VoetbalJournaal Vlaardingen Maassluis, najaar 2020

5 0241178.indd 1 11-9-2020 16:01:34 Jean Paul van Leeuwen rustpunt tussen de palen Carl Bosch houdt het veilig bij Excelsior Maassluis Het was een druk- ke zomer voor Van Leeuwen. De 27-ja- rige doelman runt een eigen sportschool in Schiedam (Life Personal Training) en draaide daarvoor overuren. “Ik ben de lock- downperiode redelijk goed doorge- komen. In die periode heb ik vaak virtueel gewerkt. Sinds juni trainen we buiten en sinds juli kunnen we weer gebruik maken van de studio. Ik heb mijn klanten in de lockdown- periode gevraagd of zij het goed vonden om uren later in te halen. Vrijwel allemaal hebben ze daar- mee ingestemd. Het betekende wel dat ik in de zomer overuren draaide, mede doordat er ook veel nieuwe klanten zijn gekomen. Veel mensen zijn zich in deze periode gaan reali- seren dat een gezonde leefstijl erg belangrijk is.” In dat drukke bestaan van mensen bijstaan in hun fitheid past Excelsior Maassluis prima. “Het is snelweg op, snelweg af. Ik ben er binnen een kwartier. Dat is ideaal. Excelsior is echt een club van gezelligheid. Dat vind ik ook belangrijk.” Van Leeu- wen begon ooit als klein jongetje bij DRGS in Schiedam. Via Sparta kwam hij bij de amateurtak van Fey- enoord terecht. “Ik speelde daar in de B, maar ik merkte dat het plezier minder werd. Ik miste de échte ge- zelligheid. Ik kende Excelsior, omdat ik eerder al een paar keer had mee- getraind in de jeugd. Een leuke club, die ook prestaties nastreeft. Ik had het idee dat ik daar wel goed kon aarden.” Hij moest als jonge selectiekeeper wel geduld hebben voordat hij in de basis kwam. “Ik had Jasper Leerdam voor me. Als je jong bent, wil je maar één ding en dat is spelen. Ik vond me niet minder dan Jasper, maar trainer Cesco Achterberg koos niet voor mij. Daar was ik het natuurlijk niet eens mee. Nu ik zelf wat ouder ben, kan ik het goed begrijpen. Een keeper heeft gewoon ervaring no- dig. Ik had destijds talent, maar nog geen ervaring. Een doelman moet rust uitstralen. Dat is zó belangrijk voor de verdediging.” Zijn kans kwam een paar jaar later. Leerdam liep aan het begin van het seizoen een zware knieblessure op, Van Leeuwen kon zijn talenten drie- kwart jaar tonen. Het seizoen erop was zijn grote doorbraak, uitgere- kend in het droomjaar van Excelsior, waarin de tricolores kampioen wer- den van de topklasse en de algehele amateurtitel veroverden door FC Lienden te bedwingen. “De eerste zes wedstrijden was het nog stui- vertje wisselen met Jasper, die nog kwakkelde met zijn knie. Uiteindelijk kwam ik er vast in te staan.” De rest is fraaie geschiedenis. “We verloren 25 wedstrijden op rij niet. De verde- diging stond als een huis. Het was qua prestaties een uniek jaar voor ons. Excelsior moet het toch altijd met beperkte middelen te doen als je het afzet tegen de grote namen.” Van Leeuwen ontwikkelde zich als een veelzijdig keeper. Sterk bij hoge ballen, goed in één-tegen-één-du- els, maar ook op de lijn prima. “Ik ben redelijk compleet”, probeert hij bescheiden te zijn. “Ik heb goede re- flexen, maar durf ook ver voor mijn goal te keepen. Coaching is ook een belangrijk aspect.” Het meevoetbal- len kan volgens hem beter. “Dat zal nooit mijn sterkste punt worden, maar in het spel dat we nu spelen is het wel belangrijk. Voorheen had- den we Kevin Vink met zijn twee meter vier in de spits. Als je onder druk stond, gaf je een lange bal op hem. Onder Dogan Corneille ligt de nadruk daardoor meer op voetbal van achteruit. Dogan wil graag dat ik het voetballend oplos. Als het moet, geef je maar een peer naar voren, zegt keeperstrainer Rob Grauw- meijer.” Hij hoopt dit seizoen met Excelsior gevrijwaard te blijven van degrada- tiezorgen. “Het lijkt een beetje tradi- tie te worden dat we slecht starten. Het zou al heel veel schelen als we dat eens anders doen.” Hij ziet zichzelf niet zo snel verkas- sen naar een andere club. Hij doet de deur echter niet helemaal dicht. “Hij staat op een kier voor de grote clubs in de tweede divisie, maar het moet wel passen