VoetbalJournaal Voorne-Putten, Voorjaar 2021

13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Het keepen heeft hij al een tijdje vaarwel gezegd, maar Pieter Verwijs bouwt bij VV Abbenboek al een tijdje hard aan een stevige carrière buiten die van actieve voetballer. Hij heeft de club in al haar doen en laten al lang geleden omarmd. “De gemoedelijkheid spreekt mij aan.” Het groen en gele bloed loopt bij Chris Peters enDavid Keizerwaard door de aderen. Zij maken inmiddels al respectievelijk zestien en twaalfseizoenendeel uitvandeeersteelfvanOHVV. Enerkomteen episode bij. “Kampioen worden is een aantrekkelijk vooruitzicht.” Bij Pieter Verwijs heeft fluit showduik vervangen Routiniers Chris Peters en David Keizerwaard nog niet klaar bij OHVV Een leven zonder voetbal kan Ver- wijs, die in mei 55 jaar wordt, zich niet of nauwelijks voorstellen. Via Zwart-Wit’28, TOGR en weer Zwart-Wit’28 kwam hij jaren geleden bij Spijkenisse terecht. Met zoonlief op de velden was Beiden draaien ze er niet omheen. Zowel Peters (35 jaar) als Keizer- waard (30) dacht in de afgelopen maanden serieus aan stoppen. Van Keizerwaard was dat, ook mede gezien zijn leeftijd, het meest verrassende. “Ik heb een hectische periode achter de rug. Ik ben mede-eigenaar geworden van ons familiebedrijf en ben op 31 december voor het eerst vader geworden. En, niet te vergeten, we zijn ook nog verhuisd.” Dat zijn naam desondanks ook komend seizoen op de spelers- lijst van de Oudenhoornse club staat, heeft te maken met dat hij in de afgelopen tijd het voetbal miste. “Ik ben erachter gekomen dat ik het nog veel te leuk vind om te doen. Bovendien hebben we nog een klusje af te maken.” Dat klusje, om van OHVV een der- deklasser te maken, duurt langer dan gehoopt. Al twee seizoenen houdt corona de rood-gelen in de vierde klasse. “Vorig seizoen stonden we notabene los van onze concurrentie. Dit seizoen zouden we ook weer tot de grote kanshebbers hebben behoord”, baalt Keizerwaard. Peters twijfelde ook of hij na dit seizoen nog moest doorgaan. “Maar niemand wil zo eindigen”, zegt hij over de twee verloren voetbalseizoenen. “Ik ben nog fit en sta elke training en wedstrijd met plezier op het voetbalveld.” Een belangrijke drijfveer voor hem is de ambitie van OHVV om kampioen te worden. “We hebben er de ploeg voor, dus pik ik dat graag aan het einde van mijn car- rière nog even mee.” Peters kwam als jonge speler zestien jaar geleden over van Nieuwenhoorn. De in Brielle woonachtige verdediger volg- de Harry Rusken die zijn trainer was bij Nieuwenhoorn 2 en trai- ner werd van OHVV. “We speel- den toen nog op de zondag. Daar hebben we mooie tijden meege- maakt,. Ik heb verdeeld over di- verse periodes in de vierde, derde en tweede klasse gespeeld. De leukste periode? Dat was in de derde klasse. We speelden bo- venin mee, dat vond ik leuker dan de tweede klasse. Daarin moes- ten we echt aanpoten en knokken om erin te blijven.” Op persoonlijk vlak waren zijn eerste vijf jaar in OHVV-dienst niet de beste. “Ik raakte een paar keer zwaar geblesseerd. Ik heb mijn kniebanden twee keer ge- scheurd en mijn been gebroken. Het eerste seizoen heb ik bijvoor- beeld niks gespeeld.” Keizerwaard kan het rood en geel wel dromen. Hij speelde altijd voor OHVV. “Ik ben nog de enige Ou- denhoornaar in de selectie”, zegt hij. Hij was één van vijf spelers die met OHVV meeging van de zon- dag naar de zaterdag. “Het zon- dagvoetbal had geen toekomst meer. We moesten in het laatste seizoen helemaal naar Den Haag. Dat was geen doen.” Trainer Mark van Os blies het selectievoetbal bij de