VoetbalJournaal Vlaardingen Maassluis, najaar 2020

29 0241178.indd 1 11-9-2020 16:01:34 “Mooie club, geweldige mensen.” In vier woorden legt Gohan Cayir uit dat zijn keuze om trainer te worden van HermesDVS geen opwelling is. “Ik heb altijd gezegd dat ik nog een keer trainer zou willen worden hier.” De vijfde plaats in de vierde klas- se toen corona haar intrede deed, maakte PPSC wat bleekjes, ze- ker in combinatie met de ambi- ties van de club. De Schiedam- mers werken toe naar de derde klasse en daar laat Hagestein geenmisverstand over bestaan. Promoveren naar de derde klas- se is volgens de trainer, in het dagelijkse leven makelaar, lasti- ger dan blijven op dat niveau. Volgens hem heeft dat alles te maken met het voetbal dat in de vierde klasse wordt gespeeld. “Het spel is kneiterhard”, geeft hij aan. “Het is fysiek, fysiek en fysiek.” In die omgeving moet PPSC zich als voetballende ploeg staande houden. Hage- stein doet echter geen conces- sies als het om zijn speelwijze en filosofie gaat. “Wij bouwen op, ik zal mijn spelers nooit de opdracht geven om het midden- veld over te slaan en de lange bal te hanteren. Ook al is dat soms verstandiger. Ik kijk vooral naar de lange termijn. Ik bereid de jongens voor op de derde klasse en hoe daar te blijven. Je kunt wel promoveren, maar als het voetbal dat je speelt niet toereikend is, heb je er weinig lol. Dan ben je snel terug bij af. Een illusie armer en nog verder van huis.” Hagestein en zijn staf kiezen er daarbij voor spelers speeltijd te geven die de toekomst hebben. Zo staat de jonge Michael Fran- ken in de spits. “Een groot talent dat ver kan komen”, weet de oefenmeester (47). “Met jonge spelers moet je geduld hebben. Dat gaat met vallen en opstaan. Voor mij is het geen kwestie van durven, maar doen. Het gaat erom dat je die bijzondere kwa- liteiten herkent en probeert te ontwikkelen. Je moet jonge spe- lers zeker niet gaan wisselen na een mindere wedstrijd.” Een ander groeibriljantje luis- tert naar de naam van Marek de Bruin, de zoon van de assis- tent van Hagestein. “Een kan- jer. Maar ook pas achttien jaar.” Eén ding hebben zijn spelers gemeen. “Ze hebben allemaal gigantische honger.” Opbloeiende liefde Gokhan Cayi r en HermesDVS Jeremy Hagestein nog niet uitgesleuteld bij PPSC Er staat nog net geen bordje met de tekst ‘werk in uitvoering’ op het trainingsveld bij PPSC. De hoofdmacht van de Schiedamse club werkt keihard om een betere versie van zichzelf te worden. Trainer Jeremy Hagestein voelt dat hij nog niet is uitgesleuteld. Hij is begonnen aan zijn derde seizoen. HBSS is zuinig op de jonge knieën “Preventie, daar gaat het om”, zegt hij even la- ter. “We moeten zuinig zijn op de jonge knieën.” De Schiedamse club introdu- ceerde begin jaar een revo- lutionaire warming-up. Een warming-up die standaard in het programma zit en voor alle jeugdtrainingen wordt gegeven. Het doel: het aantal knieblessure terugbrengen tot het minimum. “We hebben een samenwerking met Joint Forces”, zegt Gijze. “Dat is een bedrijf van fysiothe- rapeuten, Spomed uit Capelle aan den IJssel, en de praktijk van een orthopeed, dokter Pad. Zij hebben een warming-up ontwikkeld die gebaseerd is op onderzoek in de Verenigde Sta- ten en Zweden. Door deze serie oefeningen voor elke training te doen is het aantal knieblessu- res met tachtig procent afge- nomen.” “Kinderen van tegenwoordig spelen veel minder vaak op straat. Daardoor is hun moto- riek minder. Ze zijn daardoor eerder vatbaar voor blessures. De komst van kunstgras heeft de belasting op het lichaam ex- tra vergroot.” Gijze (47) is zelf een voormalig kniepatiënt. Hij kwam zelf met een kruisbandblessure terecht bij Pad en de fysiotherapeuten van Spomed. “Ik heb zelf heel veel baat gehad bij die oefe- ningen. Ik doe ze nog steeds. Ik vind dat je als club, naast voetbalplezier, ook de taak hebt om aan blessurepreventie te doen. Ook dat hoort bij een vei- lig sportklimaat. Vandaar dat ik voorgesteld heb om het bij HBSS bij alle jeugd te introduce- ren”, aldus de coördinator van de jeugdcommissie. Er zijn drie niveau’s oefeningen. “Niveau 1 is voor de allerjongste jeugd. Niveau 3 voor de JO17 en JO19. Op elk niveau zijn er een stuk of tien oefeningen. Rekken en strekken is er niet bij. Er zijn loop-, maar ook springoefe- ningen. Bij elkaar duur het tien minuutjes. Het is even wennen in het begin voor trainer en spelers. De trainer moet er op letten dat de oefeningen goed worden uitgevoerd.” “Niet te veel doorstrekken”, klinkt het over het veld. Arjan Gijze is bezig de JO13-1 van HBSS een warming-up te geven voor de woensdagtraining. De eerste prijs heeft de Schie- damse trainer al binnen met de tra- ditievereniging. De eerste Harga Cup, die op het nieuwe complex wordt vergeven, is een prooi voor Hermes na overwinningen op SVV-zondag en HBSS. Cayir (42) loopt te lang mee om te we- ten dat de toernooizege geen mooi seizoen garandeert. “Ik heb veel plannen, maar in de voorbe- reiding gaat het om fit worden en afstemming.” Hij was begin twintig toen hij zelf het lichtblauwe shirt van HermesDVS droeg. Hoewel lang geleden, heeft de club altijd een speciaal plekje in het voetbalhart van Cayir gehouden. “Er lopen nog heel dezelfde vrijwilligers rond. Dat zegt genoeg, denk ik. Ik zal nooit vergeten hoe ik destijds ben opgevangen.” Na zijn actieve loopbaan met 113 wedstrijden voor Excelsior’20 1 begon hij bij de jeugd van Excel- sior aan zijn trainerscarrière. Na twee jaar C1 en vijf jaar A1 volgde de stap naar het hoofdtrainer- WWW.WASSERIJCLEAN-WHITE.NL SCHIEDAMSEDIJK 54-i 3134 KK, VLAARDINGEN INFO@WASSERIJCLEAN-WHITE.NL  010 - 460 08 18 0235622.pdf 1 25-10-2019 15:30:30 schap van de club. Vier jaar wees hij Excelsior’20 de koers. “Ik ben er door de voordeur vertrokken met een prachtig afscheid. Ik ben nog altijd lid van de club en mijn oudste zoontje speelt er in de JO13-5.” Vanwege zijn gezin – Cayir heeft drie opgroeiende zoons –was het plan om het rustiger aan te doen. “Ik wilde een jaartje niks doen, maar toen belde CWO of ik as- sistent wilde worden van Arthur van Haaren. Die kans, om naast zo’n ervaren iemand te werken, kon en wilde ik niet laten lopen.” Begin jaar belde HermesDVS. “De voorzitter vroeg meteen of ik trainer wilde worden. Ik voelde me vereerd, want er zijn zoveel trainers. Ik heb altijd gezegd dat ik trainer van Hermes zou willen worden.” Cayir koos voor de club, niet voor het niveau. “Hermes hoort niet in de vierde klasse, maar feit is dat het wel de realiteit is dat we dat niveau spelen. De club wil graag omhoog, echter wel op ei- gen kracht. Met eigen opgeleide spelers. Dat betekent ook dat we geduldig moeten zijn.” Toen corona de competitie vorig seizoen deed stoppen, was Her- mes terug te vinden bovenaan het ‘rechterrijtje’. “Aangezien we nagenoeg dezelfde spelers- groep hebben, is het niet reëel om te stellen dat we eerste of tweede gaan worden. Kampioen zullen we niet worden, maar ik heb tegen de jongens wel gezegd dat het mijn droom is kam- pioen te worden en te promove- ren. We moeten met zijn allen die droomwillen najagen. Dan kunnen we wellicht een gevaarlijke outsi- der zijn voor favoriet Victoria’04.”