13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Voor Hans de Rover zal zijn laatste seizoen als trainer bij vierdeklasser FIOS allesbehalve voelen als ‘uithobbelen’, want mede door een nieuwe onderbreking van de competitie is het voor de ervaren oefenmeester uitdagender dan ooit. “Hoe houd je die spelers gemotiveerd ombezig te blijven? Daarvoor haal je alles uit de kast.” In een voetbalwereld waar het aantal fusies stijgt en clubs vaak moeite moeten doen om hun hoofd boven water te houden, is een jubileum meer dan ooit iets om trots op te zijn. Derdeklasser Den Bommel bestaat 75 jaar en dus pakt de club groots uit. “Dit is voor zo’n klein dorpje toch wel heel bijzonder.” De Roverblijft ook in laatste maanden veeleisend ‘Dit is voor een klein dorpje toch wel heel bijzonder’ En dus is de 55-jarige De Rover soms boos, dan weer heel lief en de volgende keer aait hij één van zijn spelers eens over de bol. Het probleem: motivatie. “Die jongens willen natuurlijk allemaal voetballen, maar je probeert ze te stimuleren om iets voor zichzelf te blijven doen. Je stuurt eens een appje, doet een belletje of gooit de knuppel in het hoenderhok. Proberen die jongens te raken.” Inmiddels is de voetballerij weer aan het rollen gebracht, de oud-trainer van onder meer Smitshoek en NSVV vertelt over de uitdaging die er ligt. “Niet iedereen is even fit, daar moet je rekening mee houden. Maar je merkt meteen aan de trainingsopkomst dat het perspectief op voetballen een enorme stimulans is.” LIEFHEBBER Datzelfde geldt eigenlijk voor De Rover, die in 2015 al was gestopt als voetbaltrainer. “Toen heb ik me vier jaar geleden door Jan Hagens toch over laten halen om hier trainer te worden en daar heb ik geen spijt van.” Toch zit het er na dit seizoen dan echt op, hij legt uit waarom. “Ik ben ook geen 35 meer, het wordt gewoon te druk. Mijn werk, een nieuw gekocht huis, dan kan ik er niet altijd meer zijn. Op zo’n moment moet je ook eerlijk zijn tegen de club.” De Rover had al een afspraak met FIOS dat hij zo nu en dan verstek mocht laten gaan, desondanks werd zijn ‘moeilijkste klus ooit’, zoals hij het zelf noemt, een succes. “Het was op sterven na dood, ze bungelden onderaan die vierde klasse. Nu leeft het weer!” Maar ook de resultaten zijn een stuk beter. “We staan nu in de middenmoot, maar we kunnen echt naar die subtop. Uiteindelijk willen we naar de top van de vierde klasse, dat moet gewoon kunnen.” De Rover, inmiddels meer dan dertig jaar actief als hoofdtrainer, omschrijft zichzelf als een liefhebber. FIOS doet hem vooral denken aan NSVV, vertelt hij. “Maar dan in het klein. Heel hecht, veel vrijwilligers en echt sociaal. Dat zie je toch steeds minder. Het dorp draait echt om FIOS, hier ben je geen nummertje, maar kennen ze je echt.” ECHT WILLENWINNEN Na al die jaren geniet hij nog altijd zichtbaar van zijn vak. “De ontwikkeling blijft het mooiste. Je gaat van helemaal niks, naar waar we nu zijn. En over één of twee jaar spelen ze bovenin, dat is toch mooi?” Dat zal hij volgend jaar moeten missen, maar De Rover verdwijnt niet helemaal van het toneel. “Ik blijf op de achtergrond echt wel betrokken, En Marco Driesse kan het weten, want de inwoner van het dorp loopt inmiddels al meer dan 30 jaar rond bij zijn clubje. “Op mijn veertiende ben ik hier begonnen, nu hobbel ik nog steeds een beetje mee in het laagste elftal. De derde helft is eigenlijk belangrijker.” Sinds een aantal jaar vervult hij ook een rol als algemeen bestuurslid, nog veel langer is de 46-jarige Driesse onderdeel van de activiteitencommissie. “Daar begon ik mee, later werd ik een soort woordvoerder voor het bestuur, namens de commissie.” TROTS En dus is hij ook verantwoordelijk voor het organiseren van de festiviteiten, want op 17 juni is het daadwerkelijk zo ver. De dag dat Den Bommel in 1947 werd opgericht. “In grote lijnen is het programma bekend, maar je merkt dat alles weer een beetje op gangmoet komen. Het heeft allemaal natuurlijk een tijdje stilgelegen, dat maakte het best wel onzeker.” Voor de volledigheid loopt