VoetbalJournaal Voorne Putten, najaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 25 Toch begon Hoek, die naast Zwartewaal ook groot Feyen- oord-fan is, net als iedereen met voetballen. “Vanaf mijn zesde, maar op een gegeven moment viel de ploeg uit elkaar. Dat heb je bij een klein dorpje. Ik heb na de A’tjes nog even in een vrienden- team gezeten, inmiddels ben ik al een jaar of drie gestopt.” Voor zelf voetballen was hij dus niet helemaal in dewieg gelegd, maar afscheid ne- men van ‘zijn clubje’ kon hij toch ook niet. “Het is ons-kent-ons en doe maar normaal, dan doe je gek ge- noeg. De derde helft is hier minimaal net zo belangrijk.” WOORDJE KLAAR Want het dorp waar hij is geboren en opgegroeid, mag straks niet zonder voetbalclub zitten. “In- middels woon ik in Brielle, maar ik heb hier 22 jaar lang gewoond. Je ziet dat er steeds minder din- gen te doen zijn op het dorp, maar zo’n voetbalvereniging mag niet verdwijnen. Daar moet je samen naartoe kunnen blijven gaan, dat is iets sociaals. Kinderen moeten hier lekker kunnen voetballen.” En dus zet Hoek zich met alle liefde in voor Zwartewaal. “Eerst als alge- meen bestuurslid. Ik had altijd wel mijn woordje klaar, dus toen zeiden ze: Als je het altijd zo goed weet, kom er dan maar eens bij zitten. Zo is het eigenlijk begonnen.” Vanaf juni 2015 keek hij een jaar of drie mee met oud-secretaris Rob Kroon, om diezelfde functie vervolgens over te nemen. “We wisten dat hij ging stoppen, dus dat was een vooraf bedacht plannetje. Nu ben ik zo’n tweeënhalf seizoen actief als secre- taris.” Vanzelfsprekend hoort daar een takenpakket bij. “Tegenwoordig gaat alles wat betreft het ledenbe- stand digitaal. Ik ben vooral bezig met Sportlink en overschrijvingen regelen, eigenlijk een beetje het reilen en zeilen van de vereniging.” Daarvoor is hij minimaal één avond op de club, veel kan vanuit huis. “Dat ligt ook een beetje aan de periode. Bij een nieuw seizoen is het natuur- lijk drukker met overschrijvingen. Nu ben ik bezig met het trainings- kamp in Spanje en het innen van de contributie.” VERJONGING Naast dat hij vroeger training gaf en leider was, is hij nu ook nog ac- tief in de kantine. “De inkoop en Na een ‘heel leven’ bij Hellevoetsluis, be- sloot de negentienja- rige Den Broeder om toch maar eens ergens anders te gaan kijken. Het werd Vlotbrug en met succes. “De onderlinge sfeer is echt goed, ik heb het heel erg naar mijn zin.” De oudste van de twee, De Zeeuw is 21, had wat meer omzwer- vingen nodig. “Begonnen bij Nieu- wenhoorn, een jaar of vijf bij ‘Helle- voet’, terug naar Nieuwenhoorn en uiteindelijk naar hier.” Pas bij Vlot- brug speelden ze samen, vertelt Den Broeder. “Ik heb wel een keer- tje meegetraind bij het eerste, maar normaal zat ik altijd een team lager.” BESTE VRIENDEN Voor De Zeeuw was zijn nieuwe club eigenlijk al bekend terrein. “Mijn broer speelde er al een tijdje, dus ik ging vaak kijken. Eigenlijk wilde ik er zelf altijd al gaan voet- ballen.” Toen ook zijn beste vriend ging, was hij om. “Het is één grote familie, na twee trainingen voelde ik mij hier helemaal thuis.” Ook het niveau van de trainingen bevalt ze prima. “Je hebt elke week het ge- voel dat je beter wordt.” Behalve op het veld, weten ze elkaar ook daarbuiten prima te vinden. De twee beste vrienden omschrijven elkaar dan ook zonder moeite. “Ryan is een echte verdediger, daar kan ik nog wel wat van leren.” En dat terwijl Den Broeder aan de andere kant op linksback staat. “Lester was vroeger linksbuiten, dus is aanvallend een stuk ster- ker dan ik. Dat zou ik graag een beetje van hem willen hebben.” Maar zijn kompaan, van zichzelf heel rustig, is andersom weer ja- loers op de kwaliteiten van zijn ‘collega-back’. “Hij heeft echt een goede pass en is in de kopduels sterk. Ik zou wel net zo goed wil- len kunnen koppen.” Toch vallen de resultaten van de derdeklas- ser nog een beetje tegen, maar daar heeft De Zeeuw wel een verklaring voor. “We hebben een lastig programma gehad en zitten gewoon in een zware competitie. Blessures helpen ook niet mee, maar ik heb er vertrouwen in dat we ons gaan handhaven.” ENTHOUSIASME Genoeg over hun