VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, voorjaar 2024

11 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M ZAAMSLAG – De oudste uit de selectie, dus ook de meest ervaren kracht in de selectie van zaterdag derdeklasser v.v. Zaamslag. Verdediger Roy van der Staal (33) geniet nog wekelijks van het voetbalspelletje en is onbetwist basiskracht in het elftal van de vertrekkende trainer André Siereveld. ‘Het belangrijkste is om minimaal twee ploegen onder ons te houden’ “Hoewel ik nu de oudste ben van de groep voelt het eigenlijk helemaal niet zo. We zijn met het grootste gedeelte van deze selectie inmiddels al zo’n jaar of vijf bij elkaar en dan weet je wel wat je aan elkaar hebt. Je merkt alleen soms wel dat veel van die gasten nog in een andere levensfase zitten dan ikzelf en dat de gespreksonderwerpen in de kleedkamer ‘anders’ zijn haha. Maar verder blijft voetbal gewoon voetbal en wil iedereen hetzelfde: winnen en in ons geval minimaal weer handhaven op dit niveau.” Van der Staal begon op ’t durp met voetballen als negenjarige en is er sindsdien nooit meer weggeweest. Wekelijks ging hij trouw trainen en speelde er zijn wedstrijden in de jeugd van de groenhemden. Tot hij uiteindelijk terecht kwam in het eerste elftal met in het verleden ook veel jongens van buitenaf. “Toen was het niveau wel hoger dan nu en hadden we ook wat minder gasten van het eigen dorp in de selectie. Die tijdens zijn echter voorbij en de tendens is nu anders. Een stukje realistischer misschien ook wel. Voor spelers van buitenaf heeft Zaamslag misschien door de afgelopen seizoenen misschien ook minder aantrekkingskracht. We hebben toch de laatste twee jaar echt moeten vechten met z’n allen om te overleven. Er zijn ook een paar jongens die hier al wat jaartjes spelen en die zijn wel goed ingeburgerd inmiddels.” In het verleden was volgens de routinier het verwachtingspatroon qua prestaties misschien wel wat hoger dan nu het geval is. “Het voetballende niveau is misschien omlaag gegaan, maar als ik nu kijk naar de derde klasse waarin we spelen… Poeh.. Daar spelen bijna allemaal ploegen in met een verleden in de tweede klasse.. Die gehele rechterrij zou in potentie voor het kampioenschap kunnen spelen. Voor ons is het gat naar de veilige negende plek al heel erg groot en als je realistisch bent zullen we hoogstwaarschijnlijk opnieuw in de slag moeten om via de nacompetitie op dit niveau te blijven. Het was vorig seizoen al aanpoten, dus wordt het er dit seizoen niet simpeler op. Bovendien moeten we ook naar onder blijven kijken, want ook VC Vlissingen en Wolfaartsdijk kunnen ons immers nog altijd achterhalen.” Met een positieve blik kijkt Van der Staal naar het voetbal en naar zijn eigen ploeg. “De wil om goed te voetballen en resultaat te boeken die is er altijd. Maar soms worden we gewoon overdonderd door de kwaliteiten van de tegenstander en lopen we te snel achter de feiten aan. Ik ben maar een simpele voetballer die heel goed weet wat hij kan, maar vooral wat hij niet kan. Ik probeer de boel neer te zetten, te coachen op een positieve manier en mijn tegenstander uit te schakelen. Bal veroveren en inleveren bij de creatieve jongens. Ondanks tegenslagen blijf ik altijd positief. Dat is belangrijk vind ik, net zoals een goede sfeer. Die instelling heeft ons in moeilijke fases vaak net een extra zetje in de goede richting gegeven. Hopelijk helpt ons dat dit seizoen ook weer om uiteindelijk opnieuw de dans te ontspringen en ook volgend seizoen in de derde klasse uit te kunnen komen. Daar gaan we in elk geval wel vol voor.” André de Nooijer kiest na tien seizoenen Groede voor sabbatical De keus om te stoppen bij de vierdeklasser kwam volledig uit de koker van De Nooijer zelf, want zowel bestuur als spelersgroep wilden beiden nog graag door met de oefenmeester. “Daaraan lag het zeer zeker niet, want die vonden het jammer dat ik vertelde dat het tijdperk bij Groede voor mij na dit seizoen zou stoppen. Mijn privéomstandigheden zijn behoorlijk veranderd en daarom wil ik nu bewust kiezen voor mezelf.” De vrouw van De Nooijer overleed vorig jaar juli en logischerwijs heeft dat de nodige impact op het leven van de immer positief gestemde trainer. “Hartverwarmend en waardevol, niks meer en niets minder. Spelers en de familie Van de Hemel en alle anderen mensen hier bij Groede waren en zijn voor mij zo geweldig geweest. Dat vergeet ik nooit en dat is ook precies de reden dat ik me sinds de eerste stap op het complex van de club er zo thuis heb gevoeld. Het tekent de verbondenheid en de betrokkenheid van iedereen binnen de vereniging.” Toen hij bekendmaakte te stoppen bij Groede, waarmee hij nog vol aan de bak moet om een degradatie naar de vijfde klasse te voorkomen, werd hij benaderd door verschillende clubs. Maar die heeft hij allemaal bedankt voor de interesse. “Het zou wel raar zijn dat ik stop bij Groede omdat ik meer tijd wil voor mezelf en mijn kinderen en kleinkinderen, dat ik dan elders een klus zou aanvaarden. Ik neem echt even afstand van het voetbal en kies voor een andere invulling van mijn vrije tijd.” Prestaties koppelen aan een grote dosis variatie en plezier, dat is voor De Nooijer de belangrijkste reden dat hij het zo lang heeft volgehouden in Groede. “Het spelletje realistisch benaderen en proberen om tijdens trainingen jongens op een leuke manier beter te maken. Het is een hobby en dat moet plezier opleveren voor iedereen. Die instelling heb ik altijd gehad en werkt voor mij prima. Gezelligheid is een aspect dat bij Groede altijd door iedereen wordt geroemd én kenmerkend voor deze club, ongeacht de sportieve resultaten. Het zegt veel, zo niet alles over deze prachtige club.” Met Groede begon De Nooijer in 2014 aan zijn eerste klus als hoofdtrainer in de vijfde klasse. Het seizoen erna promoveerde hij met de West-Zeeuws-Vlamingen naar de vierde klasse. Daar komt het nog steeds uit, al kende men een slechte seizoenstart en bivakkeert daarom nog steeds op een plek in de gevarenzone. “Het zou heel jammer zijn mochten we degraderen, maar we hebben het in eigen hand. De start was moeilijk met veel blessures en afwezigen. Dat heeft veel punten gekost jammer genoeg. We gaan er alles aan doen om rechtstreeks of desnoods via de nacompetitie te handhaven als vierdeklasser. Het zou jammer zijn mochten we het niet redden, maar ook dan zou het voor mij niets af doen aan de fantastische tijd en schitterende momenten die ik hier bij Groede heb beleefd.” GROEDE – Een absoluut record, dat is het dienstverband van André de Nooijer als trainer van zondag vierdeklasser v.v. Groede te noemen. Maar aan alle mooie verhalen komt altijd een eind, zo ook voor de Bressiaander die na maar liefst tien seizoenen stopt als trainer. Hij verkast niet naar een andere club, maar kiest voor een sabbatical. ‘Ik heb nu een periode tijd nodig voor mezelf.’

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=