VoetbalJournaal Vlaardingen Maassluis, najaar 2020

21 0241178.indd 1 11-9-2020 16:01:34 Ze worden door VFC als het kostbaarste bezit beschouwd, twaalf mannen en twee ‘dames’ die het fraaie clubgebouw aan de Sportlaan netjes, schoon en up-to-date houden. “Wat moet je thuis doen?” Ray Lubrecht stond jarenlang te boek als talentvol doelman, maar hij is niet meer onder de lat bij Victoria’04 te bewonderen. Zijn zangcarrière kwam in een stroomversnelling en dat ging ten koste van zijn voetballoopbaan. “Het was niet te combineren.” Op deze maandag- morgen zijn ze met zes aanwezig: Wim Groen (71), Henk van Rij (74), Nico van Beveren (70), Hennie Meder (66), Sjaak Berge- man (69) en de 73-jarige Cor de Ligt. De sfeer zit er meteen goed in. “Ik zie eruit als vijftig, maar ik ben 71”, gniffelt Wim Groen. “Ach, het moet maar hé, met die gasten. Die twee komen van de sociale werkplaats en die drie zitten in therapie.” “We hebben altijd lol”, zegt Henk van Rij. “Een lolletje trappen hoort erbij. We werken ook hard hoor.” Lubrecht maakt vorig seizoen nog deel uit van de za- terdagselectie van de Vlaardingse club. Dat verliep mede door een blessure moei- zaam. “Ook dat heeft meege- speeld om er een punt achter te zetten”, zegt Lubrecht (20). “Als het geweldig was gegaan had ik wellicht meer moeite gehad om voor het zingen te kiezen.” Selectievoetballen en zingen bleken in de praktijk een lastige combinatie. “In het begin viel het nog te doen, omdat ik nog niet zo veel optredens had, maar op een gegeven moment werd het steeds drukker. De trainin- gen doordeweeks waren geen probleem, maar de optredens zijn altijd in het weekend. Dan moest ik meteen na de wedstrijd als een gek naar een optreden. Soms in de buurt, maar ook vaak verder weg. Dat is gewoon niet prettig.” zijn er nu een paar op vakantie. Oud-voorzitter Jan Stijger helpt ook altijd mee, maar hij moest met zijn vrouw mee naar de camping.” Ze zijn allemaal gepensioneerd. “Als je de hele dag thuis zit, word ik gek”, geeft Groen aan. “Mijn vrouw trouwens ook. Die is blij dat ik even weg ben.” Na een paar seconden: “Mijn vrouw is trou- wens om te stelen.” Ieder lid van de werkploeg heeft zo zijn eigen beweegredenen om te helpen. “Ik was op zoek naar een vrijwilli- gersfunctie”, vertelt De Ligt. Van Beveren wilde tussen de mensen Drie ochtenden in de week zijn ze met een ploegje op de club. “Maan- dag, woensdag en vrijdag”, zegt Groen. “Maandag is normaal ge- sproken altijd de drukste dag.” “Dan is het schoonmaken, de scha- de opnemen van het weekend”, vult Cor de Ligt aan. Hij en Groen coördineren de werkzaamheden. “We verdelen ons maandag in drie groepjes. Je hebt een buitenploeg, een schoonmaakploeg en een technische ploeg.” “In totaal hebben we een man- netje of twaalf”, zegt Groen. “Er VFC-werkploeg trapt lol, maar steekt vooral de handen uit de mouwen De basstem van Ray Lubrecht kost Victoria’04 een goede doelman zijn. “Zoals je ziet: het is erg gezel- lig.” Hennie Meder is de benjamin van het gezelschap. “Toen ik een tijdje geleden de AOW inging, wis- ten ze niet hoe snel zemij moesten binnenhalen.” Meder is een trouwe clubman. Hij is al jaren begeleider bij de G-tak van VFC. “Dat doe je niet voor een paar jaar, maar voor eeuwig.” Henk van Rij is nog zo’n trouwe VFC’er die in het verleden diverse (bestuurs)functies be- kleedde. “Op deze manier blijf ik betrokken.” Groen benadrukt dat er ook twee dames zijn. “Die hel- penmeemet schoonmaken van de bar en kantine. Daar mogen