VoetbalJournaal Lek & IJssel, najaar 2022

19 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op zoek naar een baan die bij je past? 0275590.pdf 1 2-9-2022 09:45:55 nt u Timmerwerk Renovatie Verbouw Nieuwbouw Badkamers Kozijnen Keukens Onderhoud Bouwvergunningen Tekenwerk 06-51177858 info@akoppe.nl Molenlaan 3a 2861 LA Bergambacht 0275636.pdf 1 2-9-2022 09:45:34 Belastingaangiften Fiscaal advies Financiële administratie TIMMERFABRIEKSTRAAT 29 BERGAMBACHT 0182 - 35 15 01 VANOOSTEROMVANLEEUWEN.NL Beconnr. 404846 0267513.pdf 1 7-9-2022 13:43:01 Bergambacht op missie in de derde klasse Het leek er nooit meer van te komen toen Bergambacht vorig seizoen het kampioenschap inde vierde klasse aanHaastrechtmoest laten. Maar inde nacompetitie richtte de formatie van trainer Jerry de Groot zich op en dwong via de achterdeur de langverlangde promotie naar de derde klasse af. Lang om van dat succes te genieten heeft Bergambacht niet, want de derde klasse heeft zo ook zijn uitdagingen. “Heftig”, is de reactie van De Groot, nadat hij de versterkte degradatieregeling onder ogen heeft gehad. “De nummers veertien, dertien en twaalf degraderen rechtstreeks. De nummers negen, tien en elf spelen nacompetitie. Poeh.” Het betekent dat De Groot en Bergambacht voor rechtstreekse handhaving bij de eerste acht moet eindigen. “In onze afdeling hebben we zes, zeven ploegen die zich, soms in bedekte termen, uitgesproken hebben om voor het kampioenschap te gaan. Je kan op je vingers natellen hoe zwaar het dan zal worden om achtste te worden.” De Groot begon aan de competitie in de wetenschap dat Bergambacht een allesbehalve goede voorbereiding kende. Een voorbereiding die in het teken stond van veel blessures. De in Nieuwerkerk woonachtige De Groot wijt dat aan de nasleep van het vorige seizoen. “De competitie duurde vanwege de coronaonderbreking al lang en voor ons door de nacompetitie nog langer. Tussen finale en eerste training zat nog geen vijf weken. Pijntjes hebben daardoor niet lekker kunnen helen. Inmiddels zijn we voor het grootste deel van de blessures af.” Een aderlating voor Bergambacht is dat topscorer Pieter Meijer nog geblesseerd is en dat Jelle Hordijk is afgehaakt vanwege weer een zware blessure. “Heel sneu voor Jelle. Ik kan me heel goed voorstellen dat hij heil zag in een nieuwe revalidatieperiode.” Met het stoppen van een aantal vaste krachten heeft De Groot de nodige nieuwe spelers moeten inpassen. “Spelers van buitenaf komen er bij ons nauwelijks, dus zijn die jongens gekomen uit de groep die er vorig seizoen al net tegenaan zat en de jeugd.” Voor De Groot zelf zal het grote succes dat hij met Bergambacht had altijd een zwart tintje hebben. Uitgerekend in de periode dat het er om ging, werd zijn vader zwaar ziek. “Ik heb in die periode alle steun van de club gehad en gevoeld. Het werd als vanzelfsprekend beschouwd dat ik bij mijn vader moest zijn. De andere leden van de staf hebben mijn afwezigheid geweldig opgevangen. In de nacompetitie, toen het heel slecht ging met mijn vader, heb ik de wedstrijd tegen Groeneweg in de halve finale niet op de bank gezeten. De finale tegen Overmaas was een paar dagen na het overlijden van mijn vader. De jongens wisten het niet dat ik zou komen, maar vooraf heb ik me in de kleedkamer gemeld. Dat was natuurlijk heel emotioneel en dat heeft het team misschien ook wel een boost gegeven. De finale wonnen we eigenlijk heel simpel van Overmaas. Voor mezelf was het allemaal zó