VoetbalJournaal Vlaardingen Maassluis, voorjaar 2021

30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Bij VDL wordt het vrouwenvoetbal buitengewoon serieus genomen, weet Lianne van Dongen (31). Ze is al jaren speelster van het eerste team en fungeert als coördinator van de vrouwentak. Ook verricht ze een aantal andere taken, gewoon, omdat ze een clubhart heeft. “En op het veld ben ik ook een manusje-van-alles.” Lachend geeft Van Dongen aan dat er weinig po- sities op het veld waarop ze niet heeft gespeeld. Maar per saldo, weet de vrouw wiens oudere zus Mirjam ook in de hoofdmacht speelt, komt ze optimaal tot wasdom als cen- trale verdediger. Van Dongen bestempelt zich- zelf als ‘mondig’ en dat is geen slechte eigenschap voor een voetbalster die vanuit het hart van de defensie sturing moet geven. Van rechtsachter Mir- jam weet ze in elk geval pre- cies hoe ze speelt. “Maar we hebben nóg vier zussen in het team”, zegt Van Dongen. “Ilona van der Starre is rechtsbuiten, haar tweelingzus Jessica is linkeraanvaller. Het is wel fijn dat ze niet aan dezelfde kant spelen, want ze lijken erg op elkaar. De meiden van VDL zijn eraan gewend geraakt dat ze met zussenkoppels op het veld staan. Jennifer en Kimberley Zeegers staan namelijk samen op het middenveld.” Het elftal dat getraind wordt door Dirk Zuur, die wordt ge- assisteerd door elftalleider Peet Doorschodt en oud-eer- ste elftalspeelster Mireille van Berkel, kan volgens Van Dongen getypeerd worden als vriendenteam. Verjaardagen en kroegbezoeken worden ge- zamenlijk doorgebracht door de dames, die net als iedereen uitkijken naar versoepeling van de coronamaatregelen. “Sommige meiden zijn moeder en hebben soms wat minder tijd voor sociale activiteiten”, zegt Van Dongen. “Maar het schept ook wel weer een band als je over de kinderen kunt praten. Ons team heeft een aantal oudere leden, die al een hele tijd met elkaar samenspe- len. We vormen een prima mix Lianne van Dongen is overal het manusje-van-alles met de speelsters pas later zijn bijgekomen.” Van Dongen, ze is zelf (nog) geen moeder maar heeft een relatie met Pascal, vertelt dat haar vader Hugo de voorliefde voor VDL vakkundig heeft door- gegeven. Hij is een clubman pur sang en maakte zich tot twee jaar terug nog verdienstelijk als bestuurslid. “De wedstrijden van het eerste mannenteam bezoekt hij nog altijd trouw. Bij thuisduels roept hij de opstel- ling om.” De vrouwentak heeft een pri- ma relatie met de mannense- lectie. “Na de training drinken we wat met elkaar en op zater- dag blijven we ook samen in de kantine plakken. Ik heb totaal niet het idee dat het vrouwen- voetbal minder serieus wordt genomen. Sterker, de mannen vinden het juist gezellig als we er zijn.” Haar elftal had hoger kun- nen spelen, zegt Van Dongen, die ook wedstrijden fluit, bar- diensten draait en inciden- teel bij trainingen assisteert. Met de vierde klasse is niks mis, maar een niveau hoger is zonder voorbehoud haalbaar. “We speelden eerst ook derde klasse. Helaas degradeerden we doordat we vreselijk veel blessures hadden. We hebben aangetoond dat we het niveau aankunnen. Wat de strijd met de andere teams uit Maassluis betreft, durf ik te zeggen dat we niet tegen de andere clubs hoeven op te kijken. We kijken altijd enorm uit naar de wed- strijden tegen Excelsior Maas- sluis en MSV’71. Datzelfde geldt voor de duels met MVV’27. Wij willen graag van die meiden uit Maasland winnen natuurlijk.” Dat haar agenda soms vrij vol zit, wordt door Van Dongen stellig beaamd. “Maar ik doe het graag hoor. Ik vind het heerlijk om op de club te zijn. Ik heb veel energie en kom als co- ordinator haast nooit moeilijke problemen tegen. Het loopt ge- woon vrij vloeiend allemaal. Ik kan het allemaal goed combine- ren met mijn werk op de buiten- schoolse opvang. Daar begeleid ik kinderen en ook dat is hart- stikke leuk.” Joost van Ast (56) voelt zich kiplekker als trainer en leider bij de vrouwentak vanMVV’27. Hij