19 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Mik Kramer had basisplaats in debuutseizoen niet direct zien aankomen SCHOONDIJKE – Hij is momenteel bezig aan zijn eerste volledige seizoen als volwaardig lid van de eerste selectie. Nadat Mik Kramer in de beker op de bank begon en inviel als middenvelder, had hij nooit verwacht na de eerste competitiewedstrijd niet meer uit het elftal van Schoondijke te verdwijnen. Sinds het tweede duel is hij basisspeler. Niet als middenvelder maar als centrale verdediger. “Dat was wel even omschakelen. In de eerste wedstrijd tegen IJzendijke begon ik als middenvelder maar zette de trainer me na rust centraal achterin en dat bleek hem wel te bevallen. Sindsdien sta ik wekelijks centraal achterin. Het is een mooie plek om in te vullen en dat probeer ik nu zo goed mogelijk te doen. Het is fijn om het spel voor je te hebben en om veel in balbezit te komen om van daaruit te starten met de opbouw. Het voelt wel mooi om op mijn zeventiende van de trainer zoveel vertrouwen te krijgen en wekelijks te mogen starten. Dat had ik absoluut nooit verwacht toen ik vanuit de jeugd de stap zette.” Inmiddels is Kramer achttien en geeft hij leiding aan de achterhoede van de zaterdag vierdeklasser, die hoogstwaarschijnlijk volgend seizoen in de vijfde klasse zal uitkomen vanwege de versterkte degradatieregeling. “Dat is enerzijds jammer, maar van de andere kant wisten we vooraf wel dat het een flinke opgave zou worden om bij de veilige zes ploegen te eindigen dit seizoen. Dus als je het realistisch bekijkt is het logisch dat je een niveau lager weer kan gaan doorbouwen. Wekelijks boeken we progressie en zien we dat we het tegenstanders steeds moelijker maken. Dat is ook een mooie ontwikkeling en van daaruit kan het in de toekomst alleen maar beter worden.” Kramer is geboren en getogen in Schoondijke en woont vlakbij Sportpark De Molenkreek. Daar was zijn vader ook jarenlang actief in het eerste elftal en stond Mik als jochie naar de verrichtingen van het eerste te kijken. “Altijd met het doel om er uiteindelijk zelf ook ooit in te voetballen. Ik ben begonnen hier in de jeugd en op mijn twaalfde verkast naar de jeugd van Breskens dat toen op een hoger niveau speelde. Later ben ik teruggekeerd en heb ik nog twee jaar in de jeugd gespeeld in een samenwerkend team van Schoondijke, Groede en Cadzand. Sinds dit seizoen ben ik vast bij het eerste.” Hoewel zijn vader maar liefst twintig jaar in het eerste speelde als verdediger, was dat niet de ambitie die de jonge Kramer had. “Ik heb tot mijn vijftiende altijd in de spits gespeeld, daarna kwam ik op de positie van centrale verdediger terecht. We hadden in de jeugd een goede spits en er was gebrek aan een verdediger. Daarop heb ik gezegd dat wel te willen spelen en dat beviel me wel. Bij het eerste werd ik in eerste instantie gebruikt als middenvelder, maar als snel koos de trainer ervoor om me toch centraal achterin te zetten.” Hoewel er volgens de jonge verdediger meer in had gezeten dit seizoen, is het zaak om met de huidige groep volgend jaar stappen vooruit te zetten. “We hebben een jonge groep en we moeten er alles aan doen om met deze selectie, liefst aangevuld met nog wat extra versterkingen, bij elkaar te blijven. Er zit een stijgende lijn in en het is leuk daar deel van uit te maken. Wat mij betreft speel ik hier de rest van mijn leven. Het bevalt me perfect en we worden elke week beter. Wie weet tot wat het ooit kan leiden, maar dat er nog veel meer inzit hier bij Schoondijke, daar ben ik van overtuigd.” Rick Staal maakt na dit seizoen écht de overstap naar de senioren De 22-jarige linkspoot speelde heel zijn leven voor Biervliet, totdat het in 2022 officieel samenging met buurman Hoofdplaat. “Dat was in het begin wel even wennen, maar we kenden al veel spelers van elkaar dus op zich mogen we niet ontevreden zijn over hoe het nu gaat. Puur sportief gezien valt het misschien tegen, maar de onderlinge verhoudingen zijn erg goed. Dat we volgend seizoen in die nieuw te vormen vijfde klasse gaan uitkomen is jammer, maar we hadden vooraf