29 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Alex Rasenberg en Corn Boys willen ook dit seizoen weer verrassen “Dat was ongetwijfeld iets waar heel weinig mensen rekening mee hadden gehouden. Wij hadden in het begin ingezet op handhaving, eventueel via de nacompetitie. Maar dat we het uiteindelijk zelfs direct zouden redden daar hadden we allemaal vooraf wel voor getekend denk ik hahaha. Toch werd gedurende het seizoen wel duidelijk dat we een ploeg waren om niet meer te onderschatten. De komst van enkele jongens uit Oekraïne heeft ons van een enorme kwaliteitsimpuls voorzien en gaandeweg de competitie ging het steeds beter draaien.” Rasenberg is wat je noemt een ‘ideale speler’ voor een trainer om erbij te hebben. Niet altijd basisspeler, nooit zeuren en gewoon daar zijn wedstrijden spelen waar de nood het hoogste is volgens de trainer. “Het is mijn elfde seizoen bij de eerste selectie sinds ik er op mijn vijftiende bijkwam. Het ene seizoen speelde ik vaker in de basis dan in andere, maar ik vind het gewoon geweldig om erbij te zijn. En als een trainer me nodig heeft, dan probeer ik mijn taak en mijn positie zo goed mogelijk in te vullen. Soms speel ik weken achter elkaar hele wedstrijden en soms ook een paar weken niet in de basis. Natuurlijk wil je altijd voetballen, maar het is aan de trainer om de keuzes te maken he. Ik kan niet meer doen dan mijn uiterste best.” Het kon zo zijn dat hij inmiddels al de nodige omzwervingen in het Sasse elftal heeft gemaakt. Vorig seizoen kreeg hij van de nieuwe trainer Marino d’ Hooge veel basisplaatsen al was dat vaak op andere posities. “Als centrale middenvelder, zelfs een tijd als pinchhitter, als rechtsback en het seizoen heb ik afgemaakt als linksback. Zelf speel ik het liefst in een rol als verdedigende middenvelder. Werken, rennen, sleuren, duels aangaan, ballen veroveren en inleveren. Maar als linksback voel ik me ook wel comfortabel in ons systeem.” Dat systeem bleek succesvol genoeg voor lijfsbehoud, nadat het pas gaandeweg het vorig seizoen begon te lopen. “Dat duurde even om de boel ineen te laten vloeien. Natuurlijk was het ook wennen aan elkaar. We hebben nu een vijftal jongens uit Oekraïne erbij. Die gasten zorgen voor een kwaliteitsimpuls en maken ons als team echt sterker. Dat heeft ons ook de nodige punten opgeleverd. Voetballend voegen ze zeker veel toe aan ons elftal en daar plukt iedereen de vruchten van. We hebben een aantal jonge jongens erbij en die ontwikkelen zich, mede daardoor extra goed.” Dit seizoen wordt overigens voor Rasenberg en zijn ploeggenoten weer eentje met nieuwe indrukken en vooral nieuwe uitdagingen. “We hebben ook besloten om op zaterdag te gaan voetballen in navolging van een aantal andere Zeeuws-Vlaamse teams. Het is daardoor ook best moeilijk in te schatten wat onze kansen zijn. Maar als we het vorig seizoen op eigen kracht hebben gered in het zondagvoetbal, dan ga ik er vanuit dat we ook op zaterdag mogelijkheden hebben. Afgelopen seizoen wisten we zelfs ook tegen de top-drie punten te pakken, dus moeten we dit seizoen ook durven uitgaan van onze eigen kwaliteiten. In eerste instantie is ook hier handhaving de belangrijkste doelstelling. En persoonlijk lijkt me de doelstelling ook meer dan helder: een heel seizoen basisspeler zijn en waarde hebben voor het team. Als dat lukt, dan ben ik meer dan tevreden.” ‘Ik hoop vooral fitter terug te keren na mijn zware knieblessure’ “Dat was inderdaad een fikse tegenvaller. Na zo’n seizoen waarin we heel lang hebben meegedaan om het kampioenschap met lege handen achterblijven én een zware blessure. Die hakte er bij mij wel even in. Het was een duel waarvan je er op een seizoen misschien duizenden