gaan, was al snel duidelijk. “Met mijn broer, die nu bij SC Feyenoord speelt, voet- Want na heel wat seizoenen bij het eerste, onder an- dere als leider, geniet Van der Veld er nog al- tijd intens van. Ondanks dat hij werd geboren in ‘Hellevoet’ was er voor hemmaar één club. “Ik ben altijd van Nieuwenhoorn geweest! Dit is mijn clubje.” De 74-jarige clubman zal voor veel mensen dan ook een be- kend gezicht zijn. “Mij kennen ze allemaal wel hoor. Het is hier zó gezellig.” Dat is maar goed ook, want hij is er toch best wel vaak, moet hij bekennen. “Ze- ker zes dagen in de week. Of wacht, eigenlijk zeven! Iedere morgen ben ik er.” FANATIEK Dat Van der Veld niet zonder kan, is dan ook een understa- tement. “Hoe zal ik het zeggen? De club is alles voor mij, het is een heel groot deel van mijn le- ven.” Tegenwoordig dus als ma- teriaalman voor de selectie. “Ik was alle kleren voor ze, leg het weer netjes neer en zorg voor de materialen. Ik weet precies waar iedereen zit in de kleed- kamer, zodat ze altijd de goede kleren hebben.” Dat is nog niet alles. “Op maandagavond sta ik in de kantine om te zorgen voor die ‘kleintjes’ en hun ou- ders, op zondag voor de ‘oude mannetjes’. Regel ik de koffie en soep.” Maar zoals gezegd, begon hij gewoon als voetbal- ler. “Als spits! Ik heb best wel wat doelpunten gemaakt. Het hoogtepunt was het kampioen- schap toen we promoveerden naar de hoofdklasse, dat was heel hoog hoor.” Toch moest hij al snel stoppen met zijn favo- riete bezigheid. “Op mijn 28ste ben ik al gestopt, vanwege een hernia. Inmiddels ben ik al een jaar of dertien met pensioen, Evertsenplein 94, Hellevoetsluis |  0181-321820 0263742.pdf 1 3-12-2021 12:50:29 De Schoof 180 (078) 711 10 00 De Hypotheker Hellevoetsluis | T: 0181 391 291 De Hypotheker Spijkenisse | T: 0181 697 210 De Hypotheker Brielle | T: 0181 391 298 0208075.pdf 1 20-4-2018 13:21:07 balden we vroeger altijd al op de pleintjes. Het ging ook altijd over voetbal, nu wat minder omdat hij uit huis is.” Ooit hoopt hij samen met broer Steven in één elftal te spelen. “Hij is 22 jaar, dus wie weet dat het er ooit nog van komt. Dat zou wel heel mooi zijn.” Echt veel tips geven ze elkaar niet. “We kun- nen eigenlijk nooit echt bij elkaar kijken, dus dat is wel jammer.” Tot slot gaat hij in op de doelstel- ling van dit seizoen, na een goede start lijkt een plek bij de bovenste ploegen tot de mogelijkheden te behoren. “We willen bij de eerste vijf eindigen. Zelf denk ik dat de hoofdklasse nog te vroeg komt. Even een jaartje hierin blijven, dan zijn we er klaar voor.” Ook voor zichzelf heeft hij een duidelijk doel voor ogen. “Blijven leren. Aan de bal moet ik nog een stukje sterker zijn, zodat we balbezit houden.” Zijn droom is in ieder geval duide- lijk. “Een vriend liet filmpjes zien van Quick Boys, met zoveel pu- bliek, daar hoop ik ooit te staan!” toen ben ik meteen elke dag bij Nieuwenhoorn aan de slag ge- gaan. Heb je toch lekker wat te doen.” Ook op zaterdag is Van der Veld er tijdens de wedstrij- den van het eerste altijd bij, dan is hij nog even fanatiek, vertelt hij. “Als het spannend is, leef ik ontzettend mee. Laatst ook nog. Bij een bevrijdende treffer sta ik keihard te juichen.” WAARDERING Maar niet alleen het spelletje bezorgt hem nog altijd veel ple- zier. “Een beetje praten met de mannen, een karweitje doen, wat verven. Ik vind het zó leuk om te doen.” Eigenlijk is het een soort nieuwe hobby geworden. “Ik heb altijd zin om te gaan, ben nog nooit met tegen- zin gegaan.” Ook met de spelers heeft hij een goede band. “Praatjes maken, hè? Ze noe- men mij ‘Jantje’, ondanks dat ik een stuk ouder ben. Als ik er niet ben, missen ze mij toch wel hoor.” Zijn werkzaamheden voor de club, leverden hem een mooie eretitel op. Namelijk die van ‘lid van verdienste’. “Dat ben ik al meer dan twintig jaar! Dat is natuurlijk grandioos en een mooie waardering, voor al- les wat ik voor ‘mijn clubbie’ ge- daan heb.” In al die jaren heeft Van der Veld de club zien ver- anderen, vertelt hij. “We hebben nu natuurlijk twee kunstgrasvelden, die hebben we nooit gehad. Maar de mensen zijn ook wel anders dan vroe- ger.” Die uitspraak legt hij graag even uit. “De jeugd is anders. Als je daar nu iets tegen zegt, krijg je toch wat vaker commentaar terug. Misschien wat minder respect voor ouderen. Maar dat houdt mij niet tegen hoor.” Hij maakte naast moeilijke ook een hoop mooie momenten mee, als het aan hem ligt komen er daar nog een aantal bij. “Ik heb er nog altijd zoveel plezier in, dus hopelijk ga ik nog een paar jaartjes mee!”