9 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M ‘Het is mooi dat de jongens van het eigen dorp nu weer kansen krijgen’ PHILIPPINE – Met de degradatie vorig seizoen naar de vierde klasse vertrokken ook een aantal jongens van buitenaf bij v.v. Philippine. Op een lager niveau heeft de ploeg het opnieuw moeilijk en gaat het alle zeilen moeten bijzetten om hernieuwde degradatie af te wenden. “We moeten proberen om sowieso weg te blijven bij de rechtstreekse degradatieplekken en proberen om ook de nacompetitie te ontlopen. Dat hebben we nog in eigen hand, maar dan zullen we tegen onze directe concurrenten die broodnodige punten moeten pakken”, zegt aanvaller Niels van Holst. Hoewel de spits al voor het vierde seizoen selectielid is, heeft hij pas dit seizoen onder de trainers Aloys en Huib Meerman zijn kans gepakt. “Vooral mijn kans nu écht gekregen. In de voorgaande seizoenen waren er vaak gasten van buitenaf die de voorkeur kregen. Nu we in de vierde klasse spelen zijn het voornamelijk gasten van het dorp die in het elftal staan en kansen krijgen op speeltijd. Het is bovendien ook doordat Jos Westerhout langdurig is geblesseerd en dan Roland van de Wege niet altijd vanwege werk aanwezig kan zijn, dat mijn kansen zijn gegroeid. Al moet je het uiteraard wel laten zien en op de momenten dat je de kans krijgt die ook pakken. Dat heb ik dit seizoen gedaan en dat voelt enorm prettig.” Van Holst (22) heeft nooit ergens anders gespeeld dan op Sportpark ’t Bermpje en ziet zichzelf ook niet snel ergens ander heengaan. “Nee, ik speel hier sinds mijn zesde, zat jong bij de selectie, maar heb pas nu na vier seizoenen eindelijk de kans gekregen. Ik hoop ook in deze klasse te blijven want dat is een niveau wat past bij deze spelersgroep. Jammer genoeg is het er tot op heden nog te weinig uitgekomen. We hebben echt een groep die het elke tegenstander in deze competitie lastig kan maken. Maar we hebben te vaak nagelaten ons in bepaalde wedstrijden te belonen. Wij maken grote kansen niet af, terwijl de bal er dan aan de andere kant wel invliegt… Dan gaan de kopjes omlaag en zie je het goede spel ineens wegvloeien.” Ook een karrenvracht aan langdurige blessures heeft volgens Van Holst zeker meegespeeld tijdens het seizoen. “We hebben vaak met steeds wisselende basisformaties moeten spelen. Dan raak je niet op elkaar ingespeeld en mis je vastigheid. Gelukkig hebben we nu wat bepalende jongens terug zoals Yannick Vanhijfte. Die is qua ervaring en coaching heel belangrijk en hopelijk geeft dat de groep extra vertrouwen. Want voetballen kunnen we, alleen komt er in deze klasse soms meer bij kijken om de punten over de streep te trekken.” Over zijn eigen seizoen is de aanvaller gematigd tevreden. “Ik moet nog meer scoren en assists geven. Zo zelfkritisch ben ik wel. Maar als je het in het verleden vaak met invalbeurten of een incidentele basisplaats moest doen, dan is dit voor mij wel wennen. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat Aloys na één seizoen al vertrekt naar Wolphaartsdijk, maar gelukkig blijft zijn vader Huib wel behouden voor de club. Hij gaat de nieuwe trainer Randy van Overmeeren, die ik nog ken uit de JO19, assisteren en dat is een goede zaak voor ons.” Qua sportieve prestaties mag het dan niet direct zijn wat men van Philippine de laatste jaren gewend is geweest, maar de nieuwe wind die waait bij de mosseldorpers die ervaart Van Holst persoonlijk als enorm prettig. “We hebben een vrij jonge groep met heel veel jongens van eigen dorp. Dat is hier vele jaren wel eens anders geweest. We spelen dan wel op een lager