VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, najaar 2024

15 SHOP NOW ‘Dit seizoen minimaal even veel punten als vorig jaar’ VOGELWAARDE – Onnodig. Dat was het juiste woord volgens trainer Veli Eryürük voor de degradatie van Vogelwaarde twee seizoenen geleden uit de vierde klasse van het zondagvoetbal. ‘Tal van factoren waren daar de oorzaak van, zoals onder meer een krappe selectie. Ook afgelopen seizoen, het eerste van Eryürük bij de club, lukte het nog niet om uit de vijfde klasse weg te komen. Dit seizoen hoopt hij, dankzij de nodige versterkingen, wel de stap te kunnen maken. Veli Eryürük is blij met broodnodige kwaliteitsimpuls bij Vogelwaarde Onder andere Veli’s jongere broer Ibrahim was één van de versterkingen die Vogelwaarde in de overschrijvingsperiode wist te strikken. Samen met nog een aantal jongens uit Terneuzen kozen ze ervoor om naar de vijfdeklasser over te stappen. “De jongens die we erbij hebben gekregen brengt zonder meer een kwaliteitsimpuls. Daar zijn we uiteraard enorm blij mee, ik als trainer ook absoluut. Vorig seizoen was het voor mij enorm wennen. Ik kwam van Hontenisse dat in de derde klasse actief was en op sportief gebied moest ik schakelen. We kregen te maken met een ongekend aantal langdurig afwezigen en daardoor moesten we terugvallen op spelers uit het tweede elftal en de jeugd. Die gasten hebben het geweldig gedaan, maar jammer genoeg bleek het niet voldoende om mee te doen voor promotie.” Eryürük liet Hontenisse achter zich, omdat hij niet over de juiste trainerspapieren beschikte voor het trainen van een derdeklasser. “Ik ben in bezit van UEFA-C en ging dus op zoek naar een vierde- of vijfdeklasser. Ik werd door meerdere clubs benaderd maar bij Vogelwaarde had ik een gesprek en dat voelde vanaf het begin goed. Het is een mooie, leuke en vooral actieve dorpsclub met veel betrokken vrijwilligers. Het is alleen jammer dat in de afgelopen seizoenen op een gegeven moment bijna alles de verkeerde kant opviel in sportief opzicht. Na de degradatie volgde afgelopen jaar een erg moeizaam seizoen en moeten we nu de stap omhoog weer zien te maken.” De ambitie en doelstelling van Eryürük en Vogelwaarde is dan ook klip en klaar: strijden voor promotie. “We zijn in mijn ogen nu sterk genoeg om voor promotie te spelen. Die ambitie moeten we ook hebben met z’n allen. Al zal het geen eenvoudige klus worden om uit die vijfde klasse te komen. We zullen dan de durf moeten tonen om zélf te voetballen en als het moet wedstrijden in het slot te gooien. Daar ontbreekt het soms nog aan. Als dat lukt gaan we voldoende punten pakken en zeker meedoen bovenin. Daar ben ik van overtuigd.” GRAAUW – In de 5e Klasse A van het zondagvoetbal kende v.v. Graauw met een vijfde plek een prima vorig seizoen. Tien van de twintig wedstrijden werden gewonnen en in totaal werden tweeëndertig punten behaald. Die prestatie wil de ploeg volgens aanvaller Maarten Perquin dit seizoen minimaal evenaren. “Dat is in elk geval wel onze bedoeling en het zou natuurlijk ook mooi zijn mochten we daarin slagen met z’n allen. Maar dan zullen we moeten proberen om de wisselvalligheid uit het spel te halen en uiteraard is het ook belangrijk dat iedereen zoveel mogelijk fit blijft en dat we de groep compleet hebben.” De achttienjarige Perquin speelt vanaf zijn zesde bij de vijfdeklasser en heeft er dus al zo’n twaalf seizoenen opzitten op ‘De Boomwai’. Momenteel is hij voor het tweede seizoen selectielid nadat een groepje spelers vervroegd werd doorgeschoven naar de senioren. “Het voetballen bij de senioren bevalt goed. Voordat ik doorgeschoven werd heb ik wel al een heel seizoen naast de JO19 op dinsdagen met het eerste meegetraind. Ik speelde altijd op zaterdag in de jeugd en geregeld op zondag bij het eerste of tweede. Na de stap naar de eerste selectie bijna alleen nog daar.” Behalve dan in de voorbereiding van dit seizoen, toen Perquin na enkele blessures vooral spelritme opdeed in bekerwedstrijden bij het tweede team. “Ik had vorig seizoen last van blessures aan de hamstring en de lies. Ik denk misschien wel vanwege overbelasting het laatste seizoen bij de JO19. Daardoor had ik vorig jaar de nodige klachten helaas. Dus de afspraak om in de voorbereiding wedstrijdritme bij het tweede op te doen had ik