dubbel: je hebt aan de ene kant enorm verdriet en aan de andere kant ben je superblij met de prestatie die we met Bergambacht hebben geleverd.” De familie Bezemer speelt in de geschiedenis van VV Bergambacht een belangrijke rol. Piet Bezemer senior was tien jaar speler van het eerste elftal en zijn vader oprichter. Zijn zoons en kleinzoon volgden hem in het blauw en zwart in de hoofdmacht op. Voor de tweede keer is Bezemer voorzitter van de jubileumcommissie van zijn club die volgend jaar 90 jaar wordt. De erfenis van Piet Bezemer staat op het veld De zaterdagen van Piet Bezemer (78) en zijn vrouw zijn vanaf ’s morgens vroeg tot laat in de middag gevuld met sport. Met vier sportende kleinkinderen hoppen van ze van de ene naar de andere sportaccommodatie. “Mijn oudste kleinzoon, Rody, speelt in het eerste, maar de tweede komt eraan. Hij speelt in de JO19 en mijn derde kleinzoon speelt bij de JO12. En er voetbalt ook nog een kleindochter bij de club.” En dan is er ook nog een kleindochter die volleybalt bij Thor in Bergambacht. Ook zij wordt intens gevolgd door haar grootouders. “We zijn sportgek. We genieten met volle teugen.” Dat hij enige tijd geleden door Bergambacht werd benoemd tot de voorzitter van de jubileumcommissie vindt hij een mooie geste. “Het is vooral een erebaantje. Ik denk en kijk vooral mee en hou mijn praatjes over de club.” Bezemer was ook voorzitter van de jubileumcommissie toen Bergambacht in 1993 het zestigjarig bestaan vierde. Sindsdien is het voetballandmaatschap behoorlijk veranderd – Bergambacht had ooit een zaterdag- en zondagafdeling – maar de gemoedelijkheid van de vereniging is gebleven, tot voldoening van Bezemer. “We waren en zijn nog steeds een gezellige, leuke dorpsclub.” Bezemers’ vader was in 1933 één van de oprichters. Zijn zoon bleek meer dan gemiddeld te kunnen voetballen. Piet maakte tien jaar deel uit van de hoofdmacht, dat destijds op een meer dan respectabel niveau actief was. Midden twintig riep de plicht van het nu inmiddels 109 oude bouwbedrijf dat door zijn eigen opa werd opgericht. “Mijn vader had mij nodig in het bedrijf en ik zag ook zelf in dat ik zware blessures moest verkopen. Dat risico kon ik niet dragen. Ik scheurde mijn enkelbanden bij een wedstrijd en niet snel daarna ben ik gestopt.” Dat deed hij wel na een periode vol grote successen. Het Bergambacht van eind jaren vijftig begin jaren zestig bestond uit een verzameling uitstekende spelers. “We werkten hard en hadden daarnaast een paar goede voetballers.” Dat waren Hens van Lieshout en hijzelf. “Ik was snel en scoorde makkelijk.” Bergambacht promoveerde in die tijd vanuit de Goudse voetbalbond naar de derde klasse op zondag. “Dat was het derde niveau, want hoofdklasse was er nog niet.” De voetbalkunsten van Bezemer vielen ook op bij andere clubs. “Excelsior belde, ONA, dat toen in de tweede divisie belde ook. DCV, dat in de eerste klasse speelde bij de amateurs, wilde me ook hebben. Mijn vader zag dat niet zitten. Mijn toekomst lag in het bedrijf.” De nalatenschap op het voetbalveld van Bezemer is groot, want zoons Henk-Peter en Arjen Bezemer haalden het eerste elftal, evenals kleinzoon Rody die afgelopen zomer met Bergambacht via de nacompetitie promotie naar de derde klasse wist te bewerkstelligen. “Het werd hoog tijd”, zegt ‘opa’ Piet. “Het was al zo vaak misgegaan. Ze waren er al een paar jaar aan toe en gelukkig is het nu eindelijk gebeurd.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=