30 Plezier in voetbal is voor Pepe van de Kerkhove het allerbelangrijkste TERNEUZEN – Als jeugdspeler binnen de opleiding van NAC Breda verloor Pepe van de Kerkhove (17) het plezier in het voetballen. Het bracht hem ertoe om na anderhalf jaar te stoppen en terug te keren naar Kloosterzande om aan te sluiten bij HSVC’20. Daar werd hij opgepikt door Terneuzense Boys waarmee hij dit seizoen hoopt hoge ogen te gooien in de tweede klasse. “Na de degradatie van vorig seizoen uit de eerste klasse is het voor ons als groep zaak om weer vertrouwen te tanken. Wedstrijden winnen en goed voetballen dat zijn daarvoor natuurlijk twee belangrijke elementen. Onze start in de competitie was goed na eveneens een behoorlijke voorbereiding. Het is voor ons als ploeg essentieel om bij te blijven in de top van de ranglijst, maar gezien de drive die iedereen in de selectie heeft gaat het aan de wil en inzet niet liggen.” Van de Kerkhove is van origine een centrale middenvelder, een positie waar hij vrijwel zijn gehele voetballeventje in de jeugd actief was. Trainer Kevin Hollander had echter voor het jeugdige talent een heel andere rol in gedachte, namelijk als centrale verdediger. “Vorig seizoen in de eerste klasse was ik nog altijd maar zestien jaar. Fysiek gezien kwam ik nog wel tekort op het middenveld waar het allemaal heel snel en ook fysiek er aan toe ging. Als verdediger begon ik eerst als de middelste van drie centrale verdedigers, maar na een tijdje gingen we over op een systeem met vier verdedigers en was ik de rechts centrale. Een rol die me wel heel goed is bevallen. Ik heb het spel voor me en beschik wel over een goed tactisch inzicht en een behoorlijke inspeelpass. Dus wat dat betreft is het een prima keuze gebleken van de trainer en heb ik daar veel minuten gemaakt.” Doordat de jongeling is begonnen aan een ALO-studie in Den Haag is hij doordeweeks niet in staat om te trainen bij zijn club, maar maakt hij dus zijn trainingsuren in Den Haag. Drie avonden per week staat hij op het trainingsveld bij de O23-1 van Quick in Den Haag om dan op zaterdagmiddag bij de tweedeklasser leiding te geven aan de Terneuzense verdediging. “Ik ben een vroege leerling en zie deze hbo-studie als een tussenstap. Weke richting het wordt weet ik nog niet goed, maar uiteindelijk denk ik wel dat het een universitaire opleiding wordt in een meer technische richting misschien. Voorlopig bevalt het redelijk en ligt voor mij de prioriteit in elk geval wel om de studie zo goed mogelijk te voltooien.” De ambitie om het profvoetbal te halen is dus, mede door de teleurstellende ervaringen bij NAC Breda, volledig in de ijskast gezet en draait het voor Van de Kerkhove primair om plezier. “En dat heb ik zeer zeker gevonden bij Terneuzense Boys. We hebben een brede selectie met heel veel jonge gasten. Maar bovendien allemaal met kwaliteit én de absolute wil om er met z’n allen het maximale uit te halen. Dat maakt het interessant en voor mij is dat juist prachtig om deel van uit te kunnen maken.” “Natuurlijk kan het allemaal nog beter, maar toch denk ik dat we het als degradant uit de eerste klasse op een niveau lager moéten meestrijden bovenin. Minstens ergens proberen een periode te pakken en wie weet wat er dan uiteindelijk inzit. Zelf wil ik proberen om zoveel mogelijk minuten te maken en vooral belangrijk te zijn voor de ploeg. Nog meer dan vorig seizoen een leidende rol op me nemen en misschien meer scoren. Vorig seizoen had ik één goal, dus dat wil ik dit seizoen sowieso proberen te