VoetbalJournaal Barendrecht, najaar 2020

17 Puur. Voetbal. Met of zonder vliegende keep. Danny Haasdijk (20) is een echte Ridderkerkse jongen die van zijn hart geen moordkuil maakt. De voetballer van hoofdklasser Rijsoord wil zich ‘naar het plafond spelen’. Waar zijn grens ligt, weet de aanvallende middenvelder niet precies. “De tweede divisie zou fantastisch zijn.” Danny Haasdijk op zoek naar z’n plafond Rijsoord trakteerde zijn vrijwilligers tijdens de nationale dag van de vrijwilliger op vier overheerlijke tompoucen. De club had daarvoor op maandag 7 december een speciale ‘Kraaien Drive Thru’ opgezet bij het eigen sportpark. “Het is een klein, maar wel belangrijk gebaar”, zegt bestuurslid Gerda Kranendonk. “Alles is in deze tijd anders, ook voor vrijwilligers en vrijwilligerswerk.” Rijsoord orga- niseert normaal één keer per jaar een vrijwilligers- avond waarop de club zijn vele vrijwilligers in het zonnetje zet en samen een feestje viert. Daar was het dit jaar vanwege corona Rijsoord vergeet zijn vrijwilligers niet logischerwijs niet van gekomen. “We hebben zo’n 125 vrijwilli- gers, die kan je met de maatre- gelen die al een tijdje van kracht zijn, niet samen ontvangen op de club. Dus zijn we op zoek gegaan naar een alternatief. Uiteindelijk zijn we uitgekomen op een dri- ve thru: voor het complex op de parkeerplaats hebben we een standje neergezet waar vrijwilli- gers hun attentie konden opha- len. Ze konden in de auto blijven zitten en een rondje rijden. Bij de tompoucen zat een persoonlijk kaartje van de club.” Haasdijk meldde zich als hummeltje van vier aan bij Rijs- oord, de club die zich al jaren op prima niveau manifes- teert in de regio Rijnmond. Hij ken- de er jaren die werden gekenmerkt door een combinatie van prestaties en gezelligheid. Dat Haasdijk als C-junior de over- stap maakte naar plaatsgenoot en rivaal RVVH, had veel te maken met het klimaat bij die club. “Ik wil- de graag een betere speler worden en wist dat ik dat bij RVVH kon. Er kwam een heel groepje jongens naar de club die op hoger niveau hadden gespeeld, sommigen zelfs in de jeugd van Sparta Rotterdam. Ik kwam in een heel sterke lichting te- recht, waarmee we in de jeugd drie keer kampioen zijn geworden. In sportief opzicht was mijn gang naar RVVH top.” Met de sfeer bij RVVH was op zich ook weinig mis, vervolgt Haasdijk, die in Rotterdam Veiligheidskunde op HBO-niveau studeert. Dat zijn oude clubRijsoord knusser aanvoel- de, kan hij evenwel niet ontkennen. “Bij RVVH ging het nóg meer om de punten. Bij Rijsoord bleven we meestal langer met elkaar hangen in de kantine. Maar de jeugdwed- strijden van RVVH werden wel heel goed bezocht. Daaromwas het altijd een drukke boel op het complex.” Haasdijk slaagde er als senior niet in stamkracht te worden van het eerste team. Hij was vooral tweede elftalspeler en maakte eveneens deel uit van de Onder 23-formatie. In die hoedanigheid wekte hij de belangstelling van Rijsoord, toen hij een buitengewoon puik optreden afleverde tegen VV Dubbeldam. “Brasco Tuvaljevic was trainer van de O23 van die club en was gelijk gecharmeerd van mij. Hij wist dat ik bij RVVH in het tweede speelde en informeerde of ik terug naar Rijs- oord wilde komen. Hij zou daar na- melijk de nieuwe trainer worden. Ik vond het prachtig dat de club mij