VoetbalJournaal Bollenstreek, najaar 2021

17 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M “Ik vind De Middelmors één van de mooiste voetbalparken van ons land”, zegt Chiel van Egmond. Sinds een paar maanden is de 50-jarige Rijnsburger door de leden van Rijnsburgse Boys aangesteld als facilitair manager van de vereniging. Van Egmond is de opvolger van Pe- ter van Tilburg, die de afgelopen jaren verantwoordelijk was voor de ac- commodatie op De Middelmors. Dat er een facilitair manager is, is volgens Van Egmond geen over- bodige luxe. “Doe je niets dan ver- oudert je accommodatie snel. Je moet blijven vernieuwen en on- derhouden blijven plegen.” Rijnsburgse Boys investeert daarvoor wel. Zo heeft de club één betaalde en vaste kracht in dienst die de schoonmaak voor zijn rekening neemt, maar ook kleinere klusjes doet. Hij krijgt steun en hulp van het Rijnsburgse Boys-klusteam, handige pensio- nadas, aldus Van Egmond. “Ik vind De Middelmors één van de mooiste accommodaties”, zegt hij. “Ik ben wel gekleurd en bevooroordeeld.” Van Egmond speelde zelf een hoofdrol in de komst van de nieuwe gebouw naast veld één. Met zijn toenma- lige bouwbedrijf was hij aanne- mer van het project. “Samen met heel veel andere bedrijven, veelal sponsors van de club, hebben we het gebouw neergezet. Maar inmiddels is dat gebouw ook al vijftien, zestien jaar oud. Op tijd onderhoud doen is een voorwaar- Van Egmond: zuinig zijn op De Middelmors Uitjes dribbelen en scoren erop los Het miniveld van Rijnsburgse Boys is op zaterdag tussen negen en tien uur ’s morgens het domein van de mini-F. De ‘Uitjes’ dribbelen en scoren onder toezicht van Cees de Leeuw erop los. “Dit is genieten in het groot.” De wekelijkse ses- sie op de vroege zaterdagmorgen heeft veel weg van een mierenhoop. Op het veld verzamelen zich veertig tot vijf- tig voetballertjes in spe en alle- maal zijn ze even enthousiast. De Leeuw, vijftig jaar en sinds vijf jaar de coördinator van het ukkiesvoetbal van de club, is in- middels aardig gewend aan de drukte en het gekrioel. “Toen ik begon hadden we zo’n twintig spelertjes. Dat was ze- ker geen slecht aantal, maar inmiddels zitten we tussen de veertig en vijftig jongens en meisjes, want ook steeds meer meisjes melden zich. Corona heeft het aantal aanmeldingen wel omhoog gestuwd. Voetbal was één van de weinige spor- ten die wel kon doorgaan en daarvan hebben we duidelijk geprofiteerd.” De Leeuw noemt zichzelf een ‘volbloed-ui’, een supporter van de club. “Ik ben zelf ooit begon- nen als tienjarige. Dat was in die tijd normaal. Er was zelfs nog een wachtlijst. Mijn zoon heeft inmiddels ook de jeugd doorlopen. Ik ben vooral actief geweest in de damwereld en heb nog een groot aantal jaren in het landelijke bestuur van de dambond gezeten. Toen ik mijn handen vrij kreeg, heb ik mezelf bij de club aangeboden om iets te gaan doen. Het toeval wilde dat ze net iemand zochten voor het ukkiesvoetbal. Dat leek mij wel wat.” Een training van de Uitjes lijkt op het eerste gezicht een ge- organiseerde bende. De Leeuw, grinnikend: “Het is plezier, ple- zier en plezier. We maken het niet te spannend hoor. Die kin- deren komen niet om allerlei ingewikkelde oefeningen te doen. De meeste kinderen zijn vijf, zes jaar. Als ze zeven