VoetbalJournaal Bollenstreek, najaar 2020

29 Zuinig zijn op wat je hebt en de sterke punten uitbouwen. Dat is het motto van Ter Leede. “We moeten bewust zijn van onze sociale positie in de maatschappij.” Met slechts drie competitiewedstrijden in de benen ging Teylingen de tweede lockdonwperiode in. Wat die korte serie duels leerde, was dat de Sassenheimers nog altijd moeilijk tot scoren komen. Slechts één keer kon er door Teylingen gescoord worden. Martijn Nunninga is nog niet zo heel geleden aangetre- den als jeugdvoor- zitter van de Sassenheimse club. Hij zat nog net niet op zijn stoel of de coronacrisis deed haar in- trede. “Ik ben met mijn neus in de boter gevallen”, zegt hij met gevoel voor understatement. Dat wil echter niet zeggen dat de ingezette plannen voorlopig de ijskast ingaan. “Integendeel, juist deze periode geeft ons de kans het beleid aan te scherpen”, laat hij weten. Nunninga rept niet van een her- vorming, wel van een bewust- wordingsproces binnen zijn club. “We moeten laten zien waar we sterk in zijn, maar vooral waar we voor staan. Ons opnieuw po- sitioneren, branding zoals ze dat zo mooi noemen.” De weg die Ter Leede moet inslaan is voor Nunninga duidelijk. “Voorop staat plezier. Dat is simpel gezegd, maar dat betekent wel dat we als vereniging op dat gebied een inspanning te hebben verrich- ten. Van de ukkies tot de onder negentien jaar, iedereen heeft recht op twee trainingen en een goede begeleiding. Dat plezier is belangrijker dan kwaliteit, maar kan heel goed samen.” Het is een onderdeel van de iden- titeit van de club die wil uitdragen dat het mogelijk moet zijn om als jeugdspeler het eerste elftal te halen. Nunninga: “Dat is best lastig gezien het hoge niveau wat we na- streven, maar dat wil niet zeggen dat je daarvoor je best niet voor moet doen. Een goed doorstroom- beleid is van cruciaal belang, jeugdspelers het gevoel geven dat wij een plan met ze hebben.” De plannen worden onderschreven door de Stichting Topvoetbal van de club. “We zijn altijd al heel be- trokken geweest bij de ontwikke- ling van de club”, zegt voorzitter Ed Zuidhoek. “Tot vorig seizoen vielen naast het eerste ook het tweede en derde onder onze stichting.” Dit seizoen vaart Ter Leede een ande- re koers. De komst van de onder 23 jaar-competitie zorgt voor een andere structuur in de top. Het derde selectie-elftal heeft plaats- gemaakt. Jong Ter Leede is een be- langrijke pijler geworden. “Met voor tachtig procent eigen opgeleide spelers”, zegt Zuidhoek. “Het was in de oude structuur lastig om de stap van het tweede naar het eer- ste te maken. Met Jong Ter Leede hopen we een brug te slaan.” De ‘herpositionering’ van de club heeft Ter Leede een nieuwe hoofd- sponsor bij de jeugd opgeleverd: de AW Groep uit Lisse. “Vooral de wijze waarop ze zaken doen spreekt ons aan en sluit naadloos aan bij onze visie”, vertelt Nunnin- ga. “Ze doen alles gebaseerd op duurzaamheid. Die duurzaamheid, op het menselijke vlak, staan wij voor in ons nieuwe jeugdbeleid.” “Ons doelsaldo is veelzeggend”, reageert trainer Martijn Lagendijk. “Eén voor, één tegen. We heb- ben een serie neergezet van 1-0, 0-0 en 0-1. Daarmee is ook duidelijk waar onze sterke en zwakke punten liggen. Verde- digend hebben we het prima op orde, in de aanval ligt onze achilleshiel.” Dat laatste is niet nieuw, er- kent Lagendijk. Sinds Jaap Zwetsloot sportpark Roode- molen verliet voor sportpark Ter Specke en in diemst kwam van FC Lisse wacht Teylin- gen met smart op een nieuwe doelpuntenmaker. “Jaap heeft een enorm gat achtergelaten. In zijn laatste seizoen was hij goed voor 26 doelpunten. Tot op heden hebben we dat niet kunnen opvangen”, aldus La- gendijk. Het was ook de reden dat La- gendijk in zijn eerste seizoen met Teylingen in het recht- terrijtje van de tweede klasse stond. Toen corona een einde maakte aan het voetbal, na- men de Sassenheimers een nacompetitieplaats in. “Ik moet wel zeggen dat we maar een paar punten achterstonden op de nummer drie, dus het kon nog alle kanten op. Wat het niet verbloemde, was het gebrek aan scorend vermogen. Dat blijft een probleem.” Daarom