VoetbalJournaal Goeree, voorjaar 2021

17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Centrale verwarming Airconditioning Luchtbehandeling Meet- en regelsystemen Water- en gasinstallaties Sanitair Lood- en zinkwerk Service en onderhoud N Centrale verwarming N Airconditioning N Luchtbehandeling N Meet- en regelsystemen N Water- en gasinstallaties N Sanitair N Lood- en zinkwerk N Service en onderhoud Industrieweg 44 - 3241 MA Middelharnis | 0187-482609 - www.kievitwarmte.nl 0248709.pdf 1 27-1-2021 12:07:14 0249024.pdf 1 25-1-2021 15:19:06 Johan Jordaan heeft zijn roeping gevonden Johan Jordaan (55) is al sinds mensenheugenis lid van NTVV uit Nieuwe-Tonge. Als voetballer reikte hij tot het derde elftal, als verzorger heeft hij anno 2021 contact met de hele vereniging. De clubman pur sang geniet van zijn zinvolle hobby. Het is alweer een jaar of zes geleden, vertelt de in Nieuwe- Tonge geboren en getogen Jordaan, dat hij als speler van het veteranenteam op de massagetafel bij Rob van der Heiden lag. Met bovengemiddelde interesse volgde hij het werk van de ervaren sportmasseur die verschillende praktijken fysiotherapie runt, hetgeen hem een verzoek van Van der Heiden opleverde. “Rob vroeg of het niets voor mij zou zijn om de opleiding Sportmassage te gaan doen”, zegt Jordaan. “Hij vond het leuk dat ik zoveel wilde weten en dacht dat ik best geschikt zou kunnen zijn om hem in de toekomst te assisteren. Ik ben de cursus vervolgens gaan doen en heb ook mijn diploma gehaald. Het was alleennieteenvoudigomdatnaast mijn baan als afdelingshoofd in de verzekeringswereld te doen.” “Het vroeg best wat van me om al die Latijnse namen van de botten en spieren in het hoofd te krijgen”, vervolgt Jordaan, die eerder bij NTVV lang trainer jeugdleider was geweest van de elftallen van zijn zoon Tim en ook af en toe een als grensrechter van het eerste elftal fungeerde. “Des te groter was de voldoening dat ik de cursus met succes afrondde. Inmiddels werk ik nu zo’n vier jaar samen met Rob, die mij begeleidt en coacht. Wanneer er ernstige blessures zijn, ontfermt hij zich erover. De lopende zaken komen voor mijn rekening, terwijl ik ook op donderdagavond hersteltraining verzorg.” Jordaan, die benadrukt dat ook Kees Bijsterbosch deel uitmaakt van de ‘luxe medische staf’, geniet met volle teugen wanneer hij een voetballer van de dorpsclub NTVV met sprongen vooruit ziet gaan. Dat een herstelproces ook fases van terugval bevat, daar is nu eenmaal niet aan te ontkomen. “Ik was zelf als voetballer geen enorm talent, ik heb een tijdje in het derde elftal en het veteranenteam gespeeld. Maar als verzorger voeg ik voor mijn gevoel echt wat toe. Ik probeer méér te zijn dan iemand die alleen het hoognodige reparatiewerk doet. Ik wil voetballers bij NTVV stimuleren, bijvoorbeeld door ze geregeld een app te sturen, wanneer ze geblesseerd zijn. Dan weten ze dat ik met ze meeleef. En ik vind het ook prettig om niet met behandelen te wachten tot het moment dat spelers een flinke blessure hebben. Als iemand zegt dat hij spierpijn heeft, nodig ik hem uit om zich eens goed te laten masseren.” Van een vakkundig stuk preventie, weet Jordaan, is nog nooit iemand slechter geworden. Heel wat voetballers geven gehoor aan zijn oproep, klimmen graag bij hem op tafel en hebben vertrouwen in de medische staf. “Maar niet iedereen voelt zich even vrij”, zegt Jordaan. “Sommige jongens zien het nut er niet van in, terwijl vrouwen een nog iets grotere drempel over moeten om