te- rugvroeg natuurlijk. Ik heb de over- stap gemaakt en niemand bij RVVH heeft me dat kwalijk genomen.” Omdat het noodlot nu eenmaal geen onderscheid maakt, kreeg Haasdijk begin dit seizoen een te- genvaller van formaat te verwer- ken. In de finale van het Ridderkerk Toernooi, toen uitgerekend RVVH de opponent was, raakte hij op on- gelukkige wijze geblesseerd. “Ik voelde mijn been al een tijdje trek- ken in die wedstrijd. Dat heb ik wel vaker, dus ik ging gewoon door. Ik ben niet zo snel in paniek. Maar na 25 minuten schoot het keihard in mijn bovenbeen toen ik wilde uitha- len. Ik moest van het veld af en we verloren notabene met 4-0. Dood- zonde, ik had me veel meer voorge- steld van die pot. Maar ik kan weer volop trainen en wil me naar mijn plafond spelen. Ik denk dat ik nog een stuk hoger kan. De tweede di- visie, dat zou prachtig zijn.” Haasdijk is fanatiek Feyenoord-aanhanger. “Vierdejaars seizoenkaart, vakkie X”, klinkt het in Ridderkerks-Rot- terdams. “De ene keer is het klote, de andere keer ziet het er wel aar- dig uit. Je weet het nooit helemaal zeker met die club. En met Dickie trouwens ook niet.” Postbus 169, 2980 AD Ridderkerk |  0180 - 423 677 0248046.pdf 1 8-12-2020 10:53:36 “Met een Biek interieur scoor je altijd” interieurontwerp voor renovatie & nieuwbouw 0248153.pdf 1 4-12-2020 13:36:26 Nieuwe Rijksweg 70 N 4128 BN Lexmond +31 (0)85 048 73 20 info@solaroplossing.nl www.solaroplossing.nl 0248284.pdf 1 7-12-2020 15:16:03 Zo’n tachtig vrijwilligers maak- ten van de geste gebruik. Zij moesten zich vooraf aanmelden. “Dat is ongeveer het percentage dat ook bij een vrijwilligersavond op komt dagen. Niet iedereen komt en dat was hierbij ook het geval. Een deel van de vrijwil- ligers vindt het gebaar prima, maar voor die groep hoeft het niet zo nodig. ‘Hou het geld maar lekker op zak’, zeggen ze.” Rijsoord had de actie samen met Hotel Van der Valk opgezet. “Dat is een sponsor van ons. Zij heb- ben de tompoucen in hun keuken in Ridderkerk gemaakt.” De huidige coronacrisis raakt ook Rijsoord keihard. De bele- ving is veel minder. Kranendonk: “Er wordt door de jeugd getraind, dat gaat gewoon door. Dat geldt ook voor het onderhoud. Alles wordt netjes bijgehouden. Seni- oren zie je vrijwel helemaal niet meer. In groepjes van vier trai- nen motiveert natuurlijk niet. Het eerste en tweede is onlangs wel weer begonnen met trainen, maar zonder het vooruitzicht dat de competitie van start gaat, blijft het behelpen. De jeugd speelt op zaterdag onderlinge wedstrijden. Dat is voor een paar weken leuk, maar je wilt je krach- ten graag meten met een echte tegenstander.” Het sportpark leeft ook niet, heeft Kranendonk gemerkt. “Er mag geen publiek komen bij trainingen en wedstrijden. Ou- ders zetten hun kinderen af bij de poort en komen ze een uur of twee uur later weer halen. Het verenigingsgevoel is daar- door flink afgenomen. Daarom hebben we deze actie ook ge- houden: toch een beetje een verenigingsband creëren. Voor trainers, scheidsrechters en de onderhoudsploeg gaat het door, maar er zijn ook veel vrijwilligers die niet meer komen. Als je kan- tinediensten draait, heb je hier weinig te zoeken. In de vorige lockdownperiode hebben we een grote schoonmaak gehouden. Dat is het plan nu ook weer, maar we wachten op het einde van deze lockdown.”