VoetbalJournaal Vlaardingen/Maassluis, najaar 2019

19 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Rijk, in geld gerekend, is CION niet, maar de club is wel rijk aan vrijwilligers. Dat bleek toen de nood het hoogst was na de brand van het met Deltasport gedeelde clubgebouw en de club op zoek moest naar een alternatieve huisvesting. “We zijn gezegend met een heel groepje aan handige Harry’s. Bij ons staat het kapitaal niet op de bank, maar loopt het rond”, aldus voorzitter Sebas Verburgh. ‘Kapitaal bij CION staat niet op de bank, maar loopt rond’ Hij heeft een contract voor het leven bij het eerste en enige vrouwenelftal van CION, Youri van Oosten. “Blijkbaar zijn ze mij na al die jaren nog steeds niet zat”, zegt hij lachend. “Volgens mij nemen ze mij ook met een korreltje zout. Ik sta regelmatig in de dug-out te schreeuwen, maar of de boodschap aankomt… ik betwijfel het.” Van Oosten (36) houdt wel van een beetje (zelf) spot. “Als je dat bij CION niet hebt, hoor je hier ook niet thuis.” Dat CION de gekste en leukste club is van Vlaardingen, dat had hij twin- tig jaar geleden ook gehoord. “Op dat moment denk je: het zal wel. Maar het is echt waar. De jaren verstrijken, maar die unieke eenheid blijft.” “Ik ging met wat vrienden van HVO eens een keertje kijken bij CION. We kwamen in de kantine terecht, destijds aan de Mara- thonweg. We zijn nooit wegge- gaan.” Hij speelde de laatste jaren bij het vijfde elftal, dat later het vierde werd. Hij moest echter afhaken vanwege een blessu- re. “Een achillespeesblessu- re die maar niet over ging. Op een gegeven moment was ik er klaar mee. Het enige wat ver- anderde was dat ik niet meer gen. Dat feestje bij een kam- pioenschap willen ze graag. Typisch CION. De promotie kan ze gestolen worden, maar ik denk niet dat ze zitten te wachten op de vierde klasse.” Hij is zo’n beetje getrouwd met het team. Zijn contract wordt ieder jaar stilzwijgend verlengd. “Zolang ik geen klachten hoor gaan we op de- zelfde basis door.” Dat is niet ingewikkeld, benadrukt hij. “Gewoon gezellig maken met elkaar.” Toen CION handige handjes nodig had om het nieuw onder- komen voetbalproof te maken, stond hij als één van de eerste vrijwilligers klaar met hamer, zaag en spijkers. De timmer- man van beroep vindt dat niet meer dan normaal. “Er is niets mis mee om je handjes te laten wapperen. Ik vind het ook leuk. Wandje hier, wandje daar. Bar- retje erin. Ik heb zelf ook ple- zier van mijn werk.” voetbalde. Voor de rest was ik er altijd bij. In de kleedkamer, in de dug-out en uiteraard tij- dens de derde helft.” Sinds een jaar of tien (‘het kunnen er ook twaalf zijn’) traint en begeleidt hij de vrouwen van de Vlaar- dingse club. “In het begin hadden we een elftal van voornamelijk be- ginners. Gaandeweg zijn daar speelsters van andere clubs met ervaring bijgekomen. Toen zijn we ook langzaam maar ze- ker beter gaan presteren. We zijn twee keer in de vijfde klas- se tweede geworden. Eén keer leverde dat promotie naar de vierde klasse op. Hoewel dat best aardig ging, zijn we toch dat seizoen daarop weer gede- gradeerd.” “Dit seizoen draaien we goed bovenin mee. We staan vierde en hebben uitzicht op meer. Ik geloof niet dat die meiden per se kampioen willen worden. Ei- genlijk moet ik het anders zeg- Zolang hij geen klachten hoort gaat Youri van Oosten door Eén van die mensen