zich preventief te laten behandelen. Daar is niets mis mee, ik respecteer dat. Het belangrijkste is, dat mensen zich niet ongemakkelijk voelen tijdens een behandeling. We willen graag presteren met de club, daarom heeft NTVV twee jaar terug met Wim Eilander een meer ervaren trainer aangetrokken. We voelen ons één groot team. Je komt zeker ook naar NTVV om het leuk te hebben. Nieuwe-Tonge is ook écht mijn dorp, al ben ik in november naar Middelharnis verhuisd. Maar het kriebelt alweer om terug te keren.” Hij was er niet op naar zoek, maar werd het wel: hoofdtrainer van Flakkee. Het vertrouwen van de club in Kees Breen is groot, want de 51-jarige oefenmeester zet binnenkort zijn handtekening onder een contract dat hem tot 2023 aan de vierdeklasser bindt. Zonder competitie het leuk houden, het is best een uit- daging om trainer te zijn in coronatijd. Breen en zijn spelers hebben deze zaterdag de grootste lol: er staat voetvolley op het programma en de trainer doet lekker mee. “We zijn hier weken geleden mee begonnen. Er zit tenminste een wedstrijdelement in en het is nog nuttig ook. De techniek is flink verbeterd sinds de eerste keer”, analyseert Breen, die zelf ook nog een aardig balletje kan trap- pen. “Voetballen verleer je niet”, zegt de oud-speler van Melissant. “Zolang er niet bewogen hoeft te worden, gaat het prima. Mijn knie is helemaal kapot.” Zijn spelers hebben de grootste schik, Breen ook. “Op het niveau waarop wij spelen is dat de basis. In de kleedkamer moet het gezel- lig zijn. Die jongens moeten met plezier naar iedere training ko- men. Voetbal is een spel, een uit- laatklep. Zo probeer ik ook naar de wedstrijden te kijken. Ik wil ze niet in een keurslijf dwingen. Daarom ook spelen we 4-3-3. Onze kwali- teit ligt in de aanval en dan zou ik met 4-4-2 één van die geweldige spelers die voorin spelen op de bank moeten laten beginnen. Dat doet mijn voetbalhart te veel pijn.” Dat hij hoofdtrainer zou worden bij Flakkee zag hij zelf niet aankomen. “Ik heb altijd prima in de jeugd kun- nen werken. Daar ligt mijn hart. Vorig seizoen ben ik het tweede gaan doen. De basis van dat elftal bestond uit spelers die ik daarvoor bij de jeugd had gehad. Het was dis een veredeld jeugdelftal.” Het is niet vreemd dat veel spelers van dat elftal nu het geraamte vor- men van het nieuwe Flakkee. “We hebben een superjong team. Twee spelers zijn ouder dan 26 jaar.” Vorig seizoen stond hij van de ene op de andere dag voor de groep als opvolger van Ron van Neck, die in december de handdoek wierp. “De club vroeg om mijn hulp en dan zeg ik geen nee. De klik tussen Ron en een aantal oudere spelers was er niet. Het is jammer dat het zo is afgelopen. Ron is een fijne kerel met wie ik prima heb samen- gewerkt.” Kees Breen heeft toekomst Flakkee in handen Breen nam de ploeg over in de wetenschap dat een groot aantal oudere spelers zou gaan afzwaai- en aan het einde van dat seizoen. “We hebben er nog een leuke tijd van gemaakt. Het seizoen kwam echter vanwege corona tot een abrupt einde.” Het betekende ook dat Breen aan de vooravond van dit nieuwe sei- zoen hervormen moest. “Flakkee heeft geluk met deze prachtige lichting.” Hij praat met liefde over zijn spe- lers. Enzo Visbeen, de broertjes Gianluca en Andrea Bosman, het 18-jarige talent Joost van Wezel, Mike Schellevis, Martijn Redert, routinier Gerwin van den Nieu- wendijk en zijn eigen keepende zoon Dennis, geen speler laat hij onbenoemd. “Hier gaan Flakkee én ik nog veel plezier aan beleven.”