VoetbalJournaal Barendrecht, voorjaar 2021

26 Precies een dag na de nieuwste ver- soepelingen hebben zich zo’n twintig spelers verzameld op het veld 2 van sportpark DeMolenwei. In het gekri- oel van mannen en hun kroost pro- beert RalphWeeda samen met Nico Bal en Donny Kooiman de teams van de dag te formeren. “Het is pak- ken wat je pakken kan”, zegt Weeda (37) over het door corona beheerste seizoen. “We hebben nauwelijks iets kunnen doen, dit voelt bijna als een cadeautje.” De 7 tegen 7-afdeling van Heerjans- dam telt momenteel zo’n dertig le- den. Dat is nog niet waar Weeda, Bal en Kooiman naar toe willen – zestig lijkt hen een mooi aantal – maar het is ook weer niet heel slecht, zeker als je bedenkt dat de opstart van de 35-plus competitie er eentje was met grote hindernissen. “We zijn in september 2019 begonnen en iedereen weet wat er sindsdien gebeurt is”, zegt Weeda doelend op de coronapandemie. De business controller van een groot maritiem bedrijf stond aan de wieg van het idee voor een 7 tegen 7-competi- tie. “Ik heb zelf altijd gevoetbald bij DHZ in Rotterdam-Zuid. Toen ik wat ouder werd in een soort onderlinge competitie. Dat ben ik ook blijven doen toen DHZ opging in de nieu- we fusieclub FC IJsselmonde. Bij het ontstaan van die club verdween langzamerhand wel mijn band met de club.” Daarnaast was Weeda begonnen aan een tweede ‘voetbalcarrière’. Hij was in zijn woonplaats trainer/ coach geworden van de JO9-1 van Heerjansdam. “Mijn zoontje ging voetballen en ik volgde.” Op de Molenwei ontmoette hij Bal en Kooiman en met zijn drieën kreeg het idee vormomeen 7 tegen 7-competitie op te zetten. “Het leek ons wel leuk om ook te voetballen bij dezelfde club als onze kinderen.” Het voorstel werd door het be- stuur van Heerjansdam omarmd en de drie initiatiefnemers kregen een vrijbrief om een plan te maken en uit te voeren. “Via ons netwerk hebben we veel oud-spelers bena- derd en daarmee hebben we een openingstoernooi gehouden. Hap- je, drankje, een begin zoals je moet beginnen.” Na de eerste lockdown in maart, april en mei in 2020 ging het drietal in de herkansing. “We hebben toen een nog groter toer- nooi georganiseerd en breed uit- gedragen wat we met de 7 tegen 7-competitie begenn. Dar leverde ons boven op de twintig leden die we al hadden tien nieuwe op. Een mooi aantal om door te wikkelen, want met dertig heb je hooguit vier teams, maar nog geen competitie.” Door toedoen van corona bleef een passend vervolg echter uit. “We hopen dat we komend seizoen wel echt van start kunnen gaan”, zegt Weeda. “We hadden op 12 juni weer een groot toernooi gepland, maar dat hebben we inmiddels verplaatst tot begin september. Met alles erop en eraan.” Als het aan Weeda ligt, staat er snel een volwaardige competitie. “We bieden het laag- drempelig aan, met twee keer in de week op zaterdag wedstrijdjes. Dat zal ergens in de middag wor- den met aanvang rond twee uur of half drie. We richten ons eigenlijk op twee groepen: spelers die nog nooit in teamverband hebben gevoet- bald en oud-spelers die door wat voor redenen ook zijn afgehaakt bij het reguliere voetbal, anwege tijdgebrek of vanwege de fysieke belasting van het reguliere 11 tegen 11-voetbal.” Heerjansdam hanteert het groeimodel voor meisjes Demeisjesafdeling bij Heerjansdambegint steedsmeer body te krijgen. Met een wervingscampagne boorde de club een nieuwe ‘markt’ aan en