VoetbalJournaal Vlaardingen, voorjaar 2022

17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0241178.indd 1 11-9-2020 16:01:34 Zijn afscheidstournee in de derde klasse loopt op zijn einde. Yennick Berrevoets is bezig aan zijn laatste stappen in het eerste elftal van MVV’27. De centrale verdediger van dertig jaar wilde in eerste aanleg al eerder stoppen, maar vond het geen goed idee om tijdens de coronapauze geruisloos de aftocht te blazen. MVV’27 speelde dit seizoen een bijrol in de derde klasse. Aanvaller Rick Zwaard kan wel leven met het middenmootbestaan van de Maaslanders. “Zeker als je kijkt wat we aan ervaring de afgelopen jaren zijn kwijtgeraakt.” Berrevoets is in het dagelijks leven werkzaam in de verzekeringsbranche, hij is eigenaar van in Monster gelegen familiebedrijf Elvani. Omdat er een aantal interessante overnames van andere ondernemingen op het programma staat, weet de voetballer dat zijn voorraad aan vrije tijd aanzienlijk zal slinken. “Ik ben niet het type dat iets maar een beetje half-half kan doen”, zo begint hij zijn verhaal. “Als je deel uitmaakt van de A-selectie, vind ik dat je het maximale moet kunnen geven voor de club. Daarom heb ik besloten er een punt achter te zetten. Ik hoop dat er andere routiniers opstaan.” Met zijn dertig jaar is Berrevoets de groepsoudste in de selectie van MVV’27, die overwegend voetballers van rond de 22 jaar herbergt. De man die bij Excelsior Maassluis opgroeide, nam steeds meer een sturende rol op zich. “Bij Excelsior Maassluis kon ik het eerste niet halen, dat was me wel duidelijk. MVV’27 leek me een gezellige vereniging waar men, in tegenstelling tot Excelsior Maassluis, ook oog heeft voor andere teams dan het eerste. Ik heb hier negen jaar gevoetbald en behoorde altijd wel tot de betere spelers. Daarom voelde ik me geroepen om jongere teamgenoten te helpen op het veld.” Of het nu praktische tips betrof over het verlenen van rugdekking of gewoon een fijn gesprek bij een biertje over het goed beleven van de wedstrijd. Berrevoets spande zich graag in voor zijn teammaten, die zijn inzet buitengewoon waardeerden. “Voetbal is een teamsport, je doet het met z’n allen. Ik vond het heel belangrijk dat we ons daar met z’n allen bewust van waren. Netjes met elkaar omgaan en elkaar tegelijkertijd de waarheid kunnen zeggen. Als je dat van elkaar accepteert, wordt een team sterker.” Toen het competitievoetbal stillag vanwege beperkingen met betrekking tot corona, stelde Berrevoets de beslissing om te stoppen uit. Hij kon het niet over zijn hart verkrijgen om te vertrekken in de wetenschap dat het onbevredigend voelde. ‘’Als je zo lang voor een club hebt gespeeld, wil je op een mooie manier afscheid nemen. Ik wilZwaard bestiert al een paar jaar met zijn vader een eigen bedrijf. Onder de naam ‘Puur en Heerlijk’ worden maaltijden bereidt en verzorgt. “Mijn vader is de kok, ik ben van de planning en de logistiek”, doet de 26-jarige spits van MVV’27 de maaltijden uit de doeken. “De maaltijden worden ’s ochtends bereid, in de middag gaan we ze uitdelen.” “We hebben veel oudere klanten, maar ook mensen die in hun eentje wonen en geen zin hebben om elke avond voor zichzelf te koken.” De klanten van Puur en Heerlijk houden volgens Zwaard vooral van de Hollandse pot. “Aardappeltje, groente, vlees. Pasta’s maken we ook hoor”, zegt hij erbij. Gevarieerd is ook het seizoen te noemen dat Zwaard en MVV’27 vrijwel achter de rug hebben. “Die wisselvalligheid hoort wel een beetje bij de ontwikkeling van het team”, stelt hij vast. “De afgelopen jaren zijn veel ervaren spelers gestopt. Er zijn voornamelijk jonge jongens voor terugkomen. Die doen het goed, maar we presteren wel onregelmatig. Soms is het heel goed, soms heel matig. Zoals recent toen we bij OVV, de hekkensluiter speelden en 3-0 verloren. We zakten echt ver door de ondergrens heen. Andersom hebben we ook uitschieters. Zo speelden we in eigen huis knap gelijk tegen de kampioen VFC. De week erna wonnen we trouwens met 1-0 bij VDL, dat zijn overwinningen die erg dankbaar zijn en waarvan onze aanhang extra blij wordt.” De wisselvalligheid zit MVV’27 in elk geval dit seizoen een hogere klassering in de weg. De Maaslanders worden zesde of zevende. Ze zijn te goed voor de onderste helft, maar ook niet goed genoeg voor de top4. “Ik denk dat we als team nog wel kunnen groeien de komende jaren. We verkeren nu in een soort niemandsland. Er staat in de laatste wedstrijden weinig druk meer op. Dat is aan de andere kant fijn, maar als voetballer wil je altijd ergens voor spelen.” Zwaard zelf haalde zijn motivatie uit een voor een grotendeels verloren eerste competitiehelft, waarin hij nauwelijks in actie kwam. “Dat was een valse start. De eerste wedstrijd miste ik al vanwege vakantie, in de tweede wedstrijd brak ik een teen. Dat lijkt een klein iets, maar het belette me wel om te spelen. Ik ben er vijf, zes wedstrijden zoet meegeweest. Toen ik was hersteld, was de lockdown er.” Genoeg motivatie om in de tweede seizoenshelft zijn voeten te laten spreken. En dat gebeurde. Met een score in de dubbele cijfers kan hij zich als spits de komende zomer in het Maasland centrum vertonen. “Ik weet dat aanvallers worden afgerekend op het aantal goals, maar ik ben daar nooit zo mee bezig. Ik ben ook een speler die de bal graag in de voeten heb en graag de combinatie zoekt. Dat betekent indirect ook dat ik niet altijd in scoringspositie komt. Ik ben geen balletjesafwachter.” Reis Yennink Berrevoets bij MVV’27 zit erop Rick Zwaard wil weg uit niemandsland de per se nog één seizoen elke zaterdagmiddag met het eerste lekker op het hoofdveld mijn wedstrijden spelen. MVV’27 is natuurlijk geen hoofdklasser, maar ik vond het wel belangrijk omop een goed niveau te ballen, het eerste elftal dus. Kampioen ben ik nooit geworden hier, maar ik heb altijd enorm genoten van onze wedstrijden en het publiek dat langs de lijn stond te genieten.” MVV’27-trainer Marcel van Wieren had drie jaar lang het genoegen met Berrevoets te mogen samenwerken. Hij zet de verdediger neer als ‘het ideale verlengstuk van de trainer.’ “Mede dankzij Yennick kon ik mijn ideeën op de spelersgroep overbrengen. Wij voelden elkaar goed aan, ik kijk prettig op onze samenwerking terug. Als hij weg is, moeten andere jongens de kar gaan trekken. ‘Als’, zeg ik, want ik ga echt nog wel een poging ondernemen om Yennick voor het eerste te behouden.” “Ik weet dat Yennick alles volle bak wil doen”, besluit Van Wieren lachend. “Maar wat mij betreft, is hij ook met één keer trainen in de week nog van harte welkom. Aan het begin van het nieuwe seizoen geef ik hem honderd procent zeker een belletje. En als dat niet werkt, nog eentje. Schrijf dat maar op.” 0269047.pdf 1 12-5-2022 15:44:18

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=