er best meer bij.” Demannen van demaan- dagploeg zitten ‘keurig’ op afstand van elkaar. “Met corona moet je niet dollen”, weet Groen. “We zitten allemaal wel in de risicogroep.” Toen het voetbal in maart, april en mei stillag, gingen de werkzaam- heden ‘gewoon’ door. Van Rij: “We hebben die periode aangegrepen om onderhoud te plegen. We zijn aan schilderen geslagen en heb- ben klusjes gedaan waar je nor- maal geen tijd voor hebt.” Dat het werk dat ze doen voor een groot deel van de vereniging onzichtbaar blijft, is een gegeven, zegt Van Rij: “De betrokkenheid bij voetbalclubs was vroeger groter, maar we leven nu eenmaal in andere tijden.” Groen laat in de entree van de kleedkamers bij het hoofdveld met trots een grote foto van het oude clubgebouw, dat elf jaar geleden werd ingeruild voor nieuwbouw, zien. “Dat was een zeer karakte- ristiek gebouw. De ronde vormen zitten ook in dit gebouw. Dat vind ik mooi. Het is een verwijzing naar het verleden.” Hij neemt afscheid van Victo- ria’04 met een tas vol goede her- inneringen. Hij maakte deel van de talentvolle JO19-groep. “Daar- mee zijn we nog Vlaardings kam- pioen geworden. Dat was wel een hoogtepunt.” Drie jaar geleden begon hij met zingen. “Het kwam nooit in mij op om daar mijn geld mee te ver- dienen. Ik zong wat op verjaarda- gen en wat feestjes. Van het één kwam het ander. Ik kreeg steeds meer boekingen en optredens.” Lubrecht is vertolker van het Nederlandse volkslied. Hij wordt geroemd vanwege zij warme ‘basstem’. “Ik zong voorheen al- tijd covers van andere artiesten. André Hazes, bekende nummers die door iedereen meegezongen kunnen worden.” Vorig jaar bracht hij zelf twee nummers uit: ‘Ik kan jou niet ver- geten’ en ‘Kan ik maar bij jou zijn’. Op Spotify is ‘Ik kan jou niet ver- geten’ te vinden bij de nummers van Sterrenparade, een verzame- ling van Nederlandse artiesten. “Ik kan jou niet vergeten’ is inmiddels meer dan tweehonderdduizend keer gestreamd van Spotify. Dat is wel kicken.” Vroeger was de barometer van een succesvol nummer een ver- kochte plaat of cd in de winkel, tegenwoordig is dat het aantal streams. Lubrecht: “Niet dat je rijk wordt van die streams. Ster- ker, als artiest krijg je maar een paar cent per stream. Vroeger deed een artiest een optreden om ervoor te zorgen dat de platen- verkoop omhoog ging, nu is dat precies andersom. Streams zijn er vooral voor je bekendheid om te zorgen dat je optredens krijgt.” Een clip maakte Lubrecht ook al. Voor ‘Ik kan je niet vergeten’ bleef hij dicht bij huis, in Vlaardin- gen. “Bij café Mes, vrienden van mij.” De clip is te zien op Oranje 0240576.pdf 1 14-9-2020 11:38:21 0240188.pdf 1 29-5-2020 11:58:49 TV, dat 24 uur per dag Neder- landstalige muziek uitzendt. “Mijn optredens zijn tegenwoordig overal in het land. Ik doe veel co- vers, maar ik zing ook mijn eigen twee nummers. Het is de bedoe- ling dat ik elk jaar twee nieuwe nummers uitbreng, maar door co- rona staat dat even stil.” De muziekwereld werd hard ge- troffen door de pandemie en ook voor Lubrecht kon een streep door de optredens. “Ik woon ge- lukkig nog thuis dus de gevolgen voor mij waren op dat gebied be- perkt, maar het was wel opeens afgelopen. Heel vreemd. Inmid- dels is het weer een beetje opge- start. Optredens zijn echter wel voor kleinere gezelschappen.” “Ik heb één keer een Face- book-optreden gehad. Voor de ca- mera, maar geen publiek. Je hebt geen interactie met de mensen. Dat voelt erg vreemd aan, geef mij maar gewone live-optredens.”