niveau, maar ik ben blij dat het zo gaat en wij veel speelkansen krijgen.” IJZENDIJKE – De spelersgroep zit vol ambitie, de resultaten zijn ook behoorlijk goed, maar toch wordt het voor v.v. IJzendijke en vormgever Sander van Buren nog flink aanpoten om de titel te bemachtigen in de 4e Klasse A. Het verloor voor de tweede keer dit seizoen de derby van SV Oostburg, dat bovendien langszij kwam in de titelstrijd. Middenvelder Sander van Buren mikt met IJzendijke op de titel “Als je met 4-0 verliest dan is zo’n nederlaag vaak wel terecht. Ook de thuiswedstrijd hebben we verloren. Zij hebben een goede ploeg, maar die hebben wij ook. Het gaat tussen ons beiden. Kampioen worden zit er zeker in, maar dan zullen we in het restant van de wedstrijden beter voor de dag moeten komen en geen fout meer maken. We hebben een heel jonge groep, maar we zijn zeker klaar voor een niveau hoger. Er is een goeie sportieve ambitie en die moet je ook hebben wil je de stap kunnen zetten.” Net als naaste belager SV Oostburg en achtervolgers Sv Sluis en RIA W is het voor IJzendijke het debuutseizoen in het zaterdagvoetbal. Die stap is voor Van Buren enorm meegevallen. “Het niveau is zeker niet veel sterker dan in het zondagvoetbal. Daar wilde het vorig seizoen voor ons niet lopen, maar nu valt het precies allemaal wat makkelijker op zijn plek. We hebben een ploeg met individuele kwaliteit en voetballend vermogen. Willen we de stap zetten naar de derde klasse, overigens een niveau waarop we nog nooit eerder actief waren, dan is dit seizoen het ideale moment.” Waar de 29-jarige middenvelder in het verleden nog actief was voor JVOZ en een jaartje in de jeugdopleiding van profclub Willem II, speelt hij inmiddels alweer een paar jaar terug bij IJzendijke. “Ik heb op mijn vijftiende mijn kruisband gescheurd en lag er ineens anderhalf jaar uit. Op mijn elfde verhuisde ik met mijn ouders vanuit Heerjansdam naar Zeeuws-Vlaanderen en ging in de jeugd hier op het dorp voetballen. Ook heb ik nog een seizoen bij v.v. Terneuzen gespeeld, maar dat was niet wat ik er van hoopte. Het stond dan ook voor mij vast dat ik gewoon weer hier op IJzendijke wilde voetballen, samen met vrienden en vooral puur voor mijn plezier. En dat heb ik hier zeer zeker gevonden. Het is lekker om na een werkdag te trainen en in het weekend een wedstrijd te voetballen. We met de ambitie om te winnen en zo hoog mogelijk te eindigen, maar niet meer met de sportieve druk die ik me in de jeugd als voetballer altijd oplegde. Als je een keer zwaar geblesseerd bent geweest dan ga je er toch compleet anders naar kijken.” Van Buren woont op het dorp en kan op de fiets naar de club om na zijn kantoorbaan als assistent-accountant puur voor de lol een potje te trainen. “Het is een ideale manier voor mij om in beweging te blijven. Het is een sport die ik leuk vind, een spelletje waarvan ik intens geniet en zodra ik op het veld sta ook probeer er het maximale uit te halen. Dat is op training, maar zeker in de wedstrijden. Dan probeer ik op inzicht met loopacties en op techniek qua passing medespelers vrij te krijgen voor doel. Zelf scoor ik nooit zoveel, ook in het verleden nooit echt gedaan. Ik kan heel erg genieten van een goede steekbal en dat er dan een goal uitkomt.” De kruisband is geen issue meer, al miste hij dit seizoen ook enkele wedstrijden door blessures. “Toch ben ik fitter dan jaren geleden, dus dat geeft vertrouwen. Hopelijk kunnen we met deze groep de stap zetten. De ambitie is er, al zullen we het de komende weken zelf moeten afdwingen.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=