30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op zoek naar een baan die bij je past? Remco van der Hul is vader van CKC-arbiters De zaterdagen van Remco van der Hul zijn overvol. In de ochtenduren ontfermt hij zich over de talentvolle jeugdscheidsrechters bij CKC, na het middaguur stapt hij in zijn auto om in de middag bij een wedstrijd in de derde divisie als assistent-grensrechter te fungeren. Dat gezondheid geen vanzelfsprekendheid is, daar weet Van der Hul alles van. Eind vorig jaar moest hij een pittige operatie ondergaan, maar inmiddels gaat de 46-jarige inwoner van Capelle-West weer als een fit man door het leven. CKC heeft sinds vijftien jaar een trouw vrijwilliger aan Van der Hul die naast scheidsrechterscoördinator bij de club uit Kralingse Veer ook de werkzaamheden die toebehoren tot het secretariaat voor zijn rekening neemt. “Ik ben in 2007 verhuisd naar Capelle en toen ook overgestapt van Germinal, dat ee tijdje geleden al is opgegaan in AGE, naar CKC. “Ik heb hier maar even gevoetbald en ben al snel verder gegaan als scheidsrechter. Mijn eerste wedstrijd was bij de jeugd, maar daar vond ik niet zo veel aan. Ik miste de uitdaging, vandaar dat ik seniorenwedstrijden ben gaan fluiten. Eerst de lagere teams en vervolgens voor de KNVB eerste teams. Dat ging niet onaardig, want na een jaar of zes promoveerde ik waardoor ik floot in de derde klasse.” “Ik heb heel lang gefloten op zondag en daardoor was ik het hele weekend in touw. Zaterdag was ik bezig voor CKC, zondag was ik scheidsrechter voor de KNVB. Op een gegeven moment heb ik de switch gemaakt naar de zaterdag.” Van der Hul kreeg gaandeweg ook meer interesse voor de functie van assistent- -scheidsrechter en besloot in die periode ook zijn fluit in te wisselen voor de vlag. “Als scheidsrechter ben je voor de KNVB altijd alleen op pad. Zeker als je tweede klasse fluit of lager en clubgrensrechters hebt staan. Het aantrekkelijke van assistent-scheidsrechter is dat je met een trio een wedstrijd doet. Ook mooi is dat het gekoppeld kan worden aan een goed niveau. Ik reis door het hele land en kom in mooie entourages terecht. Ik was onlangs bij Swift in Amsterdam en daar komen misschien twee- driehonderd mensen kijken. Je hebt ook wedstrijden dat het heel druk is. Ik ben bij Westlandia, maar ook in Staphorst.” “Met zijn drieën probeer je een zo goed mogelijke wedstrijd neer te zetten. Buitenspel, overtredingen die de scheidsrechter niet ziet. Commentaar vanaf de kant is er ook, maar zeker minder omdat mensen weten dat je een neutraal trio bent.” En waar het arbitrale trio in de ere- en eerste divisie hulp krijgt van elektronische hulpmiddelen en een extra paar ogen – de VAR – moeten Van der Hul en zijn collega’s afgaan op eigen waarnemingen in het veld. “Als assistent- -scheidsrechter dien je hele wedstrijd scherp en geconcentreerd te zijn.” Eén van zijn taken bij CKC is het werven en opleiden van nieuwe en jonge scheidsrechters. Ook dat doet hij met veel passie. Beginnende scheidsrechters volgt hij bij wedstrijden vanaf de kant en voorziet hen van tips en advies. “Een jonge scheidsrechter zomaar loslaten op 22 spelers lijkt mij geen goed idee. Begeleiding is belangrijk. Het bevordert het enthousiasme. Ik ben er trots op dat er al heel wat zijn doorgestroomd naar KNVB- -scheidsrechter.” Het enthousiasme van Van der Hul en zijn scheidsrechterskorps kan niet voorkomen dat ook CKC moeite heeft om alle thuiswedstrijden met een officieel arbiter te bemannen. “We hebben elk weekeinde wel zo’n twaalf wedstrijden om te fluiten. Helemaal