heeft niet zoveel opmetmannelijke voetballers, die snel vervallen in haantjesgedrag. Britt Verboon (18) is aanvoerder van de Onder 19 en voelt zich eveneens prima op haar plek bij de club uit Maasland. Na enig wikken en wegen, zou ze zelfs het paardrijden voor het voetbal willen opgeven. Van Ast heeft twee dochters, waarvan er eentje - Larissa - zich al op vroege leeftijd aanmeldde bij VDL in Maas- sluis. Toen bleek dat zij niet kon doorstromen bij deze vereniging, lag een overgang naar MVV’27 voor de hand. “Ik ben van verschillende teams waarin Larissa speelde de trainer geweest”, vertelt Van Ast, een man die naar eigen zeggen ‘barst van de energie’. “Larissa is inmiddels 25 en komt uit in het eer- ste vrouwenteam. Ik ben nu trainer en leider van het team en heb ook heel veel plezier in het trainen van de Onder 19. Daarnaast train ik de keepsters van deze teams.” verwend gedoe heb ik geen enkele behoefte.” De in de inleiding aangehaalde Ver- boon leeft zich in de Onder 19 uit als laatste vrouw. Eén enkel jaartje daargelaten, is de studente Peda- gogiek in Den Haag altijd captain geweest. “Mijn familie heeft niet bijster veel met de voetbalsport”, lacht Verboon. “Maar ik had al heel snel de smaak te pakken. Tijdens de pauzes van mijn basisschool De Groene Oase, was ik altijd aan het voetballen. Meestal met jon- gens natuurlijk, maar soms deden er ook andere meiden mee.” Ze wil haar stempel op een constructie- ve manier drukken, stelt Verboon. Van Ast kwam zelf als voetballer uit voor Excelsior Maassluis en VDL, om vervolgens de smaak van het lopen van marathons te pakken te krijgen. Hij is er de persoon niet naar om de wereld als een zwartkij- ker te beschouwen. “Daarom vind ik het vrouwenvoetbal ook zo leuk. Die meiden zijn allemaal zo positief. Ze zeuren niet, willen altijd trainen en hebben geen grote mond. Ik heb korte tijd ook een jongensteam ge- traind, maar dat was helemaal niets voor mij. Ik ergerde me aan hun sterallures en ook aan het doorrol- len, wanneer ze een schop hadden gehad. Bij de vrouwen gaat het er veel gemoedelijker aan toe. Ik kom voor mijn plezier, zie je? Aan MVV’27-vrouwen zeuren niet en rollen niet door Kwaliteit met glans Voor al uw binnen-, buitenschilderwerk en wandafwerking W W W . F I R E T S C H I L D E R W E R K E N . N L MAASSLUI S 06-148 49 847 Kwal i te i t met glans . Voor al uw bi nnen- en bu i tensch i lderwerk , wandafwerk i ng & behang 0254260.pdf 1 5-5-2021 7:49:04 ELKE WEEK DE LEKKERSTE KIBBELING!! 0241460.pdf 1 24-8-2020 16:27:22 DONDERDAG: SCHIEDAM VOOR DE ALDI AAN DE BORODINLAAN TOT 18.00!! VRIJDAG: VLAARDINGEN HOLY WINKELCENTRUM HOLIERHOEK TOT 18.00!! ZATERDAG: VLD-WEST OP DE DR. WIARDI BECKMANSINGEL TOT 17.00!! www.vishandelariebos.nl TEL:0651138236 53713.pdf 1 1-4-2021 16:16:14 Voor haar geen autoritair gemekker omdat ze de aanvoerdersband om haar arm draagt. “Ik help Joost ge- woon waar het kan. Hij geeft in de rust vaak aanwijzingen en dan ver- tel ik ook hoe ik het zie. Meestal heel kort hoor, het is niet nodig om lang uit te weiden. Maar als aanvoerder moet ik wél wat zeggen, vind ik.” Verboon vertelt hoe ze ook geniet van haar andere passie, paardrij- den. Ze bezit een eigen paard, Rens, waarmee ze echt is vergroeid ge- raakt de laatste jaren. “Mijn vader heeft een grondbedrijf aan de rand van Maasland en ons huis en de stal zitten daaraan vast. We hebben veel ruimte, waardoor ik Rens lek- ker dicht bij me heb. Het is een heel lief beest, ik ben echt gek op hem. Ik zou echt niet weten wat ik eer- der zou opgeven: mijn paard of het voetbal.” Tien seconden later komt Verboon schoorvoetend dan toch met een keuze. “De sociale contac- ten bij MVV’27 zijn echt onmisbaar. En paardrijden is duur, dus ik zou uiteindelijk nipt voor het voetbal kie- zen. Dat ik het steeds drukker krijg op school, neem ik mee in mijn be- slissing. Als ik tijd genoeg had, zou ik echt niet kunnen kiezen.” Welkom bij de club! teamwearconcept.nl