richt Lagendijk zich op de aan- stormende jeugd. “Daar moe- ten wij het van hebben en van een enkeling die binnen komt waaien.” “Bij Teylingen wordt alleen betaald door de spelers zelf. Contributie ja. De topclubs vis- sen als eerste uit de vijver van regiotalenten, als hij leeg is, Ter Leede is zuinig op al zijn leden Martijn Lagendijk en Teylingen zoeken goalgetter mogen wij. Dat zit er dus niks meer”, geeft Lagendijk, die zes jaar contractspeler was bij profclub FC Haarlem, met een veelzeggende verbeelding de situatie weer. Moeilijk daarover doet hij niet. Hij werkt aan een stabiele ploeg. “We voetballen heel aar- dig, maar vaak stopt bij het de zestien van de tegenstander. Het is al beter aan het worden. We creëren nu in ieder geval kansen, in de voorbereiding was dat al een probleem.” Lagendijk was jarenlang bij Ter Leede assistent-trainer van Henk Wisman. Zijn overstap naar het hoofdtrainerschap bij Teylingen bevalt hem prima. “De jongens zijn enthousiast. We maken veel plezier. Ja, ook in deze lockdownperiode. Ik probeer binnen de grenzen wat mogen een zo leuk moge- lijke training in elkaar te zetten. We hebben twee sessies per avond. Eerst de eerste zestien, daarna de tweede zestien. Op ieder groepje van vier hebben we een trainer staan.” Aanvaller Mike Bekooij kan lekker lang nagenieten Mike Bekooij ging met een brede glimlach op zijn gezicht de tweede lockdownperiode in. Drie dagen voordat Mark Rutte voetballend Nederland in het weekeinde naar de huiskamerbank verwees, schoot de 25-jarig inwoner van Leiden uit zijn slof. In de thuiswed- strijd van Ter Leede tegen Ba- rendrecht (4-1) nam hij de gehele produktie van de Sassenheimse derde- divisionist voor zijn rekening. “Ik kan lekker lang nagenieten, dat klopt”, reageert de aanval- ler. “Ik moet ook zeggen dat het heerlijk ging. Ik kreeg vier kansen. Honderd procent sco- re, dat overkomt je als aanval- ler zelden. Er waren boven- dien een paar mooie goals bij. Goals op instinct, echte spits- engoals.” Toch had Bekooij liever door- gevoetbald met Ter Leede. “Het was pas onze eerste overwinning van de com- petitie. We hadden best wel een moeilijke start.” Dat gold voor hem ook op het persoonlijke vlak. “Ik ben in de voorbereiding op dit sei- zoen geblesseerd geraakt. Dat was niet ideaal, zeker als je je plaats als nieuwkomer nog moet veroveren. Tot de wedstrijd van Barendrecht had ik nog niet gescoord. Barendrecht was een bevrij- ding voor de ploeg, maar ook voor mezelf.” Bekooij stapte afgelopen zomer over van het Leid- se FC Boshuizen naar Ter Leede. “Ik had voor mezelf bepaald dat het tijd was voor een hoger niveau. Ik heb ook nog met een andere club in de Bollenstreek gespro- ken. Uit het gesprek dat ik had kreeg ik niet het gevoel dat ze een echt plan met mij hadden, eerder het ge- voel dat ik voor de breedte werd gehaald. Bij Ter Leede schetste ze wel een beeld. Dat Steef Roodakkers, die trainer was van Boshuizen, trainer werd van Ter Leede, heeft meegespeeld, maar is niet doorslaggevend ge- weest bij mijn keuze. Je moet het zelf laten zien op het veld. Jij stelt jezelf op, ik niet, zegt hij terecht.” Bekooij werd een paar jaar geleden getroffen door een zware ziekte. Bij hem werd de ziekte van hodgkin ge- constateerd, een vorm van kanker waarbij de lymfklie- ren worden aangetast. “Ik had opeens een bobbeltje in mijn nek. Na onderzoek stel- den ze in het ziekenhuis de diagnose hodgkin. Je schrikt je rot, maar de artsen vertel- den me direct dat de kans op genezing tachtig, negentig procent was.” Bekooij werd beter, maar moest daarvoor wel zware chemo-kuren ondergaan. Dat vergeet hij nooit meer. “Je doet het, omdat je beter wil worden.” Het voetballen pakte hij daarna snel weer op. “Ik ben begonnen in het tweede. Ik was snel weer terug op niveau. Binnen een paar maanden sloot ik weer aan bij het eerste.” Door de ziekte is Bekooij anders tegen het leven aan gaan kijken. “Maar uit mijn mond zul je niet horen dat ik de ziekte heb overwonnen. Met dat soort uitspraken heb ik niets. Ik loop er niet de koop mee, maar het is ook geen geheim, ik kan er goed over praten.”