VoetbalJournaal Barendrecht, najaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 23 Het voetbal van de hoofdmacht in de hoofdklasse mag gezien worden, maar ook ‘in de organisatie’ groeit sv Poortugaal mee. De sponsorcommissie gaat op de professionele en groene toer. “Stilstaan is geen optie”, aldus sponsorcommissielid Ruud Bijkerk. De 67-jarige Bij- kerk merkt dat doordat Poortu- gaal in de hoofd- klasse speelt deuren open gaan die voorheen op slot bleven. “Hoofdklasse spreekt aan”, zegt hij. “De uitstraling is veel gro- ter dan de eerste klasse. Voor- heen was het vinden van een shirtsponsor altijd een heel ge- doe. De bedrijven stonden niet in de rij. Nu hebben we zelfs mee- deren, Portex, een expediteur in de haven, Grando Keukens en Nsecure, een beveiligingsbedrijf. We zijn als hoofdklasser een stuk interessanter geworden.” Nu prijken de drie bedrijven op de shirts van alle selectie- teams vanaf onder dertien jaar. “Daarnaast hebben we nog een broeksponsor en twee mouw- sponsors. Daar zijn we best trots op.” Poortugaal heeft een sterk team opgetakeld om sponsors te wer- ven en public relations te be- drijven. Inmiddels heeft de club zeventig sponsors die op allerlei manieren hun waar kunnen aan- prijzen, zoals via reclameborden langs het veld, op de televisie in de kantine, website en op de wapperende vlaggen op het sportpark. De komst van het sponsorhome – op het dak van het gebouw dat elf nieuwe kleedkamers herbergt – heeft de aantrekkingskracht nog eens extra vergroot. In het spon- sorhome kunnen sponsors een drankje drinken, een hapje eten en hebben ze perfect uitzicht op het hoofdveld. “Vanwege corona hebben we het sponsorhome nog maar een paar keer kunnen ge- bruiken, maar het is een gewel- dige aanwinst”, zegt Bijkerk. “We blijven kijken hoe we onze ac- commodatie kunnen uitbreiden.” Zo loopt hij en voorzitter Jaap Smaling met het idee om de tri- bune op locatie Zuid – de naam van het oude complex van Oude Maas – te demonteren en te verplaatsen naar het hoofdveld. “De tribune kan dan mooi staan tegenover de hoofdtribune. Dan hebben we een klein stadionne- tje gerealiseerd.” Als omroeper wordt Bijkerk al ‘stadionspeaker’ genoemd. De plannen geven aan dat Poor- tugaal zich voortdurend blijft ontwikkelen. Ook op het gebied van sponsoring staat de spon- sorcommissie open voor nieuwe mogelijkheden. Zo omarmden zij Sponsoring groeit met sv Poortugaal mee 0263632.pdf 1 26-11-2021 11:10:57 dit seizoen een nieuw initiatief, Green Boarding geheten. Rote- rende reclameborden langs het hoofdveld waarbij om de zoveel tijd reclameboodschappen en -uitingen zijn te zien in anima- tie via een LED-scherm. “We zijn druk bezig met de verkoop hiervan. Het bedrijf erachter levert landelijke reclames aan. De verdiensten die Poortugaal haalt, kunnen worden ingezet voor verduurzaming. We den- ken aan zonnepanelen op het dak van onze accommodatie en LED-verlichting op de velden. Met de stijgende energieprijzen geen overbodige luxe”, aldus Bijkerk. Daarnaast staat het be- stuur op het punt om een ander plan goed te keuren. De spon- sorcommissie wil de sponsoring van teams weer mogelijk maken. “We hebben vijftig teams om te sponsoren. Dat is nog een aardi- ge markt. Daar kunnen we weer even mee vooruit.” Smitshoek sloot het eerste deel van de competitiehelft af op een voor Smitshoek-begrippenmooie vierde plaats in de hoofdklasse. “Het kan altijd beter”, vindt doelman Michael Fabrie. Doelman Michael Fabrie gaat er altijd voor 0262793.pdf 1 10-11-2021 7:54:10 Op de zaterdagtrai- ning van Smitshoek spatten de von- ken er vanaf. Het is maar een partijtje, gaat niet op voor Fabrie (24), die het onderlinge potje speelt alsof hij de belangrijk- ste wedstrijd van zijn leven speelt. “Ik heb een ontzettende hekel aan verliezen”, zegt hij. “Dat is volgens mij een goede eigenschap. In het begin moesten mijn medespelers wel even aan mijn fanatisme wen- nen, maar inmiddels weten ze wet wat ze aan mij hebben, haha.” Smitshoek heeft bepaald geen kat in de zak gekocht met het vastleg- gen van de 24-jarige Barendrechtse doelman. En andersom voelt Fabrie zich thuis bij een club die ambities heeft en in de toekomst hogeropwil. “Ik was op zoek naar een club in de buurt. Ik kan geen zin om drie keer per week een uur heen en een uur terug te reizen van en naar de trai- ning. Ik moet de volgende dag om zeven uur mijn bed weer uit.” Fabrie wordt dan verwacht in het familie- bedrijf van zijn ouders: Fabriecio, een groothandel in sanitair. “Ik werk er al heel wat jaartjes, maar sinds dit jaar fulltime. Ik had de beste baas die er te vinden was: mijn eigen va- der. Ik kon mijn werktijden aanpas- sen aan de trainingen bij Sparta.” Dat zijn avontuur bij Sparta afge- lopen zomer ten einde kwam, was even slikken. “Ik baalde natuurlijk toen ik van de club te horen kreeg dat mijn contract niet verlengd zou worden. Ik heb tien jaar bij Sparta gespeeld en zeven jaar met de se- lectie meegetraind. De laatste vijf seizoenen was ik lid van de A-selec- tie.” Fabrie stond op de loonlijst als tweede of derde keeper. Hij had Roy Kortsmit, Benjamin van Leer, Ma- duke Okoye, Tim Corremans, Ariel Harush, Jannik Huth, Leonard Nien- huis en Michael Verrips als colleg- akeepers. Tot doelman van Sparta 1 in een officiële wedstrijd schopte hij het nooit. Wel speelde hij in Jong Sparta in de tweede divisie. “In ons eerste seizoen in de tweede divisie stonden we halverwege de com- petitie bovenaan. Na de winterstop vertrok echter de ene na de andere speler naar een eerste divisieclub, waardoor we afzakten in het klas- sement.” Fabrie heeft geen slecht woord over voor Sparta, waar hij mocht trainen onder Dick Advocaat en Henk Fra- ser. “Ik was een tijdje geleden nog even op het Kasteel omdat een me- dewerker afscheid nam. Het was alsof ik gisteren was vertrokken. Sparta is een familie voor mij, ik heb er tien jaar rondgelopen.” Hij had het na zijn vertrek uit Span- gen kunnen proberen bij een club in de eerste divisie. Dat zag de één meter 93 lange doelman niet zitten. “Ik heb er discussies over gehad met mijn zaakwaarnemer, maar ik zie mezelf, met alles respect, niet verhuizen naar de andere kant van het land.” Smitshoek stond snel bij hem op de stoep. Trainer Edwin de Koning belde zelf. “Dat vond ik fijn, meestal gaat het contact met een technische commissie. Smitshoek had een goed verhaal. De club is ambitieus en wil hogerop. Dat wil ik ook. Eén plus één is twee.”