VoetbalJournaal Voorne-Putten, Voorjaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 21 Anne Moret en Marit Witvliet bloeien op bij Zuidland Arie Molendijk heeft heimwee naar Zuidland-zaterdag Ze verkasten vorig jaar zomer van Goeree-Overflakkee naar Voorne- Putten. Na jarenlang het shirt van DVV’09 in Dirksland te hebben gedragen zoeken Anne Moret en Marit Witvliet het voetbalgeluk bij tweedeklasser Zuidland. “We zijn nog niet uitgewend.” Zijn hond is de grote winnaar van het coronatijdperk, zegt Arie Molendijk. Als de Amerikaanse bully (‘een middenmaatje’) op zaterdag door de polders rent en vliegt, sjokt zijn baas er met een moedeloos gevoel achter aan. “Ik vind deze pe- riode helemaal niks”, zegt Molen- dijk. “Ik mis het gevoel van een voetbalzater- dag.” Tot overmaat van ramp kreeg hij onlangs te horen dat zijn bedrijf eind van dit jaar gaat sluiten. “Ik werk er al 39 jaar. Ik had gehoopt de eindstreep te halen. Het is nu wachten op een sociaal plan.” Hij is in ieder geval blij dat er dankzij de doorgevoerde ver- soepeling weer iets kan. Hij pikt zaterdag zijnwedstrijdjemee als scheidsrechter, maar dat is toch anders dan in niet-coronatijd. “Aan die onderlinge wedstrijdjes zit een andere dynamiek. Het is aankomen, voetballen en weer weg. Van het oude verenigings- gevoel is weinig meer over.” Normaal is de zaterdag voor hem het hoogtepunt van de week. “Ik kijk er echt naar uit. In de morgen fluit ik een wedstrijd- je bij de jeugd, rond twaalf jaar ga ik me voorbereiden voor de wed- strijd van het eerste elftal.” De oud-voetballer van Rijnmond Hoogvliet Sport, die jaren gele- den naar Zuidland verhuisde, is dertien jaar elftalleider van het eerste team. “Ik vind het heerlijk om te doen. Ik geniet van de om- gang met die jongens. Er is veel eigen jeugd doorgestroomd. De sfeer is dezelfde als die van der- tien jaar geleden toen ik begon. De trainer ook weer hetzelfde. Tom begon net toen ik ook be- gon. Sinds twee jaar is hij weer terug.” Hij maakte als elftalleider alle successen, maar ook sportie- ve dieptepunten mee. “Toen ik begon speelden we in de vierde klasse. We zijn twee keer kam- pioen geworden en een keer via de nacompetitie gepromoveerd. We zijn daarna ook twee keer gedegradeerd.” Vooral de laatste degradatie, twee seizoenen geleden, doet Molendijk (59) nog pijn. “Omdat ik er niet bij was. Ik heb in al die ja- ren één wedstrijd gemist. Precies de beslissingswedstrijd tegen Rozenburg. Ik had een vakantie geboekt naar Turkije. Tijdens de wedstrijd had ik voortdurend con- tact met mensen van de club. Ik kreeg berichten als ‘we zijn beter’ en ‘het komt goed’. Niet dus. Daar lag ik dan op mijn zwembadbedje. Ik heb het daar zwaar mee gehad. Het vrat aan mij, zeker toen ik Vijfendertig mi- nuten duurt de rit van Dirksland naar Zuidland, maar die is volgens Moret snel voorbij. “Een beetje kletsen in de auto en we zijn er.” Binnenkort pikt Moret haar medepassagier op in Stellendam, want Witvliet heeft daar met haar vriend een huis gekocht. “In mei krijgen we de sleutel. Dat is best spannend.” Spannend was ook de overgang van DVV’09 en Zuidland. In Dirksland was alles vertrouwd, van medespeelsters tot kleed- kamer. “We hebben een mooie tijd gehad”, zegt Moret. “Zeker met de onder negentien jaar. Daar werden we kampioen van de eerste klasse en werden we tweede in de hoofdklasse. We hebben nog meegedaan aan het Nederlands districtskampi- oenschap.” Dat talentvolle team vormde ook de basis van het eerste vrouwen- team van DVV’09. “Er