VoetbalJournaal Voorne-Putten, Voorjaar 2021

15 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Voor Mariëlle Deul (49) gaat GHVV’13 boven alles. De coördinator van de kantine geniet van desaamhorigheidbijdeclubenvindthetheerlijk als de bar en keuken soepel lopen. Helaas heeft de kantineploeg nog maar weinig ervaring kunnen opdoen met het nieuwe clubgebouw. Vandaar dat ook Mariëlle vurig hoopt op versoepeling van de coronamaatregelen. DevrouwenselectievanGHVV’13komt uit indevierdeklasse. Dat isprecieshet juisteniveau, weetRobVuik, trainer vanhet gezelschap. Hij combineert zijn functie met het trainerschap van de mannen en heeft de beschikking over vaardige speelsters. Eén daarvan is Esmee Hahn, rechtsbuiten en goede vriendin van Vuiks dochter Robin. Mariëlle Deul mag nog even niet pronken met kantine GHVV’13 heeft ‘meiden die uit het goede hout gesneden zijn’ hobby enorm, net als de mensen met wie ik werk.” Mariëlle is officieel bestuurs- lid en staat alleen in geval van nood achter de bar. Samen met Jolanda van der Sluis maakt ze de roosters en bespreekt deze vervolgens. “Ik heb altijd veel af- finiteit met horeca gehad”, zegt de vrouw die via haar vrienden- groep lang geleden in contact kwam met voorloper PFC. “Tot voor kort was ik ook in dienst van een cateringbedrijf. Maaltijden klaarmaken, hartstikke leuk om te doen. Ik was leidinggevende in het bedrijfsrestaurant en samen met mijn team maakten we vaak wel honderd maaltijden op een dag. Het geeft mij een heel goed gevoel als de organisatie in een kantine goed verloopt. Ik vind het fijn om mensen te motiveren en Ach, die vermale- dijde pandemie. Krijgt je voetbal- club een fantas- tisch nieuw onderkomen, kun je met z’n allen niet laten zien wat een gezellige club GHVV’13 is. Het is inmiddels alweer anderhalf jaar geleden dat de fusieclub uit Heenvliet en Geervliet haar nieu- we complex verwelkomde. “Maar verder dan een beetje trainen komen we niet”, zegt Mariëlle, ietwat spijtig. “Het is allemaal zo mooi joh, die apparatuur in de keuken. De frituur, de bakplaat, de koelcel en de vriezer; schitterend spul. Net als de kantine zelf en de prachtige leren bank die in het midden staat. Om over de twaalf nieuwe kleedkamers nog maar te zwijgen. Het zou heerlijk zijn wanneer er weer wedstrijden ge- speeld mogen worden. Ik mis mijn De 54-jarige Vuik is een gerespec- teerde trainer in de regio en raakte negentien jaar terug bekend met het vrouwenvoetbal. Dochter Robin was zeven jaar en maakte haar eerste passen op het voet- balveld. “Ik vond het erg leuk om die meiden te trainen en ben met Robin meegegroeid”. zegt de man die ook hoofdtrainer was bij PFC, Rozenburg en OVV. “Ook nu weer hebben we een enthousiaste groep die veel lol in het spel heeft. We trainen normaal gesproken op woensdagavond en de opkomst is doorgaans vrij goed. Het is alleen wel zo, dat vrouwen een andere benadering vragen dan mannen.” Met een milde glimlach vertelt Vuik dat hij soms even om orde moet vragen, wanneer de vrou- wenploeg zich meldt op het veld. “Sommigen zijn al moeder en wil- len graag bijpraten als ze elkaar weer zien. Niks mis mee natuur- lijk, maar er moet ook gewerkt worden. Dan zeg ik vriendelijk maar stellig dat ze met aandacht hun oefeningen moeten doen. Ge- lukkig gebeurt dat dan ook, want die meiden zijn uit het goede hout gesneden.” Dat Robin zijn dochter is, heeft op de verhoudingen binnen de ploeg geen storende invloed. Sterker nog, Esmee Hahn vindt het ‘erg gezellig’ om te trainen onder lei- ding van Vuik, die zij al lang kent. “Ik voetbal al veertien jaar en ben begonnen bij HVV Bernisse. Toen het vrouwenteam daar stopte, ben ik naar PFC gegaan. Ik ben opgegroeid in Heenvliet maar heb me altijd prima thuis gevoeld in Geervliet. We hebben een leuke groep en met de rechtsbuiten- plaats heb ik een positie die bij me past. Ik ben redelijk snel en moet het verder van mijn techniek heb- ben. Een tegenstander uitkappen, is echt wat voor mij.” Dat Vuik met een kwinkslag vertelde dat Hahn soms iets meer van zich mag afbij- ten, wordt lachend