wor- den, gaan ze over naar de trai- ning op woensdag, ter voorbe- reiding voor de onder acht. De clubs in de Bollenstreek heb- ben een eigen georganiseerde competitie voor deze leeftijd, buiten de KNVB om. De training voor die groep is op woensdag en dan ben ik er ook.” “Lekker dribbelen en veel sco- ren.” Dat is volgens De Leeuw waar het om draait bij het spee- luurtje van de Uitjes. “Bal aan de voet, langs pionnen en op doel schieten zonder keeper. Ik vind het zelf heel belangrijk dat kinderen al op jonge leeftijd gaan bewegen. Hoe jonger hoe beter, al zijn we wel voorzichtig om met te jonge kinderen aan de slag te gaan. Een voorwaar- de is wel dat ze een opdracht kunnen uitoefenen.” De trainers komen uit de groep van ouders. “We hebben een paar vaste trainers, maar dat is niet genoeg. Daarom vragen we aan het begin van het sei- zoen ouders of ze willen hel- pen. Ze zijn er toch en vinden het vaak nog leuk ook. Heel ingewikkelde oefeningen doen we natuurlijk niet. Het uitjes- voetbal is voor spelertjes en ouders een prima manier om kennis te maken met de club. De toekomstige trainers lopen hier ook rond.” de om het netjes te houden. Het gebouw bevindt zich in een prima staat, maar er zijnwel onderdelen die na verloop van tijd vervangen moeten worden. De dakbedek- king bijvoorbeeld.” Daarnaast heeft Rijnsburgse Boys voor de toekomst ook gro- te plannen. “De kantine moet een keer vervangen worden”, zegt Van Egmond. “Een moment kan het honderdjarig bestaan zijn, in 2030. Negen jaar lijkt een lan- ge tijd, maar een nieuw gebouw staat er niet zomaar.. Je hebt de tijd echt nodig. Tussen planvor- ming en daadwerkelijke uitvoe- ring zit een lange periode. We zitten nog echt in de premature fase. We praten erover, maar de ideeën moeten nog ontwikkeld worden en vorm krijgen.” Volgens Van Egmond is een nieuwe kanti- ne hard nodig. “Op het eerste ge- zicht ziet het er nog best aardig uit, maar als je kritisch kijkt zie je nogal wat gebreken. De voegen tussen de vloeren laten los, de spaanplaten bij de bar zijn niet meer recht. Vergeet niet dat het gebouw er al staat sinds 1972. Over acht jaar is dat bijna zestig jaar.” Rijnsburgse Boys maakt al wat stappen op het gebied van duur- zaamheid en wekt energie op via zonnepanelen. LED-verlichting heeft de club nog niet. “Op het hoofdveld is dat niet lucratief”, weet Van Egmond. “Dat is gras en daar wordt te weinig op gespeeld en getraind. LED-verlichting bij de andere velden zou wel financieel interessant kunnen zijn. Dat zijn we nu aan het onderzoeken.” Zo hebben de supporters op de staantribune achter het doel al jaren de wens van een overkap- ping. “Die wens is er al een tijdje. De club heeft het wel eens over- zocht. Het was toen heel duur, maar ik wil er best nog een keer naar kijken.” Foto: Uitjes van Jan Jongerius Foto: Uitjes van Jan Jongerius 17 Henk Bakker is al dertien jaar de vaste verzorger van de selectie van Rijnsburgse Boys. Hoewel hij al 72 jaar is, denkt hij niet aan stoppen. “Die jongens houden mij jong.” Het is deze dins- dag rustig op de behandeltafel van Bakker. De selectie krijgt buiten in de stromende re- gen een coronatraining voor de kiezen. Binnen werkt een aantal spelers een eigen progra ma af. “Het wordt geen latertje”., zegt Bakker. “Wie weet kan