die meteen klaar stond toen er iets moest gebeuren wasMartin van derMerwe. Hij is be- stuurslid algemene zaken en al een paar jaar hoofdsponsor van CION. Wat zijn bedrijf, staalconstructie- bedrijf Voscon, de afgelopen peri- ode deed om alles op tijd klaar te hebben voor de nieuwe competitie wil hij niet exact zeggen. “Er zijn zoveel mensen die hebben meege- holpen. Als je er één gaat noemen doe je al die anderen tekort. Ik ben er enorm trots op wat we met zijn allen voor elkaar hebben gekre- gen. Dat is iets wat bij CION hoort. Van de buitenkant lijkt het alsof de club aan touwtjes aan elkaar hangt, maar als het moet is de halve club gemobiliseerd.” De dank van Van der Merwe gaat ook uit naar de gemeente die volgens hem ‘ongelofelijk’ snel reageerde na de brand die het oude clubgebouw in zak en as legde. “Die portocabins stonden er razendsnel. In die snelheid ging niet alles bij de aanleg goed, maar ik noem dat schoonheidsfoutjes.” Walter van den Heuvel, die een schildersbedrijf heeft, was een andere sponsor die zijn club te hulp schoot. “Ik ken CION al een jaar of twintig en gun de club de club te zijn van toen het aan de Marathonweg zat. Na de inwoning bij Deltasport is het voormij minder CIONgeworden. Dat is ook wel logisch, want in zo’n situatie is het best lastig je eigen identiteit vast te houden. Ik moet eerlijk zijn en zeggen dat ik de afgelopen jaar niet heel vaak op de club ben geweest. Ik was zelf al gestopt met voetballen, het werk vraagt veel aandacht en dat geldt ook voor mijn zoontjes.” Toch sloeg Van den Heuvel (40) op een ‘gezellige’ zaterdag aan het tekenen. “Die portocabins stonden er, maar gezellig was het nog niet. Ik vond het meteen een kans om er een gezellig hok van te maken. De club is me altijd lief geweest. Overal waar verf op zat, was ik met een kwast overheen gegaan.” Waarbij Walter van den Heuvel te hulp schoot, sloten ook de nieu- we hoofdsponsors Skullture Tat- toos en Outlet010 zich aan. Daniël Brandt en Javier Rivas willen dat Cion Vlaardingen weer glans krijgt. Met ze allen willen we dat de club weer een mooie toekomst heeft. Zoals vermeld lijkt het alsof te club op omvallen staat, maar ie- dereen moet weten dat er intern echt veel dingen gebeuren. We hopen binnen ‘no-time’ dat onze vereniging weer gezond is, zodat we weer andere dingen kunnen realiseren. Dankzij de door Verburgh zo ge- roemde ‘handige Harry’s’ staat er nu een gebouwdat er gelikt uitziet. “Het nodigt uit om gezellig te blij- ven zitten. En dat is waar CION om bekend staat.” Van den Heuvel: “Je weet niet hoe- lang je hier zit. Het kan twee jaar duren, maar ook vijf jaar. CION dacht ook ooit dat ze aan de Ma- rathonweg snel weg zouden zijn. Daar hebben ze geloof ik dertig jaar gezeten.” Van den Heuvel vindt het jammer dat het destijds niet kwam tot een samenwerking met DVO’32. “Het was in kannen en kruiken, maar toen kwam er een ander bestuur met andere plannen bij DVO”, weet Van der Merwe nog. Hij zit namens CION aan tafel met de gemeente. Onderwerp van die gesprekken is uiteraard de toekomstige accom- modatie. “Er is momenteel een patstelling. De gemeente wil best, maar heeft liever dat we iets sa- men doen met Deltasport.” De vriendschap tussen beide clubs is echter bekoeld. Van der Merwe: “We moeten toch weer on spea- king terms komen met elkaar. Mis- schien heeft het even tijd nodig.”