met de trainer gemaakt. En om dan zodra de competitie begon weer aan te sluiten bij het eerste. En stond ook direct in de basis. Erg prettig en die basisplek wil ik zo lang mogelijk proberen vast te houden.” Toch is een plek op de flank niet direct de positie die de jeugdige aanvaller in zijn ogen het best past bij zijn kwaliteiten. “In de jeugd was ik een echte ‘tien’, maar daar kunnen bij het eerste meerdere spelers voetballen zoals Ricky Dieleman, Cas van Passel of Fabian van Vliembergen. Daarom speel ik nu vooral als links- of rechtsbuiten. Een prima plek waar ik ook graag speel en goed uit de voeten kan. Het maakt me eigenlijk weinig uit. Ik speel bij Graauw daar waar het volgens de trainer en voor het elftal het meest nodig is. Zolang ik maar kan voetballen en niet op de bank hoef te beginnen.” Waar hij als jeugdspeler nog drie keer trainde en soms twee wedstrijden in het weekend speelde, daar is dat aantal nu drastisch verminderd. “Ik studeer Psychologie aan de Universiteit Gent en zit daar ook ‘op kot’. Doordeweeks zit ik daar en train nog alleen op vrijdag. Op zondagen voetballen bij het eerste en gaan voor de overwinning. Als dat niet lukt baal ik enorm, maar zo ga ik wel elke week het veld op. Ik weet ook dat het niet altijd lukt, maar de wil om te winnen probeer ik wekelijks te laten zien. Als we dat allemaal wekelijks doen, dan gaan we zeker voldoende punten pakken.” KOEWACHT/ST. JANSTEEN – Ze begon op haar twaalfde met voetballen bij de jongens van HSV Hoek. Destijds waren er geen meiden en dames die voetbalden, dus maakte Samantha van der Kevie op haar achttiende de overstap naar (toen nog) de vrouwen van v.v. Koewacht. Die zijn sinds 2017 samengegaan met Steen en vormen sindsdien DKS’17. Daar speelt de verdedigster nu nog altijd. “Toen ik achttien was kreeg ik via via de vraag of ik niet een keertje met de dames van Koewacht wilde meespelen. Een gezamenlijke kennis wist dat ze nog dames zochten en zodoende ben ik gaan kijken en een keer gaan meedoen. Dat beviel zo goed, dat ik er eigenlijk nooit meer ben weggegaan. Het was vanaf de eerste dag precies of ik er al jarenlang voetbalde. Gek en heel leuk tegelijk.” Van der Kevie was vanwege een onregelmatige baan en de aankoop van een kluswoning eigenlijk van plan om dit seizoen te stoppen met voetballen. “Maar toen vroegen ze me of ik tijdens een toernooi toch niet even wilde meedoen en toen bedacht ik me dat ik helemaal niet wilde stoppen. Ik heb het gewoon te goed naar mijn zin en ben dus toch gebleven haha. Ik kan die meiden stiekem ook gewoon niet missen joh. We zijn zo’n geweldige groep met elkaar, zowel in als buiten het veld. Dat is echt wel iets om te koesteren, misschien nog wel meer dan het persé willen spelen op het hoogste niveau.” Het is voor de dertigjarige verdedigster, die nu nog woonachtig is in Oostburg maar als het huis klaar is met haar vriend naar Schoondijke verhuist, alweer het twaalfde seizoen dat ze bij de dames wekelijks op het veld staat. “Vanwege het klussen en mijn onregelmatige baan kan ik niet altijd vanuit Oostburg heen en weer rijden om te trainen, maar de wedstrijden probeer ik er wel zoveel mogelijk bij te zijn. Meestal speel ik rechtsback en soms ook rechtshalf. Leuke posities in het veld waar ik prima mijn energie kwijt kan.” De selectie van DKS’17 is volgens Van der Kevie een ‘goeie mix’ tussen wat oudere speelsters en jonge meiden. “We zijn door de jaren heen wel wat speelsters kwijtgeraakt en van drie naar twee damesteams gegaan. Maar we hebben vanuit de meiden toch weer een beetje aanwas erbij gekregen, al was dat ook wel noodzaak om toch een beetje goed voor de dag te kunnen komen tijdens de competitiewedstrijden.” DKS’17 komt uit in de derde klasse en dat is ook een niveau wat prima past bij de spelersgroep zegt Samantha. “We willen altijd proberen zo hoog mogelijk te spelen, maar wel moeten ook realistisch zijn. Als we met deze groep in de middenmoot weten te eindigen dan hebben we het goed gedaan met elkaar. Het zou leuk zijn om de laatste jaartjes als voetbalster hier bij DKS’17 vol te maken, want verkassen naar een andere ploeg dat zal ik sowieso nooit doen. Daarvoor is het hier te leuk.” Samantha van der Kevie zit goed bij DKS’17

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=