5 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Stan Buijsse hoopt zo lang mogelijk eerste keeper te blijven bij HVV’24 HULST – Een flinke schouderblessure in de derby tegen Steen maakte hoogstwaarschijnlijk een eind aan het seizoen van HVV’24doelman Nick Rijckaert. Zijn vervanger was de pas zeventienjarige Stan Buijsse. Met de nodige plankenkoorts keepte hij bij de derdeklasser uit tegen SC Gastel (3-0 verlies) zijn eerste wedstrijd als eerste keeper. Daarna liet hij meermaals zien dat hij de ploeg met fabuleuze reddingen over een dood punt heen tilde. KLOOSTERZANDE – Vooraf werd v.v. Hontenisse wellicht ingeschat om in de 3e Klasse A van het zondagvoetbal in het rechterrijtje zou bivakkeren. Maar niets blijkt echter minder waar, want het elftal van centrale verdediger Jules van Dijke doet het verrassend goed en heeft nog altijd de aansluiting met de subtop. Verdediger Van Dijke vertrouwt op handhaving met Hontenisse “Het gaat eigenlijk heel erg goed tot nu toe. We hebben een paar keer wedstrijden nipt verloren die misschien wel onnodig waren. Dat is zonde want anders hadden we nog verder omhoog gestaan. In de voorbereiding op dit seizoen zag het er overigens totaal niet naar uit dat we in de competitie zo goed zouden meedoen. Het was in heel veel opzichten enorm wennen en we boekten in de voorbereiding heel slechte resultaten. We hadden echter wel ingezet op handhaving en dan het liefst rechtstreeks. Dat is overigens nog steeds onze primaire doelstelling en daar zijn we nu wel aardig naar op weg in elk geval.” Van Dijke is van origine middenvelder en is een jeugdproduct van de Kloorianen. Toch proefde hij ook even van jeugdvoetbal op het hoogste niveau toen hij de overstap maakte naar JVOZ. In de O13 kwam hij daar centraal in de verdediging te spelen, de positie waar hij nu inmiddels bij de derdeklasser ook speelt. In totaal maakte hij drie seizoenen deel uit van de Jeugd Voetbal Opleiding Zeeland, waarna hij in de JO17 terugkeerde bij Hontenisse. “Het was een enorm leerzame tijd en heb er zowel technisch als tactisch veel aan gehad. De keuze om destijds terug te gaan naar Hontenisse was voor mij de juiste. Ik kon nog een paar seizoenen in de jeugd op mooi niveau met mijn vrienden voetballen, ben nu bezig aan mijn derde seizoen bij de eerste selectie en ben inmiddels basisspeler. Dus wat dat betreft heb ik niks te klagen.” Waar hij in de jeugd dus op het middenveld speelde, vindt hij zich nu zo’n acht seizoenen vrijwel wekelijks als centrale verdediger terug in de opstelling. “Dat is voor mij nu ook echt wel ‘mijn positie’ geworden. In het eerste speelde daar tot eind vorig seizoen eerst altijd Michel Colpaart. Hij is in een lager team gaan voetballen en nu vul ik die positie op mijn eigen manier in. Ik ben een heel ander type en probeer steeds vaker daar waar ik kan in te schuiven om een overtal te creëren op het middenveld. Dankzij een aantal snelle jongens om mij heen in de verdediging gaat dat prima en kan ik me daar ook met de opbouw bemoeien.” Waar de ouders van Jules als vaste supporters van hun twee zoons in het verleden de ‘support’ moesten verdelen, daar kunnen ze nu wekelijks bij het eerste elftal gaan kijken. “Klopt inderdaad, want ik speel er samen met mijn oudere broer Tom. Dat maakt me best trots ja, het is ook best bijzonder om samen met je broer in het eerste elftal te kunnen en mogen voetballen. Het is toch bij je eigen club het hoogst haalbare en als dat dan lukt om het samen te bereiken én te kunnen delen dan kan ik daar wel van genieten.” Waar het vorig seizoen nog als verrassend werd gezien dat