in mijn leefritme. Mijn bedrijf is belangrijk. Daarom is een club in de eerste divisie uit- gesloten. Vijf jaar geleden had ik daar anders over gedacht. Excel- sior past in alle opzichten prima bij mij.” “We hebben drie van de vier stoel- tjes met lint afgezet”, zegt veilig- heidscoördinator Carl Bosch als hij vanaf de bovenste ring een blik werpt op de tribune. “Daar”, wijst hij op twee stoeltjes zonder lint, “kunnen twee mensen uit één gezin naast elkaar zitten.” Het hoofdveld en de ruimte erom- heen coronaproof maken heeft veel weg van een legpuzzel. De onder- linge afstand is steeds anderhal- ve meter. “We kunnen wel klagen, maar dat heeft geen zin. Het moet gewoon gebeuren. Het gaat om vei- ligheid van de mensen.” Bosch is al zes jaar de veiligheids- man van de tweededivisionist. “De club pakt het serieus op en we doen eigenlijk meer dan dat de KNVB vraagt. Als club in tweede divisie ben je verplicht een ordedienst te hebbenmet één ordeman of -vrouw op honderd toeschouwers.” Bij Excelsior Maassluis lopen alleen gediplomeerde stewards rond. “We hebben er twaalf die we ook alle- maal inzetten”, zegt Bosch. “We kunnen opschalen als het nodig is. We hebben sinds een tijdje een sa- menwerking met Sparta waarbij we over en weer stewards uitwisselen.” “De stewards hebben allemaal een opleiding gehad. Dat geldt ook voor onze verkeersregelaars. Pas gele- den heeft een derde zijn diploma gehaald. Die verkeersregelaars zijn hier hard nodig door de ligging van ons complex. Regel je dat niet goed, dan ontstaan er onveilige situaties op straat.” Het is Bosch zijn taak om voortijdig in kaart te brengen wat de veilig- heidsrisico’s van een wedstrijd zijn. “Vaak heb ik al twee weken van te- voren contact met de veiligheids- coördinator van de tegenstander. Ik krijg dan te horen met hoeveel bus- sen supporters ze komen en of ze ook zelf stewards meenemen. De grotere clubs hebben dat vaak wel.” “Op basis van die aantallen en de belangrijkheid van de wedstrijd maak ik een schatting van het tota- le aantal toeschouwers. Een norma- le wedstrijd trekt zo’n vijfhonderd mensen, maar als Quick Boys en Katwijk komen is dat flink meer.” Bosch ontvangt de stewards twee uur voor de wedstrijd. “Dan geef ik Jean Paul van Leeuwen beleeft dit seizoen een jubileum onder de lat. De inwoner van Vlaardingen is aan zijn tiende jaargang in de selectie van tweededivisionist Excelsior Maassluis begonnen en dat verveelt niet. “Deze club betekent heel veel voor mij.” De tribune op het sportpark aan de Lavendelstraat biedt onder normale omstandigheden plaats aan ruim vierhonderd toeschouwers. Door de coronamaatregelen is maar iets meer dan een kwart van de rode, blauwe en witte stoeltjes bezet bij thuiswedstrijden van Excelsior Maassluis 1. De Schoof 180 (078) 711 10 00 alburg 6 (078) 612 22 22 Hypotheker Maassluis Wagenstraat 31-33 | 3142 CR Maassluis | 010-5900083 Hypotheker Naaldwijk Molenstraat 37 | 2671 EW Naaldwijk | 0174-266367 0224166.pdf 1 28-1-2019 16:52:03 0241793.pdf 1 15-9-2020 15:35:17 een briefing met wat ze te wachten en te doen staat. Stewards zijn er op de eerste plaats om toeschou- wers te helpen en de weg te wijzen. Gastheren dus. In gevallen van nood moeten zij ook kunnen ingrijpen.” Dat komt niet vaak voor. “We hebben wel eens te maken gehad met inci- denten. Ons handelen is er altijd op gericht om dat geweldloos op te los- sen. Met praten, ja. Ik zeg altijd: kijk goed in de ogen van de goede man, want de ogen zijn de spiegel van de ziel zichtbaar. De vlam kan zo in de pan slaan. Voetbal is emotie en als de drank is in de man, is de wijsheid in de kan. Als er in de laatste minuut wordt gescoord, kan de boel zo ont- vlammen.” Hij herinnert zich nog een wedstrijd tegen Kozakken Boys. “Het stond lang 1-0 voor Kozakken Boys. Er was veel uitpubliek. Op slag van tijd maakte Excelsior de gelijkmaker. Op vier, vijf plekken ontstond er flinke onrust. Dat was alle hens aan dek. Gelukkig konden we erger voorko- men, maar op dat moment sta je wel op scherp. Je moet eigenlijk altijd op je hoede zijn.”