9 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Verschillende leeftijden, dispensatiespelers, drie meisjes en een staf van een man of vijf. Bij de JO12 van Melissant doen ze er alles aan om de kleine voetballertjes het naar hun zin te maken. “Het is maar een kleine vereniging, soms moet je blij zijn dat je er genoeg hebt. Heel veel keuze heb je daar niet altijd in. We hebben spelertjes van tien, maar ook van twaalf. Als ze maar plezier hebben, dat is het belangrijkste.” GENIETEN Dat was voor Stolk een aantal jaar geleden dan ook de voornaamste reden om het te doen, want ook zijn zoon Stefan speelt in het team. “Een aantal jongens komen ook bij ons over de vloer, dus dat is wel heel leuk. Thuis gaat het dan ook veel over voetbal.” Soms levert die samenwerking wat lastige situaties op, vertelt de 44-jarige inwoner van Melissant. “Je verwacht toch altijd nog net een beetje meer van je eigen kind, maar daar komt nooit ruzie van hoor. Dat gaat eigenlijk hartstikke goed!” Stolk, zelf nu nog voetballer bij de veteranen, loopt al sinds zijn zesde rond bij de club. En dus was het de afgelopen maanden even afkicken zo zonder bal. “Heel vervelend. Zonder wedstrijden is het ook lastig trainen, iedereen is heel blij dat ze weer mogen. Dat merk je heel goed.” Stolk geniet dan ook zichtbaar van zijn favoriete bezigheid. “De omgang met die kinderen, de ontwikkeling die je ziet, ze gaan het spelletje steeds beter snappen. Je probeert het beste uit iedere speler te halen. Maar ook voor mij blijven de wedstrijden het allerleukste.” TE TRAPPELEN Zoals gezegd bestaat het trainersbestand uit een man of vijf, met onder meer twee spelers van het eerste elftal, en dus staat Stolk niet iedere week op het trainingsveld. “We trainen twee keer in de week en onderling wisselen we elkaar af. Ook op zaterdag zijn we Op zoek naar een jeugdtrainer, komen voetbalclubs toch vaak uit bij welwillende ouders. Zo ook bij Melissant. Dus toen ze dat drie seizoenen geleden aan Patrick Stolk vroegen, zag de oud-speler dat best zitten. Inmiddels geeft hij, samenmet een aantal anderen, trainingaandeJO12. Endat iseenbehoorlijkgemêleerdgezelschap. Patrick Stolkgeniet als jeugdtrainer bij Melissant met twee trainers, meestal ben ik er één keer in de week.” Maar ook dat geeft genoeg voldoening, vertelt Stolk. “Niet alle spelers zijn natuurlijk even goed, maar als je dan promoveert naar de derde klasse, zie je het plezier. Daar worden ze uiteindelijk allemaal beter van. Ze moeten vooral het spelletje heel erg leuk vinden.” Een training bestaat vaak uit een positiespelletje, afronden of partij, maar ook aan de conditie wordt zo nu en dan gewerkt. Altijd zonder te zeuren. “Ze zijn bijna allemaal goed bevriend met elkaar, dus lopen ook niet tegen elkaar te klieren. Ook niet als we een keer verliezen.” Dat past wel bij Melissant, denkt de trainer. “Het is hier klein en gezellig. Bijna iedereen komt op het fietsje naar de club.” Of Stolk dit nog jaren blijft doen weet hij niet, maar zin in de competitie heeft hij wel. “We staan te trappelen. Weer echt ergens om spelen, dat geeft die kinderen ook een doel.” En dus wordt de fiets na maanden weer uit de schuur gehaald, op naar een mooie zaterdagochtend. “Het blijft gewoon ontzettend leuk om te doen. Die blije gezichten, daar doe je het uiteindelijk toch voor!” Er gloort licht aan de horizon bij WFB Als servicemanager van een fitnessclub en groot sportfanaat zat Joeri Melissant de afgelopen maandenallesbehalvestil. Toch isde linksbackvanvierdeklasserWFBmaarwat blij dat devoetbal weer is begonnen, al is het alleenmaar omzijn vriendenweer te kunnen zien. “Je kijkt uit naar iets normaals, gewoon weer samen op een veld, wedstrijden spelen.” Werken in Rotterdam, voetballen bij WFB. Dat is ongeveer precies zoals de 27-jarige Melissant het al jarenlang doet, want ergens anders speelde hij nooit. “Op mijn zesde ben ik hier begonnen, vlak nadat ik mijn