VoetbalJournaal Bollenstreek, najaar 2019

19 Tel: 071-3010401 0237328.pdf 1 11-12-2019 16:36:04 “Kees, zit je in haar in de krul”, plaagt Jos van Hal, supervrijwilliger van Warmunda, als de verzorger op weg is naar zijn ‘hok’. Sinds de verbouwing op het complex beschikt Kees Hooijmans over een luxe- ruimte waar hij de spelers van Warmunda kan behandelen. Alan Campfens beschouwt zijn eerste seizoen bij Valken’68 als een bouwjaar. Het ‘niets moet en alles mag’-principe gaat bij de 41-jarige oefenmeester echter niet op. Hij vraagt van zijn spelers om beleving en toewijding. “Soms zit het hier helemaal vol. Dan moet ik wel eens optreden en die gasten wegjagen”, zegt hij met een lach. Niet voor niets hangt op zijn planbord een kaartje met de tekst ‘De wil van Kees is wet’. “Die omgang met die jongens houdt je jong”, vervolgt de 75-jarige Hooijmans, die net over de gemeentegrens met Oegstgeest woont. “Want dat is natuurlijk wel zo: ik ben ouder geworden, maar de spelers blij- ven even jong. Nieuwe komen in de plaats van oudere.” Vol trots laat hij het complex van Warmunda zien. Hij kent er ieder hoekje en gaatje. Niet zo verwonderlijk als je al 24 jaar verzorger bent. “Ik moest zelf door een knieblessure stoppen met voetballen”, vertelt hij. “Dat was bij UDO en daar ben ik als verzorger van de B-selectie ook begonnen. Warmunda zocht op een gegeven moment een ver- zorger. De rest van het verhaal Dat is al terug te zien in het aantal trainingssessies waaraan de voor- malig speler van UVS, de Ajax- en Feyenoord-jeugd, Rijnsburgse Boys, Ter Leede en SJC zijn pu- pillen wekelijks onderwerpt. Tot deze maand waren dat er drie. “Ik wil dat mijn spelers fit en fris zijn. Ik ben ervan overtuigd dat dat in een seizoen een punt of acht, negen verschil kan maken. Een gozer die fit is rondt net even wat beter op doel af.” Waar de concurrentie in de twee- de klasse het over het algemeen doet met een dinsdag- en donder- dagtraining daar heeft Campfens zijn selectie ook al op maandag op het trainingsveld staan. “Niet dat ik ze dan de graspolen eruit laat lopen, wel om ze een goede hersteltraining voor te schotelen. Dat maakt de weg vrij voor een in- tensieve training op dinsdag. Het lichaam is dan al geprikkeld.” Volgens de trainer zijn zijn spe- lers veel fitter en frisser dan vorig is bekend. Ik zit er nog steeds.” “Koos Schouten was trainer toen ik begon. Dat was een fij- ne man. Eigenlijk heb ik met alle trainers wel goed kun- nen samenwerken. Met Alan Campfens had ik ook een spe- ciale band. Fijne kerel is dat. Jammer dat het vorig seizoen zo gelopen is. Nu is Barry van Rijn één van de trainers. Dat is grappig, want die heb ik als speler nog meegemaakt. Dat krijg je als je er zo’n lange tijd zit als ik.” “Zeker in de beginperiode hadden we een sterk elftal. De saamhorigheid was groot. Ik ben niet het type van ‘vroe- ger was het beter’. Het is nu anders. Er zijn ook veel zaken ten goede veranderd. Spelers zijn beslist veel fitter dan pak ‘m beet 22, 23 jaar geleden. Vroeger gingen ze niet zo be- wust met hun lichaam om. Nu trainen veel spelers extra in de sportschool. Ik merk sowie- so dat we dit seizoen een veel jongere spelersgroep hebben. Er zijn weinig blessures. Voor Kees Hooijmans gaat tettermuziek bij Warmunda zeker niet missen Fitheid moet het verschil maken voor Valken’68 vandaag heb ik van niemand een berichtje gekregen dat hij extra behandeld moet worden.” Standaard bij Warmunda is de harde muziek die wordt ge- draaid. Het is niet zijn smaak. “Nee, niet bepaald. Het is tet- termuziek.” Een kampioenschap maakte hij nooit mee, wel twee promoties. “Dat was een happening, want we gingen op de platte kar door het dorp. Dat zijn momenten die je nooit vergeet.” Hij is inmiddels toe aan zijn 25ste jaar als verzorger. Een 26ste jaar komt er als het aan hem ligt niet meer. “Ik ben 75 jaar, de club moet lekker een jonger iemand zoeken.” Daar zijn ze bij Warmunda echter niet van overtuigd. Hooijmans: “In de winter zou ik best nog wel eens willen bijspringen, maar in de zomer liever niet. Met mijn vrouw samen heb ik een staca- ravan op de Veluwe. Ik ben heel plichtsgetrouw. Als verzorger moet je er altijd zijn.” seizoen en is ook de blessurege- voeligheid fors afgenomen. “Die training op maandag duurt maxi- maal een uurtje, maar is wel heel belangrijk om het lichaam in de beste vorm te houden.” Campfens heeft zijn eerste sei- zoen bij de roodgele roofvogels omgedoopt tot bouwjaar. Fittere spelers is slechts één van de vele aspecten waar hij aandacht aan besteedt. “Maar het is wel een be- langrijke om te zorgen dat op het veld uitgevoerd kan worden wat ik graag wil.” Hij wil spelpatronen terugzien. “Automatismen, maar dat krijg je alleen als je er veel op traint. Ik ben constant bezig om spelers bewust te maken van hun handelen. Dat geldt voor de aanval, maar ook voor de verde- diging.” Een spiegel voorhouden hoort daar ook bij. Na de wedstrijd tegen Te Werve, door Valken’68 met 4-0 gewonnen, pakte hij de video-op- namen erbij. “De spelers konden met eigen ogen zien dat de eer- ste 25 minuten te schandalig voor woorden was. De instelling waar- mee we die wedstrijd begonnen was niet goed. Je hoopt uiteraard dat spelers gaan nadenken en dat zoiets nooit meer voorkomt.” Hij vraagt om beleving en toewij- ding van zijn spelers. “We hebben spelers die in het verleden goed genoeg waren voor de derde di- visie en de hoofdklasse, maar als zij denken dat ze het in de twee- de klasse even doen, werkt het niet”, aldus Campfens, die met Valken’68 de ‘doelstelling’ heeft neergelegd om in elk geval een stabieler seizoen te draaien dan vorig jaargang. Toen was het lan- ge tijdmoeizaamvan Valken-kant, maar werd dankzij een eindsprint wel de laatste periodetitel nog ge- wonnen. “Ik hoor nu ook links en rechts de verhalen dat we voor het kampi- oenschap kunnen gaan. Het zal best. Ik kan daar niet zo veel mee. We zijn volop bezig met een pro- ces van vooruitgang boeken. Dat is het doel, een eventueel succes later is een gevolg.”