19 0241178.indd 1 11-9-2020 16:01:34 Appartementen en retail Emmastaete Poortugaal BY Alan Creedon Inleven in de wensen van de klant, pro-actief meedenken en hierop inspelen. Gebouwen en omgevingen realiseren waar de gebruiker optimaal kan presteren. Met onze betrokkenheid bij de drive van sporters dragen we bij aan een dynamische woon-, werk- en leefomgeving, die aansluit bij de behoeften. Van Mierlo ontwikkelt, bouwt, renoveert en denkt mee! Beleef wat wij realiseren: Inleven. Realiseren. Beleven. Multi-tenant kantoorgebouw Paulina Honderdland II Maasdijk Inleven wordt beleven Streven naar topprestaties! www.vmierlo.nl Woonbuurt Van Buyten Poeldijk Woonbuurt Het Lierkwartier De Lier 0268854.pdf 1 26-9-2022 10:31:39 Appartementen en retail Emmastaete Poortugaal BY Alan Creedon Inl ven in de wensen van de klant, pro-actief meedenken en hierop inspelen. Gebouwen en omgevingen realiseren waar de gebruiker optimaal kan presteren. Met onze be rokkenheid bij de drive van sporters dragen we bij aan een dynamische woon-, werk- en leefomgeving, die aansluit bij de behoeften. Van Mierlo ontwikkelt, bouwt, renoveert en denkt mee! Beleef wat wij realiseren: Inleven. Realiseren. Beleven. Multi-tenant kantoorgebouw Paulina Honderdland II Maasdijk Inleven wordt beleven Streven naar topprestaties! www.vmierlo.nl Woonbuurt Van Buyten Poeldijk Woonbuurt Het Lierkwartier De Lier 8854.pdf 1 26-9-2022 10:31:39 Appartemen n r tail Emmastaete Poortugaal BY Alan Creedon Inleve in de wensen va de kla t, pro-actief me denken en hierop inspelen. G bouwen en omgevin n realiseren waar de gebruike optimaal kan preste n. Met onz betrokkenheid bij de driv van sporters dragen we bij aan een dynamische woon-, werk- en leefomgeving, die aansluit bij de ehoeften. Van Mierlo ontwikkelt, bouwt, renove rt en denkt mee! Beleef wat wij real seren: Inleven. Realiseren. Belev n. -tenant kantoorgeb uw Pa lina erdland II Maasdijk Inleven wordt beleven Streven na r top restaties! w .vmierlo.nl Woonbuurt Van Buyten Poeldijk buurt Het Lierkwartier er 26-9-2022 10:31:39 Derde helft CIONveteranen duurt een eeuwigheid De veteranen van CION maken echt een uitje van een wedstrijd spelen. Op het veld gaan de voetbalbewegingen niet meer zo soepel als vroeger, tussen de muren van de kleedkamer komen de grote verhalen. De derde helft duurt vaak uren langer dan de wedstrijd zelf. Om precies tien over elf op zaterdagavond stuurt John van Spronsen een appje. “Nou, we komen net uit de kantine en hebben zoals altijd de derde helft gewonnen.” Hij eindigt met een uitroepteken om er vervolgens in een tweede appbericht aan toe te voegen dat de wedstrijd bij FC Pernis niet veel was…100 verloren… “Het is beregezellig”, zegt Van Spronsen, één van de ‘vaders’ van het nieuwe veteranenteam. “De eerste wedstrijd wonnen we met 3-2. We zijn in de kleedkamer gaan zitten en er om negen uur weer uitgekomen. Paar biertjes erbij en gezellig dat het was.” De oprichting van het veteranenelftal had nogal wat voeten in de aarde. Van Spronsen speelde samen met Arjan Philip, Michel Verschoor en Dave Suisse – zijn handlangers bij de geboorte van de CION-veteranen – in het vierde elftal van de Vlaardingse club. “Dat is jaren prima gegaan, maar we merkten wel dat we steeds ouder werden”, zegt de 55-jarige Van Spronsen. “De coronaperiode was min of meer funest. Waar we in conditie bleven door elke week te spelen stonden we lange tijd stil. Toen we weer mochten voetballen vorig seizoen, merkten we dat we veel moeite hadden om het niveau en tempo weer bij te benen. Onze tegenstanders werden steeds jonger, wij takelden om het oneerbiedig te zeggen af.” Afscheid nemen van het voetbal was voor Van Spronsen en zijn maten geen optie. De oud-speler van onder andere HVO en Deltasport besloot samen met Philip. Verschoor en Suisse voor een plan te gaan om een veteranenelftal op te richten waarmee aan de reguliere elf tegen elf-veteranencompetitie De één heeft een neusje voor goals, de ander moet je zeven keer voorbij op weg naar het doel. Lilian van Leeuw n n D stiny Rivas kleuren als jager en pitbull het vrouwe team van CION. “Het blijven hangen na afloop is vaste prik.” Jager en pitbull kleuren CION-vrouwen ‘Twee gescoord, maar wel verloren’, laat Lilian van