VoetbalJournaal Lek en IJssel, najaar 2020

23 Ze hebben wat minder haar en wat meer buik gekregen, maar het fanatisme hebben ze gehouden. De spelers van Schoonhoven, uitkomend in de zeven tegen zeven-competitie van de Krimpenerwaard, hebben net een heet avondje Berkenwoude achter de rug. Bij VV Schoonhoven hebben ze scheidsrechters in alle leeftijd. Tieners, maar ook zeventiger. “Je bent nooit te jong of te oud om scheidsrechter te zijn”, zegt scheidsrechterscoördinator Harry vanWaas. “Het helpt om je inzicht in het spel te vergroten, dus ook als speler heb je er baat bij.” Het wordt 2-2 en daar balen de ‘heren’ van. “We hadden die over- winning over de streep moeten trekken”, zegt Marco Kros. “Bij 2-1 voor hadden we kansen genoeg om de wedstrijd te beslissen.” “We zijn dan wel een paar jaar ouder, dat willen winnen blijft erin zitten. Ik speel de wed- strijd vannacht in bed zes keer over.” Even daarvoor ging het er flink fanatiek aan toe op het veld. Perkouw en Schoonhoven ontzagen elkaars ledematen daarbij niet. “Het was eigenlijk té fanatiek”, meent Peter Huis- ken, die met zijn ploeggenoten onder het genot van een biertje napraat in de kleedkamer. Dat juist Huisken dat zegt is opval- lend. Een paar minuten voor tijd is hij er verantwoordelijk voor dat een speler van Perkouw door de lucht vliegt na eenmeer dan forse tackle. Hij wordt dan ook meteen door zijn ploegge- Van Waas floot on- langs een wedstrijd van zijn eigen klein- zoon. “Hij speelt in de JO19. Ik heb hem vooraf wel gedreigd: hou je mond, anders krijg je rood. Hij heeft zich, helaas, heel goed gedragen”, grapt de 76-ja- rige Schoonhovenaar. Hij staat eigenlijk tijdelijk niet meer op de scheidsrechterslijst. “Het was ook uit nood geboren dat ik floot, want er was niemand anders beschik- baar. Normaal gesproken hebben we genoeg scheidsrechters, maar in dat weekeinde waren er net wat scheidsrechters uitgevallen die positief op corona waren getest.” Dus zocht Van Waas zijn scheids- rechtersfluitje weer op in de kast. “Ik ben uit de running momenteel en wacht op een nieuwe knie. Ik heb artrose, lopen gaat nauwelijksmeer. De wedstrijd van mijn kleinzoon heb ik dan ook geleid vanuit de midden- cirkel. Dat lukte nog aardig, want mijn ogen zijn gelukkig wel goed en beide teams gedroegen zich voor- treffelijk. Er was een prettige sfeer noten gebombardeerd tot Pe- ter H. “Het zat me even tot hier. Nee, natuurlijk kon die actie niet, maar er werd vaker over het randje gespeeld.” “Er geen lichamelijk contact, we spelen met de zaalvoetbalre- gels”, vult Kros aan. De 47-jarige Schoonhovenaar is sinds twee seizoenen de competitieleider van de Recreanten Veteranen Competitie in de Krimpener- waard. De ‘Recevo’ is een begrip, want de zeven-tegen-zeven competitie bestaat al twintig jaar. “Een man van VV Bergam- bacht heeft het ooit opgezet”, zegt Kros. “Hij was al aardig op leeftijd en zocht een vervanger. Dat ben ik geworden. Hij heeft me er aardig ingeluisd.” Het gaf Kros wel de kans de competitie iets aan te passen. “We hadden voorheen altijd één competitie waarin alle teams zaten. Daardoor was er nogal wat krachtsverschil. Niet om Minder haar, meer buik, maar nog even fanatiek ‘Nooit te jong of te oud om scheidsrechter te zijn’ in het veld, die jongens hadden echt lol. Zoals het hoort.” Als hij straks is geopereerd en een nieuwe knie heeft aangemeten gekregen, wil hij terugkeren op het veld als scheids- rechter. “Ik zal nog wel even geduld moeten hebben, want voor de reva- lidatie