VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, najaar 2024

27 SHOP NOW Rowdy de Ridder verloor 40 kilo en knokte zich in basis bij Terneuzen TERNEUZEN – Ruim twee jaar geleden speelde Rowdy de Ridder (20) zijn wedstrijdjes in het derde elftal bij v.v. Terneuzen. Talent had de aanvaller voldoende, maar kilo’s op dat moment helaas ook. Tot de knop omging. Hij verloor 40 kilo en knokte zichzelf op tot basisspeler bij het eerste elftal. “Ik voetbalde in een vriendenteam en had het op zich prima naar mijn zin, maar toch miste er iets. In de jeugd speelde ik altijd in eerste elftallen, maar daarna ging ik stukken ongezonder leven en vlogen de kilo’s eraan. Ik vond het allemaal best. Tot ik het uiteindelijk zelf zat was. Mijn vader had vaak gezegd dat ik misschien wel in het eerste zou kunnen spelen maar mijn kansen vergooide. Daar ben ik over gaan nadenken en heb de knop drastisch omgezet. Sinds dat moment ben ik veertig kilo kwijt en ging het snel.” De Ridder, wiens vader Michel samen met tweelingbroer Pascal jarenlang in het eerste elftal van v.v. Terneuzen speelde, kreeg uiteindelijk de kans om eens een keertje met het eerste elftal mee te trainen. “Dat was wel een mooi moment natuurlijk. Ik voetbal al sinds de F’jes hier bij de club en als je dan vanuit het derde met overgewicht ineens een vraag krijgt om met het eerste mee te trainen… Dat was een kans die ik misschien niet meer voor mogelijk had gehouden maar die ik wel met beide handen wilde aangrijpen. Blijkbaar heb ik toen een goede indruk achtergelaten want sindsdien mocht ik vaker meetrainen en uiteindelijk ook minuten maken.” Dat hij dit seizoen trainer Hubert van de Hemel dusdanig wist te overtuigen, dat die voorlopig de aanvaller een basisplek gunt bij de tweedeklasser voelt voor De Ridder speciaal. “Dat moment voelde voor mij als de ultieme beloning voor het harde werken en de discipline die ik voor mezelf aan de dag heb gelegd. En nog steeds doe. Ik heb weinig echt bijzondere dingen gedaan, behalve gezonder gaan eten, leven én veel meer bewegen. Het bleek voor mij de sleutel te zijn en als je dan de kilo’s eraf ziet gaan, dan gaf dat alleen maar meer motivatie.” Het vriendenteam heeft hij dus verruild voor de eerste selectie van de Terneuzenaren, waar de fysiek sterke voorhoedespeler zichzelf steeds beter thuisvoelt. “Het was in het begin erg wennen maar dat is ook logisch. Je komt erbij en dan moet je het toch echt zelf laten zien. Ik denk dat ik inmiddels wel goed meedraai en laat zien van waarde te zijn in het elftal en de manier van spelen die de trainer voor zich ziet. Vorig seizoen was het vaak nog té geforceerd omdat ik té graag wilde. Nu gaat het meer als vanzelf en dat is fijner. De basisplek veroveren is mooi, maar ik moet nu vooral zorgen dat ik die weet te behouden. Het geeft in elk geval wel een boost aan zelfvertrouwen tot nu toe.” Vanwege zijn werk in de ploegen bij Cargill zal het wel eens voorkomen dat hij een wedstrijd of training mist wellicht. Maar dat neemt De Ridder voor lief. “Ik werk in vijf ploegen en kan gelukkig veel ruilen met collega’s. Ik voel me fit, hoef minder kilo’s mee te torsen en speel op een prachtig niveau. Dat had ik allemaal twee jaar geleden nooit gedacht. Ik blijf keihard werken en hoop een inspiratie te zijn voor jongeren om te laten zien dat het kan. Als ik er maar ééntje weet te ‘raken’ en zijn leefstijl om te gooien, dan is dat het al waard.” GROEDE – Op een jaartje v.v. Terneuzen na speelde Ricardo Mariman altijd voor v.v. Breskens uit zijn woonplaats. Maar toch besloot hij drie jaar geleden de overstap te maken naar huidig vijfdeklasser v.v. Groede. Op zoek naar een vaste basisplek. Die heeft hij nu, in zijn derde seizoen op ‘de Hroe’, eindelijk te pakken. Ricardo Mariman heeft in Groede eindelijk zijn basisplek te pakken “Dat is waarvoor ik de stap heb gemaakt. Onder André de Nooijer heb ik wel minuten gemaakt, maar enkele blessures en jongens die er al waren en het goed deden zorgden ervoor dat ik nog geen vaste stek kon bemachtigen. Ik heb even geduld moeten hebben, maar onder Serge Laprade heb ik vanaf de voorbereiding mijn kans gepakt als centrale verdediger. Dat is waarvoor ik destijds vanuit Breskens de stap heb gezet om naar Groede te komen.” Bij Breskens was de concurrentie bij het eerste elftal te groot en was hij als jongeling ook realistisch dat de kansen om daar in het eerste terecht te komen klein zouden zijn. “Net als in Terneuzen had ik te maken met veel concurrentie. Ik wilde gewoon graag in een eerste elftal spelen en proberen om te zien hoe ik me daarbinnen als speler zou kunnen ontwikkelen. De keuze om dan op een iets lager niveau voor mijn kansen te gaan heb ik weloverwogen gemaakt. En de stap naar Groede is me vanaf dag één goed bevallen. Het is een geweldige vereniging, levendig en ik werd direct geaccepteerd en opgenomen in de groep. Dat is wel prettig, zeker wanneer je als eenentwintigjarige binnenstapt.’ Bij de vijfdeklasser, die sterk aan de competitie is gestart, speelt hij als centrale verdediger. Hij staat vaak aan het begin van de opbouw en heeft hij het spel voor zich. “In het verleden heb ik ook in de spits gespeeld en links op het middenveld, maar gaandeweg ik me fysiek ging ontwikkelen verhuisde ik steeds verder naar achter qua positie. In het begin was het wennen, maar nu vind ik het heerlijk. Je hebt in deze rol het spel voor je en kan alles overzien. Van daaruit kan ik ook inschuiven en dat vind ik heerlijk om te doen. Op die manier kom je veel aan de bal.” Wel beseft de inmiddels vierentwintigjarige linkspoot dat hij nog veel aan zijn spel moet verbeteren. “Die drive heb ik ook. Ik hou ervan wanneer mensen me feedback geven en probeer daar mijn voordeel mee te doen. Als het aankomt op het overzicht bewaren, het juiste moment van inspelen van medespelers dan kan ik daarin nog stappen maken. De eerste stap was om een basisplek te veroveren. Nu dat is gelukt, kan ik vlieguren maken en werken aan mijn ontwikkeling als voetballer. Dat is de volgende uitdaging voor mezelf.” De uitdaging en doelstelling met zijn ploeg is ook helder voor Mariman. “We willen graag meedoen voor de prijzen. Vorig seizoen hebben we het niet gered in de vierde klasse, doodzonde natuurlijk. Nu willen we proberen om bovenin mee te strijden. Daarvoor zullen we minder wisselvallig moeten zijn tijdens wedstrijden. Als we dat kunnen opbrengen dan moet een hoge klassering zeker erin zitten, want kwaliteit en ervaring hebben we meer dan voldoende in de selectie zitten. Nu is het aan ons als spelersgroep om dat wekelijks te laten zien.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=