dat leverde voor komend seizoen al twee nieuwe teams op. “Het is booming”, aldus aanspreekpunt Serge Willemstein. Heerjansdam wil een serieuze 7 tegen 7-competitie gaan opzetten. Door alle lockdowns heen is het eerste fundament gelegd. “We hopen de zestig voetballers te halen.” Heerjansdam gaat na valse start vol voor 7 tegen 7 De 52-jarige Heerjansdammer raakt zelf via zijn dochter – toen pupil, nu puber – betrokken bij de meisjestak van Heerjans- dam. “We hebben een paar jaar een bescheiden aantal voetbal- lende meisjes gehad, maar de laatste tijd is daar snel veran- dering in gekomen. Meisjes we- ten ons steeds beter te vinden. Er gaat geen dag voorbij zonder mailverkeer, want ik vind dat de nieuwe meisjes en ouders goed moeten worden voorgelicht.” Willemstein, die geen coördina- tor genoemd wil worden, zette in april min of meer uit nood een wervingscampagne op. “Ik ben zelf trainer en coach van de meisjes onder zeventien jaar. Dat is ook een leeftijd waarop meisjes gaan twijfelen over doorgaan of stoppen. Deze zo- mer raken we vijf speelsters kwijt, dus was versterking wel gewenst.” De club startte een campagne gericht op alle leeftijden en dat wierp snel zijn vruchten af. “We hebben op een basisschool in Heerjansdam een speciale cli- nic gegeven gericht op meis- jes uit groep vijf, zes, zeven en acht. Daar deden meer dan vijf- tig meisjes aan mee. Blijkbaar werkte dat drempelverlagend, want korte tijd daarop hadden we veel aanmeldingen”, aldus Willemstein. De toestroom was zo groot dat de club inmiddels voor komend seizoen een on- der tien en een onder elf op de been krijgt. “Voor de onder elf zitten we nog niet helemaal vol, maar gezien de toeloop ver- wachten we dat we voor dat team ook snel een volwaardig team bij elkaar hebben.” De populariteit van het meis- jesvoetbal is er voor alle leef- tijdsgroepen, want ook Willem- steins’ eigen team, de MO17, kan komend seizoen het veld in. “We hebben inmiddels zes- tien speelsters en ook de onder vijftien zit lekker vol.” Volgens Willemstein groeit de organisatie met de teams mee. “Voor komend seizoen hebben we vier nieuwe trainers. Vaders die vol enthousiast zijn.” Hij heeft voor zijn eigen team een uitgebreide staf gefor- meerd. “We hebben vier trai- ners, onder wie Bas Vlasblom die trainer is geweest bij Peli- kaan in Zwijndrecht. Zijn doch- ter zit ook in het team. Ik ben een tijdje alleen trainer ge- weest, maar dat is eigenlijk niet te doen. Je wilt als trainer ook persoonlijke aandacht geven R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M en daar heb je niet de tijd voor. Nu kan dat wel. Er is daardoor volop oog voor persoonlijke ontwikkeling.” “Vergis je niet, hoor”, voegt Wil- lemstein eraan toe. “Die meiden zijn fanatiek en ook heel seri- eus bezig met hun sport en li- chaam. In de kleedkamer liggen appels, bananen en tomaten. Dat zie ik niet zo snel gebeu- ren bij de jongens. Ik moet ook zeggen dat ik zelf mijn best doe om die meiden te prikkelen. Dan zeg ik dat we hier wel naartoe zijn gekomen om te winnen.” Hij is inmiddels zelf zo gegre- pen door het trainersvak, dat hij vorig seizoen is begonnen met een trainerscursus. “UEFA C. Dat heb ik altijd al een keer willen doen. Ik heb nu driekwart gedaan, alleen het praktijkdeel moeten we nog doen. De cursus heb ik zelf betaald. Daar wilde ik de club niet mee op zadelen.” 0255892.pdf 1 8-6-2021 22:39:36