prestaties op het veld, tijd voor die daar net buiten. Want nadat ze vorig jaar meeliepen bij de JO13, zijn ze nu verantwoordelijk voor de JO15. De Zeeuw wist dan ook meteen met wie hij dat graag zou willen doen. “Ik wilde het alleen doen met mijn ‘maatje’. Dat was duide- lijk.” Gelukkig voor hem stond ook Den Broeder te springen. “Vroe- ger heb ik mijn neefjes getraind, dus ik vond het altijd al leuk om te Hij is het jongste bestuurslid van Zwartewaal en volgens de huidige voorzitter de toekomst van de club. Of de 28-jarige Bjorn Hoek over een paar jaar daadwerkelijk de baas is bij de vierdeklasser weet hij zelf nog niet, voorlopig is hij prima op zijn plek als secretaris. “Ik kon voor geen meter voetballen, zo kan ik toch nog van waarde zijn.” Ze spelen allebei pas voor het tweede seizoen bij Vlotbrug, maar voelen zich inmiddels al helemaal thuis. Zelfs zo erg, dat Ryan de Zeeuw en Lester den Broeder niet alleen deel uitmaken van de eerste selectie, maar ook training geven aan de JO15 van de club. En dat enthousiasme spat ervan af. Bjorn Hoek: ‘Toekomstig voorzitter? Wie weet!’ ‘We vinden dit zo ontzettend leuk om te doen’ 0264072.pdf 1 3-12-2021 16:03:19 Wij staan vrijdagen op de markt van Heenvliet en op de Zaterdag staan wij op Hellevoetsluis. info@pons.nu www.pons.nu 0263723.pdf 1 6-12-2021 8:22:02 verkoop doe ik tegenwoordig ook, zorgen voor het assortiment.” Natuurlijk is Hoek er op zaterdag ook altijd bij, hij hoopt dat Zwar- tewaal die functie voorlopig nog heel lang kan vervullen. “Er zijn natuurlijk meer clubs bij ons in de buurt, dus dan is het hard knok- ken om je hoofd boven water te houden. Onze functie binnen het dorp mag niet verloren gaan, dat is het sociale leven van de mensen hier.” Ook financieel staat de club voor een aantal uitdagingen de ko- mende tijd. “De kantine moet weer op slot en niemand weet wanneer we weer open mogen. Ook met de gemeente lopen bepaalde afspra- ken, daar houden we ons netjes aan, daar moet wel wat tegenover staan. We doen net zo goed mee.” Zijn werk geeft hem nog altijd ge- noeg voldoening. “Als je ziet dat iedereen het naar zijn zin heeft en plezier maakt, dat is het belang- rijkste. Als de mensen klagen over heel kleine dingen, weet je dat wij ons werk goed doen.” Met het leef- tijdsverschil binnen het bestuur, heeft Hoek geen enkel probleem. “Ik was 22 toen ik erbij kwam, toen stonden ze best wel even gek te kijken denk ik. Daar merk ik niks van.” Doen waar je goed in bent, zo vertelt hij. “Voetballen was niet zo mijn ding, dingen regelen wel.” Hij hoopt dan ook dat een aantal leden in zijn voetsporen treden. “Een bé- tje verjonging binnen het bestuur zou mooi zijn, dat is nooit slecht.” Of hij over een aantal jaar voor- zitter is, durft hij niet te zeggen. “Voorlopig hebben we het prima voor elkaar en hoop ik dit nog wel een paar jaar te mogen doen. Maar wie weet als ze het ooit vragen...” doen. Het is mooi omde dingen die je zelf hebt meegemaakt, over te brengen op die gasten.” Ze vullen elkaar perfect aan. “We zijn gelijk, maar ik praat iets meer. Ook op het veld, haha. Lester is de her- senen, ik ben de mond.” Ondanks hun jonge leeftijd, zijn ze toch be- hoorlijk ‘streng’. “Geen enkele bal mag fout. Conditioneel trainen we best wel zwaar en de nadruk ligt op de basistechniek. Alleen dan kun je het spel versnellen.” Alleen op maandag en woensdag zien ze elkaar niet, maar dan spreken ze elkaar natuurlijk alsnog. “Of over ons eigen team, of over die gasten. Wat kan er beter en wat moet er nog geregeld worden? Lekker ouwehoeren.” Doordat ze zelf nu zo fanatiek bezig zijn met het trainersvak, begrijpen ze ook hun eigen trainer nog een stukje beter. “Je merkt nu hoe verve- lend het is als spelers geen inzet tonen of makkelijk afzeggen. Je moet er gewoon elke training zijn en keihard je best doen.” Aan het enthousiasme is duidelijk te mer- ken dat dit niet hun laatste klus zal zijn. “Mijn ambitie is wel om door te groeien enmisschien zelfs mijn papieren te halen. Ik haal er zoveel plezier en voldoening uit”, zegt De Zeeuw. Ook Den Broe- der ziet het helemaal voor zich. “Meegroeien met het team, dat lijkt mij wel wat!”