club Verwijs snel te porren voor aller- lei vrijwillige taken. “Mooie club ook, Spijkenisse. Totaal anders dan Abbenbroek, maar geen kwaad woord hoor.” Het mooiste wat hij er naar eigen zeggen opdeed, was zijn vrouw. “Die was destijds actief als wed- strijdsecretaris in de jeugd. We zijn verliefd geworden en ge- trouwd. Ik had al een zoon, Roy, en zij twee, Jan en Luuk. Stuk voor stuk prachtige gasten. Ze zijn alle drie in de twintig inmid- dels. Ze spelen alle drie in Ab- benbroek, Roy in het eerste en Jan en Luuk in een vriendenelf-  Drieëndijk 29, 3218 LC Heenvliet  06-22374560 |  info@pbouwmeesterverhuur.nl  www.pbouwmeesterverhuur.nl 0252896.pdf 1 25-3-2021 12:17:53 tal. Dat ze voor Abbenbroek zijn gaan spelen, was hun keuze. We hebben ze nooit enige druk op- gelegd.” Zijn vrouw komt uit Abbenbroek en wilde graag terug naar haar roots. Het leverde de plaatselijke voetbalclub een voetbaldier extra op. “Ik ben gaan voetballen en van lieverlee ook wat dingetjes gaan doen. Zo ben ik. Bij een vereniging moet je ‘t samen rooien. Ik heb dat ook altijd leuk gevonden.” Hij keepte jarenlang in het suc- cesvolle veteranenelftal en als de nood aan de man was, maakte hij zijn opwachting in het eerste elftal. “Dat is nog niet eens zo lang geleden”, zegt Verwijs. “Vier jaar geleden hooguit. Bij blessu- res en schorsingen werd er wel eens een beroep op mij gedaan. Op een gegeven moment heb ik gezegd: het is mooi zo. Volgens mij was ik 51. Na een showduik duurde het twee dagen voordat ik weer in het gareel zat, haha. Dat werd te gortig.” Hij was enige tijd elftalleider van het eerste elftal toen Jacco Verhoev trainer was. “Met Jacco had ik een perfecte band. Met de huidige trainer is die klik er niet. Daarom ben ik gestopt. Dat kan gebeuren.” In het huidige eerste elftal staat zoon Roy in de spits. “Hij is balvast en redelijk tech- nisch”, zegt de vader over zijn zoon. “Maar zijn scorend vermo- gen is zijn minpunt. Dat weet hij zelf ook. Tien à vijftien doelpun- ten per seizoen is magertjes, ze- ker als je soms wedstrijden wint met 5-0 en 6-0.” Sinds een paar jaar is Verwijs een nieuwe carrière begonnen: die van scheidsrechter. “Ik heb een tijdje de lagere elftallen gefloten. Dat vond ik naar verloop van tijd wat saai worden. Ik floot elke week praktisch dezelfde elftallen. Dat kan ook niet anders bij een kleine club als Abbenbroek. Ik ben voor de KNVB op zondag gaan fluiten. Vorig seizoen ben ik overgestapt naar de zaterdag, want de reis- tijd van en naar wedstrijden werd steeds langer. Mijn laatste wed- strijd dit seizoen was dicht in de buurt: GHVV’13-Rijnmond Hoogv- liet Sport in de derde klasse.” Komend seizoen ontfermt hij zich als materiaalman over de kleding van Abbenbroek. Daar- naast probeert hij het zeven-te- gen-zeven voetbal nieuw leven in te blazen. “We willen de 35- en 45-plussers weer naar het veld- krijgen. Ik hoop dat ik die jongens van het veteranenelftal van wel- eer weer zo ver krijg dat ze een balletje gaan trappen. Er is op het eiland een interne competitie, met vijf speelavonden voor en vijf speelavonden na de winter- stop.” nieuw leven in. “Hij heeft een enorm netwerk in het voetbal. Hij heeft overal spelers van- daan geplukt. Het knappe is dat hij daar ook een team van heeft gesmeed.” Peters: “Ik denk dat we in de derde klasse geen slecht fi- guur zouden slaan. We hebben een uitgebalanceerd elftal met daarnaast spelers met individu- ele kwaliteiten.” “Klopt”, vult Keizerwaard hem aan. “Vorig seizoen ver- sloegen we in de beker CION, dat met een grote voor- sprong op kop stond van de derde klasse.”