VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, voorjaar 2024

21 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Middenvelder Rik Impens kijkt terug op een prachtige periode bij HSV Hoek HOEK – Het was in de zomer van 2017 dat een jonge middenvelder overkwam van Hamme en neerstreek in Hoek. De ‘zoveelste’ Belgische versterking voor de derde divisionist die op Sportpark Denoek zijn kunsten zou komen vertonen. Zeven jaar later kan ontegenzeglijk worden opgetekend dat Rik Impens meer dan verdienstelijk is gebleken voor HSV Hoek. Na zeven seizoenen keert hij terug naar België en gaat er spelen voor FC Lebbeke. “Toen ik bij Hoek neerstreek speelde men nog in de hoofdklasse. We promoveerde naar de Derde Divisie en als promovendus speelde we zelfs nacompetitie voor promotie naar de Tweede Divisie. Helaas lukte dat niet en sindsdien is de ambitie er nog altijd bij de club maar zijn we daarna nooit meer constant genoeg gebleken om die grote stap te kunnen maken.” Impens groeide in zijn periode aan de Lovenpolder uit tot een onbetwiste basisspeler en speelde in totaal meer dan honderdzeventig wedstrijden voor de club. Daarin scoorde hij meer dan zeventig goals en had ontelbare assists. “Als voetballer is tot op heden de periode bij Hoek wel mijn beste en mooiste te noemen. Ik had graag nog een achtste seizoen er aan vastgeknoopt, maar jammer genoeg kwam er vanuit de club nooit echt een concreet voorstel. Ik heb me denk ik voldoende getoond in de periode dat ik voor Hoek heb gespeeld, ben met doelpunten en assists belangrijk geweest voor de ploeg en inmiddels ook aanvoerder geworden. Zaken waarop ik enorm trots ben overigens en dat pakt niemand me ooit nog af.” Zijn stijl van voetballen en zijn strijdlust viel in de smaak bij de supporters van de ambitieuze Zeeuws-Vlaamse club. Toch zal hij komend seizoen niet meer naar Hoek rijden, maar stuurt hij zijn auto richting Lebbeke. “Het is een bewuste keuze geweest. Toen bleek dat Hoek niet meer concreet zou worden, heb ik zelf de knoop doorgehakt en bekend gemaakt dat ik zou vertrekken. Nadat ik de club had ingelicht en het wereldkundig werd heb ik verschillende aanbiedingen gehad. Die heb ik naast elkaar gelegd en daarna weloverwogen voor FC Lebbeke gekozen. De club speelt op een gelijkwaardig niveau als Hoek en heeft de ambitie om door te groeien. Daar wil ik graag mijn bijdrage aan leveren.” Tot dit tijd is hij echter speler van Hoek waarmee hij zo mooi en goed mogelijk het seizoen en dus zijn ‘Ollandse’ periode wil afsluiten. “Voor mij is het nog altijd een eer om voor deze prachtige club te voetballen en wil graag nog een aantal klinkende resultaten neerzetten met elkaar. Ik heb me altijd als een vis in het water gevoeld binnen de stijl van voetballen. In Nederland wordt gevoetbald om te winnen en er wordt vaak ook heel technisch gespeeld. Dat het dit seizoen nog niet wil lopen zoals we voor ogen hadden, dat is lastig te duiden. Wel is het een gegeven dat we niet een heel brede selectie hebben voor dit niveau. De selectie is kwalitatief sterk, maar er moet niet teveel gebeuren in de zin van blessures of schorsingen, want dan wordt direct de spoeling dun om uit te kunnen putten.” Terugkijken op zijn tijd bij Hoek dat kan Impens met niet minder doen dan met veel voldoening. “Het waren intense jaren, maar wel sportief hele mooie. Gepromoveerd, nacompetitie gespeeld, drie keer tegen Eredivisionisten ons kranig geweerd en maar liefst vijf seizoenen de aanvoerdersband gedragen. Ik