VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, najaar 2023

30 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Verzorgster Channah van Pamelen voelt zich thuis bij Terneuzense Boys TERNEUZEN – Ze had al de nodige ervaring als verzorgster bij onder meer Zaamslag, RIA W en vv Terneuzen. Vijf jaar was Channah van Pamelen gestopt toen ze werd gevraagd door Terneuzense Boys. Bij de eersteklasser is ze inmiddels alweer bezig aan haar vierde seizoen en voelt zich er thuis. ‘Ik ben echt ‘part of the team’ hier bij de Boys en dat is superleuk.’ Op het Zuidersportpark kwam ze in eerste instantie om de toen actieve verzorger Albert te ondersteunen en deden ze de selectiespelers van het eerste, en incidenteel ook ander leden met lichte klachten, samen qua verzorging. “Nadat Albert was gestopt heb ik het een paar maanden alleen gedaan. Toen nam ik de verzorgingstaken zoals tapen en masseren voor de trainingen en wedstrijden alleen voor mijn rekening. Dat was best pittig moet ik zeggen, want je wilt iedereen toch die begeleiding en aandacht geven die ze verdienen. Al ben ik natuurlijk geen dokter, orthopeed of fysio. Wanneer ik vermoed dat de klachten ernstiger zijn dan zal ik ze altijd doorsturen.” Bij Terneuzense Boys, uitkomend in de 1e klasse D van district West 2, speelt Van Pamelen overigens sinds vorig jaar ook zelf nog bij het damesteam. “Daar nam ik voornamelijk deel aan de trainingen, want de wedstrijden zijn ook op zaterdag en dan ben ik dus altijd onderweg met het eerste. Maar wanneer de mogelijkheid er is om zelf ook een balletje te trappen dan sta ik met heel veel plezier ook zelf als speelsters op het veld. Ik heb vroeger bij Olympia gehockeyd dus ben wel bekend met teamsport, maar nu als voetbalster op het veld staan, dat was wel even wennen. Al gaat het er voor mij vooral om dat ik er lol in heb en sportief bezig kan zijn.” In totaal staat de Terneuzense vijf dagen per week op en langs het voetbalveld. “Twee trainingsavonden met de dames, twee keer bij het eerste en dan de wedstrijddagen. Dus ik ben regelmatig hier op het sportpark te vinden. Voor de trainingen ben ik er om de spelers te tapen of te masseren en verzorgen waar nodig. Het contact is altijd goed, zaken zijn prima geregeld en afspraken worden altijd goed nagekomen. Ook is er goed overleg met de technische staf en de spelers zien me hier echt als één van hen. Voor mij is dat fijn om op deze manier mijn ding te kunnen en mogen doen.” Achter de kleedkamer heeft Channah haar eigen verzorgingsruimte waar ze de spelers kan behandelen en heeft ze er de beschikking over voldoende materialen. “Je merkt wel dat de club op een hoger niveau speelt en dat alles prima is geregeld en georganiseerd. Zéker ook voor mij als verzorgster. Het is leuk om alsnog iets te kunnen doen met mijn Hbo-opleiding Sport- en bewegingseducatie. Daar deed ik keuzevak sportmassage en nu kan ik mijn opgedane kennis toepassen hier op de club. Werk in de sportsector heb ik overigens niet, want ik werk in de eventmarketing bij LEF Marketing & Events.” Vanwege die reden waren Channah en het bestuur van de club ook gericht op zoek gegaan naar een extra verzorger die haar kan assisteren en kan vervangen wanneer ze in het buitenland zit. “Dat is ons ook gelukt! Met Iggy Nachtegael, zelf voetbalster bij HVV’24 hebben we een extra verzorgster gevonden. Daar ben ik blij mee zodat we de taken kunnen verdelen. Ik geniet om als vrijwilliger iets te kunnen doen bij een club. Ik voel me hier ook gewaardeerd en dat is ook niet onbelangrijk. Je stopt er toch stiekem best wat uurtjes vrije tijd in, maar daar krijg ik ook heel veel voor terug. Een hoop plezier en gezelligheid. In de selectie, onderling met de technische staf. Maar zéker ook altijd de derde helft in de kantine. We spelen op een hoog niveau en dat is vanaf de kant vaak ook genieten om naar te kijken. Hopelijk gaan we een mooi seizoen beleven