overtreffen.” Tot twee seizoenen geleden was Tom van de Velde vooral speler bij vijfdeklasser v.v. Corn Boys. Een verlies van spelplezier én motivatie om te pendelen tussen het eerste en tweede deed hem kiezen voor een anderen rol. Het wedstrijdtenue werd verruild voor een coachjas. Rol als assistent ideale leerschool voor Tom van de Velde bij Corn Boys Van de Velde (29) is sinds dit seizoen namelijk actief als vaste assistent bij het eerste elftal op zaterdag én daarnaast ook coach van het tweede elftal dat uitkomt in de zondagcompetitie. “Onder de vorige trainer werd ik van het een op andere moment niet meer opgesteld en moest ik bij het tweede gaan voetballen. Daar had ik op een gegeven moment niet meer de motivatie om steeds heen en weer te pendelen. Ik ben toen vast naar het tweede gegaan en heb dan tegelijk daar de coaching en begeleiding op me genomen. Dat beviel zo goed, dat ik daarna tijdelijk ben aangesloten bij het eerste om hoofdtrainer John Moes, die het tussentijds had overgenomen bij het eerste, bij te staan. En dat doe ik nog steeds, alleen is het nu als vaste assistent.” In zijn nieuwe rol spart Sluiskillenaar Van de Velde, die een verleden heeft bij onder meer RIA W, v.v. Sluiskil en dus Corn Boys, met de hoofdtrainer over opstellingen, oefenvormen en de te volgen tactiek tijdens wedstrijden. Tijdens trainingsavonden staan ze beiden op het veld en begeleiden de trainingen. “Natuurlijk is John de hoofdtrainer en is het voor mij nu vooral nog helpen in de uitvoering en coaching. Maar het is wel de bedoeling dat ik gaandeweg ook zelf trainingsvormen ga samenstellen en delen van trainingen op me neem. Het is een rol die ik mezelf nog niet nu al had zien aannemen, maar het is wel iets wat erg bevalt.” Hoewel er op papier voldoende spelers beschikbaar zouden moeten zijn, is het voor de trainers elke week toch puzzelen om de elftallen met een gevulde selectie de wedstrijden in te sturen. “Dat is wel eens lastig, maar we redden het elk week en dat zal ook dit seizoen zeker zo zijn. Er werken gasten in de ploegen of hebben een weekendbaantje. Dan is de spoeling dus en soms puzzelen. Toch willen we het qua resultaten zo goed mogelijk doen. Jongens beter maken en tegelijkertijd proberen om met het eerste elftal zo hoog mogelijk te eindigen in de vijfde klasse. We hebben daarvoor denk ik zeker voldoende kwaliteiten in de groep.” Tot zijn negentiende speelde Van de Velde in de jeugd van v.v. Sluiskil en debuteerde toen in het eerste elftal. Ook daarna pendelde hij voornamelijk tussen het eerste en de reserves. “Ik ben toen naar RIA W gegaan en trof er hetzelfde lot. Ik ging toen terug naar Sluiskil, maar kwam er al snel achter dat het niet meer mijn plek was. Via vrienden werd ik toen bij Corn Boys gevraagd en heb de stap gezet. Tot dit moment nog altijd zo’n één seconde spijt want ik voel me daar prima thuis. Ik ken veel mensen en wordt gewaardeerd om wie ik ben en doe. Dat voelt fijn en geeft energie om me voor de club in te zetten.” De waardering is dusdanig, dat de jonge assistent-trainer vanuit de club werd gevraagd om eventueel de trainerscursus te doen. “Dat is mooi, maar zag ik nu nog niet direct zitten. Ik wilde eerst ontdekken of het echt iets is wat ik leuk vind en of het qua tijd ook lukt. Mijn gevoel is positief op dat vlak, dus ik sluit het voor de toekomst in elk geval zéker niet uit. Voor nu is het op de manier zoals het verloopt voor mij de ideale leerschool.” SHOP NOW
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=