9 SHOP NOW Christoph Praet geniet volop van het voetbal als trainer én voetballer NIEUW-NAMEN – Hij was in feite al gestopt als voetballer bij zijn club v.v. Hulsterloo. Maar de omstandigheden waarin veel kleinere clubs zitten, zorgden ervoor dat Christoph Praet ‘oproepbaar’ bleef ‘indien nodig’. Dat bleek vorig en ook dit seizoen al veelvuldig het geval. De routinier is tegenwoordig ook trainer bij Svelta Melsele, dat uitkomt in eerste provinciale, maar combineert dat dus met wedstrijden spelen bij zijn grote liefde v.v. Hulsterloo. Daar was hij tussen 2019 en 2023 zelfs ook vijf seizoenen hoofdtrainer. “Het laatste half jaar heb ik dat nog gecombineerd samen met het trainerschap bij FC Axel. De afspraak was om het bij FC Axel puur als interim te doen, want in Kees Duitemeijer hadden ze toen al een nieuwe trainer gecontracteerd. Ik ben toen in mei ook bij Hulsterloo als trainer gestopt omdat ik vond dat het na vijf seizoenen mooi was geweest en de groep wel toe was aan een nieuw gezicht voor de groep.” Maar toch kon Praet, in het bezig van een UEFA-B- diploma, de club uit zijn geboortedorp Nieuw-Namen niet helemaal loslaten. Hij had aan de nieuwe trainer, de spelersgroep en bestuur aangegeven, dat hij oproepbaar was indien de nood er om vroeg. “En die nood bleek er te zijn dus heb ik vorig seizoen in heel veel wedstrijden nog meegespeeld bij het eerste. Want als ik de club kan helpen dan doe ik dat graag. Ik zie om me heen steeds meer clubs kampen met teruglopende aantallen speler, zéker in de dorpen. En we doen het bij Hulsterloo al dik tien jaar op deze manier en vind het knap dat we nog altijd actief zijn en de vereniging zo overeind kunnen houden.” Na enkele maanden kreeg de voormalig aanvaller van onder meer Hulsterloo, HVV’24, v.v. Terneuzen, Sint Gillis Waas, Kieldrecht en Bazel de vraag om hoofdtrainer te worden bij Svelta Melsele. “Dat was een prachtige kans natuurlijk om als trainer op een mooi niveau aan de slag te gaan. Ik heb die uitdaging aangepakt en inmiddels bezig aan mijn tweede seizoen. We spelen tachtig procent van onze wedstrijden op zaterdag, dus daardoor bijt het ook niet met het voetballen op zondag bij Hulsterloo. Een totaal ander niveau, maar ik ben gek van het spelletje en op deze manier kan ik er optimaal van genieten. Zowel als trainer én als voetballer.” De inwoner van Kieldrecht combineert zo het gezinsleven, een drukke baan, het trainerschap én een rol als ‘oproep-aanvaller’ gedurende zijn week en weekend. “Het is druk, soms heel druk maar we weten het goed te managen. Zelf nog meetrainen bij Hulsterloo doe ik niet meer, ben er puur voor de wedstrijden. Ik ben negenedertig en zuinig op mijn lichaam. Ik zorg dat ik goed fit blijf. De spelersgroep is akkoord dat ik niet meetrain en wel speel. Maar als er voldoende mensen zijn, dan sta ik net zo lief reserve of sla een weekje over. Geen probleem. Als ik meedoe wil ik winnen en proberen om zo hoog mogelijk te reiken met de club. Zolang er maar voetbal blijft op Hulsterloo. Dat is wat telt en daar draag ik graag mijn steentje aan bij. Voor de rest ligt de prioriteit qua voetbal wel bij Melsele. Dat weet iedereen op. Het is leuk om op meerdere fronten van het voetbal te kunnen genieten. En zo lang ik daarin van waarde kan zijn wil ik dat blijven volhouden.” KLOOSTERZANDE – Vanuit de JO19 stroomde Stijn de Kock vijf jaar geleden vrij geruisloos door naar de senioren bij v.v. Hontenisse. Daar is de pijlsnelle onlangs begonnen aan zijn vijfde seizoen in het eerste elftal, de meeste momenten daarvan ook als basisspeler. Met de zondag derdeklasser gaat hij dit seizoen opnieuw voor handhaving. Handhaving is ook dit seizoen voor Stijn de Kock en Hontenisse weer doel “Dat is wel onze voornaamste doelstelling. Vorig jaar dacht iedereen dat we het enorm lastig zouden krijgen en dan hebben we het geweldig gedaan. Ten opzichte van toen hebben we nu wel een aantal wijzigingen ondergaan in de selectie. Een aantal oudere spelers zijn gestopt en enkele spelers vanuit de JO19 zijn aan de selectie toegevoegd. Jammer genoeg hebben we wel te maken met een reeks blessuregevallen, waarvan een aantal langdurig afwezigen. Dat heeft, zeker in een selectie zoals die van ons, wel invloed op de resultaten helaas.” Want de start van de blauwhemden was met twee nederlagen niet zoals men had gehoopt. Maar toch is De Kock, die zowel als linksbuiten of linksback goed uit de voeten kan, hoopvol over het restant van de competitie. “Het allerbelangrijkste is dat we ons veilig spelen. Daar gaan we hard ons best voor moeten doen, want deze klasse is door de versterkte degradatieregeling ten opzichte van vorig seizoen nóg wat sterker geworden. Het wordt dus geen makkelijke klus, maar gezien de kwaliteiten die we in ons elftal hebben, is het zeker realistisch.” Per wedstrijd wordt er door de staf gekeken op welke positie de 23-jarige linkspoot zichzelf terugziet op het wedstrijdformulier. “Mij maakt het in principe niet uit waar ik speel, al heb ik als ik de keuze moet maken wel een voorkeur voor de rol als linksbuiten. Mijn snelheid en mijn inzet zijn denk ik twee voorname pluspunten en met name als aanvaller kan ik die in mijn ogen het beste benutten. Belangrijkste factor voor mij is dat ik speel én dat ik ook van waarde kan zijn voor het team. Met assists of eventueel met doelpunten, want scoren is toch nog altijd een lekker gevoel.” De Kock, die technisch ook aardig onderlegd is, weet ook heel goed welke facetten in zijn spel nog wel zouden kunnen verbeteren. “Dat zijn zonder twijfel het inbouwen van een stukje rust in mijn spel en soms op beslissende momenten net wat meer overzicht bewaren, terwijl ook de pasnauwkeurigheid beter kan. Er zijn dus zeker nog voldoende punten om als voetballer te verbeteren.” Dat er bij de Klooriaan een grote drive in zit om samen met zijn ploeggenoten door te ontwikkelen als spelers, dat valt ook te zien aan het feit dat ze vanuit studiestad Breda op dinsdagen naar Sportpark ’t Prinsebos terugkomen om te trainen. “Dat doen we inderdaad. Het is toch fijn om met je eigen ploeg te kunnen trainen. Daarbij ben ik op vrijdagavond sowieso altijd hier om te trainen en dat vind ik wel prettig. Wat dat betreft is het voetballen op zondagen voor mij nog wel ideaal. Dan kan ik mijn studie werktuigbouwkunde in Breda, een weekendbaantje op zaterdag én voetballen op zondag perfect combineren. We spelen bovendien in deze klasse nog de nodige derby’s tegen HVV’24, Steen en Clinge. Ook dat zijn altijd weer duels om naar uit te kijken.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=