zwemdiploma had gehaald. Vriendjes van de basisschool zaten ook bij WFB, dan kom je op voetbal terecht.” Ruim twintig jaar later is het eigenlijk niet veel anders, vertelt hij. “Ik speel nog steeds met vrienden, het gaat iets meer om de prestatie, maar toch ook zeker om de gezelligheid.” Al op zestienjarige leeftijd maakte Melissant zijn debuut in het eerste, toch wel een beetje een droom die uitkwam. “Als je later groot bent, hoop je ooit in het eerste te spelen. Dat denk je toch als jeugdspelertje.” PROMOVEREN Die droom is dus uitgekomen, maar de inwoner van Ouddorp heeft zoals gezegd een brede interesse als het op sport aankomt. “Fitnessen, fietsen, mountainbiken, maar ook hardlopen en wandelen. Voor het goede doel heb ik al eens een halve marathon gedaan. Eigenlijk bestaat mijn leven uit werken, voetbal en nog meer sporten.” Een deel daarvan heeft Melissant de afgelopen maanden dus moeten missen, hij is dan ook blij dat de bal weer is gaan rollen. “Soms mocht je dan weer in groepjes, of alleen op afstand. Nu is het gewoon weer normaal, lekker wedstrijden spelen.” En dus kan er aan de goede start van het seizoen eindelijk een vervolg worden gegeven. Al zijn ze dat ook aan hun stand verplicht, vindt de verdediger. “We moeten met WFB gewoon boven in die vierde klasse mee kunnen draaien, al gaat dat niet vanzelf.” Toch hoopt de linkspoot in de komende jaren die stap naar de derde klasse weer eens te kunnen zetten. “Kampioen zullen we niet zomaar worden, maar een periode is realistisch. Ik weet alleen niet zeker of we daar nu al klaar voor zijn.” Want makkelijk gaat dat niet zomaar worden, beseft hij. “In de derde klasse kun je makkelijker dat spelletje meespelen, nu moet je veel meer het spel maken en zakken tegenstanders in. Dat is lastig voetballen.” MOOIE JAREN Maar Melissant ziet dat de club goed bezig is. “We hebben ervaring, maar ook een aantal jonge gasten. Wat dat betreft gloort er licht aan de horizon. Als iedereen behouden blijft, zitten er mooie jaren aan te komen.” Toch zal er dan aan de mentaliteit nog een beetje gesleuteld moeten worden, denkt Dijkstelweg 26 3253 TB Ouddorp T: 0187 687052 E: info@krepidoma.nl 0264735.pdf 1 9-2-2022 11:40:10 06 28534147 info@jaapvdberg.nl www. jaapvdberg.nl Binnenweg 1 3245 AA Sommelsdijk Z-H Scope 8 - Scope 10 - ATEX Inspectie 06 28534147 info@jaapvdberg.nl www. jaapvdberg.nl Binnenweg 1 3245 AA Sommelsdijk Z-H Scope 8 - Scope 10 - ATEX Inspectie Scope 8 Inspectie Scope 10 Inspectie Scope 12 Inspectie ATEX Inspectie NEN3140 Inspectie 0257609.pdf 1 26-1-2022 15:07:09 hij. “Jeugdspelers lijken nu minder graag in het eerste te willen spelen dan vroeger, dat is wel een verschil. Het is een ander soort motivatie. Wij wilden echt knallen en alles geven. Je wilde bij het eerste horen.” Ook de komende weken zal het even aanpoten worden, nu er na een lange onderbrekingweer gevoetbald wordt. “We starten weer op ‘0’. Niet iedereen is even fit, maar we moeten er samen wel weer staan.” In een competitie met een hoop bekende gezichten. “Het is wel leuk omop het eiland te voetballen, veel tegenstanders ken je goed. Dat heeft wel iets.” Voor veel opponenten zal het spel van Melissant dan ook geen verrassing meer zijn, denkt hij. “Ik ben een aanvallende linksback, geef graag assists. Ben liever voorin dan achterin.” En dat is gezien zijn geschiedenis niet zo gek. “Vroeger ben ik ooit begonnen als linksback, maar daarna was ik altijd linksbuiten of middenvelder. Pas sinds een jaar of zes sta ik weer achterin. Dat bevalt heel goed, lekker er overheen komen.” Die aanvalsdrang leverde hem tijdens zijn basisdebuut een doelpunt op, de komende jaren moet het nog veel mooier worden. “Ik hoop met dit team te promoveren, dat zou geweldig zijn.” Samen met zijn vrienden. “Op het fietsje met je tasje naar de club, lekker voetballen en de derde helft. Mooier wordt het toch niet?”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=