VoetbalJournaal Lek en IJssel, najaar 2021

15 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op zoek naar een baan die bij je past? Hij vindt dat zijn club op de transfermarkt goede zaken heeft gedaan. Met de binnengehaalde ervaringmoet Capelle volgens Lars Bosscha (33) dit seizoen weer een rol van betekenis kunnen spelen in de top van de hoofdklasse. “Capelle hoort in de derde divise thuis.” De eerste tekenen van herstel van de gevallen vrouwengrootmacht SVS zijn zichtbaar. De Capelse club is de nieuwe competitie begonnen met zes meisjesteams, eentje meer dan vorige jaargang. Lars Bosscha jaagt met Capelle op een prijs Hij keerde in de zomer van 2020 terug naar huis, maar door de ul- takorte campagne van vorig seizoen vanwege corona en de daaraan gekoppelde maatrege- len voelt het voor Bosscha als een eerste seizoen. “De vorige competitie mocht geen naam hebben. Ik geloof dat we vier, vijf wedstrijden hebben gespeeld.” Hij miste driekwart jaar het ge- luk om voetballer te zijn. “Je zit op de bank, maar niet echt op je gemak. Je bent gewend om drie keer in de week te trainen en op zaterdag een wedstrijd te spe- len. Als dat wegvalt, is je agenda opeens heel erg leeg.” Bosscha had echter nog eni- ge afleiding, want elf maanden geleden werd zoontje Fabian geboren. Het paste bij zijn ver- anderende leven. Hij ruilde met zijn vriendin een woning in het centrum van Rotterdam in voor een eengezinswoning in Capel- le-’s-Graveland. “Dat ik ervoor gekozen heb om bij Capelle te- rug te keren maakt daar ook onderdeel van uit. Dicht bij huis, in een bovenal vertrouwde om- geving. Bovendien bleef Capelle bellen, haha.” Capelle informeerde toen Bos- scha in het zwart en wit speelde van ASWH in Hendrik-Ido-Am- bacht elk jaar wel even wat de plannen waren van de midden- velder. “Logisch, want ik had bij Capelle al acht mooie jaren ge- had. Dan bouw je een band op.” Hij neemt een dikke tas met er- varing mee uit Hendrik-Ido-Am- bacht, waar hij actief was in de tweede divisie. “Ik heb vijf mooie jaren gehad. Ik mag absoluut niet klagen, want we zijn twee keer gepromoveerd en hebben drie keer de beker gewonnen.” Met zijn terugkeer naar Capel- le deed hij een stapje terug in niveau, maar wel in de weten- schap dat de bewoners van sportpark ’t Slot het succes weer graag willen opzoeken. Uit de tijd en moeite die Capelle stak in het samenstellen van een er- varen en evenwichtige selectie blijkt dat de club ambitieus is en hoog inzet voor komend sei- zoen. “Ik denk dat de club prima werk heeft gedaan. Daar waar we kwetsbaar waren, is de ploeg versterkt. We hebben vorig sei- zoen niet veel gespeeld, maar in die paar wedstrijden die we wel speelden, werd duidelijk dat we moeite hadden met scoren en ook te makkelijk goals tegen- Meisjesvoetbal SVS bloeit weer op “We hebben de weg omhoog weer gevonden”, zegt Jan Kaas- hoek, coördinator van de meisjes van de club. Kaashoek is al sinds 2012 betrokken bij het meisjes- en vrouwenvoetbal op sportpark Schollevaar en zag in die perio- de het stevig ogende bolwerk in snel tempo afbrokkelen. “Dat is niet leuk als dat voor je ogen ge- beurt, maar gelukkig hebben we de goede weg weer gevonden.” SVS was in de regio lang toon- aangevend. Kaashoek herinnert zich nog de tijd van zes dame- selftallen en vele meisjesteams. “Misschien hebben we als club gedacht dat dat vanzelfspre- kend was en even wat minder energie in gestoken. Daarnaast is er natuurlijk ook veel meer concurrentie gekomen. De grote clubs, Excelsior, Sparta, Feyen- oord, trekken speelsters weg, de ons omringende clubs hebben inmiddels ook meisjesafdelin- gen gekregen. Zwervers krijgt steeds meer teams, Nieuwer- kerk timmert aan de weg. Dat heeft ervoor gezorgd dat veel meisjes zijn vertrokken bij ons en zijn overgestapt. Meisjes en vrouwen hangen veel meer aan elkaar. Als er drie gaan valt het team vaak helemaal uit elkaar.” Inmiddels is SVS terechtgeko- men in een fase van stabiliteit. Er kan zelfs weer voorzichtig worden gebouwd. Vorig seizoen had de club vijf teams in de com- petitie, dit seizoen zelfs zes. “We hebben er een MO11 bij gekre- gen. Dat team bestaat uit alle- maal meisjes die bij de jongens speelden. Daarnaast hebben we twee MO13-teams, één MO17 en twee MO19-teams. We hebben helaas geen MO15. Dat kwam qua speelsters slecht uit. Daar- voor in de plaats hebben we een MO17.” Er is door SVS hard gewerkt aan een enthousiast team begelei- ders en trainers die ook worden bijgestaan door Ger Mulder, de hoofd jeugd opleidingen van de club. “Ik weet nog toen ik begon. Je kreeg een paar pionnen en een zak met ballen en je werd vooral succes gewenst. Nu is dat wel anders. We reiken trainers handvatten aan die ze kunnen gebruiken. We proberen onze zaakjes zo goed mogelijk voor elkaar te hebben”, zegt Kaas- hoek. “De nadruk ligt op plezier en natuurlijk is prestatie ook be- langrijk.” Kaashoek heeft een duidelijk doel voor ogen met SVS door over twee seizoenen de rentree te maken in de vrouwencom- petitie. “Onze JO19-1 en JO19-2 bestaan uit speelsters die eer- stejaars A zijn of nog jonger. De JO19-1 is een hechte groep meiden die al sinds de F-jes met elkaar spelen. Ik ben destijds als trainer begonnen met ze bij de MF5. Ik ben nu nog steeds trainer. Er zit veel voetbal in. We hebben ze ingeschreven voor de eerste klasse, maar ik denk dat ze ook het niveau van de hoofdklasse aankunnen. Alles bij elkaar is er behoorlijk wat po- tentie.” Kaashoek hoopt ook dat de voor- zichtige groei zich doorzet. “Het mooiste is om per leeftijdscate- gorie twee teams te hebben. Dan kun je ook meteen selecteren.” kregen. Daar heeft de club op geacteerd.” Op ‘papier’ behoort Capelle dan ook tot de kanshebbers in de hoofdklasse. Maar er zijn vol- gens Bosscha ook andere ka- pers op de kust. “SC Feyenoord, het DSHC van Wesley Sneijder. Je hebt er altijd een verrassing tussen zitten. Wij zijn een kans- hebber, maar zijn zeker niet de uitgesproken favoriet. Er speelt ook mee hoe je als team een jaar niet spelen verteerd.” Hij is 33 jaar, maar maakte in de eerste competitiewedstrijden een fit- te indruk. “Zo voel ik me ook, al merk ik wel dat het herstel wat langer duurt. Het betekent dat ik af en toe, in overleg met de staf, de maandagtraining over sla. Ik ben ook helemaal niet bezig met stoppen. Ik luister goed naar mijn lichaam en als het mij ligt speel ik in de toekomst met Capelle nog in de derde divisie.”