zijn lang- zaammaar zeker wel wat meiden uitgewaaierd. Je merkte dat het minder serieus werd”, zegt Moret. “Er kwam een soort tweedeling in het team”, vult Witvliet aan. “Het ene deel wilde spelen voor de ge- zelligheid, het andere deel, waar- van wij deel uitmaakten, wilde ook echt gaan voor de prestatie.” Dat was uiteindelijk ook de re- den dat Moret en Witvliet, alle- bei 21 jaar, hun club de rug toe- keerden en op zoek gingen naar een vereniging waar sportieve ambities wat meer op de voor- grond staan. “We hebben met een aantal clubs contact gehad”, zegt Moret. “We moesten in elk geval van het eiland af, want een derdeklasser inruilen voor een derdeklasser, daar zagen wij het nut niet van in.” Ze zochten ook afzonderlijk van elkaar naar een nieuwe club, maar kwamen samen in Zuidland terecht. “Zuidland heeft al jaren een gerenommeerde vrouwen- afdeling. Ze hebben vijf senioren- teams. Daar kunnen veel andere clubs alleen maar van dromen”, weet Moret. Witvliet: “We hebben hier een ge- sprek gehad met Hans Schelvis, de coördinator van de vrouwen. Hij was ook heel eerlijk. Een plek in het eerste team kon hij ons niet beloven. ‘Hou er ook rekening mee dat er één van jullie in het eerste komt en de ander in het tweede.’” De Flakkeese aanwinstenmoes- ten flink wennen in de eerste weken. “Conditioneel werden ze flink aan het werk gezet. “Bij DVV’09 deden we niet zo veel daarin”, reageert Witvliet. “De hoorde dat er drie jongens na de wedstrijd lieten weten toch weg te gaan.” Inmiddels vormt de doorge- stroomde de jeugd het geraam- te van Zuidland 1 en 2. Een goe- de zaak, vindt Molendijk. “De promotie naar de eerste klasse kwam vrij onverwacht. Er zat weinig tot niets achter qua spe- lers. Dat er destijds voor ver- sterkingen van buitenaf is ge- kozen was goed te verdedigen. Met Tom Larssen hebben we een trainer die perfect past bij de club. Hij heeft oog voor het eer- ste en het tweede. Hij behandelt elke speler in de selectie gelijk. Adrie van Tiggelen en Aad An- driessen waren echte prestatie- trainers. Bij hen draaide het om het eerste.” Meeleven tijdens een wedstrijd doet Molendijk in de hoogste categorie. “Ik zit altijd links in de hoek van de dug-out. Ik probeer me rustig te houden, maar dat lukt niet altijd”, kent hij zichzelf goed. “Soms is het zó spannend dat ik zeg dat ik wat ga halen in de kleedkamer. Soms spring ik uit de dug-out op om wat te roepen. Tom corrigeert me dan meteen.” Buiten Leven Bord 60x40.indd 1 11-11-14 13:11 Buiten Leven Bord 60x40.indd 1 11-11-14 13:11 i i 0253048.pdf 1 12-4-2021 7:55:43 manier van voetballen is ook to- taal anders. We speelden met DVV in de derde klasse. Zuidland speelt een klasse hoger, maar het voelt als minimaal twee of drie.” Moret: “Het klasseverschil is enorm.” Ze moesten ook wennen aan de aanpak van trainer Martin Oos- terveer. Moret: “Hij wil af van de lange ballen naar voren, hij wil verzorgd voetbal spelen.” Daar- in hebben Moret en Witvliet ook hun rol. Waar Moret in Dirksland als nummer tien de vormgeef- ster was, werd zij door Ooster- veer bij de start van het nieuwe seizoen op het middenveld of centraal achterin geposteerd. “Dat is anders voetballen.” Hoe- wel Witvliet net als in haar DVV- tijd langs de vleugels flitst, wordt van haar ook aanpassing ver- wacht. “Bij DVV kreeg ik de bal en ging ik richting doel. Nu moet ik in eerste instantie de combinatie zoeken met één van de midden- veldsters.” Moret: “We waren op de goede weg met het team. Voetballend zag het er steeds beter uit.”