ziet op een voetbalveld. De bal viel tussen ons in en ik werd uit balans gebracht. Normaal geen probleem maar nu kwam ik verkeerd terecht en blijkbaar scheurde alles af. In eerste instantie had ik niet door dat het zo erg was. Ik zakte er wel doorheen en vermoedde wel dat het niet oké zat, maar zo erg…. Dat had ik niet ingeschat. Ik ben nog het veld af gelopen en ook na de wedstrijd nog, maar de volgende dag kon ik niet meer steunen en lopen op dat been”, aldus de 25-jarige rechtsback. Onderzoek gaf uitsluitsel en toonde meniscus- en kruisbandletsel aan. Hij werd uiteindelijk geopereerd in Eeklo. Een domper voor de verdediger die al sinds zijn vierde actief is voor de vierdeklasser die dit seizoen uitkomt in het zaterdagvoetbal. “Dat is ook weer nieuw en dan is het extra balen dat ik er niet vanaf de start bij kan zijn. Maar gezondheid is het allerbelangrijkste en dat komt nu op de eerste plaats. Je kunt gewoon helemaal niks! Niet lopen, er niet op steunen en ga zo maar door. Pas wanneer je een blessure hebt zoals deze, dan merk je voor wat we onze knieën allemaal gebruiken haha.” Jaren terug liep Pyfferoen al eens een gebroken pols in een promotiewedstrijd tegen Biervliet. “Misschien dat ik de volgende promotiewedstrijd maar voor de zekerheid dan maar even laat schieten… Nee zonder gekheid, dit is mijn eerst echt zware blessure. Eentje ook die flink lang duurt en waarbij ik goed de aanwijzingen van de fysiotherapeut opvolg. Ik heb nu drie keer per week fysio en merk wel dat er veel vooruitgang inzit. Maar die eerste periode was verschrikkelijk. Nu heb ik weer het gevoel dat ik echt stappen voorwaarts maak, al zal het nog zeker een maand of vier nodig hebben voordat de eventuele seinen op groen gaan.” Het revalidatieproces is pittig en binnenkort start hij met zwemmen en voorzichtig wat hardlopen. En bovendien ook krachttraining. “Ik ben op mijn zestiende bij het eerste gedebuteerd en sinds mijn achttiende speel ik als vast selectielid mee. Als je dan nu iedereen op het veld ziet toewerken naar de nieuwe competitie en zelf kan je geen onderdeel er van uitmaken, dan is dat niet prettig. Maar ik ga niks overhaasten, want dat werkt alleen averechts. Liever twee weken langer revalideren dan een week te vroeg beginnen. Want ik wil fitter terugkeren dan voor mijn blessure en op die manier echt van waarde zijn voor de groep.” Tot die tijd zal hij toekijken hoe zijn ploegmaats gaan debuteren in de vierde klasse van het zaterdagvoetbal. Daar hoopt SV Sluis toch ook een rol van betekenis te gaan spelen. “We willen heel graag de stap maken naar de derde klasse. Ik denk ook dat dit realistisch is gezien onze selectie die we hebben. Afgelopen seizoen hebben we ook lang meegedaan. Het is nu om het ook in deze competitie te laten zien. We hebben een geweldige vriendengroep en een goede mix van voetballend vermogen en werklust. Na de winterstop hoop ik er zelf ook weer definitief bij te zijn.” SLUIS – De beslissende wedstrijd tegen titelconcurrent Breskens viel uit in het nadeel van Sluis. Maar voor Lars Pyfferoen had de wedstrijd een dubbele anticlimax op een mooi seizoen. Na drie minuten voetbal viel hij uit met een zware knieblessure waarvan hij nog zeker tot eind van dit kalenderjaar moet revalideren. SAS VAN GENT – Als er een ploeg in Zeeuws-Vlaanderen kon worden getypeerd als dé verrassing, dan was het wellicht Corn Boys. Niemand gaf vooraf de Sassenaren enige overlevingskans in de 4e Klasse A, zeker niet met de versterkte promotie/degradatieregeling. Maar middenvelder Alex Rasenberg (26) en zijn ploeggenoten verrasten vriend en vijand door zichzelf zelfs rechtstreeks te handhaven.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=