dicht krijgen we het niet. Als het lukt moet er bij de senioren een speler fluiten en bij de jeugd een ouder of leider. Ik zou graag zien dat het anders was, maar de realiteit is dat het lastig is om mensen te porren voor een functie als scheidsrechter. Ze weten niet wat ze missen.” Bert Potuyt is deze zomer bij Dilettant begonnen aan zijn vierde klus als trainer in de Krimpenerwaard. Aan de Tiendweg in Krimpen aan de Lek wil hij beweging en flexibiliteit aan de hoofdmacht toevoegen. Bert Potuyt zet Dilettant in beweging Soms wordt Potuyt nog herinnerd aan zijn tijd bij Sparta. Begin jaren tachtig maakte de keeper uit Bergambacht vier seizoenen deel uit van de selectie van de Rotterdamse eerstedivisionist, die in die periode tot de subtop van Nederland behoorde. “Ik ben nooit eerste keeper geweest – ik moest eerst Bas van Noortwijk voor me dulden en daarna Ed de Goeij – maar ik heb wel van alles meegemaakt. Van teamfoto’s op De Efteling, dat destijds hoofdsponsor was, tot Europa Cup-wedstrijden bij Spartak Moskou en Carl Zeiss Hena in de voormalige DDR.” Echt bekend in de Krimpenerwaard werd hij als doelman van DCV waar hij in de tijd dat de Krimpenaren nog regelmatig op het hoogste zondagniveau actief was, twaalf jaar tussen de palen stond. Hij combineerde het voetballen met een fulltime- -baan als bakker, een beroep dat hij nu op 60-jarige leeftijd nog steeds uitvoert. “Ik werk al 43 jaar voor dezelfde baas”, zegt hij. Ook als voetbaltrainer kan hij bogen op langere dienstverbanden bij clubs. Ondanks dat hij al jaren trainer is, is Dilettant pas zijn vijfde vereniging, na Schoonhoven, Stolwijk, Bergambacht en RVC’33. “Ik gedij goed in deze regio. Ik ben niet zo’n hopper en vind het belangrijk om iets neer te zetten waarmee de club verder kan.” Toeval of niet, zijn twee clubs waar hij werkte voordat hij in Krimpen aan de Lek aanmeerde – Bergambacht en RVC’33 – komen dit seizoen uit op een nieuw niveau. “Met Bergambacht zijn we twee keer gestrand in de finale van de nacompetitie. We hadden er echt een ploeg voor om te promoveren naar de derde klasse. Met RVC’33 zijn we erin geslaagd om op zondag in de tweede klasse te blijven, waardoor de club nu ook op zaterdag tweede klasse speelt. En dat is een klasse hoger waar die club zichzelf ziet.” Potuyt is allerminst het type dat zichzelf op zijn borst slaat vanwege behaalde prestaties. “Ik vind het leuk om iets neer te zetten bij een club en te werken aan een beter team.” Bij Dilettant doet hij dat zonder Jesper den Adel, die gestopt is en de naar buurman DCV vertrokken Colin den Otter. “Dat waren bepalende spelers, maar er loopt nog genoeg kwaliteit rond om hier iets moois van te maken. Ik ben geen trainer die me puur focust op het eerste elftal. Ik wil weten wat er leeft in de club en sta regelmatig langs de lijn bij de jeugd. Ook bij de oudste jeugd. Dat vind ik logisch omdat we geen tweede selectie-elftal hebben. Ik werk bewust met een grotere groep. Het is niet meer zo dat je elke week dezelfde spelers tot je beschikking hebt als trainer. Werk, festivals, vakantie. Het is de realiteit en dat moet je als trainer op dit niveau accepteren. Het vraagt creativiteit en flexibiliteit van mij en van de ploeg.” Bittere noodzaak is het volgens Potuyt, wil hij met Dilettant een goed seizoen draaien in de derde klasse, om achterin beter georganiseerd te staan. “Het team had vorig seizoen 56 doelpunten tegen. Daar zit het eerste gewin. In de aanval is winst te behalen door bewegelijker spel.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=