staat zes maanden. Dat valt me niet mee.” Van Waas werd ongeveer twintig jaar geleden clubscheidsrechter bij Schoonhoven. “Het voetballen ging niet meer, maar ik wilde wel betrokken blijven. Ik heb vroeger in Rotterdam in de eerste elftallen van Spartaan’20 en Zwart Wit’28 ge- speeld. Toen ik naar Schoonhoven ben verhuisd, heb ik ook hier nog een tijdje in het eerste gespeeld. We zijn nog kampioen geworden van de vierde klasse. Het jaar daarop wer- den we tweede in de derde klasse. Dat was toen ook echt het derde amateurniveau, want eerste klasse was het hoogst.” Hij beleefde altijd veel plezier aan het fluiten. “Ik ben altijd clubscheidsrechter geweest. Ik heb vooral senioren gefloten. Het derde en later. Vaak ook de oudste juniorenteams.” Zijn stijl van fluiten omschrijft hij als duidelijk. “Ik ben best streng, maar ik probeer het verbaal op te lossen. Ik waarschuw eerst. Lukt dat niet, dan volgen pas de kaarten. Ik heb in die twintig jaar hooguit tien rode kaarten gegeven. Als ik vijftig gele heb uitgedeeld, is dat veel. Het feit dat ik jarenlang zelf heb gevoetbald is een groot voor- deel. Die ervaring neem ik mee het veld in.” Bij Schoonhoven hoort het fluiten van wedstrijden tot de Ver- plichte Dienst Verlening (VDV) van de club. “Dat betekent dat jeugd- spelers al op jonge leeftijd wed- strijd leiden. Dat werkt goed. Bij de senioren heb ik een man of zeven, acht die ik kan inzetten. We hebben vier, vijf thuiswedstrijden te fluiten.” Van Waas stoort zich wel eens aan het profvoetbal en dan vooral aan de manier waarop spelers protes- teren tegen scheidsrechters. “Dat zie je terug in het amateurvoetbal. De jeugd neem die dingen over. Dat vind ik jammer. De acceptatie van spelers wordt daardoor minder.” arrogant te zijn, maar we wis- ten regelmatig dat we een wed- strijd dik gingen winnen. Voor ons was dat niet leuk, maar ook voor de tegenstanders niet. We hebben een A- en B-poule ge- maakt. In de A-poule zitten de sterkste teams. We spelen een hele competitie, dus wij spe- len negen keer thuis en negen keer uit. Om de twee weken is er een programma. Tot een jaar of twee geleden hebben we altijd op donderdag gespeeld, maar een vaste speeldag hebben we losgelaten. Sommige clubs heb- ben twee of drie teams. Daar is niet altijd plek voor op één avond. Het was een heel gedoe om alles goed in te plannen.” Dat de clubs in de Krimpener- waard de competitie hebben omarmd, blijkt wel uit het feit dat ze allemaal meedoen. “De laatste jaren zijn SPV’81, Gou- derak en DCV erbij gekomen”, zegt Cees de Jong, bij Schoon- hoven met zijn 59 jaar de oud- recruitment • interim • traineeships www.newmonday.nl 0242316.pdf 1 28-9-2020 9:48:53 ste van het stel. Hij doet al tien jaar mee aan de competitie. “De verenigingen zijn er blij mee, want wij blijven lid en zorgen me- teen voor een aardige barom- zet”, zegt Kros. Peter H. vindt de competitie een uitkomst. “Op za- terdag zijn we allemaal druk met onze kinderen die sporten. Ikzelf heb vorig jaar meegedaan aan de 35-plus competitie van de KNVB. Dan speel je acht keer per jaar een mini-toernooi, vaak worden er nog één of twee toernooien afgezegd. De Reveco is op regu- liere basis.” Voor de competitie is de leeftijdsgrens veertig jaar. “We kijken niet zo krap, hoor”, zegt Kros. “Als er een paar van 39 bijlopen joh, wie ben ik om daar moeilijk over te doen. Kijk, als daardoor teams te sterk wor- den, dan grijp ik wel in.” Een scheidsrechter bij een jeugdwedstrijd tussen Schoonhoven en VOC uit Rotterdam.