vertrek hier als basiskracht en aanvoerder met trots door de voordeur. Voor altijd zal ik supporter blijven van HSV Hoek en ik hoop dat men hier met heel veel positiviteit aan mij zal terugdenken. Na die zeven mooie jaren ben ik mezelf stiekem toch een beetje Hoekenees gaan voelen.” STEEN/KOEWACHT – De degradatie van derde- naar vierde klasse voelde in het begin voor Meike Ottjes (22) als een enorme tegenvaller. In de jaren ervoor had men bij DKS’17, de samenwerking tussen de damesafdelingen Steen en Koewacht, altijd voldoende speelsters. De laatste jaren nam dat af en waren er ook mede de oorzaak van dat het team nu weer uitkomt in de vierde klasse. ‘Met DKS’17 weer stijgen naar derde klasse zou ik heel mooi vinden’ “Dat was zeker wel even slikken in het begin, maar nu merken we dat het voorlopig wel goed is zo. We staan eerste en doen nog volop mee om het kampioenschap en dus ook voor promotie. Mocht het nu direct alsnog niet lukken, dan hoop ik toch echt dat we op termijn nog eens stijgen naar de derde klasse. Want dat vond ik persoonlijk toch wel een mooi niveau.” Ze begon ooit als vijfjarig meisje met voetballen bij v.v. Steen tussen de jongens en heeft dat ook zo lang mogelijk vol gehouden. “Tot DKS werd opgericht in 2017 heb ik bij de jongens gespeeld, dat wilde ik ook heel graag want daar vond ik dat het een stuk fysieker er aan toe ging en dat dit voor mijn ontwikkeling uiteindelijk beter was. Het spelletje ging bij de jongens ook veel sneller en daar heb ik daarna bij de dames toch echt wel voordeel van gehad. Je leert gewoon om sneller te handelen en de juiste keuzes te maken. Dus achteraf ben ik blij dat ik niet bij een meidenteam ben gaan voetballen maar bij de jongens ben gebleven.” Momenteel telt DKS’17 twee damesteams en hebben ze weer wat nieuwe speelsters erbij gekregen, waardoor er ook wat meer keuze is voor de trainers. “Er zijn in de loop der jaren wel wat meiden gestopt of om andere redenen tijdelijk afwezig geweest zoals een paar die zwanger waren of langdurig geblesseerd. Gelukkig dat we weer wat ruimer in de spelers zitten, want steeds moeten schuiven en krauwen om er voldoende te hebben om te voetballen is echt niet fi jn.” Wat voor laatste vrouw Meike wel fijn is, dat is dat ze haar hobby en de liefde voor het voetbalspelletje kan delen samen met haar jongere zus Gwen. Vader Marco was tot voor kort overigens jarenlang trainer bij de dames, terwijl moeder Wendy vast als supporter de verrichtingen van haar dochters volgt. “Dat vind ik echt heel erg leuk. Gwen is spits, terwijl ik in de verdediging speel. Toen mijn vader trainer was hebben we echt heel veel van hem geleerd. Ook nu komt hij vaak kijken en geeft dan soms nog waardevolle tips. Om als gezin allemaal dezelfde passie te delen, daar kan ik echt heel erg van genieten.” Genieten doet ze overigens altijd wel als ze met voetbalschoenen aan het veld opstapt. Of het nou is om te trainen of om een wedstrijd te spelen. “Ik wil er altijd het maximale uithalen en proberen om elke training en wedstrijd het beter te doen dan die ervoor. Het is een fijne uitlaatklep om met vriendinnen onder elkaar te proberen een goed resultaat te boeken. Op dit moment zijn die zeer zeker goed te noemen ook en willen we dat zo lang mogelijk volhouden. Want er is toch niets mooiers dan het hoogst haalbare uit ieders kwaliteiten te halen? Voor nu is dat nog in de vierde klasse, maar hopelijk komt daar snel weer verandering in.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=