11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op zoek naar een baan die bij je past? Jan Ooms trekt het laken recht voor Ammerstol Sterke mannen houden Ammerstol overeind. Eén van hen is Jan Ooms, die zijn vrije uurtjes opoffert omnamens de club contacten met bestaande sponsors te onderhouden en op zoek te gaan naar nieuwe geldschieters. “Het is geen gespreid bedje, je moet het laken eerst recht trekken.” Ooms (69) koestert het verleden, maar vreest de toekomst zeker niet. Dat het voor een club in een klein dorp als Ammerstol (1700 inwoners) altijd vechten is om genoeg spelers te vinden, is van alle tijden. “Ik heb er geen moeite mee hoor”, maakt Ooms duidelijk. “Het is een feit dat we klein zijn: dat zal niet veranderen. Dat we ooit weer vijf seniorenteams zullen hebben, betwijfel ik. Weet je, het is zoals het is. Het is veel belangrijker ommet elkaar van onze sport en vereniging te genieten.” Het moet zo rond 1990 geweest zijn toen Ooms jeugdleider en -trainer werd van zijn zoon Edwin bij Ammerstol. “Ik woonde toen al twaalf jaar in Ammerstol. Ik heb zelf altijd gevoetbald bij Schoonhoven, ook toen ik trouwde en ik met mijn vrouw Arina in Ammerstol ging wonen. Achteraf heb ik er spijt van dat ik niet eerder lid van Ammerstol ben geworden. Dat had ik twaalf jaar eerder moeten doen.” Ooms voelde zich bij ASV meteen thuis. “Ik werd direct opgenomen in de club. Ik werd leider en trainer van het team van mijn zoon. Ik kwam in het jeugdbestuur en bestuur en was jarenlang clubscheidsrechter. Ook in die tijd waren we geen grote vereniging. Ik denk dat we op ons hoogtepunt acht, negen jeugdelftallen hadden. Nu zitten we op vijf, maar er komt wel weer wat aan. Er wordt, weliswaar op kleine schaal, weer gebouwd in Ammerstol. Dat maakt plaats voor jonge stellen. Als ze een beetje hun best doen, plukken wij er weer de vruchten van.” Er wordt gesproken over verplaatsing van de basisschool naar een deel van het complex van Ammerstol. Het maakt Ooms niet ongerust. “Nee hoor. De gemeente heeft aangegeven dat het hoofdveld en de kantine op dezelfde plek blijven. Die zekerheid is prettig.” Ooms is bij zijn club al jaren verantwoordelijk voor de werving en relatiebeheer van sponsors. “We hebben bij Ammerstol een klein bestuur en daaronder zitten allerlei clusters. Ik ben verantwoordelijk voor de cluster sponsoring. Ik onderhoud de contacten met de huidige contacten, maar probeer ook nieuwe bronnen aan te boren. Dat gaat redelijk, want ondanks corona zijn er de afgelopen jaren weer een aantal nieuwe sponsors bijgekomen. Onze sponsors zijn trouw en we zijn zuinig op ze. Toen we midden in coronatijd zaten, hebben we best wel geworsteld: sturen we gewoon een factuur of niet. Uiteindelijk hebben we, voorzitter Michel Rabouw, penningmeester Marco Noorlander en ik, iedere sponsor de gelegenheid gegeven om de helft van het bedrag te betalen of helemaal. De meeste sponsors en adverteerders kozen voor die laatste optie.” Autobedrijf Mouris is jarenlang shirtsponsor geweest. Huidige eigenaar Martin Dijkstra wilde de inzet wat meer verdelen over de hele gemeente. Mouris is nog wel op een andere manier betrokken. Lint Notarissen staat nu op de borst, terwijl Be Global in de kraag staat en KiKa op de rug. Dat is eigenlijk Otolift, maar dat bedrijf wilde graag een goed doel. We hebben achter het ene doel ook een groot spandoek waarop staat dat we als club Kika ondersteunen.” Otolift is voor Ooms een bijzonder bedrijf,. Want hij werkte er de laatste twaalfenhalf jaar van zijn werkzame leven. “Ik heb jarenlang in de vleesverwerkende sector geweest bij Bakker in LekkerJan Ooms is namens Ammerstol ook verslaggever van de lokale radiozender RTV Krimpenerwaard. Bij thuiswedstrijd doet hij telefonisch verslag van de verrichtingen van Ammerstol 1. “Ik bel in als er iets bijzonders gebeurt”, zegt hij. “Ik heb ook een tijdje de nababbel gedaan