met elkaar en hoef ik niet al te veel in actie te komen. Als er geen vervelende of ernstige dingen gebeuren met spelers, dan ben ik tevreden.” SINT JANSTEEN – Zijn tweede seizoen als trainer bij de senioren. Het moet er voor Jorn Vonck (29) bij v.v. STEEN er weer eentje worden die aan de rugzak vol ervaring kan worden toegevoegd. Vanuit de jeugdafdeling begon hij vorig seizoen als trainer bij de reserves van de derdeklasser. Een uitdaging die hem prima is bevallen en die doet smaken naar meer. Jorn Vonck wil zich steeds verder ontwikkelen in het trainersvak “Het was jammer dat we door de KNVB in de reserveklasse na de winterstop werden opgedeeld in twee poules. De bovenste vier teams speelden voor promotie. De andere acht teams speelden zonder doel. Wij werden zesde en dan is het lastig om de boel gemotiveerd en scherp te houden als je geen prijs hebt om voor de spelen. Toch gaf het voor mij als trainer ook wel mogelijkheden om dingen te proberen. Bovendien vraagt het dan ook andere dingen van je als trainer en coach. Dus op dat vlak was het leerzaam, maar laat mij maar in een competitie spelen waarin wat te winnen valt. Gelukkig is dat dit seizoen wél het geval.” Vonck speelde in het verleden zelf voor STEEN, maar een hardnekkige enkelblessure deed hem eerst van voetballer tot keeper transformeren. Maar uiteindelijk kreeg hij ook knieklachten, was hij al het blessureleed meer dan zat en koos hij voor een rol als trainer. Eerst bij de jeugd en nu dus bij de senioren. “Via de JO15, JO17 en JO19 ben ik doorgestroomd en die weg is me goed bevallen. Waar het vorig seizoen soms lastig was om vastigheden te creëren door heel veel blessuregevallen, daar zou het dit seizoen anders moeten zijn. Er zijn vanuit de zaterdag-2, mijn oude JO19-team, een zevental spelers aan onze selectie toegevoegd. Dat geeft meer concurrentie en meer mogelijkheden voor mij als trainer. Je hebt dan een grotere groep en kunt gerichter naar een bepaalde tactiek toewerken. Door het op deze manier op te lossen denken we daar een eerste stap mee te zetten.” Het doel van de jonge trainer is helder. “We spelen reserve-tweede klasse en daarmee zijn we één van de hoogst spelende reserveteams in Zeeuws-Vlaanderen. Dat willen we uiteraard graag blijven. Bovendien willen we dus de vaste kern met spelers die beschikbaar zijn voor het tweede vergroten, waardoor je een betrouwbaar tweede elftal op het veld kan wegzetten. Met de uitbreiding van de selectie hoop ik dat we gerichter kunnen trainen, want ik hoop niet meer elke week te moeten puzzelen of stad en land af te moeten bellen om met voldoende spelers een wedstrijd te kunnen voetballen. De kwaliteit van de jongens die erbij komen die is me bekend vanuit de jeugd, dus dat scheelt al een hoop. Zij kennen mijn werkwijze dus dat is prettig en vooral ook handig.” In tegenstelling tot het eerste elftal heeft Vonck bij het tweede elftal geen beschikking over een assistent-trainer. Toch heeft hij voldoende kansen om te sparren over opstellingen, tactiek of andere zaken. “Er spelen een paar ervaren jongens in het elftal zoals onder andere Rens Hamelink, Michiel Standaert en Michael van Mol. Die hebben jarenlang in het eerste meegedraaid dus weten wat er wordt verwacht om wedstrijden over de streep te trekken. Zij vormen mijn verlengstukken in het veld en binnen de selectie.” Het trainerschap bevalt de inwoner van Sint Jansteen bijzonder goed en heeft ook wel de nodige ambitie aangewakkerd. “Het is leuk om als trainer je speelwijze over te brengen op een groep, spelers te ontwikkelen en ergens naartoe te werken. Voorlopig wil ik nog in de luwte vlieguren maken. En als het moment daar is en er een mooie gelegenheid komt, dan lijkt het me mooi eens te kijken of ik dat ook als hoofdtrainer kan. Dat is toekomstmuziek, eerst maar eens hier de doelstellingen zien te halen met elkaar.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=