Driesse er toch maar alvast even doorheen. “Er is een middag voor de jeugd, een avond voor oud- -leden, vrijwilligers en sponsoren, maar we hebben ook ‘De Alleskunner’.” Dat behoeft uitleg. “Verdeeld over een aantal dagen zullen deelnemers zich in een afvalstrijd moeten bewijzen. Na ieder spelletje valt er één iemand af, tot er uiteindelijk in de finale nog een paar kanshebbers over zijn die het slotspel zullen spelen.” Natuurlijk wordt er ook gevoetbald. “Op zaterdag zal de O23 het opnemen tegen een Flakkees team en de Bommelse 35-plussers gaan de strijd aan met Fios 35+. Ook het eerste zal een wedstrijd spelen tegen een elftal met spelers van ons mooie eiland.” De avond wordt afgesloten met een barbecue en een DJ in de kantine, want zo’n jubileum moet goed gevierd worden, vindt Driesse. “Voor zo’n klein dorpje, met toch weinig inwoners, is dit wel heel bijzonder. Het is altijd maar weer de vraag of je kunt blijven bestaan. Daar ben ik trots op.” EIGEN CLUBJE Die trots richt zich vooral op alle vrijwilligers, vertelt hij. “Een stukje saamhorigheid. Maar ook de gezelligheid is heel belangrijk. Met al die vrijwilligers, is dat toch wel de grootste drijfveer. We doen het samen.” Ondanks dat Driesse er zelf ook al een hele tijd rondloopt, heeft het bestuurslid maar weinig zien veranderen bij Den Bommel. “Je ziet dat er minder mensen van mijn leeftijd nog aan het voetballen zijn, maar ook dat er steeds meer interesses zijn. Vroeger ging je op gym of voetbal, nu heb je veel meer keuzes. Verder blijft Den Bommel toch altijd heel herkenbaar.” Ondanks zijn fanatisme schopte hij het niet echt tot het eerste elftal, maar met zijn inzet buiten de lijnen maakt hij dat meer dan goed. “De activiteitencommissie bestaat uit zes mannen en vrouwen, samen zijnwe verantwoordelijk voor het jubileumprogramma. Ieder heeft zo zijn eigen ding, maar we proberen elkaar daarin te helpen.” Behalve een mooie feestweek halverwege juni, heeft hij ook een duidelijkewens voor de toekomst. “Persoonlijk hoop ik gewoon dat we blijven bestaan en blijven waar we nu zijn. Lekker ons eigen clubje, zonder fusie.” Want als het ledenaantal stabiel blijft, stapt Driesse nog heel wat jaren tevreden op het fietsje naar de club. “Dat is heerlijk!” Dé financieel manager, geeft u zekerheid voor morgen www.lodderfinancials.nl 0264688.pdf 1 15-2-2022 12:18:03 Machineverhuur Grondwerk infra 0657008594 Den Bommel 0264602.pdf 1 25-1-2022 11:48:38 ook als vrijwilliger, maar die verplichting is er dan gewoon even vanaf.” Maar voordat hij daarover na gaat denken, moet eerst het seizoen op een goede manier worden afgesloten. Want ook daar liggen nog genoeg mogelijkheden. “We presteren tot nu toe onder ons niveau, er zit echt gewoon veel meer in.” De oefenmeester heeft wel een idee hoe dat komt. “Als je niet genoeg traint, kan je op zaterdag te weinig brengen. Dan word je op inzet afgetroefd en dat mag nooit.” En dus ligt daar voor de komende maanden nog een mooie uitdaging. “Echt willenwinnen, dat zie je bij ons nog te weinig. Die agressiviteit mis ik soms. Ook altijd willen trainen, misschien moeten we daar volgend seizoen maar op selecteren.” De laatste tijd laat de opkomst te wensen over, De Rover hoopt dat het kwartje snel gaat vallen. “Anders is er voor mij ook geen lol meer aan en zo wil ik niet stoppen. Sommige jongens trainen ook voor zichzelf, dan is er geen probleem. Zeker met deze korte voorbereiding is dat nog belangrijker. Ik wil minimaal vijfde worden.” De inwoner van Rhoon, die zichzelf omschrijft als een veeleisende menselijke trainer, lijkt bezig aan zijn laatste klus. “Daar ga ik wel vanuit. Maar dit blijft mijn passie, dus wie weet over een paar jaar?” Hans de Rover gaf dit interview vlak voor zijn vertrek bij FIOS. Inmiddels is hij vertrokken, maar de trainer wilde alsnog graag dat het artikel geplaatst zou worden, mede omdat het een goed beeld geeft van de situatie. Wij bij VoetbalJournaal respecteren zijn standpunt en hebben dan ook besloten dit te doen.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=