ik straks thuis nog een stukje Ajax kijken.” Dat ‘thuis’ is Haarlem. Vijfen- dertig minuten doet hij over de rit van Haarlem en Rijnsbur en weer terug. “Ik heb n oit e n he- kel gehad aan aut rijden. Ik jaren chauffeur g weest op e ambu- lancedi nst. Ik vond het heerlijk om ele dag op de w te zijn.” In 1988 werd Bakker verzorger bij FC Haarlem. “Ik heb zelf een heel beschei n oetbalcar- rière geha , maar eb e wel altijd geïnt resseerd in het vak van mass ur en verzorger. I n 1987 heb ik een cursus gedaan en mijn diploma gehaald. Al snel daarna kon ik aan de slag bij FC Haarlem. Het stadion en het complex lag een paar straten van mijn woning.” Hij deed eerst de A-jeugd, ver- volgens de B-junioren en het tweede elftal. “Dat was een hele talentvolle lichting bij de B. Orlando Trustfull, die later nog heeft gespeeld bij Feyenoord, zat er ook in. Op een gegeven moment ben ik doorgestroomd naar de A-selectie.” Bakker was z ven jaar verzor- ger van de eerste divisieclub. Dat eindigde abrupt toen de club in 2009 fai liet ging. “Er was te weinig draagvlak voor het prof- voetbal i Haa lem. Er kwam weinig publiek kijk n n er war n ook niet genoeg sponsors. Uit- eind lijk is d cl b failliet gegaan op een paar ton. De gemeente was niet ber id om de helpende hand toe te steken. Ik weet nog dat we voor de laatste training naar Amsterdam gingen. Geen idee waarom maar we trainden ‘Jongens’ houden Henk Bakker jong Jeroen Spruijt groeit in zijn rol bij Rijnsburgse Boys bij Ajax. Tenminste, dat was de bedoeling. Vlak voordat we het veld opstapten, kwam het be- richt dat het over was. Ik zie dat moment nog voor me. Het was voor iedereen een enorme klapt. Haarlem was een enorm gezelli- ge club.” Bakker was toen ook al ver- zorger van hoofdklasser Tür- kiyemspor in Amsterdam. Ook die club verdween van de voet- balkaart, maar de Haarlemmer had intuss n nieuw emplooi gevonden bij Rijnsburgse Boys. “Ted Verdonkschot, die ik kende van Haarlem en train r w s van Rijnsburgse Boys, heeft mij naar Rijnsburg gehaald. Ik voelde me hier eigenlijk meteen th is. Rijnsburgse Boys is een warme club w ar het gezellig toeven is. Gedold werd wordt er ook genoeg. Zeker in d period dat Raymond Kolder en Mar ijn Go- tjes hier nog voetbalden. Hoe ze het voor elkaar kregen weet ik niet, maar elke keer als er ie- mand jarig was en er op taart werd getrakteerd, ei digde ik met slagr om in mijn g zich , haha.” Hij beleefde hoogte- en diept - punten met Rijnsburgs Boys. “Ik sta altijd bij het hek voor de tribune te kijken.” Maar als de spanning te veel wordt, draait Bakker zich regelmatig om. “Dan ga ik naar binn n. Ik heb op die ma ier he l veel doelpunten ge- mist. Ik kan me nog herinneren dat we voor de bek r, ik geloof teg n olendam, strafschopp moesten nemen. Toen ze die penalty’s aan het nemen waren, liep ik op veld vijf. Ik kon de span- ning gewoo niet aan.” Hij werkt bij Rijnsburgse Boys nauw sa- m n met de clubfysiotherap u ten. “Van ons drieën zijn r altijd twee. Zo wissel n we elkaar af.” Hij heeft geen afscheidsplannen. “De club zegt altijd: jij bepaalt wanneer je stopt, niet wij.” www.onderw ater-partners.nl Vliet Z.Z. 5 @ Rijnsburg 071 - 4026111 ... ook voor uw woning, kantoor of bedrijfsruimte! PIET ONDERWATER & PARTNERS A R C H I T E C T E