Hontenisse wist te handhaven in de derde klasse, daar baart de ploeg op dit moment misschien wel opzien dat het zo goed meekom tussen het Brabantse geweld en de Zeeuws-Vlaamse teams als HVV’24, Steen en Breskens. “Misschien wel, maar we hebben gewoon een goeie groep. Een paar ervaren gasten en vooral veel jonge jongens met potentie. In de jeugd spelen nog enkele gasten die steeds vaker meetrainen en ook potentie bieden voor de toekomst. We laten zien dat we op dit niveau thuishoren, het is nu aan ons om te handhaven en dan van daaruit steeds verder door te ontwikkelen. Ik heb het heel erg naar mijn zin en om de komende jaren hier met deze groep stappen te maken, daar kijk ik echt naar uit.” “Het is allereerst natuurlijk heel erg balen voor Nick. Want je gunt het niemand om een zware blessure op te lopen. Ik hoop dan ook dat hij snel en volledig herstelt en dat we daarna op een sportieve manier met elkaar de concurrentiestrijd kunnen aangaan. Ik vind het fijn dat ik nu de kans heb gekregen van de trainers, het vertrouwen ook voel van mijn teamgenoten en de steun van de supporters. Dan verdwijnen de zenuwen gelukkig vanzelf ook sneller. En daarbij is het ook best lekker dat je met een redding onderscheidend kan zijn en soms de wedstrijd kan kantelen.” Eén van die kantelmomenten beleefde Buijsse in de thuiswedstrijd tegen Breskens. De Hulstenaren waren een half uur lang de onderliggende partij en keken snel tegen een 0-1 achterstand aan. De Bressiaanders kregen een paar grote kansen, maar hét kantelmoment was een katachtige reflex op een kopbal in de korte hoek. Het bleef 0-1 en daarna nam HVV’24 het duel over. Binnen vijf minuten boog de ploeg voor de rust de stand om in een 2-1 voorsprong en uiteindelijk in een dikke 7-2 overwinning. “Dat was wel even een heerlijk momentje ja. Een week eerder had ik ook een redding toen ik een afstandsschot uit de kruising tikte. Op dat soort momenten voel je jezelf wel groeien in de wedstrijd. Al besef ik me ook heel goed dat je als keeper ook de schlemiel kan zijn als je een fout maakt. Dus ik zal zeker met beide benen op de grond blijven, want voor mij begint het allemaal nog maar net.” Saillant is overigens dat eerstejaars CIOS-student ook in de jeugd een leeftijdsgroep vervroegd wel doorgeschoven vanwege een blessure bij de keeper. “Ook bij de JO19 had de keeper een schouderblessure opgelopen en ging ik van de JO16 naar de JO19. Eigenlijk best bizar als je het nu zo bekijkt. Ik keepte dus al een paar jaar in de JO19 toen ik dit seizoen ook met een oefenwedstrijd al bij het eerste mocht meedoen. Overigens train ik al sinds mijn vijftiende met Ludo Eijsackers, de keeperstrainer bij HVV’24. Hij kende mijn kwaliteiten al en sinds ik bij hem train heb ik echt wel stappen gemaakt in mijn ontwikkeling. Door zijn coaching en trainingen ben ik een betere keeper geworden en nog altijd heeft hij voor mij goede tips die ik probeer mee te nemen en toe te passen tijdens de wedstrijden.” Want dat het verschil groot is tussen jeugd en het keepen bij een ploeg in de derde klasse, dat is voor de Hulstenaar zo klaar als een klontje. “Het gaat sneller, is fysieker en je moet constant alert zijn en blijven. Ik moet ook meer nog durven coachen en de boel neerzetten. Maar elke wedstrijd is voor mij een flinke bak aan extra ervaringen die ik in mijn rugzak stop. Deze periode pakken ze me niet meer af en ik hoop nu zo lang mogelijk dit niveau vast te houden. Ik hoop dat Nick snel weer fit is en terugkeer, maar mijn plekkie onder de lat geef ik niet zomaar weer cadeau.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=