wel sterk rekening gehouden met dit scenario.” De naam Thomaes is binnen HBC’22 eentje die je op het wedstrijdformulier veelvuldig tegenkomt. Want naast de behendige buitenspeler, die zowel in de aanval als op het midden uit de voeten kan, speelt ook de jongere broer van Maarten en een vijftal neven en achterneven bij de club. “We zijn dus heel goed vertegenwoordigd. Maar het is voor mij vooral heel leuk om samen met mijn broertje in hetzelfde team te spelen. Je deelt dezelfde passie voor het voetbal en om dat met elkaar te kunnen beleven is voor mij speciaal.” Het is dan ook een uitgemaakte zaak dat Maarten, die inmiddels in Breskens woont en werkzaam is bij online groothandel Behave in Aardenburg, komend seizoen ook het grijs-rood-geel van HBC’22 zal dragen. “Zonder twijfel! Ik speel met vrienden en samen met mijn broertje puur voor het plezier. We zijn een relatief jonge groep en merk dat we wekelijks wel progressie maken. Niet altijd nog terug te zien in de resultaten op zaterdag, maar ik zie de toekomst positief tegemoet. Als we deze groep bij elkaar houden, het liefst met links of rechts nog wat extra spelers erbij. ‘We staren ons bij HBC’22 niet puur blind op de resultaten’ HOOFDPLAAT/BIERVLIET – Wanneer puur wordt gekeken naar de sportieve prestaties dit seizoen, die zou concluderen dat men bij HBC’22 in zak en as zou zitten. De jonge fusieclub Hoofdplaat Biervliet Combinatie heeft zich allang verzoend met degradatie naar de vijfde klasse van het zaterdagvoetbal. Toch is Maarten Thomaes vooralsnog niet in paniek. ‘De sfeer onderling is nog altijd prima en dat is op dit niveau tot heel belangrijk.’ LAMSWAARDE – Regelmatig maakte hij al zijn opwachting in het eerste elftal van SDO’63, maar definitief aansluiten bij de eerste selectie van de vijfdeklasser doet Rick Staal nog niet. ‘Nee, ik maak het seizoen af bij HSVC’20 in de JO19. Maar als het nodig is ben ik beschikbaar voor het eerste.’ Voor de jongeling uit Kruispolder staat die keuze overduidelijk vast. “Ik wil het voetbal in de jeugd op een mooie manier afmaken. De JO19 van HSVC’20, de samenwerking tussen Hontenisse en SDO’63, is een leuke groep en we spelen op een mooi niveau, in eerste klasse. Dat zijn toch echt wel leerzame wedstrijden tegen dat soort tegenstanders. Het voetbal in de jeugd is wat meer voetballend, terwijl bij de senioren en zeker in de vijfde klasse het vaak op ‘knokken’ en werkvoetbal aankomt.” Door een smalle selectie heeft Staal dit seizoen al behoorlijk wat keren bij de nummer tien uit de vijfde klasse op het wedstrijdformulier gestaan. “Voor de winter heb ik regelmatig meegedaan, tot ik een flinke spierblessure opliep in de JO19. Ik dacht eerst aan een ijsbeentje en heb de wedstrijd uitgespeeld. Achteraf bleek het een flinke scheur te zijn in mijn bovenbeen en dat kostte me uiteindelijk ruim tweeënhalve maand revalideren.” De verdediger trainde dit seizoen in de voorbereiding mee bij de eerste selectie, maar toen de competities begonnen schaalde hij dat af. Nu staat hij op woensdagavond bij de senioren op het trainingsveld en is hij verder actief bij zijn leeftijdsgenoten van de JO19. “Het geeft mij de tijd om geleidelijk de stap te maken. Ik wilde persé niet abrupt naar de senioren overstappen, maar als de trainer of club het nodig acht dan speel ik twee wedstrijden in het weekend. Want het is natuurlijk wel heel gaaf om in het eerste team van je club te mogen spelen. Hoewel het qua prestaties misschien geen topseizoen is, blijven dat soort duels voor mij wel waardevol en leerzaam.” Vooruitkijkend naar het nieuwe seizoen bij SDO’63 is de Scalda-student heel helder over zijn doelstellingen. “Voor de komende jaren is het mijn doel om hier bij de club een basisplaats te veroveren in het eerste. Het liefst op mijn vertrouwde positie als centrale verdediger, dat is echt mijn plek en speel ik al sinds ik vanaf de mini’s. Het is vertrouwd en weet wat daar van me wordt verwacht. Al zal de stap van jeugd naar senioren best een flinke zijn. Maar daar heb ik wel vertrouwen in.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=