N B U R E A U 0245097.pdf 1 13-10-2020 16:22:41 Veenderveld 21 | 2371 TS Roelofarendsveen 0653457110 | info@straathofmontage.nl 0244953.pdf 1 14-10-2020 9:42:24 Foto: Cor Spruijt Vanuit het Westland is het naar Rijnsburg een aardig stukje rijden, maar Jeroen Spruijt stapt elke keer met een grote glimlach in zijn bolide. “Meestal ga ik rechtstreeks vanuit school en pik ik BramRos op. We kunnen het prima met elkaar vinden. En Rijnsburgse Boys is, ik heb het al vaker gezegd, Westlandia in het klein.” De 26-jarige inwo- ner van ’s-Graven- zande speelde ja- renlang in het groen en wit van de Naaldwijkse derde- divisionist. Daar viel hij op als mak- kelijk scorende nummer tien. Toen Rijnsburgse Boys hem ophaalde op sportpark De Hoge Bomen had hij net een seizoen met 26 doel- punten achter de rug. Die scoringsdrift heeft hij niet in Rijnsburg. Dat is volgens hem ook niet reëel. “Het niveau is veel hoger, bovendien heb ik een andere rol dan bij Westlandia. InNaaldwijk had ik een vrije rol, kon ik me volledig concentreren op het aanvallende gedeelte. Het elftal was daar ook op ingericht. Zó spelen kan niet bij Rijnsburgse Boys. Als ik geen oog zou hebben voor mijn tegenstan- der zou hij telkens vrij doorgang hebben naar ons doel.” Spruijt, die op een middelbare school in Rijs- wijk gymdocent is, is naar eigen zeggen als speler volwassen ge- worden bij Rijnsburgse Boys. “Ik ben in alle opzichten gegroeid. Ook fysiek, vooral in het eerste seizoen moest ik flink aanpoten.” Spruijt speelde in zijn debuutsei- zoen onder trainer Wilfred van Leeuwen 32 van de 34 wedstrij- den. “Over het aantal was ik tevre- den, niet over mijn aandeel in het spel. Ik had dat seizoen nodig om mij aan te passen aan het spel van Rijnsburgse Boys en het niveau. Vorig seizoen ben ik voor mijn ge- voel belangrijker geworden.” Sco- ren heeft hij altijd gedaan, maar het zijn niet meer de aantallen van zijn ‘Westlandia-tijd’. “Ik zit op ze- ven, acht doelpunten gemiddeld per seizoen. Ik vind het prima. Ik kwam niet altijd in een kansrijke positie voor het doel. Nu Joël Til- lema is vertrokken sta ik wel op acht, waardoor dat wel meer het geval is. Ik hoef de doelpunten niet per se te maken, het gaat erom dat we als team winnen.” Hij looft de ‘enorme sfeer’ die in de spelersgroep hangt. “We zijn echt een vriendenteam. We gunnen el- kaar alles en gaan op het veld door het vuur voor elkaar.” Dat hij gretig zijn contract – met jaar met een optie voor nog e n jaar – v rlen - de, zegt alles over hoe Spruijt zich voelt op sportpark Middelmors. “Ik zal Rijnsburgse Boys niet snel inruilen voor een andere club.” Een avontuur in het betaalde voetbal, waar hij lange tijd op hoop- te, is volgens hem niet realistisch. “Als mijn contract hier afgelopen is ben ik 28, 29 jaar. Dan zitten de clubs in het betaalde voetbal niet meer op mij te wachten. Ik vind het prima zo. De tweede divisie is een hartstikke mooie competitie met geweldige derby’s. Laten we daar- om hopen dat we als weer spelen ook het publiek weer welkom is. Zonder toeschouwers is het stuk onaangenamer.” www.onderwater-partners.nl Vliet Z.Z. 5 @ Rijnsburg 071 - 4026111 ... ook voor uw wo ing, kantoor of bedrijfsruim PIET ONDERWATER & PARTNERS A R C H I T E C T E N B U R E A U 0245097.pdf 1 13-10-2020