met de trainers. Dat vond ik leuk om te doen, kon je wat meer de diepte in. Door de verschillende aanvangstijden is dat jammer genoeg geschrapt.” Ook verslaggever RTV Krimpenerwaard kerk. Toen dat bedrijf opging in een ander bedrijf en naar Holten verhuisde, zat ik zonder werk. Otolift was toen al sponsor van de club. Ik heb toen de stoute schoenen aangetrokken en mezelf min of meer aangeboden. Ik ben een week op proef geweest. Dat beviel van beide kanten. Als 53-jarige ben ik als leerlingmonteur aan de slag gegaan. Ik had ervaring als automonteur, maar dat is toch wat anders dan monteur van trapliften. Ik ben Otolift nog steeds dankbaar.” Ik ben als plaatsingsmonteur door het hele land geweest.” En dat heeft alles te maken met de geschiedenis van FC Perkouw, dat dit jaar 50 jaar bestaat. Tussen het moment dat de Berkenwoudense club werd opgericht en het moment dat het clubhuis en complex klaar waren om gebruikt te worden, zaten meer dan dertien jaar. Al die tijd speelde Perkouw elders zijn thuiswedstrijden. Perkouw in het algemeen en Dirk Both, één van de oprichters van de club, in het bijzonder moesten vechten voor het complex. “We hebben het niet cadeau gekregen”, zegt hij. “En toen we eindelijk genoeg steun hadden in de gemeenteraad van toen nog gemeente Berkenwoude moesten we beloven dat we veel zelf zouden doen. Die zelfwerkzaamheid heeft altijd in deze club gezeten. Tot de dag van vandaag.” Opvallend is dat Both vertelt dat Perkouw tot een paar jaar geleden geen officiële werkploeg had. “We hadden werkavonden. Als er iets moest gebeuren, trommelden we een elftal en andere vrijwilligers op. Twee jaar geleden ben ik met pensioen gegaan en toen ik met wat andere mensen afgesproken om op woensdag werkzaamheden te doen.” De groep op woensdag bestaat uit een gemêleerd gezelschap. Zo wordt de tractor waarmee het kunstgrasveld ‘geborsteld’ wordt bestuurd door Jan Looren de Jong uit Bergambacht. “Mijn dochter woont op Berkenwoude en haar kinderen voetballen hier. Ik kom regelmatig kijken en werd zo een bekende. Ik vond het ook wel leuk om te helpen.” Zo heeft ieder lid van de werkploeg zijn eigen verhaal. Cees Smits was ooit trainer van de selectie van FC Perkouw en genoot als trainer van verder Schoonhoven, Bergambacht en Nieuw-Lekkerkerk regionale bekendheid. “Mijn zoon speelt bij Perkouw. Ik ben zelf een tijdje geleden gestopt met werken. Ik help waar mogelijk, al zijn er handigere mannen dan ik.” “Cees heeft met Aart Groenendijk de armatuur en doucheknopen in de douches van de kleedkamer vervangen”, zegt Both. “We pakken eigenlijk alles aan. FC Perkouw gewend om de eigen boontjes te doppen “We willen het als club netjes houden, maar daar moet je wel wat voor doen”, zegt Dirk Both als hij dezewoensdag de koffie inschenkt voor de leden van de werkploeg van FC Perkouw. “Deze club heeft zelfwerkzaamheid hoog in het vaandel staan.” Als we iets hebben wat we nooit gedaan hebben vragen we iemand die er verstand van heeft hoe we dat moeten doen. We houden wel van een uitdaging. Als deze mannen alleen onkruid moeten maaien, is de spanning er zo vanaf”, weet Both. Zojuist hebben ‘de mannen’ een nieuw scorebord opgehangen. “Mooier, groter en de mogelijkheid om meer sponsors te laten zien”, zegt Both. “We zijn heel zuinig op onze spullen. Pas geleden was die storm Eunice er. Die had toch voor de nodige schade gezorgd. De sponsorborden hangen er nu weer mooi bij. We zijn best wel pietluttig, want we vinden het ook belangrijk dat de borden er goed uit zien en schoon zijn.” De kantine kreeg al een behoorlijke opknapbeurt en het vizier van het bestuur is alweer gericht op een nieuwe aanpassing, zegt Both. ‘We zijn bezig met verduurzaming van het complex. We willen LED-verlichting, maar dat is niet gratis. Ik verwacht dat we als bestuur er desondanks snel een klap op geven.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=