Leeuwen na de 3-2 nederlaag van CION in de uitwedstrijd tegen MVV’27 in Maasland weten. ‘Helaas’, voegt ze eraan toe. Van Leeuwen is buiten het veld moeder van drie kinderen, waarvan de oudste tien en de jongste drie, maar eenmaal omgekleed in het CION-tenue verandert ze in een heel ander mens. Een jager op zoek naar doelpunten. “Dat spits zijn”, zegt ze bijna verontschuldigend, “zit gewoon in me. Als ik de bal heb, wil ik maar één ding: naar dat doel toe.” Soms heeft ze oog voor een medespeelster, vaak ook besluit ze het ‘zelf ’ te doen. Een verwijtende blik van een ploeggenoot krijgt ze niet snel. “Lil is onze beste speelster”, verklaart teamgenoot Destiny Rivas, Van Leeuwens’ maatje in het team. “Ze kan zó goed voetballen. Als je heel eerlijk bent, is ze veel te goed voor dit niveau. Ze kan makkelijk twee klassen hoger mee en dan blinkt ze nog uit.” Van Leeuwen kreeg haar voetbalopleiding bij Zwaluwen en dat ze talent had viel ook RVVH op. De Ridderkerkse club, spelend in de topklasse – destijds het hoogste niveau – wilde de thuiszorgmedewerkster maar wat graag inlijven. “Ik trainde mee in de voorbereiding op het nieuwe seizoen, maar heb uiteindelijk niet gespeeld voor RVVH. Ik raakte zwanger van mijn eerste kindje.” Ze speelde bij Excelsior Maassluis, maar verkaste drie seizoenen geleden naar CION waar ze vooral veel gezelligheid vindt. “We zijn hier met vriendinnen onder elkaar. Voetballen vinden we belangrijk, maar de gezelligheid erna ook. We blijven altijd la g hangen om na te praten.” Dat was voor Destiny Rivas (22) ook de hoofdreden om bij CION t gaan spelen. “Ik heb inmiddels zo’n beetje alle Vlaardingse clubs geprob erd, maar CION is het helemaal”, zegt ze stellig. Ook zij lijkt in een ander mens te veranderen als ze het veld is opgelopen en het eerste fluitsignaal klinkt. Waar Van Leeuwen negentig minuten op zoek gaat naar goals, bijt Rivas zich volledig vast in een tegenstander. “Ze is echt een pitbull”, reageert Van Leeuwen. Rivas zelf kan om die kwalificatie van haar vriendin wel lachen. “Haha. Het klopt wel dat je mij zeven keer voorbij moet. Sterker, ik laat het gewoon niet gebeuren.” Het liefste speelt ze op het middenveld, maar trainer Mente Bruning kan haar niet missen op de linksback. Dat heeft niet alleen te maken met haar standvastigheid als verdedigster, maar ook met haar onuitputtelijke drang om de linkerkant te bestrijken. Ze is een moderne wingbacker. “Ik heb altijd veel energie.” Zowel Van Leeuwen als Rivas voorspellen een seizoen van vallen en opstaan voor hun team, dat grotendeels nieuw is. “We spelen ook nog eens in de vierde klasse, omdat de vijfde klasse is opgeheven”, zegt Van Leeuwen. Rivas: “De nadruk ligt op de ontwikkeling van het team dit seizoen. Samen leren spelen is belangrijker dan onze positie in de eindrangschikking”, aldus Rivas, die met een opvallend rugnummer, 22, speelt. “Dat wilde ik graag. Dat is een zogenaamd engelennummer. Met dat nummer op mijn rug voel ik me het lekkerst. Er was geen shirt met 22, dus moest het apart gedrukt worden. Erg, hé?” zou kunnen worden meegedaan. Een team van spelers bij elkaar vinden was echter niet zo makkelijk. “We hebben op elk feestje, bij elke ontmoeting die we hadden jongens gevraagd of ze niet weer zin hadden om te gaan voetballen. We kregen meer nee dan ja te horen, maar we zijn blijven volhouden. Met resultaat. Uiteindelijk hadden we dertig man op papier. Dat lijkt veel, maar in werkelijkheid heb je dat aantal wel nodig omdat eenderde altijd wel iets mankeert en afwezig is. Tijdens de wedstrijd zelf kan maar een beperkt deel lang spelen. De meeste jongens kunnen een half uur of maximaal driekwartier aan, sommige net een kwartier.” Getraind wordt er bewust niet, zegt Van Spronsen. “Als we op donderdag zouden trainen zouden we op zaterdag geen team op de been kunnen krijgen. Op onze leeftijd duurt het herstel gewoon wat langer, iets wat je moet accepteren. Vroeger kon ik negentig minuten te keer gaan op het veld, na een paar sprintjes is het nu wel klaar.” Dat resultaat totaal ondergeschikt is aan de gezelligheid is wel duidelijk. “Het voetballen is het excuus om die gezelligheid op te zoeken. We genieten er elke keer weer van.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=