beaamd door de tengere speelster die ook als spits uit de voeten kan. Het is best bij- zonder, weet ze, dat ook haar vriend Erwin van Trigt onder Vuik traint. “Hij is keeper van het eerste en komt uit een echte GHVV’13-familie. Voetbal betekent veel voor Erwin enwe heb- ben het thuis regelmatig over onze sport. Drie jaar terug zijn we gaan samenwonen in een mooie nieuw- bouwwijk in Heenvliet. We vinden dit een fijne omgeving om te wonen.” Hahn maakt lange dagen als taxa- teur van woningen, vertelt ze. Ze bezit een eigen bedrijf en dat is nu eenmaal doorpakken gebla- zen. ‘’Ik ga ’s morgens om acht uur de deur uit en ben om half zeven thuis. ’s Avonds ben ik bo- vendien nog vaak dingen aan het uitwerken. Maar het gaat prima, de huizenmarkt is volop in bewe- ging natuurlijk. Hoe lang dat nog Bouw- en onderhoudsbedrijf Kerkweg 2, 3216 AL Abbenbroek T 06 22 14 21 62 E j.spronsen@hotmail.com J.A. van Spronsen stucwerk | sierpleisters | metselwerken | voegwerken badkamers | toiletten | tegelvloeren | aan- en verbouwen Bouw- en onderhoudsbedrijf Kerkweg 2, 3216 AL Abbenbroek T 06 22 14 21 62 E j.spronsen@hotmail.com J.A. van Spronsen stucwerk | sierpleisters | metselwerken | voegwerken badkamers | toiletten | teg elvloeren | aan- en verbouwen Bouw- en onderhoudsbedrijf Kerkweg 2, 3216 AL Abbenbroek T 06 22 14 21 62 E j.spronsen@hotmail.com J.A. va Spronsen stucwerk | sierpleisters | metselwerken | voegwerken badkamers | toiletten | tegelvloeren | aan- en verbouwen Bouw- en onderhoudsbedrijf Kerkweg 2, 3216 AL Abbenbroek T 06 22 14 21 62 E j.spronsen@hotmail.com J.A. van Spronsen ters | metselwerken | voegwerken  0242028.pdf 1 1-9-2020 14:18:05 het heft in handen te nemen. Ge- lukkig hebben wij bij GHVV’13 niet te klagen over de inzet van vrij- willigers. We hebben er wel vijftig en daar zijn we erg trots op. Van ons team maken ook mensen die voor wie het kantinewerk echt als therapie werkt. Het is heel jammer dat zij nu thuis moeten blijven en moeilijk aan activiteiten toeko- men.” Mariëlle doelt onder meer op twee medewerkers die een res- pectabele leeftijd hebben bereikt. Net als haar talrijke enthousiaste clubgenoten stelde ze vast dat deze vrijwilligers helemaal tot bloei kwamen achter de bar. “Die mensen hebben verder niet zo veel. Wij vinden het fantastisch om ze te helpen en betrekken ze overal bij. Door de lockdown zijn deze mensen weer een beetje in hun isolement geraakt. Ik gun ze van harte dat ze weer lekker in de kantine kunnen komen. Overigens hebben we ook genoeg jonge vrij- willigers, daar zijn we ook heel blij mee. Het is de mix van jong en oud die maakt dat we zoveel plezier hebben met z’n allen.” Voor Ma- riëlle betekende de lockdown het einde van haar dienstverband bij de cateraar. Ze speelt met de ge- dachte zich te laten omscholen en actief te worden in een nieuw werkveld. “Maar wat ik moet gaan doen, weet ik echt niet. Dat hele coronagedoe is zó verschrikkelijk vervelend. Geluk bij een ongeluk is nog dat de club in financieel op- zicht gezond is. Dat kan lang niet elke vereniging zeggen.” Dat de kantinecoördinator het leed van de pandemie thuis alleen moet verwerken, bezorgt Mariëlle geen maagzweer. Ze is altijd vrijgezel geweest en vindt genegenheid en waardering bij GHVV’13. “Die laatste paar maanden kom ik ook wel door. Zodra we weer mogen spelen, ga ik samen met de an- dere bestuursleden brainstormen over een knallend openingsfeest en nog meer voetbalfestiviteiten.” duurt weten we niet, maar ik kan bepaald niet klagen over werk.” Als we besluiten met een blik op het Nederlands vrouwenteam, is er opnieuw enthousiasme bij Hahn waarneembaar. Ze volgt de ploeg vrij nauwgezet en was in 2019 op Curaçao toen Oranje tot de eind- strijd van het wereldkampioen- schap reikte. “We waren op het strand toen de wedstrijd gespeeld werd, samen met allemaal andere Nederlanders. Oranje verloor he- laas, maar het was hartstikke leuk. Ook zijn we met het voetbalteam een keer op het Kasteel bij een wedstrijd geweest. Ja, dan kijk ik goed hoe Shanice van de Sanden het als rechtsbuiten doet.”