7 SHOP NOW Ruben Deij mikt met SV Oostburg op een stek bovenin de middenmoot OOSTBURG – Tot de studietijd speelde Ruben Deij (34) bij SV Oostburg, maar besloot toen over te stappen naar v.v. Groede, waar hij in tien seizoenen prachtige momenten meemaakte. Tussendoor combineerde bij het voetballen ook nog met een rol als verzorger bij HSV Hoek. Inmiddels speelt hij weer bij SV Oostburg en mikt met zijn ploeg op een stek bovenin de middenmoot. “De periode bij Groede was voor mij als voetballer echt uniek. Met de bekerwedstrijd tegen ASWH als absoluut hoogtepunt. Het hele dorp was in rep en roer en het was een ongekende happening. Daarnaast natuurlijk ook die onverwachte promotie toen we IJzendijke versloegen. Nadat we ‘per ongeluk’ zowat een periode hadden gepakt. De saamhorigheid en het plezier daar zowel binnen als buiten het veld, daarin is Groede uniek te noemen.” Een aantal jaar combineerde Deij, die werkt als zelfstandig fysiotherapeut, het voetballen bij Groede op zondag met een rol als verzorger bij derde divisionist HSV Hoek. “Ook dat was natuurlijk een onvergetelijke periode. Daarin heb ik echt prachtige dingen meegemaakt en veel geleerd. Elke training was ik aanwezig, zeven jaar lang. Als je dan ziet hoe spelers bepaalde zaken oplossen in het veld, de scherpte op trainingen ook. Daar neem je altijd wel dingen van mee als je zelf voetbalt. Het is een levendige club en nooit saai. Alleen werd het met mijn werk steeds drukker, ben ik vader geworden en was het niet langer meer te combineren. Ik stond zeven dagen per week op het voetbalveld en dat wilde ik niet langer.” Wat hij wel wilde, dat was afsluiten bij de club waar hij begon met voetballen, Oostburg dus. Vier seizoenen is hij daar nu weer actief en stapte mee van over van het zondag naar het zaterdagvoetbal in de vierde klasse. “Zelf voetballen is nog altijd het mooiste wat er is, want dat balletje aan de voet hebben en heerlijk op het veld staan, ook al is het op een wat lager niveau, is vele malen lekkerder dan als verzorger op het hoogste niveau toekijken.” Bij SV Oostburg maakte hij voetballend onder Fabian Wilson een mooie periode mee die ze nu onder Patrick Boute willen continueren. “Er zijn wat spelers gestopt, maar hebben op het laatst in Arjen Versluijs toch nog ervaring aan de selectie kunnen toevoegen. Daardoor hebben we nu een goede mix van jonge gasten en wat ervaren spelers. Daarmee moeten we denk ik voldoende in ons mars hebben om een stabiele middenmoter te kunnen zijn. En het liefst dan nog bovenin die middenmoot te kunnen spelen. De vierde klasse is door die versterkte degradatieregeling wel flink sterker geworden. De schifting is nu wel gemaakt en de teams zijn veel meer aan elkaar gewaagd. Toch denk ik dat we er absoluut in moeten kunnen slagen om minimaal drie ploegen onder ons te houden.” Deij speelt als controleur op het middenveld, een rol die hem uitstekend bevalt. “Ik heb centraal achterin gespeeld en kaan daar ook prima uit de voeten, maar dit is wel een mooie plek. Ik heb het naar mijn zin en ben fit. Zo lang ik het fysiek kan volhouden en volgens de trainer van waarde ben voor het elftal, dan wil ik zéker blijven voetballen. Ik heb ook een Uefa-C diploma, maar dat is pas iets voor later. Ik heb ooit wel eens dichtbij een rol als hoofdtrainer gestaan maar de keus viel uiteindelijk op iemand anders. Dus nu richt ik me op SV Oostburg en wil ik proberen om als voetballer nog zoveel mogelijk wedstrijden te spelen.” PHILIPPINE – Als jong voetballertje had Justin van der Velde (23) de droom om ooit het eerste elftal te halen van zijn club v.v. Philippine. Incidenteel deed hij wel eens mee, maar van een vast rol in de eerste selectie is het nooit gekomen. Altijd speelde hij in het tweede of derde team. ‘Prima nu voor mij, ik speel op mijn dorp én met mijn vrienden. Dat is helemaal prima.’ Van der Velde: ‘Heel seizoen op vaste positie spelen zou wel eens lekker zijn’ Van der Velde begon als tienjarig ventje te voetballen bij de ploeg uit het mosseldorp en doorliep verschillende jeugdlichtingen. Zijn multifunctionele inzetbaarheid zorgde ervoor dat hij door de jaren heen altijd op verschillende posities in het elftal speelde. De laatste jaren als senior, bij zowel het eerste, tweede als derde elftal werd hij daar neergezet, waar door omstandigheden vaak een speler weg was gevallen. “Dat is natuurlijk niet altijd ideaal. Je voetbalt veel, maar het was en is elke week weer schakelen. Elke positie vraagt toch een bepaalde invulling en als je vooraf niet weet waarop je als voetballer jezelf moet richten dan is dat wel eens lastig.” Het was eigenlijk de bedoeling dat dit seizoen de seniorenafdeling drie elftallen in competitie zou hebben, maar dat liep toch even anders. “Er zou een hele lichting vanuit de JO19 doorkomen naar de senioren en die zouden het tweede gaan vormen. Wij werden daardoor op papier het derde elftal en dat was prima. We hebben een hechte vriendengroep en spelen al een aantal seizoenen bij elkaar. Die jonge gasten bleken echter toch niet de ambitie te hebben en daarvan stopte uiteindelijk een groep spelers. Daardoor werd besloten om ze terug te trekken, waardoor wij nu feitelijk weer het tweede team zijn.” Doordeweeks studeert Van der Velde Bouwkunde in Roosendaal, waarvoor hij alleen nog de eindstage moet doorlopen. De echte drang om vol te gaan voor zijn kansen bij het eerste elftal die heeft de middenvelder niet meer. “Ik heb het goed naar mijn zin bij het ‘derde’ en voetbal lekker mijn wedstrijden in de reserve-vierde klasse. Het gaat er vooral om dat we plezier hebben in het spelletje en natuurlijk willen we graag proberen om zo hoog mogelijk te eindigen, maar we hebben zéker de ambitie om met het derde de meeste teamuitjes te houden dit seizoen haha. Dat is voor ons minstens zo belangrijk dan de wedstrijden die we spelen te willen winnen. Het zegt veel over de hechtheid van de groep, ook tijdens de derde helft of buitenom het voetbalveld.” Een persoonlijk doel heeft Van der Velde overigens wel dit seizoen. “Die vaste positie he! Want ik heb al in de aanval, de verdediging en op het middenveld gespeeld. Maar het zou toch echt wel eens fijn zijn om een serie wedstrijden en liefst een heel seizoen op en een vaste plek te kunnen spelen. Ik heb door de jaren heel alles gehad behalve keeper. Maar van nature denk ik dat een rol als defensieve middenvelder het beste past bij mij als speler. Multi-inzetbaar is leuk, maar vastigheid en vooraf weten waar je komt te spelen als je aankomt op het voetbalveld is toch ook best prettig. En natuurlijk blijf ik altijd beschikbaar voor het eerste elftal. Als het nodig is dan doe ik mee, maar het derde elftal dat is inmiddels toch wel mijn ploegje geworden.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=